[HUNHAN]::HOT BROTHERS::{ft.CHANBAEK}

ลำดับตอนที่ #3 : 002

 





CHAPTER 002

 

 

"ถ้าจะเรียกมาคุย...ก็บอกกันดีๆก็ได้หนิครับพ่อ...ไม่เห็นจะต้องทำกันขนาดนี้เลย.."

 

 

ผมบ่นอุ๊บอิ๊บเบาๆด้วยความหงุดหงิดก่อนจะค่อยๆกวาดตามองไปรอบๆคฤหาสน์หลังใหญ่ช้าๆ....หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผ่านไป...ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองได้หลับไปนานขนาดไหน...รู้ตัวอีกที...ผมก็กำลังนอนอยู่บนเตียงคิงไซส์ขนาดใหญ่ในห้องคฤหาสน์สุดหรูที่ผมแสนจะคุ้นเคยเสียแล้ว...

 

 

หึ..ก็ทำไมผมจะไม่คุ้นเคยหละครับ...ในเมื่อมันคือห้องนอนเก่าของแม่ผมเอง...

 

 

คนแบบพ่อหนะเหรออยู่ดีๆจะคิดเวทณาลูกเมียน้อยอย่างผมขึ้นมา...ไม่มีทางซะหรอก

 

 

"ถ้าเรียกมาดีๆ...ลูกจะยอมมาไหมหละลู่หาน"

 

 

"..."

 

 

"ไม่ได้เจอกันซะนาน...สบายดีไหม...เงินพอกินรึป่าว"

 

 

หลังจากที่ผมได้ยินคำถามที่หลุดออกมาจากปากของผู้เป็นพ่อ...ไม่สิ...เรียกว่าพ่อเลี้ยงจะดีกว่า...คำตอบมากมายก็พลั่งพลูออกมาจากสมองราวกับเขื่อนที่แตกออกช้าๆ...หึ..ผมหนะโครตจะสบายดีเลยหละครับ...พ่อเคยอรู้บ้างไหม..ตั้งแต่พ่อไล่พวกเราออกจากบ้าน...พวกเราลำบากกันขนาดไหน..เงินซักวอนยังไม่มีติดตัวเลย..นอนในกองขยะก็เคยมาแล้ว...พ่อรู้ไหม..ตั้งแต่แม่ตายผมต้องเจอกับอะไรมาบ้าง...ยอมเป็นผู้ชายชั้นต่ำมีอะไรกับคู่นอนเพียงชั่วข่ามคืนเพื่อแลกกับเงินค่าเทอม..

 

 

สิ่งที่พ่อถามมา...พ่อไม่รู้จริงๆ..หรือพ่อไม่เคยจะสนใจกันแน่...

 

 

"ครับผมสบายดีครับ..."

 

 

ถึงจะมีสิ่งที่ยากพูดอยู่ในหัวมากมาย..แต่ผมก็ไม่สามารถพูดมันออกมาได้อยู่ดี...ทั้งที่ในใจ...ผมอยากจะวิ่งเข้าไปกอดพ่อจะตายอยู่แล้ว..อยากจะปล่อยให้น้ำตาสีใสไหลออกมา...กรี๊ดร้องระบายความเศร้าโดยไม่ต้องอายใคร...อยากจะเล่าถึงความยากลำบากทั้งหมดที่ผมต้องเผชิญ...อยากจะอยู่แบบนั้นให้นานๆ..เก็บเกี่ยวอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นที่ผมไม่เคยได้สัมผัส...ใช่สิ..ผมมันอ่อนแอชะมัด..แค่ความจริงก็ยังพูดมันออกมาไม่ได้..

 

 

ก็ฉันมันเป็นแค่ลูกเมียน้อย...จะไปทำอะไรได้หละ

 

 

"คือพ่อมีบางอย่างอยากจะขอร้องให้ลูกช่วย..คิดว่ามันเป็นการตอบแทนที่พ่อเคยเลี้ยงดูลูกมาก็แล้วกัน"

 

 

"..."

 

 

"เราจำเฮียคริสได้ไหม...พี่ชายของเราไง"

 

 

ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าพ่อตรงหน้าของผมพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆยกแก้วไวน์ราคาแพงเข้าปากของตัวเองช้าๆ...

 

 

"ผมจำได้ครับ.."

 

 

"อีกไม่นานนี้เฮียคริสจะต้องสืบทอดบริษัทต่อจากพ่อ.."

 

 

"..."

 

 

"และพ่อก็อยากให้ลูกแต่งงานกับเขาซะ"

 

 

"อะ อะ อะไรนะ!!!"

 

 

หลังจากที่ผมได้ยินประโยคที่หลุดออกมาจากปากของผู้ชายตรงหน้า...ผมก็ต้องทุบโต๊ะเสียงดังและอดที่จะตะโกนออกมาด้วยความตกใจอย่างเสียไม่ได้...นี่พ่อบ้าไปแล้วรึไงกัน!!!จะให้ฉันไปแต่งงานกับเฮียคริสเนี้ยนะ...ถึงเราจะรู้จักกันมาหลายปี...แต่ในเมื่อคนเรามันไม่ได้รักกัน...ยังไงมันก็อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก!!!!

 

 

เบื่องหลังของเสี่ยวลู่หานหนะ...มันโสโครกน่ารังเกียจกว่าที่พวกคุณรู้เยอะ...

 

 

"งานแต่งงานจะถูกจัดขึ้นในอีกสองเดือนข้างหน้า..ระหว่างนั้นลูกก็ย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์แห่งนี้ได้เลย.."

 

 

"แต่เดี๋ยวก่อนสิครับพ่อ!!!ผมไมได้รั..."

 

 

"ทำไมหละลู่หาน...เราไม่อยากแต่งงานกับพี่เหรอ??"

 

 

ระหว่างที่ผมกำลังขัดขืนพ่อจากการแต่งงานอยู่นั้น...อยู่ดีๆก็มีเสียงทุ้มต่ำของชายปริศณาดังมาจากมุมหนึ่งของห้องก่อนที่ชายร่างสูงสง่าจะค่อยๆก้าวเท้าเดินเข้ามาในจุดเกิดเหตุที่เรากำลังคุยกันอยู่ช้าๆ...จมูกโด่งเป็นสันและดวงตาคมชวนหลงไหลนั้นมันช่างรับกับใบหน้าอันเพอร์เฟคของเขาสุดๆไปเลยหละ...ไหนจะไหล่กว้างๆภายใต้เสื้อเชิตสีขาวบางๆที่ยิ่งทำให้เขาดูคุณชายสุดๆนั้นอีก...ตอนนี้ผมอรู้สึกตัวแข็งทื้อไปหมด...ราวกับกำลังถูกเวทมนต์จากคนตรงหน้าสะกดเอาไว้ยังไงอย่างนั้นแหละ...

 

 

ตอนนี้ผมปฎิเสธไม่ได้จริงๆว่า...ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของผมหนะ...ฮ็อตๆสุดไปเลยหละ

 

 

"ปะ ปะ เปล่าครับ"

 

 

ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมปากของผมมันถึงได้พูดออกไปแบบนั้น...ทั้งที่สมองของผมมันกำลังบอกให้ผมปฏิเสธออกไปแท้ๆ...ผู้ชายคนนี้...เข้าช่างมีอิทธิพลต่อความคิดและจิตใจของคนอื่นจริงๆ

 

 

"แล้วจะปฎิเสธทำไมหละครับหืม??คิดว่าเป็นการแต่งงานเพื่อช่วยธุรกิจของทางบ้านได้ไหม??"

 

 

ชายร่างสูงตรงหน้าค่อยๆดึงเก้าอี้ออกมาช้าๆก่อนจะนั่งลงอย่างสุขุม...ประชันหน้าเข้ากับดวงตากลมโตที่สั่นระริกของผมจนเล่นเอาแขนขาของผมต้องสั่นไปหมดอย่างช่วยไม่ได้...ทำไมกันนะ...ทำไมเขาถึงได้มีคาริสม่าที่หน้าเกรงกลัวขนาดนี้...ตั้งแต่เกิดมาคนแบบเสี่ยวลู่หานไม่เคยหวั่นไหวกับผู้ชายหน้าไหนมาก่อน...แต่ทำไมกับเขา..ผมถึงได้ใจสั่นจนไม่เป็นตัวเองแบบนี้นะ..

 

 

แต่ถ้าเขารู้ว่านายมันไม่ได้บริสุทธิ์เหมือนภายนอก...เข้าจะรับมันได้แน่เหรอลู่หาน..

 

 

"แต่งงานกับพี่ได้ไหมเสี่ยวลู่หาน.."

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"คะ ครับ..ผมจะแต่ง"

 

 

 

 

Sehun's part

 

 

"คุณชายเล็กค่ะ!!!ตอนนี้คุณพ่อรอนานแล้วนะค่ะ!!!"

 

 

สาวใช้ตรงหน้าห้องของผมพูดขึ้นก่อนจะทุบเข้ากับประตูไม้บานใหญ่อย่างแรงเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้...หึ...หน้ารำคาญชะมัดเลย!!!...ไม่เห็นรึไงว่าฉันกำลังยุ่งอยู่หนะ!!!นี่ถ้าผมเสร็จออกไปแล็วจะจับมาลงโทษให้หนักเลยคอยดู...คิดว่าเป็นคนใช้แล้วโอเซฮุนจะไม่กล้ารึไงครับ : )

 

 

ผู้ชายแบบผมหนะ...ขอแค่มีรูก็ได้หมดอะแหละ

 

 

"อะ อะ อ๊ะ อ่าา พี่เซฮุน"

 

 

"อะ..อืมมมมม..บอกพ่อไปว่าฉันไม่ว่าง!!!กำลังยุ่งอยู่!!!"

 

 

ผมซอยสะโพกไปอย่างสุดแรงก่อนจะตะโกนตอบไปด้วยความหงุดหงิดสุดๆ...ตาแก่นั้นก็จริงๆเลย...กับอีแค่ไอ้คริสจะแต่งงานแล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมไม่ทราบ...ยังไงเขาก็ไม่เห็นผมเป็นลูกแต่แรกอยู่แล้วหนิ...ถ้าไอ้คริสมันประเสริฐนัก..ก็อยู่กับมันไปสิจะมาเสือกกับชีวิตผมทำไม!!!

 

 

ชีวิตผมหนะ...ไม่ได้อยากเกิดเป็นลูกของไอ้คนชั้นต่ำแบบมันเลยซักนิด!!!

 

 

"แต่คุณชายเล็กค่ะ!!!วันนี้คุณลู่หานก็มาด้วยนะค่ะ!!!"

 

 

อะไรนะ!!!ลู่หานงั้นเหรอ????

หลังจากที่ผมได้ยินชื่อของผู้ชายคนนั้น...ผมก็ต้องหยุดทุกการกระทำของตัวเองลงอย่างเสียไม่ได้...หัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะเหมือนว่าทุกอย่างรอบตัวได้หยุดหมุนไปยังไงอย่างนั้นแหละ...อย่าบอกนะว่า...ยัยแม่กวางขี่ยั่วในคืนนั้น...ก็คือคนเดียวกับพี่ชายคนละแม่ที่ไม่ได้เจอกันถึง10ปีของผมหนะ!!!...แถมยังเป็นว่าที่ภรรยาสุดฮ็อตของใอ้พี่เวรของผมด้วยสิ..

 

 

หึๆ...ฉันชักจะอยากรู้จักนายให้มากขึ้นแล้วสินะ...เสี่ยวลู่หาน

 

 

"ฮานิ...วันนี้พอแค่นี้ก่อน...ฉันมีเรื่องที่จะต้องรีบจัดการ"

 

 

"แต่เดี๋ยวก่อนสิค่ะพี่เซฮุนนนน...หนูยังอยากอยู่กับพี่อีกนานๆนี่หน่า"

ร่างเล็กในอ้อมอกของผมพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆลากมือสวยลูบไล้ไปตามหน้าท้องแกร่งเป็นลอนงามของผมช้าๆ


 

 

"ใจเย็นสิครับที่รัก...เดี๋ยววันหลังเราค่อยมาสนุกกันใหม่นะ....พี่สัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอไปไหนอีก"

 

 

ผมกระซิบข้างหูของร่างเล็กในอ้อมกอดอย่างแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆประทับริมฝีปากหนาลงบนแก้มใสของเธอช้าๆ..ผู้หญิงในสต๊อกของผมหนะเยอะจนนับไม่ถ้วนแหละครับ..แต่ก็จะมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่ผมจะมีเซ็กด้วยมากกว่าหนึ่งครั้งหรือเมื่อไหร่ก็ได้ที่ต้องการ...ซึ่งฮานิสมาชิกจากเกิร์ลกรุ๊ปสุดฮ๊อตก็หนีไม่พ้นหนึ่งในนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย..หึๆ..เห็นแบบนี้...แต่โอเซฮุนหนะ...ฟาดเรียบไปครึ่งวงการแล้วนะไม่อยากจะบอก..

 

 

หลังจากนี้ไป...ชีวิตผมคงจะมีเรื่องสนุกๆให้ทำอีกแล้วสินะ : )



นายเจอดีแน่...เสี่ยวลู่หาน

 

 

 

 

 

ตอนแรกคิดว่าจะเขียนชานแบคแต่สุดท้ายก็ไม่มี555แอดสัญญาว่าตอนหน้ามีชานแบคแน่ๆจ้าาาร้อนแรงไม่แพ้ฮุนฮานแน่นอนน ลู่ๆหวั่นไหวกับเฮียคริสจริงๆปะเนี้ย แล้วเซฮุนคิดจะทำอะไรกันแน่ ใครอยากรู้อย่าลืมกดFAV/COMMENTกันเยอะๆน้าาา


สำหรับคนที่ขอเอ็นซีเอาไว้แอดต้องขอโทดด้วยนะที่ให้รอนานT^T คือเมล์แอดมันเจ๊งเข้าไม่ได้ แอดสัญญาว่าจะรีบแก้ไขโดยเร็วนะะะ อยากให้อ่านเอ็นซีมากๆขอบอก555มันงานรักแอดเลยอะ