ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 001
Got me looking so crazy right now, your love's
Got me looking so crazy right now (in love)
Got me looking so crazy right now, your touch
Got me looking so crazy right now (your touch)
Got me hoping you'll page me right now, your kiss
Got me hoping you'll save me right now
Looking so crazy in love's,
Got me looking, got me looking so crazy in love.
CHAPTER 001
"งื้ออออออ~~นี่มันกี่โมงแล้วเนี้ย???"
ผมค่อยๆบิดตัวไปมาใต้ผ้าห่มสีขาวสะอาดก่อนจะครางงุ้งงิ้งเบาๆในลำคอด้วยความงัวเงีย...แสงสีทองจากพระอาทิตย์สาดเขามาภายในห้องโรงแรมหรูเผยให้เห็นกองเสื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดสะเปะสะปะไปหมด...กลิ่นเหล้าและแอลกอฮอล์ยังคงคลุ้งอยู่ทั่วบริเวณจนคุณแทบจะไม่ต้องคาดเดาเลยหละว่ามันได้เกิดอะไรขึ้นที่นี้...
เป็นแบบนี้อีกแล้วสินะ...เสี่ยวลู่หาน..
"กว่าจะตื่นได้...นึกว่าจะตายไปแล้วซะอีก"
ร่างสูงพ่นควันบุหรี่ออกจากปากก่อนจะพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่แหบพร้าซะจนผมต้องหันไปมองเขาอย่างเสียไม่ได้..คิ้วคมที่ขมวดเข้าหากันด้วยความหงุดหงิดและกล้ามหน้าท้องเป็นลอนงามนั้นมันทำให้เข้าดูฮ็อตสุดๆไปเลยหละ...ไหนจะมือหนาที่ค่อยๆขยี้ผมสีน้ำตาลอ่อนของตัวเองไปด้านหลังช้าๆและหยิบโทรศัพท์สีทองขึ้นมากดเล่นอย่างไม่แยแสราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติแบบนั้นอีก...นะนะนี่เขาไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเลยรึไงกันห๊ะ!!ทั้งที่เมื่อคืนก็พากันลากมาที่นี่แท้ๆ..
ตานั้น....เป็นผู้ชายแบบไหนกันแน่นะ?
"หลบไปดิ....ฉันจะรีบไปอาบน้ำ"
ผมตั้งสติอยู่บนเตียงสักพักก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำทั้งๆที่ท่อนล่างยังคงปวดหนึบเหมือนกับตัวของผมจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆอยู่เลยแท้ๆ..นี่นายนั่นไปเอาแรงมาจากไหนกันเยอะแยะนะถึงได้ทำให้ฉันระบมไปทั้งตัวได้ขนาดนี้...ไม่อยากจะคิดเลยว่าเมื่อคืนตัวเองต้องโดนอะไรบ้าง..
ถ้าฉันลุกไปเรียนไม่ไหว..จะเก็บเงินให้หนักเลยคอยดู!!!
"อะไรกัน..เมื่อคืนยังนอนครางเรียกชื่อฉันอยู่เลย..วันนี้มาไล่กันอย่างกับหมูกับหมาซะแล้ว"
"นะ นะ นี่นาย!!!"
"หึ...น้ำแตก..ก็แยกทางสินะ"
หลังจากที่ผมได้ยินคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของเขา..ผมก็รู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่ามีคนเอารองเท้ามาฟาดที่หน้าซะอีกหละ..ใช่สิ..ฉันมันง่ายไง..น้ำแตกก็แยกทาง..มันก็ถูกแล้วหนิ..ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีคู่นอนคนไหนกล้าพูดกับผมแบบนี้มาก่อน..มีแต่จะขอให้ผมอยู่ต่ออีกคืนด้วยซ้ำ...จะซื้อผมให้ไปเป็นเมียเลยก็ยังมี..แต่เขาเป็นใคร..ทำไมถึงกล้ามาพูดกับผมแบบนี้!!!
นายคงจะไม่รู้จักคนแบบเสี่ยวลู่หานสินะ : )
"แต่มันก็จริงอะนะ..ลีลาแบบนาย..ไม่ขอแยกทางก็แปลกแล้วหละ!!!"
ปึก!!!
"พูดใหม่อีกทีซิ!!!"
"อะ อื้อ~~~ดะ เดี๋ยวก่อนสินาย!!"
ภายในช่วงเวลาเพียงเสี้ยววินาที...ร่างสูงตรงหน้าก็คว้าเอาข้อมือเล็กของร่างบางไว้แน่นก่อนจะตรึงมันไว้กับหัวเตียงด้วยความรวดเร็วจนทำให้คนตัวเล็กที่ไม่ทันได้ตั้งตัวนอนราบลงบนเตียงอีกครั้ง...ริมฝีปากหนาก้มลงคลอเคลียกับต้นคออันหอมหวานอย่างเร้าร้อนและฝังเขี่ยวคมๆลงไปอย่างแรงราวกับว่าเขาเป็สัตว์ร้ายที่ต้องการจะขย้ำเหยื่อให้ตายทั้งเป็นได้ทุกเมื่อ...กลิ่นบุหรี่ที่ยังคงติดอยู่บนริมฝีปากของร่างสูงคลุ้งไปทั่วบริเวณจนเหยื่อที่น่าสงสารอดที่จะดิ้นหนีด้วยความฉุนไม่ได้...ไหนจะอุ้งมือเกร็งที่บดขยี้อยู่บนบั้นท้ายงอนงามอย่างเมามันส์และมือบางที่ถูกเสียดสีกับหัวเตียงนั้นอีก...
สัมผัสของเขา...มันช่างหยาบกร้านและป่าเถื่อนเหลือเกิน...
แต่ก็อดที่จะปฏิเสธไม่ได้ว่า...มันก็เร้าร้อนจนแทบจะหลอมละลายในเวลาเดียวกัน..
"งั้นตอนนี้..อย่ามาครางให้ฉันได้ยินก็แล้วกัน.."
"ถ้าจะขออีกรอบ...ฉันคิดตังค์เพิ่มนะ"
....
"ขอแค่ฉันได้สอดนาย....พันล้านวอนก็ไม่ใช่ปัญหา : )"
คุณจะคิดว่าผมง่ายก็ได้นะ...แต่ความรักหนะ..มันไม่คู่ควรกับเสี่ยวลู่หานหรอกครับ...รักสนุกไม่ผูกพันแบบเนี้ย..ดีกว่าเยอะ
NC CUT
ทื้งเมลไว้ด้านล่างนะครัช
-----------------------------------------------------------
ทื้งเมลไว้ด้านล่างนะครัช
-----------------------------------------------------------
"ฉันละสมน้ำน่าพวกนายจริงๆ...อรู้ว่ามีเรียนคาบบ่ายแล้วยังจะเสือกไปเที่ยวอีก!!!"
แบคฮยอน...เพื่อนอีกคนในกลุ่มของผมพูดขึ้นก่อนจะก้มหน้าก้มตาจดตามที่อาจารย์สอนต่อไปโดยที่ไม่แคร์ผมกับคยองซูที่ง่วงซะจนแทบจะลืมตาไม่ขึ้นกันอยู่แล้วเลยซักนิด...ลองมาโดนแบบฉันไหมหละบยอนแบคฮยอน...แฮงค์จากเมื่อคืนไม่พอยังโดนตาบ้านั้นจัดแต่เช้าอีก...ตอนนี้ฉันปวดตัวซะจนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆอยู่แล้วเนี้ย..
"อะ อะ อ๊ะ อ่าาา~ ดะ เดี๋ยวสิ นะ อะ นายพอก่อน!!!ดะ อ่ะ เดี๋ยว ชะ ฉันก็ไปเรียนไม่ไหวกันพอดี อ๊าาา"
"อืมมมมม..ซี๊ดดดดด~พูดมากหน่า..หุบปากแล้วครางไปซะ อ่าา"
คิดแล้วก็โกรธตัวเองชมัด...
"แหม่~~~ก็ใครมันจะเหมือนคุณหละครับบยอนแบคฮยอน...โดนพี่ชายกักตัวไว้ขนาดนั้น.."
คยองซูที่สภาพไม่ได้ต่างจากผมซักเท่าไหร่(?)บ่นอุบอิบก่อนจะเอื้อมมือสวยๆไปหยิบดินสอมาโขกหัวแบคฮยอนเบาๆด้วยความหมั่นไส้...แบคฮยอนเป็นคนเรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้จนเรียกว่าตรงกันข้ามกับพวกผมแบบสุดขั่วได้เลยหละครับ...พี่ชายของนายนั่นอะหวงน้องชายมาาาากหวงแบบแมลงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม...ไม่ต้องพูดถึงเรื่องผู้ชาย...ใครมาจีบแบคฮยอนนี่ถือว่าก้าวขาเข้ามาในคุกแล้วข้างนึงได้เลยมั่ง...ผมเห็นแบคฮยอนคุยกับใครก็โดนพี่มันจัดการเรียบหมดทุกที...ไม่รู้จะหวงกันอะไรหนักหนา
"นายอย่ามาว่าพี่ซีวอนนะ!!!พี่ฉันเขาเป็นห่วงน้องชายต่างหากหละ..เลยไม่ปล่อยฉันไปในที่แบบนั้น.."
"เป็นห่วง...หรือหึงกันแน่นะแบคฮยอนอาาาา~"
ผมแกล้งแซวแบคฮยอนด้วยความสนุกและหันไปแท๊กมือกับคยองซูแบบซะใจสุดๆจนหน้าของแบคฮยอนขึ้นสีแดงระเรือด้วยความเขินเลยหละครับ...ก็มันจริงนี่หน่า!!!พี่น้องกันภาษาอะไรหวงกันอย่างกับผัวเมีย..พี่ซีวอนเองก็ยังไม่ยอมมีแฟนซักทีถ้าไม่เรียกแอบรักน้องแล้วจะให้เรียกอะไรกันหละ!!
"พะพวกนายหุบปากไปเลยนะเว้ย!!!พี่น้องเข้าจะมานั่งหึงกันได้ยังไง!!!บ้าหน่าา!!!"
"แล้วนายจะหน้าแดงทำไมหละครับ..โถ่เขินอะดิ"
คยองซูพูดก่อนจะแกล้งหยิกแก้มยุ้ยๆของแบคฮยอนเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว...เรียกสายตาของนักเรียนคนอื่นๆที่กำลังนั้งจดกันแบบเอาเป็นเอาตายได้เป็นอย่างดี..ผมคิดไม่ออกเลยจริงๆว่าถ้าแบฮยอนมีแฟนเป็นตัวเป็นตนขึ้นมามันจะเป็นยังไง...ไอ้พี่ซีวอนคงได้อกแตกตายแน่ๆเลยว่าไหม5555คิดแล้วก็ขำ
"ว่าแต่นายเหอะลู่หาน...รอยเต็มคอขนาดนั้นไปโดนอะไรมาอีกหละ!!!"
"ปะ ปะ เปล่าซะหน่อย!!!"
"เปล่าอะไรกันหละครับแม่กวางยั่วสวาท~นั่นมันคิสมาร์คชัดๆ...ครั้งนี้ได้มากี่วอนหละครับ???"
แบคฮยอนกับคยองซูถามผมอย่างสนอกสนใจก่อนะตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบจากผมราวกับว่ามันเป็นเรื่องของตัวเองอย่างนั่นแหละ...สิ่งที่หลุดออกมาจากปากของเพื่อนทั้งสองทำให้ผมอดที่จะนึกถึงชายปริศนาเมื่อคืนอย่างเสียไม่ได้...หึ...นายนั้นมันเป็นใครมาจากไหนกันนะ????ทำไมถึงเงินหนาได้ขนาดนั้น...แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ...ผมก็คงปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่า..สัมผัสของเขาหนะ..มันฮ๊อตสุดๆไปเลย...ร้อนแรงที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาก็ว่าได้..
เร้าร้อน...ราวกับว่ากำลังตกลงในนรกทั้งเป็น..
"ร้อยล้านวอน..."
"ห๊ะ...อะไรนะร้อยล้านวอน!!!!"
หลังจากที่ได้ยินประโยคที่ออกมาจากปากของผม..แบคฮยอนที่กำลังดื่มน้ำอยู่ก็ถึงกับต้องพ่นน้ำที่อยู่ในปากของตัวเองออกมาด้วยความตกใจจนอาจารย์ที่สอนอยู่หน้าห้องหันมามองเราด้วยสายตาดุๆเลยหละครับ...ไม่แปลกหรอก..ผมเองก็ตกใจเหมือนกัน...เงินร้อยล้านวอนมันหากันง่ายๆถึงขนาดเอามาใช้ทิ้งใช้ขว้างกันขนาดนั้นเลยหรอ...
ฉันชักอยากจะรู้จักนายขึ้นมาแล้วสิ...คุณหมาป่า: )
"ฉันไปก่อนนะแบคฮยอนคยองซู...เดี๋ยวเจอกันพรุ้งนี้"
หลังจากหมดคาบเรียน...ผมก็หันไปบอกลากับเพื่อนรักทั้งสองก่อนจะเก็บของยัดใส่กระเป๋าเตรียมตัวกลับหออย่างเซ็งๆ....เห้อออออ!!!!อาจารย์นะอาจารย์!!!จะสอบก็ไม่เห็นใจคนเรียนเลยรึไง!!!...แค่นี้ผมก็เหนื่อยจนสายตัวจะขาดอยู่แล้วเนี้ย!!!
"อือ...นายก็กลับหอดีๆแล้วกัน...อย่าลืมทำการบ้านด้วยหละ!!"
"ไม่ลืมหรอกหน่าาา~~ถ้าได้Fอีกฉันก็ตายหนะสิ!!!"
ผมพาดกระเป๋าเข้ากับบ่าก่อนจะค่อยๆเปิดประตูเดินออกจากห้องเรียนไปช้าๆ...ตอนนี้ก็ปาเข้าไปหกโมงแล้ว...นักศึกษาคนอื่นๆก็ค่อยๆทยอยกลับบ้านกันหมด..เหลือแต่พวกรุ่นพี่ที่ต้องเตรียมงานรับน้องในมหาลัยที่ยังนั่งทำงานกันอยู่ทางเดินบนตึกจึงเงียบชี่ราวกับว่าเป็นป่าช้ายังไงอย่างนั้นแหละ...ไหนจะไฟไม่กี่ดวงที่ยังเปิดอยู่นั่นอีก...มันยิ่งทำให้มหาลัยยหน้ากลัวขึ้นเป็นร้อยเท่าสิบเท่าเลยหละ!!!
มหาลัยตอนเย็นๆแบบนี้...ก็แปลกตาดีเหมือนกันนะ..
"เออ...ลู่หาน...นายยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ"
"ซูโฮ.."
ขณะที่ผมกำลังเดินออกจากตึกอยู่นั้น...อยู่ดีๆก็มีเสียงปริศนาเรียกผมจนผมต้องหันกลับไปมองอย่างเสียไม่ได้...ซูโฮเป็นเพื่อนของผมเองแหละครับ...เขาตามจีบผมมาตั้งแต่ปีหนึ่ง...ไอ้แบคกับโด้นี่ก็เชียร์แล้วเชียร์อีกบอกว่าซูโฮดีอย่างนั้นดีอย่างนี้...ถึงเขาจะรวยซะจนเลี้ยงผมไปได้ตลอดชีวิตอย่างสบายๆ...แต่ผมก็ไม่รับรักเขาอยู่ดี...
ผมก็บอกแล้ว....ว่าความรักหนะ...มันไม่คู่ควรกับคนอย่างเสี่ยวลู่หานหรอกครับ
"งั้น...นายจะว่าอะไรไหม..ถ้าฉันจะขอไปส่งนายที่หอซักครั้งหนะ"
ซูโฮยิ้มแหยๆก่อนจะเกาท้ายทอยของตัวเองเบาๆด้วยความเขิน.
"ไม่เป็นไรหรอกหน่า!!!ฉันกลับหอเองได้อยู่ห่างกันแค่นี้เอง"
"แต่.."
"นายกลับบ้านไปก่อนเถอะ..ฉันเกรงใจนายหนะ..ไว้วันหลังค่อยไปกินข้าวด้วยกันอีกดีกว่านะ ^^"
ผมเดินไปตบบ่าซูโฮเบาๆก่อนจะรีบเดินออกมาจากจุดเกิดเหตุด้วยความรวดเร็ว...ทิ้งซูโฮที่ยังคงมึนงงกับตัวเองอยู่ตรงนั้นด้วยความว่างเปล่า...คุณจะคิดว่าผมใจร้ายก็ได้นะ..แต่ถ้าซูโฮรู้ว่ายามราตรีผมเป็นอย่างไร...คุณคิดว่าเข้าจะรับในตัวผมได้ไหมหละครับ???
"เดือนนี้...ฉันคงมีตังค์จ่ายค่าน้ำค่าไฟแล้วสินะ"
ผมบ่นอุบอิบกับตัวเองเบาๆ...หยิบเงินร้อยล้านวอนในกระเป๋าขึ้นมานับดูและคลี่ยิ้มออกมาราวกับว่าได้ยกภูเขาออกจากอกยังไงอย่างนั้นแหละ..หลังจากที่แม่ผมตาย...เงินมันก็ไม่ได้หากันง่ายๆหรอกนะ..ถึงเงินที่ผมได้มามันอาจจะไม่ได้ขาวสะอาด...แต่มันก็ทำให้ผมมีเรียนได้จนถึงทุกวันนี้ไม่ใช่รึไง!!!
คนเรา..มันก็ต้องรู้จักเอาตัวรอดสิ..ใช่ไหม??
"อะ..กรี๊ดดดด!!นี่มันอะไรกันหนะ!!!"
"ตุบ..."
To be continue..
กรี๊ดดดดคือลู่หานไม่ใสนะค่ะใครอยากได้NCทิ้งเมลไว้เลยยย
ตอนหน้ามีชานแบคแน่นอนจ้าเดี๋ยวอะไรหลายๆอย่างก็จะคลี่คลายแล้วเนอะ^^อะไรคือวอนแอบรักน้องชายตัวเองๆๆๆคู่นี้แซ่บแน่นอน!!!ลู่หานจะโดนใครจับตัวไปไหนอยากรู้อย่าลืมกดFAV/COMMENTกันเยอะๆนะจ๊ะะ
ถ้าจะขอNCต้องกดFAVกันก่อนน้าาคือที่มีฉากตัดก็เพราะอยากให้เรื่องมันครบรสมากขึ้นไม่ได้อยากให้คนขอแต่NCแล้วไม่อ่านเรื่องหลัก...คือไรท์โดนบ่อยมาก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น