คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Short Fic. || Back to You (Thanela) →ᴘᴀʀᴛ 2
Title : Back to You
Author : FengMii
Pairing : Thanela – Thanos
x Hela
Category : Short Fiction (2/??)
Notes : ความทรงจำที่มีให้กันยังคงอยู่ในใจของพวกเขาเสมอ
[AU]
B a c
k t o
Y o u
P A R T 2
You
could break my heart in two
But
when it heals, it beats for you
I
know it’s forward but it’s true
Won’t lie I’d go back to you
“โอเค
ธานอส เล่ามาให้หมด” เฮล่าถอนหายใจหนักๆพลางยกมือขึ้นเท้าสะเอว
“พอฉันช่วยน้องเธอเสร็จ
ก็มีใครไม่รู้มาลากฉันออกไป ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่มันน่าจะสับต้นคอฉัน
เพราะรู้สึกตัวอีกทีมันก็ปาไปเกือบสองทุ่มแล้ว” เด็กหนุ่มว่า
“ลากนายเนี่ยนะ”
เธอแค่นเสียงเหอะ
“คงไม่รู้ว่านายเป็นนักกีฬามือหนึ่งของโรงเรียน”
“ฉันพูดจริง
คอฉันยังปวดไม่หาย เมื่อวานก็ต้องขาดซ้อมบาสเกตบอลเพราะไอ้อาการกล้ามเนื้อบาดเจ็บบ้าๆนี่”
ธานอสยืนยันพลางกดนวดต้นคอของตน
“โอ้โห”
เด็กสาวกรอกตาน้อยๆพลางเบะปากลงด้านล่าง
“น่าเชื่อถือจังเนอะ”
“เฮลส์”
เขาเรียกเสียงเหนื่อยๆ
“ถ้าฉันจะโกหกเธอ
ฉันคงไม่บอกไปว่าเป็นคนไปช่วยน้องชายเธอแต่แรก”
“โอเค...สมมุติว่านายไปเจอน้องชายฉัน
ช่วยเขาขึ้นมาจากการตายอนาถเพราะจมน้ำในสระ
และถูกไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้สับคอสลบเหมือดจริง...แล้วผ้านายไปอยู่ในมือโลกิได้ไง?”
“น่าจะเป็นตอนที่เขากำลังสำลักน้ำน่ะ
มือเขาคว้าอะไรก็ได้ที่อยู่ใกล้มือที่ดันเป็นชายเสื้อฉัน
มันคงถูกดึงแรงจนขาดออกมา...ฉันไม่แน่ใจอ่ะ”
เด็กหนุ่มยักไหล่พลางล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์สีเข้มที่ไม่ว่ามองมุมไหนก็ดูดี
เดี๋ยวนะ...เธอเพิ่งบอกว่าดูดีไปงั้นเหรอ?
พระเจ้า...ถ้ารู้ว่ามาหาแฟนเก่าแล้วจิตหลุดขนาดนี้เธอน่าจะใช้ให้แคดมาแทน
“แล้ว...เธอจะเอาไงต่อ?”
“ฮะ?”
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน
“เรายังหาคนที่ผลักน้องเธอลงน้ำไม่ได้...”
ธานอสเลิกคิ้ว แขนแข็งแรงของเขาถูกยกขึ้นมากอดอกขณะที่ร่างสูงเอนหลังไปพิงกับขอบโต๊ะไม้
“ฉัน...ฉันเองก็ไม่รู้”
ดวงตาสีฟ้าเทาของเฮล่าทอประกายเคร่งเครียด
ความเงียบอันน่าอึดอัดแผ่ออกมาทั่วทั้งห้อง
ไม่มีใครอยู่แล้ว...นอกจากทั้งคู่
“ให้ไปส่งมั้ย?”
จู่ๆเขาก็โพล่งขึ้นมา
“ฮะ?”
ทำไมรู้สึกว่าวันนี้สมองมันช้าจังวะ?
“ก็...”
ดวงตาสีทองเสไปทางหน้าต่าง ทำให้เธอสังเกตเห็นท้องฟ้าที่กำลังมืดลงเรื่อยๆ
“แย่ละ...”
นี่คุยกับธานอสจนมืดค่ำเลยเหรอเนี่ย? แคดกับธอร์ต้องล้อเธอไปจนเทอมหน้าแน่ๆ
“รีบไปกันก่อนที่มิสเตอร์แอดดัมส์จะปิดประตูโรงเรียนกันเหอะ”
มือเรียวคว้ากระเป๋าเป้สีดำที่ถูกตกแต่งด้วยตุ๊กตายัดนุ่นรูปโครงกระดูกขึ้นสะพายบนบ่าขณะที่คนข้างตัวรีบร้อนหอบเป้ของตนขึ้นมาเช่นกัน
ทั้งคู่ออกตัวกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปตามทางเดินที่มีแสงสลัวๆสีขาว
มุ่งหน้าไปที่ทางออก
ก่อนที่จะได้ทันออกจากอาคาร
รองเท้าบู๊ทหุ้มส้นสีดำก็ชะงักกึก
ส่งผลให้ร่างสูงหันมาทันควันพลางเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
เสียงหัวเราะแผ่วๆดังออกมาจากมุมมืดของทางเดิน
“เออนี่จอห์น
นายไปทำไงถึงล่อให้ไอ้เด็กผมดำตาเขียวนั่นไปที่สระได้อ่ะ?”
เสียงลอยๆของเด็กหนุ่มคนหนึ่งก้องอยู่ในโถงทางเดินที่เงียบสงัด
“ไอ้โอดินสันน้องรักของเฮล่าน่ะนะ?
โอ๊ย มันหลอกง่ายจะตาย ฉันแค่ส่งโน๊ตไปหลอกมันว่าให้ออกมาเจอกัน แล้วก็...โอ้ใช่
ตัวมันบางยังกะกระดาษ ฉันผลักนิดเดียวก็ปลิวลงสระแล้ว”
ไวเท่าความคิด
ธานอสรีบคว้าแขนของเธอที่กำลังจะก้าวไปทางนั้นให้หลบเข้าอีกมุมแทน
“ปล่อย”
มือเรียวพยายามแกะแขนอีกข้างให้เป็นอิสระจากการเกาะกุมของเด็กหนุ่ม
“อย่า...พวกเล่นยา”
เขาก้มหน้าเข้ามาใกล้พลางกระซิบเสียงเครียด
ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดต้นคอของเฮล่าในมุมที่...ค่อนข้างล่อแหลม
ให้ตาย...หมอนี่จะเซ็กซี่ไปไหนฟะ
แสงวาบจากหน้ารถที่ผ่านแถวๆกระจกโรงเรียนไปส่องให้เห็นใบหน้าของคู่สนทนาอย่างชัดๆ
เด็กสาวสูดหายใจเฮือก
ดวงตาเบิกกว้าง ส่วนคนข้างกายก็ตัวแข็งทื่อเป็นรูปปั้นไปแล้ว
ไม่มีใครในโรงเรียนไม่รู้จักจอห์น
คอร์ตั้น
และถ้าพวกคุณไม่รู้
เขาน่ะเป็นอันธพาลตัวจริงเลยล่ะ
และตอนนี้เขากำลังคบกับคอเรลล่า
เดธ แฟนเก่าของธานอสอยู่
“แล้ว...ใครเป็นคนคิดแผนการแกล้งโอดินสันตาเขียวนั่นเหรอ?”
ลูกน้องของจอห์นที่เฮล่าจำได้รางๆว่าไม่ชื่อจอชก็โจนส์ถามขึ้น
หลอดยากับห่อสีขาวๆวางอยู่ไม่ไกลจากขาของเขา บ่งบอกให้รู้ว่าทั้งคู่กำลังตกอยู่ในภวังค์ของสารเสพติดอย่างสมบูรณ์จนแทบไม่สนใจสิ่งรอบข้างแล้ว
“ฮะๆๆ”
อันธพาลขาใหญ่เงยหน้าหัวเราะแบบที่เฮล่าคิดว่าควรจะหลีกเลี่ยงเป็นดีที่สุด
“แฟนสาวผู้แสนจะน่ารักและฉลาดของฉันไงล่ะ”
“คอเรลล่า?”
จอชหรือโจนส์หรืออะไรก็ตามที่เธอไม่อยากจำชื่อทวน
“ทำไมอ่ะ?”
“ไม่รู้ดิ
เธอบอกว่าอะไรซักอย่างเกี่ยวกับ...การทำให้โอดินสันคนโตเจ็บแบบที่เธอเจ็บมั้ง”
บ้าไปใหญ่แล้ว...
หันไปสบตากับเด็กหนุ่มข้างกายผู้ที่ดูจะตกใจมากกว่าเธออีก
“แฟนเก่านายเป็นโรคจิตป่ะเนี่ย?”
“เอ่อ...อันนี้ก็ไม่แน่ใจนะ
เราเลิกกันเร็วกว่าที่เริ่มคบกันซะอีก”
ทันใดนั้น
เท้าของเฮล่าก็เตะเข้ากับกระป๋องเบียร์ที่ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ เสียงดังฟังชัดก้องกังวานจนเด็กหนุ่มที่นั่งเล่นยาทั้งสองคนหันขวับมา
“เฮ้ย!!! ใครวะ?!!” จอห์นผุดลุกขึ้น ตามด้วยลิ่วล้อของเขา สาวเท้าอย่างรวดเร็วมาทางมุมที่เธอและธานอสหลบอยู่
แย่แน่...
ก่อนที่เฮล่าจะรีบวิ่งหนีออกไปหรือทำอะไรโง่ๆ
ร่างสูงก็พลิกตัวมาอยู่หน้าเธอโดยใช้แขนแกร่งข้างหนึ่งกักตัวเธอไว้
ส่วนอีกข้างหนึ่งก็คว้าเข้าที่ต้นคอเธอพลางดึงใบหน้าของเธอเข้ามาใกล้จนปลายจมูกแทบจะชนกัน
และในอีกไม่กี่เสี้ยววินาทีต่อมา
ริมฝีปากหยักได้รูปของธานอสก็บดขยี้ลงมาบนเรียวปากของเฮล่าโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว
เดี๋ยวสิ...เดี๋ยวสิ!!! จะทำอะไรก็บอกกันก่อนก็ได้นะ ไม่กัดหรอกโว้ยยยย!!!
หูได้ยินเสียงของอันธพาลเบอร์หนึ่งคำรามอย่างหัวเสีย
“เป็นแค่คู่รักเองหรอกเหรอ...”
มือใหญ่ของเขาประคองใบหน้าของเธอให้ทำมุมที่เหมาะขณะที่กดจูบลงไปลึกกว่าเดิมและพยายามใช้หลังของเขาบังตัวเธอจนอยู่ในมุมที่ไม่ว่ายังไงก็ดูไม่ถนัดว่าเป็นใครกับใคร
จูบนี้ทำให้เธอนึกถึงตอนที่เธอกับเขายังคบกันอยู่
“ไปกันเหอะลูกพี่
ตรงนี้ไม่ค่อยเป็นส่วนตัว” ลูกน้องตัวผอมบางสะกิดยิกๆ ส่งผลให้หัวหน้าถอนหายใจแรงๆแล้วหันหลังเดินไปทางอื่น
เมื่อเสียงรองเท้าทั้งสองคู่เบาลงจนแทบไม่ได้ยินแล้ว
ธานอสก็รีบผละออกมาจากเธอทันที
“โทษทีนะ...”
เขาว่าเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน ใบหน้าคมก้มงุดจนเห็นได้แต่ใบหูแดงแจ๋
เฮล่าได้แต่นึกขันในใจ
ทีตอนทำล่ะไม่อาย
พอเสร็จแล้วก็ม้วนแล้วม้วนอีก
จ้ะ พ่อคนขี้อาย
“ไม่เป็นไรหรอก
ไปกันเถอะ” เด็กสาวว่าพลางคว้าแขนเขาแล้วพาเดินออกไปทางประตูข้างโรงเรียน
ที่ๆรถมอเตอร์ไซค์คันเก่งของเขาจอดอยู่
“เดี๋ยว
นี่นายยังใช้ไอ้รถนี่อยู่เหรอ?” อดทำหน้าสยองไม่ได้เมื่อเห็นรถคันที่เขาใช้มาตั้งแต่ตอนคบกับเธอ
(เกือบปีก่อน)
มันยังอยู่อีกเหรอนั่น?
แค่มองรอยถลอกและอุปกรณ์ต่างๆที่เขาพาไปปรับแต่งมาก็รู้สึกขนลุกแปลกๆ
ถ้าจำไม่ผิด
ธานอสเคยพาเธอซิ่งแหกโค้งจนรถล้มและขาเธอแพลงด้วยนี่
ฉะนั้น...ไม่
ถ้าไม่มีปืนมาจี้ก็ไม่ขึ้นไอ้รถนี่แน่
“ไม่ทำตกหรอกน่า”
เขาถอนหายใจพลางยื่นหมวกกันน็อกให้และตวัดขาขึ้นคร่อมบิ๊กไบค์คันเขื่องสีดำและม่วงเข้ม
ร่างเพรียวได้แต่ยืนนิ่งและส่ายหน้ารัวๆ
“ไม่...ไม่เป็นไร
เดี๋ยวเดินกลับเองได้”
“ถ้าอยากกลับไปเฝ้าไข้โลกิ
ก็ขึ้นมาซะ” ดวงตาสีทองของเขามองมายังเธอนิ่งๆพลางสะบัดหัวไปทางที่นั่งด้านหลังเขาเป็นทีให้ขึ้นมาสักที
ชื่อของน้องชายทำเอาเจ้าของดวงตาสีฟ้าชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง
แล้วจึงพ่นลมหายใจออกแรงๆ
“ถ้านายทำฉันตกนะ...”
ขาเรียวตวัดขึ้นคร่อมและดึงร่างขึ้นไปบนเบาะนั่งพลางยกมือขึ้นใส่หมวก
...โดยไม่ทันสังเกตเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนขับ...
“กอดเอวฉันด้วย” ธานอสสั่งเสียงนิ่งๆ
“ทำไมฉันต้องกอดนาย?” ถามเสียงตวัดกลับไป
ทันใดนั้น
รถทั้งคันก็กระชากตัวไปข้างหน้าโดยฝีมือของเขา
ทำให้เธอถลาเข้าชนกับแผ่นหลังใหญ่โตนั่น แขนทั้งสองข้างกระหวัดเกี่ยวเข้ากับเอวสอบแข็งแรงอย่างเหมาะเจาะ
เดี๋ยว...บอกทีว่าหมอนี่กำลังยิ้มอยู่
ไอ้...
ใบหน้าของเฮล่าแนบไปกับร่างภายใต้เสื้อเชิ้ตนั่น
สูดกลิ่นมิ้นต์อ่อนๆที่คุ้นเคยขณะที่หอบด้วยความตกใจ
“...ยังไม่เลิกใช้น้ำหอมกลิ่นนี้อยู่อีกเหรอ?”
ถามเสียงเบา
“มิ้นต์น่ะนะ? ไม่อ่ะ
ไม่เลิกหรอก”
“ทำไมล่ะ?”
ไม่รู้อะไรดลใจให้ถามไปแบบนั้น
“ก็...”
ใบหน้าคมหันมาแวบนึง เผยให้เห็นดวงตาสีทองที่วูบไหว
“เธอบอกว่าชอบ”
ควมเงียบงันก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง
มีเพียงเสียงเครื่องยนต์และลมที่หวีดหวิวอยู่ข้างหูเท่านั้น
จู่ๆเขาก็หยุดรถ
ทำเอาเด็กสาวสะดุ้งเฮือก
“มีอะไรเหรอ?”
“จะไม่กลับบ้านรึไง?
เนี่ยถึงแล้ว” เขาชี้ไปที่ประตูรั้วสีขาวของบ้านเธอที่มีแสงไฟสีขาวส่องอยู่
“อ่า...เอ้อ ขอบใจนะ” มือเรียวกระชับสายสะพายเป้อย่างกระดากอายนิดๆ
“เฮล่า” เขาเรียกเบาๆ
ทำให้เธอหันมา
“ขอฉันพิสูจน์อะไรซักอย่างก่อนได้มั้ย?”
ร่างสูงเคลื่อนเข้าใกล้แล้วประคองใบหน้าเธอเบาๆ
เฮล่ายังคงงงอยู่เมื่อเขาโน้มตัวลงมาจูบเธออีกครั้ง
มันทั้งหวาน...และมีกลิ่นมิ้นต์ด้วย
พระเจ้า...เธอกำลังตกหลุมรักเขาอีกครั้งใช่มั้ยเนี่ย?
ธานอสผละออกมาในที่สุด
ดวงตาทั้งสองคู่สบกันท่ามกลางแสงสลัวของเสาไฟข้างทาง
“รู้อะไรมั้ย?”
เขากระซิบแนบชิดกับริมฝีปากของเธอ
“ฉันไม่เคยลืมเธอไปได้เลย”
“บ้าเอ้ย...ฉันพยายามแล้วนะเฮลส์
พยายามจะทำใจจากเธอแล้ว--” ดวงตาของเขาไหวไปมาราวแสงเทียนที่ต้องลม
ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไรอีก
เฮล่าก็คว้าคอเขาและจูบเขาอีกครั้ง...หนักหน่วงและลึกซึ้ง
มือสีซีดของเธอไล้ไปตามผมสีบลอนด์ที่ทำสีม่วงอย่างสมบูรณ์แบบของเขา
“รู้อะไรมั้ย?”
เด็กสาวหอบในเสี้ยววินาทีที่ริมฝีปากทั้งสองคู่แยกออกจากกัน
“ฉันก็ไม่เคยลืมนายเหมือนกัน”
TALK WITH FM
สวัสดีค่าาาา
ยังไม่เบื่อกันโน๊ะ
ไรท์หายไปเป็นเดือนเลย 5555
(ในเลขห้ามีน้ำตาซ่อนอยู่)
คู่ธานอสกะเฮล่าเป็นคู่ที่ไรท์จิ้นนะคะ
ไรท์ชอบไรท์เลยเขียน
ถ้าใครมีคู่ไหนใน
mcu
อยากรีเควสก็คอมเม้นท์ด้านล่างได้เลยนะคะ
เราไม่กัดค่ะ
5555
ด้วยรักและถุงกาว
เฟิงมี่ค่ะ
>3<
ความคิดเห็น