ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Clue : เบาะแส

    ลำดับตอนที่ #2 : Lastest person(more clue)

    • อัปเดตล่าสุด 12 เม.ย. 49


    3.15 am.
    เสียงริงโทนเพลง a fool for u ดังขึ้น คริสเอื้อมมือไปหยิบ พลางกดรับ

    "ฮัลโหล" คริสกรอกเสียงลงไป

    "คริส นี่พินบอลล์ 10 โมงพรุ่งนี้พบฉันที่ Lincoln Center w. 65 St.ตัด West end Avenue " พินบอลล์บอกห้วนๆ

    "ตกลง แล้วเจอกัน" คริสตอบ กดวางโทรศัพท์ เค้านอนลืมตา คริสรำพึงในใจ … มันอะไรวะเนี่ย…

    ชายหนุ่มสะบัดหน้า ละทิ้งความง่วงไว้เบื้องหลัง เดินทะลุห้องนอนมูลค่าหลายหมื่นดอลล่าร์ ในย่านEast village ด้วยน้ำพักน้ำแรงตลอดเวลา 16 ปีที่ทำงานมา แต่เงินเก็บเกือบทั้งหมดของเขามาจาก6 ปีให้หลัง ในการทำงานในสังกัดของทอม ฮูโก ศูนย์พิทักษ์พยานแห่งมลรัฐนิวยอร์ค ความทรงจำที่น่าจดจำ ต่างกันโดยสิ้นเชิงกับ10ปีที่ผ่านมากับการเป็นs.w.a.tของ.NYPD เงินเดือนต่ำ เสี่ยงภัยทุกโมงยาม ไม่ได้ไม่ได้นอน และยังอีก….

    ย้อนไปใน ปี 1999 ,17 may 2.00 pm  Harlem ,  New York หน้าบ้านGangster Blood O.G.

    หน่วยสวาททีม AและB ล้อมบ้าน 2 ชั้น ในย่านฮาเร็ม ปิดหัวและท้ายของถนน

    "สายได้รายงานมาง่าเป็นการค้ายาเสพติดจำพวกแอมเฟตามีนระหว่างBlood กับ Asian Gang พวกvietnam ครับ คาดว่าคนร้ายจำนวน 11 คน" จ่าโอนีล รายงาน

    คริสโตเฟอร์ซึ่งขณะนั้นอยู่ในยศร้อยตรีเพิ่งจบหมาดๆจากเวสต์พอยท์ ได้ผ่านเข้ารับการอบรมหลักสูตร Special Weapon and Tactics Teams หรือ S.W.A.T. นั่นเอง คริสนำทีม A คู่กับ มาร์คัส ไรท์ หรือพินบอลล์ ส่วนทีม B เป็นจ่ามาร์ติน โอนีลและหมวดคล๊าก วิลสันเพื่อนรักของเขา

    "บุกใน 5 วินาที"
    4
    3
    2
    1
    บึ้ม
    เสียงกระสุนแก๊ซน้ำตาที่พุ่งเข้าทางหน้าต่างระเบิดขึ้น ทุ่นกระชากประตูออกเป็นเสี่ยงๆ ทีมA บุกเข้าทางหน้าบ้าน ส่วนหลังบ้านนั้นเป็นทีม B

    "ห้องนั่งเล่นเคลียร์" เสียงของสมาชิกในทีม A รายงาน

    แกร๊ก แกร๊ก เสียงขึ้นลำของปินลูกซองดังขึ้นในห้องครัวที่แยกไปทางด้านซ้าย ระหว่างช่องทางเดินยาวเต็มไปด้วยการตกแต่งแบบMexican

    มารคัสยืนแนบกำแพง เอามืชูเลข 2 แล้วชี้มาที่ตาสื่อความหมายว่า มี 2 คน  คริสพยักหน้าให้สัญญาณ มาร์คัสรัวกระสุน5.56mm bullup AR จนหมดแม๊กกาซีน สมาชิกแก๊งค์คนแรกล้มหงายไม่เป็นท่าเมื่อโดนกระสุนแรงปะทะ 800 เกรน ในระยะไม่ถึง 3 ฟุต อีกคนนึงยอมสละปืนbulldog .357

    "เอามือให้เราเห็น วางไว้บนหัว นอนแนบลงกับพื้น" คริสสั่ง พลางนำสายรัดไปรัดข้อมือ "

    ตุ๊ด เสียงวิทยุ "เคลียร์" เสียงจากคล๊ากรายงานและเขาเดินเข้ามาในห้องครัว

    "แกยิงมันหัวพรุนเลยหรอวะพินบอลล์" ชายผิวขาว รูปร่างสมส่วน กล่าวขึ้น

    ทันใดนั้น ประตูตู้เก็บของหลังคล๊ากก้อเปิดออก ชายผิวดำโจนตัวออกจากตู้ในมือถือ .50  จ่อเข้าที่ขมับของคล๊าก

    ปั้ง

    สิ้นเสียงปืน ปืนกลมือ5.56mmทั้ง 2 กระบอกรัวเข้าใส่สมาชิกแก๊งค์อย่างรวดเร็;แต่ก็สายไปเสียแล้ว คล๊ากล้มลง กระสุน .50 เจาะผ่านกะโหลกคล๊ากออกข้างหลัง เขาสิ้นใจไปแล้ว….

    คริสโตเฟอร์ตื่นจากภวังค์ นี่คือสาเหตุที่เขาต้องทิ้งงานที่เขารัก แม้เงินเดือนจะน้อย จะลำบาก หรืออันตรายเพียงใด เขาก็พร้อมที่จะเผชิญหากมีเพื่อนอย่างคล๊ากและพินบอลล์….

    คริสเดินไปที่บาร์เครื่องดื่มหยิบon the rock รินคอนยัค ยี่ห้อ Henessy อย่างลวกๆ กระดกทีเดียวหมดแก้ว รินเติมอีกแก้ว แล้วเดินไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ Intel Celeron บางครั้งเขาใช้มันเล่นเกมส์เพื่อผ่อคลาย

    คริสออนไลน์เข้าสู่เวบแม่ข่ายของศูนย์พิทักษ์พยาน เข้าสู่ระบบส่วนตัว ส่ง Personal Message ไปหา มารี คุซโซ

    " 10.00 am Lincoln Center w. 65 St.ตัด West end Avenue"
    กดsend คริสหลับตาลง ผ่อนลมหายใจแผ่วเบา และปล่อยให้ใจคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนหลับ

    1 New Personal Message
    มารีคลิกเข้าไป " 10.00 am Lincoln Center w. 65 St.ตัด West end Avenue" พลางยกแก้วกาแฟถ้วยโตจิบอึกใหญ่ ในสมองของมารีในเวลานี้ปราศจากซึ่งความกลัว มีเพียงความอยากรู้และกระหายการพิสูจน์อย่างมาก

    9.45 am Licoln Center
    คริสในเสื้อแจ๊กเกตSean Jean รองเท้า Timberland รุ่นล่าสุด ดูจะส่งให้บุคลิกของเขาดูวัยรุ่นมากกว่าเดิม

    "สวัสดีตอนเช้าค่ะ ร้อยตำรวจตรีสปีเดอร์" เสียงใสๆดังมาจาข้างหลัง

    คริสสะดุ้งเล็กน้อย "นี..คุณ" ชายหนุ่มถึงกับอึ้งในความกระหายความอยากรู้ของหล่อนซะเหลือเกิน

    "ทำไมถึงมาก่อนเวลาละคะ" มารีชวนคุย

    "ผมชอบมาก่อนเวลาน่ะครับ" คริสเอ่ยขึ้นระหว่างทั้งสองเดินเตร็ดเตร่ตามถนน

    "งั้นเราก็เหมือนกัน" มารีกล่าวขึ้นยิ้มๆ

    ชั่วอึดใจ  รถmini coupe คันจิ๋ว 4 สูบ 180 แรงม้าก็แล่นมาจอดหน้าทั้งคู่ รถคันนี้ช่างขัดกับลักษณะของเจ้าของเหลือเกิน  นายตำรวจแห่งNYPD ก้าวลงมาจากรถในเสื้อหนังกางเกงยีนส์ สวมแว่นสีชารับกับใบหน้า

    "อรุณสวัสดิ์ เลดี้แอนด์เจนเทิลเมนท์" พินบอลล์กล่าวยิ้มๆ "ขึ้นรถเถอะ" เขาพูด

    รถคันงามแล่นไปตาม Asmsterdam Avenue "ฉันจะพาไปหาข้อมูลที่ศูนย์ข้อมูลตำรวจนิว ยอร์ค" พินบอลล์กล่าวขึ้น

    10.00 am
    อีกฟากหนึ่งของมหานครนิว ยอร์ค ชายในชุดสูทสีน้ำตาลเข้ม ยืนอยู่ในเงามืดของห้องทำงานหรูแม่น้ำฮัดสัน แผดเสียงต่ำ

    "พวกแกทำงานประสาอะไร กำจัดพวกมันไปให้พ้นทาง ฉันให้เวลาแก 48 ชม."

    "ครับ นาย" ลิ่วล้อ 4-5 คนรับคำแล้วรีบเดินออกไปจากห้อง

    "ทอม นะ ทอม " ชายผู้นั้น พึมพำ

    "ไม่ได้ค่ะ  เราไม่มีอำนาจค้นหา แฟ้มข้อมูลลับ และย้อนหลังไปขนาดนั้น"   อนาตาเชียหญิงสาวผิวสีเอ่ยขึ้นกับคริสในศูนย์คอมพิเตอร์รับรองข้อมูลตำรวจนิว ยอร์ค ห้องโถงกลม ขนาดใหญ่เต็มไปด้วยคอมพิวเตอร์ทันสมัยนับ 1000 เครื่อง ทำงานอย่างฉับไว

    "โธ่ ที่รัก ฝีมืออย่างเธอทำไมจะทำไม่ได้จ๊ะ" พินบอลล์เจ๊าะแจ๊ะใส่

    "เก็บปากของเธอไว้กินข้าวเถอะ พินบอลล์ ถ้าไม่มีปัญหาคงไม่โผล่มาใช่มั๊ย" อนาตาเชีย ค้อนขวับ

    "โถๆ ผมไม่ว่างต่างหาก" พินบอลล์เอ่ยกับกิ๊กเก่าอย่างหวาดๆ

    "มันเต็มไปด้วยระบบป้องกันหนาแน่น แล้วที่สำคัญถ้าเราจะแฮกจากตรงนี้ก็คงจะโจ่งแจ้งไปหน่อย" อนาตาเชียเอ่ยเสียงเบา

    "ตามชั้นมา" อนาตาเชียเดินลิ่ว ตรงออกจากห้องโถง เลี้ยวขวา แยกไปตามระเบียงยาว เลี้ยวขวาอีกทีเข้าสู่ห้องทำงานส่วนตัวของเธอ

    "เอากาแฟหน่อยมั๊ยคะ" หญิงสาวเซียนคอมพิวเตอร์หันมาถามคณะของคริส

    "เอ่อ..ดีครับ" คริสตอบ

    ทั้งสามยืนจิบกาแฟดูการทำงานอย่างคล่องแคล่วของอนาตาเชีย หล่อนกล่าวขึ้นว่า .แฟ้มข้อมูลของหน่วยนี้ดูเหมือนถูกปิดด้วย firewall นับสิบๆชั้น โดยฝีมือใครบางคน ที่ไม่อยากให้เรื่องนี้ถูกเผยแพร่มัน…มันเป็นอะไรที่เกินกว่าความจำเป็น….ฉันจะลองใช้ backdoor"(การเจอะข้อมูลวิธีนึงโดยใช้ช่องโหว่ของfire wall เปรียบกับการแอบเข้าหลังย้านคนอื่น) 

    เวลาผ่านไป เกือบ 3ชม. พินบอลล์นั่งหลับบนโซฟา คริสกำลังพินิจพิเคราะห์เหรียญสะสมของอนาตาเชีย มารียังจ้องอยู่ที่จอLCD

    "บิงโก" อนาตาเชียร้องขึ้นอย่างดีใจ ทำเอาพินบอลล์และคริสสะดุ้ง

    "ฉันเจาะเข้าได้แล้ว อ่า …เริ่มต้นที่ไหนก่อนดีนะ" อนาตาเชียพึมพำ

    "สมาชิกในหน่วย" เสียงทุ้มต่ำของคริสดังมาจากข้างหลัง

    "ได้ค่ะ 1.ทอม วิลเลี่ยม ฮูโก หัวหน้าหน่วย 2 จบจากแซนด์เฮิร์ซ เคยรบในเวียดนาม กลับมาเป็นปปส. ก่อตั้งหน่วยเฉพาะกิจคอบรา ร่วมกับยอดฝีมือในยุคนั้น" อนาตาเชียถ่ายทอดข้อมูล

    "ร่วมกับ จาเร็ด อมารี จอห์นสัน เคยรบในสงครามอ่าว โรเบิร์ต เจมส์ วัตสัน อดีตปปส. เสียชีวิต ,จอห์น คาร์สัน ออสโล่ เสียชีวิต อีก 2 ไฟล์หายไป ถูกลบทิ้ง"

    "มันถูกลบอย่างจงใจ ฉันว่า 2คนนี้แหละตัวการ ฆ่าเพื่อนในทีมทิ้ง" พินบอลล์เอ่ยขึ้นช้าๆ

    "แต่มันด้วยสาเหตุอะไรละคะ" มารีถามขึ้นเรียบ

    "นี่ไง ของกลางเฮโรอีน 500 กก. ที่หายไปจากกองกลาง" คริสชี้ให้ดู

    "ใช่แล้วค่ะ" อนาตาเชียพูด

    "เหลืออีกหนึ่งที่ยังไม่ตาย " พินบอลล์บอก

    "จอห์นสัน" ทั้งสามกล่าวขึ้นพร้อมกัน

    "ตาม Database หมายเลขประกันสังคม แต่มีข้อมูลทะเบียนบ้าน EasrtHarlem Park avn." อนาตาเชียบอก

    "ขอบใจมากอนาตาเชีย แล้ว…" พินบอลล์ชะโงกหน้ากระซิบข้างหูอนาตาเชีย "คืนพรุ่งนี้เธอว่างมั๊ย…เราจาได้ไป.." ไม่ทันขาดคำ เสียงกำปั้นกระแทกกลางหลังของเขา "ไม่จ๊ะ"

    รถคันเดิมวิ่งฉิวไปตามถนน มุ่งหน้าตัดcentral Park ทะลุไป East Harlem เพื่อหาเบาะแสเดียวของพวกเขา

    2.00 pm East Harlem
    ชายแก่คนหนึ่งแต่งตัวซอมซ่อ เสื้อแจ๊กเกตที่ดูเหมือนปะแล้วปะอีก มือข้างขวาถือขวดเหล้าราคาถูก หนวดเครา รกรุงรัง ชายแก่หาทำเลเหมาะเพื่อหย่อนกายลงกับพื้น โดยเลือกเอาหน้าร้าน Grocery เป็นที่นั่งพัก เขานั่งขดในมุมตึก หากพิจารณาดีๆ ก็คงจะทำให้เห็นเค้าหน้าได้ว่าเคยหล่อเหลามาก่อน…

    รถคันงามแล่นมาจอดตรงหน้าชายแก่ คริสก้าวลงไปยื่นมือให้ชายแก่จับ "สวัสดีตอนบ่ายคุณจอห์นสัน ผมคริสโตเฟอน์ เป็นเพื่อนของทอมเพื่อนของคุณ"

    ชายแก่ตีสีหน้างงๆ "ฉันไม่รู้เรื่อง" พลางลุกเพื่อจะเดินหนี

    "หรือคุณจะเถียงว่าคุณไม่เคยอยู่ในคอบรา" คริสตะโกนไล่หลัง

    ชายแก่ตาลุกวาว โผนตัวกลับมาหมายจะบีบคอคริส คริสดูเชิงอยู่แล้ว เตะสกัดขาของเเขาจนล้มกลิ้งไป

    "วันนี้ไม่มีใครต้องเจ็บตัว จอห์นสัน" คริสคำราม

    "ไปนั่งรถเล่นกันเถอะ" คริสกล่าวพลางกระชากชายแก่ขึ้นรถ

    มินคูเป่ ไหลเอื่อยตามฮาเร็ม
    "คุณบอกผมมาเถอะ ผมไม่ทำร้ายคุณหรอกน่า" คริสกล่าวอย่างหัวเสีย

    "เอ่อ…คือ…ถ้าฉันมองฉันก็ต้องตาย" จอห์นสันเสียงสั่น

    "ผมคริสโตเฟอร์ สปีเดอร์ หัวหน้าหน่วยประสานงานพยานแห่งศุนย์พิทักษ์พยานนิว ยอร์ค และนั่นพินบอลล์ร้อยโทมาร์คัส ไรท์NYP และนั่นมารี คุซโซ หน่วยพิทักษ์พยานเช่นกัน" คริสจาระไน

    "คะคุซโซหรอ" ชายแก่เหลือบตามอง "ใช่น่ะสิ" คริสตอบ

    "เรื่องเมื่อก่อนน่ะหรือมัน..มันพูดยากนะ สิ่งที่จะทำเงินให้พวกฉันมหาศาล คดีนี้มีเอี่ยวหลายคน ทีมฉันทั้งหมด ต่อมาพวกเราดัดหลังกันเอง จิงสินะใครๆก็อยากได้แอปเปิ้ลชิ้นใหญ่ที่สุด มันๆ 2 คนฆ่าพวกเราทีมละคน" ชายแก่หยุดเล่าดั่งอะไรมาจุกที่คอหอย

    "แล้วใครที่ว่าละลุง" พินบอลล์ถามหลางเหลือบตามองมาทางกระจกส่องหลัง

    "ก้อ…" ชายแก่กล่าวได้แค่นั้น ชั่วขณะจิต เสียงกระสุนไรเฟิลก็แผดคำรามท่ามกลางบ่ายอันเงียบงัน เสียงไรเฟิลเวเธอร์บี ตัดเข้าไหล่ซ้าย เลือดสดไหลท่วมกระจก

    "f u * k I n ' ass off " พินบอลล์สบถดัง กลบเสียงกรีดร้องของมารี และอาการตกใจอย่างสุดโต่งของคริส

    "h o l y s h i t" คริสเผลอสบถสาบาน

    ชายแก่ยังไม่แน่นิ่งไปในทันใด หากแต่ว่าชี้นิ้วมาที่โ?รศัพท์มือถือของชายหนุ่มและคว้าไปกำ พลางกดเลขในหน้าปัดด้วยมืออันสั่นเทา

    "241013131024"

    เปรี้ยง กระสุนสังหารนัดที่สองแผดดังขึ้น กระสุน.375 ตัดเข้าก้านคอของจอห์นสัน

    3.00 pm.
    …..พยานปากสุดท้ายเสียชีวิต

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×