คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Sweet Memories l Episode 00 intro.
Episode : 00
Intro
-5 Years ago-
เรื่อมันมีอยู่ว่า ผมมัะอบไปเล่นับพี่้าบ้านบ่อยๆ เพราะพ่อแม่อเราสอนสนิทัน เลยพอรู้ัันบ้า
พี่เาื่อ มาร์้วน ไม่รู้ว่าทำไมผมถึอบไปเล่นับพี่เาทุๆวัน แ่ผม็รู้แ่อย่าเียวว่า
เวลาอยู่ใล้ๆพี่มาร์แล้วผมรู้สึีอย่าบอไม่ถูเลยแหละ ^^
“ฮยอรับ”
“ว่าไ ไอ้ัวเล็” มาร์ฮยอหันมาอบผม
“ฮยอรู้ไหมรับ ว่าวันนี้วันอะไร?” ผมเินมานั่ล้าๆนแ่ว่า
“็วันหยุไ” มาร์ฮยออบออมาแบบไม่ิเลย นี่ฮยอแล้แบมใ่มะ?
“ฮยออ่า แบมะอนแล้วนะ” ผมพูพร้อมับทำแ้มป่อๆทั้สอ้า
“ฮยอรู้อยู่แล้วละรับ ว่าวันนี้วันเิไอ้ัวเล็อฮยอ” มาร์ฮยอพูพร้อมับเอามือมาโอบไหล่ผมไว้
.
.
.
.
.
“็ถ้ารู้อยู่แล้ว ไหนอวัวันเิแบมละรับ?” ผมพูพร้อมับแบมือไปหามาร์ฮยอ
“หลับา่อนสิรับ เี๋ยวฮยอให้…” พอมาร์ฮยอพูบผม็หลับาทันที แ่เหมือนผมะแอบไ้ยิน
เสียหัวเราะออีฝ่ายเบาๆ พี่มาร์ำอะไรละเนี้ย แบมละ???
ุ๊บ!
เมื่อี้มันอะไรอะ?!?!?! รู้สึเหมือนมีอะไรมาโนที่ปาอผม พอผมลืมาึ้นมา็เห็นมาร์ฮยออมยิ้มอยู่นเียว = =” ผมไ้แ่สสัย แล้วไหนอวัที่มาร์ฮยอบอะให้แบมละ ไม่เห็นะมีเลย แบมๆะอนริแล้วนะ
“ฮยออ่า แล้แบมไม่เห็นะมีอวัเลย” ผมพู แล้ว็ลุาที่นั่ ออมายืนห่าๆมาร์ฮยอ
“ไม่อนนะรับ นี ฮยอ็ให้ไปแล้วไ น้อแบมไม่รู้สึหรอ? หื้ม??”
“รู้สึอะไรละรับ แบมแ่รู้สึว่ามีอะไรโนปาแบม็แ่นั้นเอ” ผมเอานิ้วี้ๆมาที่ปาอัวเอ
“นั้นแหละรับ อวัที่ฮยอให้ับน้อแบม” ผมำลัะเถีย่อ แ่มาร์ฮยอ็เินเ้ามา ใล้ผมแล้ว
‘หมับ’
มาร์ฮยอเอามือมาอผมไว้ แล้วระิบเบาๆ
“น้อแบมรัฮยอไหมรับ”
“รัรับ” ผมอบลับไปเสียเบาๆ
“ั้นเรามาสัาัน” มาร์ฮยอยื่นนิ้ว้อยึ้นมา ผมแอบยิ้มเล็ๆ เพราะวามเิน
“็ไ้รับ” ผมยื่นนิ้ว้อยอัวเอไปหามาร์ฮยอ เอาละอนนี้เราสอนพร้อมทำสัาแล้ว
.
.
.
.
.
มาร์ฮยอเียบไปสัพั่อนะหายใเ้าเฮือให่พร้อมับพูว่า
“ฮยอสัาว่าะรัแบมแบมนเียวลอไป” ฮยออ่าพูแบบนี้แบมเินนะ >///<
“แบม็สัาว่าะรัฮยอนเียวลอไปเหมือนัน” มาร์ฮยอเลื่อนหน้าเ้ามาให้ผมมา นมูเรานัน
“สัาแล้วนะรับ น้อแบมอฮยอ” >///<
.
.
.
“ฮยอ…แบมมีเรื่อะบอ” ผมพยายามเอาหน้าออห่าาหน้าอมาร์ฮยอ เพื่อะไ้พูอย่าสะว
“เป็นอะไรรึป่าว? ทำไมทำหน้าเศร้าแบบนั้นละ ไหนบอฮยอมาสิ” มาร์ฮยอเอามือับหน้าผม ให้ลับมามอที่เา
“ไม่เอานะ พูับฮยอ้อมอหน้า้วยสิ ไหนบอฮยอสิ?”
“ฮ..ฮะฮยอ” ผมำลัะพูในสิ่ที่สำัมาที่ะ้อบอให้มาร์ฮยอรู้ไว้ แ่…
“แบมแบม ลับบ้านไ้แล้วลู” เสียอนเป็นแม่ำลัเรียผมอยู่
“ไปเี๋ยวนี้แหละรับ แม่” ผมเศร้านิๆที่ไม่ไ้บอเรื่อนั้นออไป
“ไว้พรุ่นี้ แบมะมาบอนะรับ”
“ไ้เลยับ ไอ้ัวเล็ แล้วฮยอะรอ เอ้า!ลับไ้แล้ว เี๋ยวุแมุ่ ฮยอไม่่วยนะ” มาร์ฮยอห้อมแ้มผมหนึ่ที
แล้ว็ปล่อยผมออาอ้อมออเา
“ฮยอบ้า!!!” ผมรีบวิ่ออมาาบ้านมาร์ฮยอทันที ็นมันเินอ่า >x<
“เ็อะไร น่ารัะมั” มาร์พูับัวเอเบาๆ พร้อมับมอเ้าัวเล็อเาวิ่เ้าบ้านไป
“ว่าแ่แบมะบอว่าอะไรนะ ใไม่่อยะีเลย” รู้สึเหมือน ะไม่ไ้เอแบมแบมอีอย่านั้นแหละ แ่ไม่มีอะไรหรอ
===========================================================================
เย่ๆๆๆ บไปแล้วน้ะ๊ะ ับ อินโทรแรอฟิเรื่อนี้ อบอ่อนเลยว่าเป็นเรื่อแรที่แ่
ผิพลายัไ็ออภัย ไม่สนุ็อโท้วยนร้าาาาา ิมไ้น้ะ
พิมพ์ผิรไหน็บอัน้วยน้ะ เป็นำลัใให้้วย
เี๋ยวะพยายามอัพอนอื่นล เรื่อยๆน้ะ ไปละ By TN Memo.
ความคิดเห็น