BLACK TECH INTERNET CAFE SYSTEM ระบบอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ในต่างโลก (นิยายแปล)

ลำดับตอนที่ #85 : Do Not Offend the Small Shop's Employee

ตอนที่ 83

Do Not Offend the Small Shop's Employee

(อย่าได้ดูถูกพนักงานของร้านค้าขนาดเล็กเด็ดขาด)

 "ข้าควรจะทำอะไรดีในวันนี้......"เจี่ยงเสี่ยวหยูพลิกตำราอาหารในมือของเธอในขณะที่เธอกำลังมุ่งหน้าไปที่ตลาด

เธอจิ้มนิ้วมือลงบนแก้มและขมวดคิ้วที่สวยงามของเธอ สำหรับเธอการจับจ่ายซื้อของสำหรับร้านขายของชำและการทำอาหารเป็นงานที่ยากอย่างเหลือเชื่อ เธอจึงต้องทำอย่างระมัดระวังในขั้นตอนเหล่านั้นให้มากๆๆ

"ข้าควรเลือกทำอะไรที่มันทำได้ง่ายๆๆ...ไม่งั้นเจ้าของร้านคนโง่นั้นอาจจะเอาปืนมายิงข้าถ้าข้าทำมันพลาด!" ในท้ายที่สุดเจียงเสี่ยวหยูก็เลือกอาหารที่ทำง่ายๆสองสามอย่างที่อยู่ภายในตำราทำอาหารเล่มนั้นและเริ่มเดินออกหาส่วนผสมในการทำอาหารเมนูนั้นๆ

ในไม่ช้าเธอออกมาสู่บริเวณด้านนอกของตลาด

"เหยื่อจะเข้าสู้กับดักใน 30 วินาทีเตรียมคันธนูดำให้พร้อม!"

"เหยื่อจะเข้าสู่กับดักใน 15 วินาทีเตรียมพร้อมสำหรับตาข่ายล็อคพลังงาน!"

"ทำไมวันนี้ถึงเงียบผิดปกติจัง"เจี่ยงเสี่ยวหยูปิดตำราทำอาหารของเธอและมองไปรอบๆตัวเธอก็สังเกตเห็นได้ว่าไม่มีใครเดินเข้ามาในตรอกนี้แม้แต่คนเดียวระหว่างที่เธอกำลังเดินทางมาในตรอกแห่งนี้

 "มันแปลกมาก"

ทันใดนั้นก็มีเสียงลมที่น่าขนลุกพัดผ่านเธอไป!"

จากนั้นก็มีตาข่ายยักษ์มันวาวสีเงินตกลงมาจากท้องฟ้าคลุมตัวเธออย่างหนาแน่น!ตาข่ายสีเงินนี้มันแปลกมาก ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไรมันยิ่งรัดเธอแน่นมากขึ้นกว่าเดิม!

"เด็กน้อยเจ้าไม่ควรที่จะขยับเขยื้อนให้มากนัก"

 ผู้คนที่กำลังตีวงล้อมเธอพูดขึ้นมาว่า "ตาข่ายล็อคพลังงานนี้ทำมาจากใยแมงมุมของแมงมุมที่มีชื่อเรียกมันว่าฉิ่วโหลมันมีอายุมากถึง1,000ปี ไม่เพียงแต่มันจะไม่ขาดแล้วมันยังสามารถยับยั้งพลังทางวิญญาณและพลังนักรบฉีได้ สัตว์ร้ายที่ทรงพลังตัวนี้มันเทียบเท่ากับนักรบระดับบรรพบุรุษนักรบที่ระดับต่ำกว่านั้นไม่มีทางเลือกอื่นเลยนอกจากที่จะต้องยอมจำนนต่อเมื่อตกอยู่ภายใต้ตาข่ายล็อคพลังผืนนี้!"

ชายที่อยู่ข้างหน้าเจี่ยงเสี่ยวหยูตอนนี้เป็นนักรบที่แข็งแกร่งอย่างมากและชายผู้ที่สวมเสื้อคลุมสีแดงอยู่นั้นดวงตาของเขาก็ปลดปล่อยจิตสังหารออกมาในขณะที่เขาชี้ไปที่หน้าไม้สีดำด้านหลังเขาแล้วพูดว่า "มันมีพิษเคลือบอยู่ที่ปลายลูกศรถ้าเจ้าโดนมันไปเพียงเล็กน้อยระวังตัวเอาไว้ไม่แน่เจ้าอาจจะตกตายทันที!"

"พวกเจ้าต้องการอะไร?" เจี่ยงเสี่ยวหยูโกรธมากในตอนนี้สิ่งที่เธอต้องการทำอย่างเร่งด่วนก็คือซื้อของชำให้แล้วเสร็จแต่พวกเขาตอนนี้กล้าที่จะปฏิบัติกับเธอเช่นนี้ได้อย่างไร!

"ข้าต้องการอะไรอย่างนั้นหรือ" นักรบชุดคลุมสีแดงยิ้มอย่างชั่วร้ายแล้วตอบว่า "อย่ากลัวไปเลยสาวน้อยข้าไม่ทำร้ายเจ้าหรอกเราแค่ต้องการให้เจ้ามากลับเราเสียโดยดี"

จากนั้นเขาก็เหลือบไปมองผู้คนที่อยู่ด้านข้างแล้วถามว่า "เจ้าตรวจค้นทุกสิ่งแล้วหรือยังมันมีปัญหาอื่นที่จะตามมาหรือไม่"

"ข้าได้ทำการตรวจสอบแล้ว!"นักรบคนหนึ่งที่ดูแข็งแกร่งตอบกลับมาว่า "หลังจากที่เด็กหญิงตัวเล็กๆคนนี้ถูกไล่ออกมาจากภัตคารจินฟูเจ้าของร้านต้นกำเนิดอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ที่ชื่อฟางฉีก็รับเธอเข้ามาทำงานที่ร้าน"

"เขาเป็นเจ้าของร้านที่ดีจริงๆ"นักรบชุดคลุมสีแดงยิ้มอย่างมืดมน "ข้าเดาได้ว่าเขาคงไม่อยากเห็นใบหน้าของเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้ถูกกรีดและถูกขายในตลาดมืดอย่างแน่นอน"

จากนั้นเขาเดินเข้าหาเจี่ยงเสี่ยวหยูอย่างช้าๆแล้วดึงกริชที่เอวของเขาออกมาแล้ววาดรูปดอกไม้ไปบนอากาศด้วยพลังนักรบฉี รอยยิ้มของเขาดูราวกับฆาตรกรโรคจิตแล้วเขาก็กล่าวว่า "เราเข้าไปทำอะไรในร้านค้าแห่งนั้นไม่ได้เขามีอาจารย์ที่แข็งแกร่งคอยดูแลร้านให้ปลอดภัย ดังนั้นเราจึงไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลยนอกจากนี้พลังของเจ้าของร้านก็ช่างเป็นที่น่าตกใจเช่นกันดังนั้นเราจึงมุ่งเน้นมาที่เจ้าเท่านั้นเด็กน้อยโปรดอย่าโทษพวกเราเลยโทษตัวเองที่เกิดมาอ่อนแอเสียเถอะ"

แม้ว่ามีภารกิจเดียวของพวกเขาที่ถูกจ้างวานก็คือการจับตัวเด็กสาวในช่วงวัยรุ่นคนนี้เท่านั้นแต่ชายในชุดคลุมสีแดงก็ยังคงสอบสวนและขมขู่เจี่ยงเสี่ยวหยูอย่างเคร่งครัด!

"อย่าคาดหวังเลยว่าเจ้าของร้านจะมาช่วยเจ้า ในการสืบประวัติของคนในกลุ่มเรามาแล้วแสดงให้เห็นได้ว่าเจ้าของร้านนั้นเขาเป็นเพียงนักรบระดับบรรพบุรุษแต่เรา....." เขามองไปรอบๆแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแบบคำต่อคำว่า "ทุกคนมีระดับที่สูงกว่าเขามาก!"

ขณะที่เขาพูดอากาศรอบๆตัวของพวกเขาก็กลายเป็นน้ำแข็งเริ่มเฉือนผิวหนังของเจียงเสี่ยวหยูจิตสังหารของนักฆ่าคนนี้กระจายเต็มไปทั่วท้องถนนพร้อมกับพลังกดดันที่หนักหน่วงภายใต้รังสีของการฆ่าฟันมันกดดันผุ้คนโดยรอบอย่างหนักหน่วง!

แม้แต่นักล่าคนอื่นๆก็อดไม่ได้ที่จะสั่นกลัวในความรู้สึกนี้เช่นกัน!

"หัวหน้าหน่วยของเราฆ่าคนมามาก..."

"รังสีจิตสังหารมันช่างน่ากลัว...ข้าพนันได้เลยว่าเด็กหญิงตัวเล็กๆคนนี้จะร้องไห้ออกมาในไม่ช้า"

นักรบชุมคลุมสีแดงแนบใบมีดของเขาลงบนแก้มของเจี่ยงเสี่ยวหยูแล้วหัวเราะอย่างสมเพชว่า"นอกจากนี้เจ้าก็เป็นแค่เด็กหญิงตัวน้อยๆ"

"โอ้.......เจ้าเป็นเพียงนักรบระดับบรรพบุรุษเท่านั้น?"ในที่สุดเจียงเสี่ยวหยูก็พูดออกมาเธอใช้เวลาไปชั่วครู่เพื่อทำความเข้าในกับสถานะการที่กำลังเกิดขึ้นกับเธอ

เมื่อได้ยินสิ่งที่เจียงเสี่ยวหยูพูดบรรยากาศรอบๆก็เงียบสงัดลงเมื่อนักล่าทุกคนต่างเงียบเสียงลง

"เท่านั้น?" นักล่าต่างมองหน้ากันพวกเขาเกือบจะหัวเราะออกมาเมื่อเด็กหญิงในช่วงวัยรุ่นตัวเล็กคนนี้ช่างทำให้พวกเขาอยากหัวเราะเสียจริง

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เจียงเสี่ยวหยูทำต่อไปนั้นเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ยากจนพวกเขาไม่สามารถที่จะหัวเราะได้อีกต่อไป!

แว๊ก! แว๊ก! มือสีขาวนวลของเธอฉีกตาข่ายล็อคพลังออกมาเป็นรูขนาดใหญ่ ตาข่ายที่ควรจะมีความทนทานอย่างยิ่งกลับมาขาดเพราะแรงของหญิงสาวตัวเล็ก!

นักล่าที่หยิ่งยโสของBlood Web (เครื่อข่ายเลือด)รู้สึกเหมือนกับหัวหัวใจของพวกเขานั้นหยุดเต้นมันเย็นเฉียบลงฉับพลันพวกเขาเริ่มสั่นกลัวในขุมพลังตรงหน้าทันที!

เธอไม่ใช่เด็กสาวตัวเล็กที่กำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่นเหรอ?เธอไม่ได้โดนไล่ออกมาจากร้านค้าแห่งอื่นแล้วฟางฉีก็ช่วยเหลือเธอเหรอ?เธอไม่ใช่แค่พนักงานของร้านค้าเล็กๆเหรอ?เธอทำได้อย่างไรในการทำลายตาข่ายล็อคพลังงานให้ขาดออกจากกัน?มันเกิดอะไรขึ้น?เธอมีพลังแบบไหนกัน?

คำถามมากมายนับไม่ถ้วนปรากฏอยู่ในหัวของพวกเขาเมื่อมันมีหลากหลายเหตุผลที่น่าจะเป็นไปไม่ได้มาขัดแย้งกัน

"เธอโชคดีมาก!ไม่มีนักรบหญิงคนไหนในช่วงวัยรุ่นที่จะฉีกตาข่ายล็อคพลังนี้ได้เธอแข็งแกร่งแค่ไหนกันเชียว?"นักรบในชุดคลุมสีแดงเริ่มออกปากเสียงกับกลุ่มนักล่าอย่างดุเดือด "ฆ่าเธอ!ให้ข้าชื่นใจแล้วค่อยสอนเธอให้เข้าใจว่าเธอควรจะทำอะไรได้บ้างในช่วงวัยรุ่น!"

เขาพูดถูกแล้วไม่สำคัญว่าเธอจะเป็นนักรบหรือผู้ปลูกฝังที่มีความสามารถอายุของเธอยังน้อยและประสบการณ์การต่อสู้ของเธอมีอย่างจำกัดแน่นอน!

แน่นอนว่าพวกเขาคงจะไม่คิดไม่ฝันและตระหนักถึงความจริงเลยว่าหญิงสาวตัวเล็กที่ดูไม่มีพิษภัยคนนี้และไม่น่าจะเป็นอันตรายคนนี้ไม่ใช่ผู้ปลูกฝังหรือนักรบ!

....

....

วางฉีเป็นหัวหน้าของหน่วยลาดตะเวนเมืองจิ่วหัวและร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ก็ยังอยู่ภายใต้ความดูแลของหน่วยลาดตะเวนของเขาอีกด้วย

เมื่อเขาลาดตะเวนเข้ามาใกล้ตลาดทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนอย่างดังแสดงให้เห็นถึงความทรมานของคนที่ถูกทำร้ายดังขึ้นมาแถวๆตลาด!

"มันเกิดอะไรขึ้น?"

"มันดังมาจากทิศใต้!"

"มาเลยรีบไปดูกัน!"

วางฉีเขาอยู่ใกล้เคียงกับเสียงนั้นมากที่สุดเขาจึงรีบรุดไปยังที่มาของเสียงอย่างรวดเร็วและตระหนักได้ว่าเสียงกรีดร้องมันดังออกมาจากตรอกเล็กๆอันเงียบสงบที่อยู่ปลายถนนตรงหน้า เมื่อเขามองเข้าไปในตรอกนั้นเขามองเห็นเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่อายุน่าจะราวๆประมาณ12หรือ13ปี เธอสวมกระโปรงสีขาวถือตระกร้าผักและกระโดดออกไปจากที่เกิดเหตุในขณะที่เธอฮัมเพลงไปด้วยอย่างอารมณ์ดี

"ห๊ะ?ลองเข้าไปดูกันเร็ว!"วางฉีและคนอื่นๆวิ่งเข้าไปในตรอกนั้นทันที่ที่พวกเขามาถึงพวกเขาล้วนพากันตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น!

มีคนนอนอยู่ที่พื้นประมาณสิบกว่าคนทั่วร่างของพวกเขาเต็มไปด้วยเลือดสีแดงฉานไหลออกมาจากบาดแผลทั้งเล็กและใหญ่เลือดมันไหลออกมาจากคนทั้งสิบคนนั้นนองเต็มพื้นถนนกลายเป็นแอ่งเล็กๆสีแดงเข้มกระจายกันอยู่เป็นหย่อมๆในกลุ่มพวกเขาทั้งสิบคนนั้นไม่มีใครที่มีพลังเหลือพอที่จะพาร่างกายของเขาลุกขึ้นมาได้เลย!

ความคิดในสมองของหน่วยลาดตะเวนในตอนนี้คือเธอเป็นใครมาจากไหน........หรือเธอแค่เป็นพนักงานในร้าน?"

"หัวหน้า....คนเหล่านี้....."หนึ่งในยามของหน่วยลาดตะเวนถามอย่างไม่แน่ใจ "พวกมันดูเหมือนนักล่าที่มาจากBlood Web (เครื่อข่ายเลือด)"

"Blood Web (เครื่อข่ายเลือด)?" วางฉีหยุดนิ่งไปชั่วครู่ก่อนที่ดวงตาของเขาจะเบิกโพล่ง "จับกุมพวกมันทั้งหมด!เราเพิ่งได้พบกับเหตุการณ์ครั้งยิ่งใหญ่!"

"ไปรายงานเรื่องนี้ให้ผู้บัญชาการป้อมปราการเมืองให้รับทราบเรื่องโดยเร็วที่สุด!" เขาตะโกนออกมาเสียงดังฟังชัด

"มันไม่ไกลไปหน่อยใช่ไหมจากที่นี่ไปป้อมปราการเมือง?" ยามพวกเขาล้วนพากันสับสนแต่วางฉีก็ตบลงบนหัวยามคนนั้นทันทีแล้วพูดว่า "ไปที่ร้านต้นกำเนิดอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ใกล้ๆนี่ก่อน!"

.

..

...

.....

.......

........

*********************************