คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ผู้ชายขายน้ำ : Prologue
( Prologue )
‘หลุด! ปาร์ค ชานยอล แร็ปเปอร์สุดหล่อจาก PANDA C. กับภาพเดทที่คาเฟ่และดาราสาวที่ร่วมงานด้วย คัง เยริน ..อ่านต่อหน้า4’
โยนหนังสือพิมพ์ข่าวบันเทิงฉบับวันนี้ลงบนโต๊ะ หลังอ่านหัวข้อข่าวหน้าหนึ่งตัวโตบนหน้าแรก.. วงการนี้มันจะอยู่ยากไปถึงไหน ในเมื่อจริงๆแล้วที่มาของภาพนี้คือ เขาหิว …. และน้องเยรินนางเอกที่ต้องแสดงคู่ด้วยดันหิวเหมือนกัน เลยออกไปหาอะไรกิน แค่นั้น.. หรือสังคมทุกวันนี้กะไม่ให้กินข้าวกันเลยหรือยังไง เป็นโรคกระเพาะตายห่าก็ใช่ว่าสำนักข่าวไหนมาออกค่าชดเชยให้นิครับ
โถ่ถัง.. คิดแล้วก็หงุดหงิด
มือหนาที่วางอยู่ข้างตัวเริ่มยกขึ้นบีบขมับตัวเองเพื่อผ่อนคลายความเครียดและอาการล้าที่สั่งสมมาตั้งแต่เมื่อคืน เขาซ้อมหนักน่ะ วงก็กำลังจะคัมแบค แต่ พาดหัวข่าวหน้าหนึ่งขนาดนี้เดาว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าไม่ผู้จัดการหรือ หวง จื่อเทา เพื่อนแร็ปเปอร์ดูโอ้นี่แหละต้องโทรมาหาเขาแน่นอน
Rrrr…Rrr
เป็นไปตามคาด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทันทีที่เขากำลังจะเอื้อมมือไปหยิบรีโมททีวีที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหน้า เลื่อนมือจากรีโมทเป็นโทรศัพท์เครื่องหรูที่วางอยู่ข้างๆกัน คว้าขึ้นมาเพ่งมองรายชื่อที่โชว์ขึ้นมาบนหน้าจอสมาร์ทโฟน ก่อนจะรับสาย
‘พี่หานเมเนหน้าแข้งทองคำ’
“ไอชานย๊อลลลลลล”
ตายๆหูกู นี่เห็นกางๆแบบนี้ก็ใช่ว่าจะรับเส้นเสียง38หลอดของพี่ได้นะเว้ย
“ว่า?”
(เห็นข่าวยัง ข่าวมึงอ่ะ)
“เห็นแล้ว แต่นี่แค่ชวนน้องเขาออกไปหาไรกินเองนะพี่”
(เออกูรู้ นี่เลี้ยงมึงมากับมือนะเว้ย)
มือหรือหน้าแข้งเอาดีๆ
พูดแล้วก็นึกถึงตอนพึ่งเดบิวต์ใหม่ๆเว้ยคุณ ไอพี่หานนี่โครตโหดอ่ะตอนนั้นแค่ไม่ได้อาบน้ำตอนไปสนามบินก็โดนพี่แกไล่เตะแบบชนิดที่ว่าจาพนมช้างกูอยู่ไหนยังต้องหลีกทางให้พี่หานเมเนหน้าแข้งทอง คิตตี้กูอยู่ไหน อ่ะคิดดู
“แล้วจะทำไงต่อวะพี่ ที่บริษัทมีใครรู้เรื่องยังเนี่ย”
(ยัง..)
“ยังไม่มีใครรู้? เห้ย ดีเลยดิพี่”
เกือบจะโล่งอก แต่..
(ยังไม่ถึงบริษัทภายในห้านาที กูเตะมึงตายอ่ะ)
….
จบบทสนทนาด้วยคำขู่ที่น่ารัก(?)ก่อนจะโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟานุ่มสีขาว(โยนลงพื้นไม่ได้เดี๋ยวพี่หานด่า)พร้อมกับปล่อยตัวให้นั่งพิงพนักข้างหลัง เงยหน้ากลอกตาไปมามองเพดานข้างบนอย่างปวดหัวและปวดคอ ถอนหายใจทิ้งแรงๆอย่างคนเบื่อหน่ายกับชีวิต ปาร์ค ชานยอลก็คิดนะว่าทำไมการเป็นไอเด้า เอ้ย! ไอดอลมันถึงลำบากขนาดนี้หรือเป็นเพราะเขาหล่อเกินไป?
อืมม มันอาจจะมีส่วน
หยุดความคิดที่เป็นเรื่องจริงไว้แค่นั้นก่อนจะสำเหนียกตัวเองขึ้นได้ว่าไม่ควรมานั่งทำตัวหล่อเหมือนพระเอกอยู่ตรงนี้ เขาควรจะไปที่บริษัทและจัดการเรื่องนี้ก่อนที่จะถูกหน้าแข้งของไอพี่หานมาสัมผัสกับก้นน้อยๆนี้ของเขาในรอบสองปีหลังจากโดนไปแล้วในช่วงที่เดบิวต์อย่างที่บอกไว้
นั่งนิ่งๆอยู่อย่างนั้นสักพักทั้งๆที่อยากจะนั่งให้นานกว่านี้ แต่ติดที่ว่าเวลาเขาไม่ได้มีมากขนาดนั้น เลยจำเป็นต้องดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟาก่อนจะบิดขี้เกียจไปมาและตบหน้าตัวเองแรงๆให้ฮึดสู้ แต่ เขาจะสู้เพื่อใครกัน? คนที่ไม่มีใครแล้วรู้สึกขาดกำลังใจแบบเขานี่เคยคิดกับตัวเองแบบนี้บ้างหรือเปล่านะ คิดแล้วก็เศร้า
ยกยิ้มเนือยๆแล้วสอดมือเข้ากระเป๋ากางเกงไว้ตามแบบที่ชอบทำประจำไม่ได้ให้เพื่อดูเท่อะไรหรอก แหม.. ก็ไม่ได้อยากเก๊กหล่อทั้งเรื่องปร้ะ สองขายาวก้าวตรงไปที่ประตูอย่างไม่เร่งรีบถึงจะรู้ว่านรกกำลังรออยู่ข้างหน้าก็ตาม ยมบาลหานแล้วไง เจอลูกอ้อนเทพบุตรปาร์คเข้าไปเดี๋ยวก็ใจอ่อน(หรอ?) เดินมาหยุดอยู่ตรงประตูห้องก่อนจะค่อยๆทำใจเปิดมันออกอีกครั้งทั้งๆที่พึ่งเปิดเข้ามาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วหลังจากกลับจากการซ้อม
และมั่นใจว่าทันทีที่เขาเปิดประตูนี่ออกไปฝูงซอมบี้ถือไมค์ต้องกรูเข้ามารุมล้อมเรื่องข่าวนั่นเป็นแน่ เพราะฉะนั้นต้องมีอาวุธไว้ป้องกันตัว แง้มประตูสำรวจลาดเลาก่อนจะเอี้ยวตัวไปหยิบหมวกแก๊ปใบโปรดและแว่นดำมาสวมใส่ให้เรียบร้อยก่อนจะมั่นหน้าเปิดประตูกว้างไปท้าทายเซย์ฮัลโหลกับซอมบี้ถือไมค์ ที่ดักรออยู่หน้าห้อง เอ้อ ถือกล้องด้วยว่ะ
ในใจนี่คิดว่ารอดแน่นๆนี่กะว่าจะเดินเนียนทำเป็นว่าไม่ใช่ชานยอลนะเออ ชานยอลเขาต้องหล่อกว่านี้งี้ แต่พอจะกำลังเดินผ่านไปเงียบๆ นั่นแหละ.. ดังเลย
“เห้ย! ปาร์ค ชานยอล ออกมาแล้ว!!”
ใครว่าใส่หมวกกับแว่นดำแล้วหนีนักข่าวได้วะ ซาสสสส!!
‖‖‖‖‖‖‖‖‖‖
“ควาย” คำแรกหลุดออกมาจากปากของคนที่ไม่น่าจะพูดกับเครื่องมือทำมาหากินของตัวเองแบบนี้ได้ดังขึ้นท่ามกลางทุกคนในที่ประชุม แล้วคนอื่นก็แม่งนั่งขำคิกคักๆตามอ่ะ
ไม่ขำนะครับไม่ขำ
คือนี่เด็กค่ายพี่แกอ่ะ พูดทำร้ายจิตใจขนาดนี้เลยอ่อ นี่อุตสาห์เล่าเรื่องหนีตายจากนักข่าวให้ฟังนะเนี่ย เหนื่อยนะครับนี่กว่าจะวิ่งขึ้นรถได้(ถึงจะขายาวก็เหอะ) แต่ไม่ให้ปลอมตัวแบบนั้นแล้วจะให้ทำไงอ่ะ นี่ไม่มีผ้าคลุมล่องหนแบบแฮรี่ พอตเตอร์ซะด้วยสิ
“ไม่ใช่ควายอย่างเดียวนะแต่โคตรควายเลยว่ะ” พี่หานก็เป็นไปกับเขา ตั้งแต่เมื่อกี้ละ นี่อุตสาห์วิ่งถ่อหน้าแท่ดๆเข้าไปหาตอนเห็นยืนกอดอกคอยอยู่หน้าตึก วิ่งเข้าไปก็นึกว่าจะได้รับความห่วงใยจากพี่เมเนเจอร์ที่ดูแลกันมากว่าสองปีแบบ เห้ย ไปทำไรมาทำไมเหงื่อออกเยอะงี้ เครียดป่าว ทำใจให้สบายๆไอน้อง แต่ที่ไหนได้..
ดันได้มือพี่หานมาประทับกระบาลซะงั้น
ตอนนี้ก็เลยเกิดอารมณ์นอยด์แม่ง ไอเจ๊กที่นั่งขำคิกๆตั้งแต่เริ่มก็ยังไม่มีทีท่าที่จะหยุดจนเขาเริ่มจะหมั่นขี้หน้ามัน ชีวิตกูมันน่าขำขนาดนั้นเลยหรอวะ กูควรออกไปเดี่ยวไมค์โครโฟนแบบพี่โน้ตอุดมแล้วเล่าเรื่องราวชีวิตอันน่ารันทดของผู้ชายที่ชื่อปาร์ค ชานยอลแทนการเป็นนักร้องใช่มั้ย ได้ครับได้ รอให้ยันฮีคิวน้อยๆก่อนแล้วกัน จะไปทำจมูกให้โตเท่าลูกชมพู่เลย
“เอาล่ะพอเรื่องควายๆของควายไว้ก่อน เราเข้าเรื่องของเราเถอะ”
เกลียด ไอประธาน ชเว ซีวอนนี่ขึ้น 80%
คำก็ควายสองคำก็ควาย จ้าพ่อคนฉลาดดด
“ชานยอล”
“ครับ”
“ตอนนักข่าวรุมเมื่อกี้เดาว่านายคงจะไม่ได้พูดอะไรไปใช่ไหม”
“ป่าวนี่ครับ”
“ดี อย่างน้อยคุณก็ยังไม่ได้กลายร่างเป็นสัตว์กินหญ้าเต็มตัว”
ถ้าจะพูดขนาดนี้เรียกควายกันเลยดีกว่า
เอ้ย เมื่อก็เรียกแล้วนี่หว่า
“เขาด่ามึงว่าควายว่ะเพื่อน” จื่อเทาที่นั่งอยู่ข้างๆเขยิบเข้ามาใกล้ชานยอลก่อนจะกระซิบกระซาบจนอีกคนรู้สึกสยิวและคันตีนยิบๆไปพร้อมๆกัน
“ไม่เสือกดิ” พูดจบแค่นั้นก็ทำให้จื่อเทาที่ได้ยินถึงกับหน้าชาจนต้องยิ้มแหยๆออกมาเพราะความรู้สึกเหมือนมีคนใช้ฝ่าเท้าตบหน้าเขาเกือบสิบตีนรวมกัน นั่นเลยทำให้เจ้าตัวกลับไปนั่งเจี๋ยมเจี๊ยมสงบเสงี่ยมหน้าสั่นอยู่ที่เก้าอี้ตัวเองดีๆ นี่แอบสังเกตุเห็นพี่หานทำปากว่าสมน้ำหน้าใส่จื่อเทาด้วย แสยะยิ้มในใจแรงๆสิบที
“เอาเป็นว่าชานยอลนายก็ไปแก้ข่าวให้แฟนคลับเข้าใจแล้วกัน เดี๋ยวผมจะคุยกับทางต้นสังกัดของเยรินให้ช่วยกันบอกนักข่าว แค่นี้คุณทำได้ใช่ไหมครับ”
“อืม”
“ได้ใช่ไหมครับ”
“เออ”
“ใช่-ไหม-ครับ”
“ครับประธาน”
ข่มใจไม่ให้ลุกขึ้นล้มโต๊ะมากแค่ไหนถามใจชานยอลดู
‖‖‖‖‖‖‖‖‖‖
ละความตึงเครียดจากห้องประชุม สามหนุ่มเนื้อทองก็เดินออกมาจากห้องพร้อมกับเสียงบ่นอิดออดของทั้งสามที่ดังขึ้น และดังต่อไปเรื่อยๆตามทางเดินที่มีเป้าหมายคือร้านนมในบริษัทที่อยู่ข้างล่าง เดินคุยกันไปเรื่อยเปื่อยจนแล้วจนเล่าก็เดินมาถึงร้านนมที่ว่า
“มีข่าวทีนึงแม่งโครตเหนื่อยว่ะพี่” ก็ยังคงเป็นชานยอลที่ยังคงบ่นถึงแต่เรื่องนี้ แต่ว่าก็ว่าเถอะไม่เจอจริงไม่รู้หรอกไม่ใช่แค่เป็นข่าวดังอย่างเดียวไง พวกแฟนคลับไรนี่ก็เริ่มมีปัญหา เกิด ดราม่ากันอีก ที่เจอๆมานี่เจอข่าวแบบนี้ไปเนี่ยแฟนคลับเศร้าจนถึงกับเลิกติดตามก็มีนะเว่ย ปาร์ค ชานยอลเครียดตรงนนี้แหละพี่น้อง กำลังจะคัมแบคแต่ฐานแฟนคลับเริ่มไม่มั่นคง เขาว่ามันไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะ
“รู้แล้วทีหลังก็อย่าชวนใครออกไปมั่วสองต่อแบบนั้นสิครับคุณปาร์ค” ลู่หานพูดขึ้นพลางหยิบโทรศัพท์ที่สะดุดตาของตัวเองเพราะสติกเกอร์คิตตี้ที่ติดอยู่ขึ้นมาก่อนจะสไลด์หน้าจอเข้าแอพโซเชียลซึ่งเป็นแอคเค้าท์ของชานยอลอย่างชำนาญ ก็เขากะว่าจะออกมาแก้ข่าวแทนชานยอลมันไงเห็นโหดๆแบบนี้แต่ก็รักน้องนะบอก รักน้องไม่พอรักคิดตี้ด้วย
“แต่นี่หิวจริงๆเว่ยพี่ ตอนนั้นผมสามารถแดกหัวคนได้แล้วอ่ะพูด”
“เมเนมีไว้ทำไรตอบ”
“ก็ตอนนั้นพี่ไปหาไอเจ๊กที่โฆษณาผ้าอ้อมเด็กไม่ใช่อ่อ..”
ลู่หานชะงักนิ้วมือที่กำลังพิมพ์อะไรบางอย่างยุกยิกๆอยู่แค่นั้นก่อนจะเงยหน้าจากโทรศัพท์อย่างนึกขึ้นได้ เออว่ะ ตอนนั้นเขาได้รับโทรศัพท์จากจื่อเทาว่ามันปวดทองหนักนี่หว่า เลยทิ้งให้ชานยอลมันถ่ายละครไปคนเดียว นี่ความผิดกูอีกแงะ แต่ไม่ครับ คนแมนต้องไม่รับผิดง่ายๆหน้าด้านเท่านั้นถึงจะเหนือกว่าเด็กนี่คือคติประจำตัวของพี่หานเมเนหน้าแข้งทองคำ “แต่มึงก็ไม่ควรไปกับผู้หญิงป่ะวะ ก็รู้ว่ามันจะเป็นข่าวอ่ะ”
“เออ มึงอย่าโทษคนอื่นเลยไอชานยอล” ไอเจ๊กมองซ้านมองขวาเหมือนกลัวใครจะมาเห็นหรือได้ยินบางอย่างที่มันจะบอกก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปกระซิบที่หูกางๆของชานยอลว่า
“มึงอยากเดทกับน้องเยรินก็บอก”
คนที่ได้ยินถึงกับสะดุ้ง และเริ่มมีอาการรุกรี้รุกรนแปลกๆหลังจื่อเทาผละออกไปนั่งไขว่ห้างมองเขามาอย่างจับผิดพร้อมกับยิ้มแสยะมุมปากแบบที่มันทำทุกครั้งเวลาเสือกสำเร็จ
สายตาของชานยอลเริ่มลอกแลกเล็กน้อยแต่มันก็ไม่มากพอที่จะทำให้พี่หานหรือไอเจ๊กเทาจับผิดอะไรได้เท่าไร แต่เดี๋ยวก่อนคุณ เขาไม่ได้คิดแบบที่ไอเจ๊กบอกหรอก แค่ก็ยอมรับว่าน้องเขาน่ารักดี ผู้ชายทั้งประเทศก็อยากจะเดทกับน้องเขาใช่ไหมล่ะ ปาร์ค ชานยอลก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน จะเขินเวลาอยู่กับผู้หญิงไม่ได้แงะ
“บ้านมึงดิเจ๊ก ก็บอกไปแล้วไงว่าน้องเขาแค่หิวเหมือนกันป่ะว้าเออ” ถึงจะพูดไปอย่างนั้นก็แล้วแต่เขาก็ยังโดนตาที่หรี่ลงของไอเจ๊กมองมาอย่างจับผิดอยู่ดี นี่ไม่ใช่เจนญาณทิพย์นะแต่กูอ่านออกอ่ะว่าสายตามันตอนนี้คือมันจะบอกว่า ‘กูไม่เชื่อมึงหรอก’
“เอ่อ.. เห้ย!พี่หานป่านนี้ทำไมน้ำที่สั่งไปยังไม่ได้อีกวะ” เห็นที่ท่าว่าไอเจ๊กยังจับผิดไม่เลิก ก็เลยรีบแถไปเนียนๆเรื่องที่พวกผมแม่งสั่งน้ำไปตั้งแต่ตอนเข้ามาจนป่านนี้คอแห้งแล้วแห้งอีกก็ยังไม่ได้น้ำ พี่หานแกที่ได้ยินก็เออๆออๆไปส่งๆทำมือไล่เขาเหมือนพี่แกจะสื่อว่าอย่าพึ่งมายุ่งกับกู อะไรทำนองนี้ นี่เลยยิ้มแห้งๆให้ไอเจ๊กที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาจ้องเขาอยู่
นี่ถ้าเป็นปลากัด กูคงท้องไปแล้ว
“น้ำมาเสิร์ฟแล้วค่ะ” ในที่สุดเสียงสวรรค์ก็มาถึง ไอเจ๊กเลยปล่อยเขาไปอย่างหน้าเสียดายแล้วให้ความสนใจกับน้ำสตอเบอรี่ปั่นที่พนักงานสาวสวยกำลังวางลงบนโต๊ะ ส่วนของปาร์คชานยอล และ พี่หานก็เป็นโกโก้เย็นและกาแฟที่กำลังวางลงมาตามๆกันนี่แหละ
ชานยอลหยิบแก้วโกโก้ของตัวเองขึ้นมาดูดอย่างชื่นใจ ก่อนคิ้วหนาจะขมวดขึ้นเป็นโบว์เมื่อเห็นว่า ยังมีไอพี่หานที่กำลังนั่งมองหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองอย่างหน้าดำคล้ำเครียดอยู่ จะทำเครียดอะไรขนาดนั้น แมนยูยิงประตูไม่เข้าไม่แงะ
“พี่หาน”
“ว้อท?”
“นั่งดูไรอะ เห็นทำหน้าเครียดมาตั้งนานแล้วกาแฟพี่มาแล้วเนี่ย”
“เออ ดูดิตีนกาแม่งขึ้นเป็นแถบเลย”
จื่อเทาที่นั่งสังเกตุมาเช่นเดียวกับเขาพูดขึ้นอย่างเห็นด้วยก่อนจะโดนไอพี่หานตบเข้าที่กระบาลแรงๆไปทีนึง ส่วนพี่หานเองก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายเพียงแค่ยื่นโทรศัพท์ให้ไอเจ๊กที่กำลังนั่งทำหน้าทำตาเบะปากพร้อมลูบหัวป้อยๆก่อนจะรับมือถือไป ชานยอลที่นั่งดูอยู่นี่ก็อยากจะถามมันมากว่ามึงจะคาวาอี้ไปมั้ย เป็นนิสัยหรือแอ๊บมึงเอาดีๆ
“แฮชแท็กไรวะ ‘#ไอดอลตัวPมีลูกเป็นโหล’ ” จื่อเทาเริ่มอ่านเทรนที่กำลังอยู่อันดับสองของเทรนเกาหลี ถึงจะงงๆและสงสัยว่าไอดอลตัวพี่นี่ใครแต่ก็กดเข้าไปอ่านข้อความที่มีคนมาทวิตไว้เกียวกับที่มาของแฮชแท็กนี้
BYUNbAeK@baekhyunnee92 50 นาที
ช่วยกันประจานนะครับ เพื่อนผมเขาเป็นลูกแท้ๆของไอดอลคนนึง
ผมขอใช้ตัวย่อว่าP.นะครับ (1) #ไอดอลตัวPมีลูกเป็นโหล
BYUNbAeK@baekhyunnee92 30 นาที
ที่มาของแท็กไอดอลPมีลูกเป็นโหลนี่ก็เพราะว่า ไอดอลคนนี้มีลูกที่ไข่ทิ้งไว้รวม
112 คนครับ และเพื่อนของผมก็เป็นหนึ่งในนั้น (2) #ไอดอลตัวPมีลูกเป็นโหล
“โกหกว่ะ คนบ้าอะไรมีลูกตั้ง112คน” ชานยอลที่ตอนแรกนั่งฟังอยู่ดีๆพูดขึ้นขัดจื่อเทาที่กำลังจะอ่านข้อความต่อไปก่อนจะแค่นยิ้มเล็กๆและพยักหน้าให้ไอเจ๊กทำหน้าที่ของมันต่อ
BYUNbAeK@baekhyunnee92 20 นาที
ไม่ได้ตอแหลครับ ถ้าไม่เชื่อกันจะลองเอาไปตรวจดีเอ็นเอก็ได้
แต่ที่ออกมาพูดตอนนี้ไม่ได้ต้องการให้เชื่อครับ ผมแค่อยากให้
เพื่อนผมได้รับความเป็นธรรมเท่านั้นเองครับ:) (3) #ไอดอลตัวPมีลูกเป็นโหล
ทำไมรู้สึกเหมือนโดนตีแสกหน้า
“ใครวะพี่” จื่อเทาหยุดอ่านอยู่แค่นั้นก่อนจะเงยหน้าถามไอพี่หานที่ฟังไปเครียดไปเหมือนเดิม
“กูไม่รู้ไงเลยเครียด แล้วมึงดูอักษรย่อดิตัวไร”
‘P’
“ชิบหาย..” สบถออกมาเสียงเบาก่อนจะรีบหันขวับไปทางเพื่อนตัวสูงที่กำลังนั่งยกแก้วน้ำใช้หลอดเขี่ยน้ำแข็งเข้าปากโดยไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรอยู่ข้างๆ
“เห่ยย อย่ามามองกู ตัวพีมีตั้งหลายคนมึง” พูดพลางเคี้ยวน้ำแข็งดังกร็อบๆแล้วตีหน้านิ่งไม่สะทกสะท้านอะไรแบบคนปกติ เอ้า แล้วจะให้ทำไงอ่ะ คนมันไม่ได้ทำต้องออกไปเดือดเนื้อร้อนตัวให้เสียเวลาด้วยแงะ เขาไม่ใช่คนที่จะมีน้ำยามีลูกได้ถึง112คนหรอกครับโถ่วว
แล้วก็ตามที่บอกนั่นแหละ ไอดอลตัวพีมีตั้งหลายคน ไว้ให้ไอคนปล่อยข่าวบอกว่าเป็นแร็ปเปอร์หน้าหล่อแบบเขาก่อนเหอะแล้วค่อยว่ากัน
BYUNbAeK@baekhyunnee92 40 วินาที
คุณP. เขาเป็นหนึ่งในแร็ปเปอร์ที่กำลังดังอยู่ตอนนี้เลยล่ะครับ
#ไอดอลตัวPมีลูกเป็นโหล
‖‖‖‖‖‖‖‖‖‖
TALK
สวัสดีจ้า ขอต้อนรับเข้าสู่ฟิคชั่นชานแบครูปแบบใหม่
ในแบบที่คุณไม่เคยลอง ฮ่าๆ เรื่องนี้ชานแบคเป็นพ่อลูกกันนะคะ
มันเป็นเรื่องราวความรักที่อาจจะดูแปลกไปหน่อย
แต่ก็อยากจะให้ทุกคนลองอ่านมันดูนะคะ
ขอบคุณค่า
ความคิดเห็น