ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [HUNHAN]::HOT BROTHERS::{ft.CHANBAEK}

    ลำดับตอนที่ #1 : [INTRO] ~THE NIGHT WE MET~

    • อัปเดตล่าสุด 4 มี.ค. 58


     
     



     
     
    Baby, I'm preying on you tonight
    Hunt you down eat you alive
    Just like animals, animals, like animals-mals

    Maybe you think that you can hide
    I can smell your scent from miles
    Just like animals, animals, like animals-mals
    Baby, I'm





     
    [INTRO]



     
     
    "เลิกทำหน้าบูดเป็นตูดลิงได้แล้วน่าลู่หาน...หัดสนุกกับชีวิตซะบ้างเหอะ!!!!เดี๋ยวก็เฉาตายกันพอดี!!!"
     



     
    ดีโอเพื่อนสนิทของผมพูดขึ้นก่อนจะกระดกแก้ววอดก้าในมือเข้าปากท่ามกลางเสียงดนตรีที่ดังสะนั่นเขย่าจังหวะหัวใจและผู้คนนับร้อยที่ต่างลุกขึ้นมาดีดดิ้นตามจังหวะเพลงราวกับว่าบนfloorเต้นรำมันถูกจุดด้วยเปลวไฟอันเร้าร้อนอย่างนั้นแหละ....เหอะๆก็ใครมันจะไปโชคดีแบบนายหละครับคุณโดคยองซู!!!เป็นคุณหนูมีเงินท่วมหัวไม่พอยังเป็นลูกคนเดียวของบ้านหัวแก้วหัวแหวนของครอบครัวอีก...
     



     
    ลองมาเกิดเป็นฉันดูสิ...เป็นลูกเมียน้อยก็ว่าแย่แล้ว...แค่เงินจ่ายค่าเทอมก็ยังไม่มีจะจ่ายเลย...



     
     
    "ฉันแม่เพิ่งตายนะคยองซู...จะให้มานั่งแฮปปี้แบบนายได้ยังไงเล่า!!!เงินจะกินแต่ละเดือนยังไม่มีเลย..."
     



     
    "เหอะน่าาา~~มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง!!!!คิดซะว่าพานายมาคลายเครียดก็แล้วกัน!!!"
     



     
    ผมบ่นอุบอิบและคว้าเอาแก้ววอดก้าสีใสมาจากมือคยองซูด้วยความหงุดหงิด...ชีวิตฉันนี่ซวยชะมัดเลย!!!..ชาติที่แล้วไปทำอะไรกับใครเอาไว้นะถึงได้เกิดมาโชคร้ายขนาดนี้...ทั้งที่มันก็ดูเหมือนว่ากำลังจะไปได้สวยแท้ๆ...
     



     
    ผมเป็นลูกติดของแม่ครับ...เรียกง่ายๆว่าลูกเมียน้อยอะแหละ...พ่อของผมเป็นเจ้าของสายการบินอะไรซักอย่างที่โด่งดังในเกาหลี...ตอนแรกๆมันก็ดีอยู่หรอกนะ...จนท่านพาพวกเราเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีอาหารดีๆ...ที่นอนดีๆ...และยังพาผมไปเจอกับพี่น้องอีกสองคนที่เป็นลูกแท้ๆของท่านอีก...ทุกอย่างกำลังดำเนินไปได้อย่างสวยงาม...จนกระทั่งแม่ใหญ่หรือที่เขาเรียกกันว่าเมียหลวง..ตัดสินใจไล่พวกเราออกจากบ้านด้วยเหตุผลง่ายๆ..เพราพวกเรามันเป็น"สวะชั้นต่ำ"ในสายตาของเธอยังไงหละ...
     



     
    ถ้าพ่อรู้ว่าผมต้องมาลำบากขนาดนี้...ท่านจะคิดยังไงนะ??



     
     
    "ลู่หาน!!"
     



     
    "หืม.."



     
     
    "ฉันขอตัวก่อนนะ...คืนนี้นายกลับเองก็แล้วกัน..มีเรื่องยุ่งๆนิดหน่อยหนะ.."



     
     
    คยองซูพูดอย่างรีบร้อนก่อนจะเลื่อนมือสวยๆมาส่งบัตรเครดิตสีทองให้ผมแทนคำตอบ
     



     
    "แต่เดี๋ยวสิ!!!นายจะไปไห...."



     
     
    ผมยังพูดไม่ทันจะจบประโยค..ยัยโดคยองซูเพื่อนตัวแสบก็เดินควงแขนไปกับหนุ่มปริศนาผิวสีแทนสุดฮอตที่จับจ้องนางตั้งแต่เหยียบเข้ามาในผับไปยังลานจอดรถอันมืดมนต์ของผับหรูซะแล้ว..แหม่ชีวิตดี๊ดีจริงๆเลยนะพ่อคุณ!!!เห็นเงียบๆแบบนี้...คยองซูฟาดเรียบนะครับ!!!
     



     
    "ชิ...ทิ้งฉันให้กลับเองตลอดเลยนะไอ้เพื่อนบ้า"



     
     
    ผมละเบื่อมันชะมัดเลย...ทั้งที่เป็นคนลากกันออกมาแท้ๆยังจะมีหน้ามาทิ้งกันแบบนี้อีก...นี่ถ้าบยอนแบคฮยอนคอแข็งกว่านี้หน่อยผมคงจะลากมันออกมาเป็นเพื่อนแล้วหละ!!!



     
     
    คืนนี้คนอย่างเสี่ยวลู่หานคงต้องอยู่ท่องราตรีคนเดียวอีกแล้วสินะ : )
     



     
     
     
    Sehun's part:
     



     
    "เทา...มึงนี่รู้ใจกูจริงๆเลยนะไอ้เพื่อนรัก : )"



     
     
    ผมกระตุกยิ้มที่มุมปากเบาๆก่อนจะโอบเอวของหญิงสาวสะโพกมนทั้งสองเข้ามาในอ่อมแขนของตัวเองด้วยความหลงไหล..มันต้องให้ได้อย่างนี้สิ
     



     
    "หึ...คนอย่างโอเซฮุนกลับมาทั้งที...มันก็ต้องให้สมศักศรีดิ์หน่อยสิครับ"



     
     
    ไอ้แพนด้าเพื่อนสนิทของผมพูดก่อนที่จะควงแขนสาวๆสุดฮอตของมันเข้าไปในผับหรูด้วยความหื่นกระหายจนแทบจะเข้าไปซุกในอกอิ่มของสาวๆพวกนั้นอยู่แล้วหละครับ..ไม่แปลกใจเลยที่พวกเราคบกันยืนยาวมาได้ถึงขนาดนี้ : )
     



     
    ผมเพิ่งกลับมาจากอเมริกาหลังจากโดนผู้เป็นพ่อส่งไปเรียนต่อนานถึงสามปี...ไม่สิ..เรียกว่า"เนรเทศ"เลยจะดีกว่า...ก็ผมมันเป็นลูกเนรคุณนี่ครับ..อยู่เกาหลีไปก็หนักวงศ์ตระกูลเปล่าๆ...ตาแก่นั้นเคยเห็นผมเป็นลูกรึป่าวก็ไม่รู้..คิดว่าตัวเองมีลูกชายคนเดียวรึไงกัน...เห็นก็อวยแต่ไอ้พี่ชายสุดประเสริฐนั่นอยู่แล้วหนิ...
     



     
    น่าสมเพชทั้งพ่อทั้งลูก...
     



     
    "แล้วไอ้พวกเหี้ยที่เหลือหละ..ไม่มากันรึไง???"
     



     
    ผมเอ่ยถามเทาที่นั่งแรกลิ้นอยู่กับสาวผมบลอนอกภูเขาไฟบนตักก่อนจะกระดกแก้ววอดก้าเข้าปากด้วยความหงุดหงิดสุดๆ...อะไรกันว่ะ!!!เพื่อนกลับมาจากเมืองนอกแท้ๆยังจะมาเบี้ยวนัดอีก!!!ปกติไอ้พวกเวรนั้นก็ไม่เคยจะพลาดนี่หน่า..
     



     
    "ไอ้ไคดูเหมือนจะมาแล้ว..และก็เพิ่งจะควงสาวออกไปเมื่อกี้"



     
     
    "ไอ้เพื่อนชั่ว..."



     
     
    "ส่วนไอ้ยอลกับโฮหน้าจะติดธุระหละมั้ง?"



     
     
    ผมขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความหงุดหงิดและกระแทกแก้ววอดก้าในมือลงกับโต๊ะจนมันแทบจะแตกออกจากกันเลยหละ...พวกนี้มันช่างน่าเบื่อชะมัดเลย...ไม่ได้เจอกันตั้งนานยังจะปล่อยให้กูมากับไอ้แพนด้าสองคนอีก...ลองไปอยู่อเมริกาซักสามปีไหมหละจะได้รู้ว่ามันน่าเบื่อขนาดไหน..



     
     
    แต่เดี๋ยวนะ...ผู้ชายตัวเล็กๆคนนั้นเป็นใครกัน??



     
     
    หน้าจับมาขย่ำชะมัด..
     



     
    ท่ามกลางผู้คนนับร้อยที่กำลังขยับสะโพกไปตามจังหวะเพลงอย่างร้อนแรง...สายตาของผมก็ต้องไปหยุดอยู่กับแววตาใสๆของร่างบางคู่หนึ่งที่กำลังนั่งไขว่ห้างอยู่บนบาร์มืดๆด้วยความโดดเดี่ยว...มือเรียวค่อยๆปัดผมสีน้ำตาลอ่อนขัดหูช้าๆก่อนจะกระดกแก้วเหล้าในมือเข้าปากจนน้ำสีใสจากแก้วค่อยๆหยดออกมาตามมุมปากของเธอเลยหละ..ขาขาวๆบดเบียดเสียดสีกันไปมาอย่างเร้าร้อนเรียกเอาความเป็นชายในตัวผมต้องตื่นขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้...
     



     
    ทำตัวแบบนี้..รู้ตัวไหมว่านายกำลังจะยั่วกันชัดๆ: )
     



     
    "นายหนะ...มาคนเดียวแบบเนี้ยไม่กลัวโดนฉุดรึไงกัน"
     



     
    ผมค่อยๆก้าวเดินไปยังบาร์มืดๆที่คนตัวเล็กนั่งอยู่ก่อนจะตวัดแขนไปโอบไหล่ของร่างบางเอาไว้อย่างแนบเนียน...กลิ่นน้ำหอมChannelจากต้นคอขาวๆนั่นมันช่างเป็นเชื้อเผลิงปลุกเร้าฟีโลโมนชั้นดีจริงๆ...ไหนจะเอวคอดๆและปากสีชมพูอวบอิ่มหน้าลิ่มลองนั่นอีก...
     



     
    ถ้าจะอ่อยกันขนาดนี้..โอเซฮุนจะจับมาฟัดซะให้เข็ด..
     



     
    "ถ้าฉันจะโดนฉุด...คนที่ฉันควรกลัวคงจะต้องเป็นนายสินะ."
     



     
    ร่างเล็กพูดก่อนจะขยับตัวหนีจากริมฝีปากร้อนของผมที่กำลังจะซุกไซร้ลงบนแก้มเนียนทั้งสองข้างด้วยความหิวกระหาย..
     



     
    "เห็นแบบนี้...ปากดีเหมือนกันนะเราหนะ"
     



     
    "..."



     
     
    "ชื่ออะไรหละครับ...คนสวย??"




    มือหนาของผมค่อยๆลูบไล้ไปยังสะโพกงอนงามของร่างบางเบาๆจนขนอ่อนของคนตัวเล็กในอ้อมกอดต้องลุกโชนไปทั้งกายด้วยความเสี่ยวกระสัน...เสียงดนตรีเร้าอารมณ์
    เป็นตัวปลุกเร้าสัตว์ป่าในตัวของเราเป็นอย่างดีจนคนตัวบางที่ดูยังไงก็ไม่มีสติเหลืออยู่เลยซักนิดต้องเอนตัวมาซบลงบนอกแกร่งของผมด้วยความเผลอไผลก่อนจะกระซิบลงบนข้างหูของผมอย่างแผ่วเบา...



     
     
    "ถ้าบอกง่ายๆ...มันก็ไม่สนุกหนะสิ : )"
     



     
    พูดแบบเนี้ย...งั้นคืนนี้ถึงเช้าเลยแล้วกัน..
     



     
    "เอาอย่างนี้ไหม.."



     
     
    "..."
     



     
    "เรามาเล่นเกมกัน..ถ้าใครเมาก่อนคนนั้นต้องยอมบอกชื่อของตัวเองมา"



     
     
    "..."



     
     
    "ไม่พูด...งั้นถือว่านายตกลงนะ : )"
     










     
     
     
     
    "อะ...อ๊ะ...อ๊ะ..อะ..อ้าาา~~~"
     

     
    "อะ..อืมมมมม..ซี๊ดด~~นะ..นะ..นายชื่อว่าอะไรนะ"

     
     
    "อ๊ะ...อ๊ะ...อะ..ชะ..ฉัน..ชะ..ชื่อ..สะเสี่ยวลู่หาน.อะ..อร็าา~"
     
     
     
     






     
     
     
    นะ นะ นี่ มันฟิคหนึ่งสองซั้มนี่หน่า5555เปิดมาปุ๊บ...ก็ได้กันปั๊บ???แอดขอฝากฟิคเรื่องนี้เอาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะะะรับประกันความฮ็อตและร้อนแรงแน่นอน!!!เรื่องราวของฮุนฮาน และ ชานแบค จะเป็นอย่างไรต่อไปก็อย่าลืมมากดFAV/COMMENTกันด้วยนะเออ555
    อย่าทำตัวเป็นนักอ่านเงานะจ๊ะะะะ
     
     
     
    *Miracle TM!*
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×