ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : กฎก็ต้องเป็นไปตามกฎห้ามฝ่าฝืน
ตอนที่ 6 กฎก็ต้องเป็นไปตามกฎห้ามฝ่าฝืน
ซองชิงเฟิงตกตะลึงที่หน้าจอปรากฏตัวหนังสือขึ้นมาในตอนนี้เขามุ่งเน้นศึกษาไปที่เนื้อหาของการเล่นและเขากำลังจะทำตามแผนที่ยิ่งใหญ่ในหัวของเขา แต่เวลาการเล่นเกมของเขาก็ได้แจ้งเตือนขึ้น ? นี่เขาเล่นมันมานานเท่าไรแล้ว ? เขารู้สึกเหมือนกับว่ามันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น!
" มันคืออะไร? "
" เฮ้ !!! มันมีการจำกัดเวลาเล่นด้วยหรือ? "
" มันมีเขียนเอาไว้อยู่บนกระดานดำข้างประตูในแต่ละวันคนๆหนึ่งสามารถเล่นได้มากสุดเพียงหกชั่วโมงต่อวันเท่านั้น "
" หกชั่วโมงเหรอ? " เขามองไปทางซ้ายและขวาแล้วพูดว่าอย่างงุนงง
"มันเป็นเวลาหกชั่วโมงแล้วเหรอ? ข้ายังไม่ได้ฆ่าสัตว์ประหลาดตัวนั้น...." เขาใช้เวลามากมายในการต่อสู้กับซอมบี้และสุนัขซอมบี้เพราะเขาไม่ต้องการให้มันการแว้งกัดเขาเขาจึงเสียเวลานานในการกำจัดซอมบี้และสุนัขซอมบี้ในแต่ละตัว
" ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "ซองชิงเฟิงตะโกนออกมาทันทีว่า
"กฎแบบนั้นมันคืออะไร ! ข้ามีเงินมากมายทำไมข้าจะเล่นไม่ได้ "
" กฎก็คือกฎ "
" ........ " เจ้าของธุรกิจประเภทใดที่ไม่สนใจว่าลูกค้ายินยอมพร้อมที่จะจ่ายเงินเพื่อที่พวกเขาจะได้เล่นต่อแต่ตอนนี้เขาเริ่มสนุกไปกับเกมมากแล้ว มันราวเหมือนกับว่าเขาเป็นหญิงสาวที่กำลังจะขึ้นสวรรค์อยู่ร่ำไรแต่เมื่อชายคนนั้นหยุดลงกลางคันแล้วเขาก็ดึงกางเกงขึ้นและรีบกระโดดจากไปทางหน้าต่างนั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมากมันค้างคา
เขากัดฟันและชูสองนิ้วขึ้นมาแล้วกล่าวว่า " ข้าจะเพิ่มเงินให้เป็นสองเท่า " อย่างไรก็ตามฝางฉีก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองมาที่ชองชิงเฟิงเลย
" ข้าจะเพิ่มเงินให้แก่เจ้าห้าเท่าเลย! " ซองชิงเฟิงชูมือขึ้นให้เห็นฟางฉีเห็นนิ้วทั้งห้าบนมือของเขา
" ห้า.... " ดวงตาของฝางฉีแทบจะถลนออกมาจากเบ้าตาก่อนที่เขาจะได้รับระบบมานั้นเขามีทรัพย์สินรวมกันมูลค่าน้อยกว่าหนึ่งคริสตัล! เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้มาก่อนดังนั้นเขาจึงรีบถามระบบอย่างทันทีว่า
"ระบบเราจะสามารถผิดกฎสักเล็กน้อยได้หรือไม่เขายินดีที่จะจ่ายสิบคริสตัลต่อชั่วโมงเลยนะ! "
" ไม่ " ระบบปฎิเสธคำแนะนำของฝางฉีทันทีโดยไม่ต้องคิด
" ในฐานะเจ้าของกิจการคุณไม่สามารถประนีประนอมความซื่อสัตว์สุจริตของคุณเพื่อหากำไรเพียงเล็กน้อยเหล่านี้ได้! "
แม่***งฝางฉีรู้สึกหดหู่เป็นอย่างมากจนเขารู้สึกอยากจะกระอักเลือดออกมาเขาเป็นเพียงเจ้าของร้านอินเทอร์เน็ตเท่านั้น! เขาต้องมีความซื่อสัตว์มากขนาดนั้นหรือไม่? เขาไม่เต็มใจเลยที่จะปฎิเสธคริสตัลสิบเม็ดภายในมือของซองชิงเฟิงและยังถามย้ำอีกครั้งว่า "ข้าทำไม่ได้จริงๆใช่ไหม? " ระบบเลือกที่จะเงียบและไม่ตอบสนองในความต้องการของฟางฉีในเวลานี้ แม่**ง ฝางฉีต้องกัดฟันปฎิเสธข้อเสนอของซองชิงเฟิง
ณ จุดนี้วังไท่เล่นมานานแล้วเช่นกัน เขามองไปที่ชายหนุ่มอย่างหงุดหงิดและพูดกับฝางฉีว่า
" ฉีดูเหมือนว่าชายหนุ่มคนนี้มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียงเจ้าไม่สามารถผิดกฎให้เขาได้หรือ " ฝางฉีส่ายหัวทันที
" เด็กน้อย!! " ชายหนุ่มชุดเทายิ้มเยาะและพูดว่า "คนนี้ต้องการทำให้มันยุ่งยาก "
"เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร! หลบไป! "
ซองชิงเฟิงจ้องมาที่ชายคนนี้ก่อนหันกลับไปที่ฝางฉี ฝางฉีเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยดังนั้นดวงตาของเขาจึงมองไปที่กระดานดำข้างประตูอีกครั้งมันมีกฏภายในร้านอีกข้อเขียนไว้ว่า <ห้ามก่อปัญหาภายในร้านและอย่าสาปแช่งใส่เจ้าของร้าน คนที่ไม่ปฏิบัติตามกฎเหล่านี้จะถูกห้ามใช้งานร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ไปตลอดกาล>ซองชิงเฟิงจ้องมองตามสายตาฝางฉีและเห็นประโยคเหล่านี้ทันใดนั้นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็กลายเป็นใบหน้าที่น่ากลัวทันที เขาไม่มีอะไรที่จะพูดเกี่ยวกับวิธีที่เจ้าของร้านคนนี้จะจัดการกับร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่......
" แมนเอาละพอเถอะข้าจะกลับมาวันพรุ่งนี้! "
" นายท่านเราจะไป........แบบนี้เหรอ? " ก่อนที่ชายชุดเทาจะพูดจบประโยคซองชิงเฟิงก็เปิดประตูออกไปแล้วหลังจากที่ชายหนุ่มออกมาจากร้านเขาลดเสียงลงและสั่งให้ชายหนุ่มชุดเทาไปสืบประวัติเจ้าของร้านมาว่าเขาเป็นใครมาจากไหน
เมื่อเห็นพวกเขาเดินจากไปแล้งวังไท่ยิ้มแล้วพูดว่า " ฉี...ข้าจะไปสอบในวันพรุ่งนี้แต่ข้าไม่รู้ว่าข้าจะผ่านหรือไม่?เจ้าคิดว่าข้าทำได้...." ว้าวเจ้าวังไท่คนนี้เรียนรู้วิธีที่จะพูดและโน้มน้าวเพื่อที่จะได้ให้เขาเห็นอกเห็นใจในมิตรภาพของพวกเขาฝางฉีคิด
" เจ้าก็เล่นมานานมากแล้ว!หากเจ้าไม่สามารถผ่านมันได้ในวันพรุ่งนี้เจ้ายังจะมีหน้าที่อยากจะเป็นนักรบในอนาคตอีกหรือไม่ ? " วัง
ไท่รู้สึกสูญเสียคำพูดไปหลังจากที่เขาไม่สามารถโน้มน้าวฝางฉีได้สำเร็จและยังโดนว่าอีกเขาซึมเศร้าทันทีและไม่มีทางเลือกอื่นเลยนอกจากจะต้องออกจากร้านไปและเตรียมตัวที่จะไปสอบในวันพรุ่งนี้
..............................
เวลานี้เหลือเพียงฝางฉีเท่านั้นอยู่ภายในร้านไม่มีใครอยู่รบกวนเขาดังนั้นเขาจึงกลับไปเล่นเกมต่อ ภายในคฤหาสน์หลังนั้นเต็มไปด้วยกับดักมากมายและสัตว์ประหลาดทุกประเภท แม้ว่าซอมบี้ใน Resident Evil One จะอ่อนแอแต่พวกมันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป ถ้าไม่มีใครกำจัดซอมบี้พวกมันทั้งหมดจะบ้าคลั่งขึ้นเรื่อยๆและที่แย่ไปกว่านั้นคือหลังจากผ่านไปสักพักผู้เล่นจะได้พบกับเหล่าสัตว์ประหลาดนักล่าในสถานกาณ์ที่เหมือนกับชีวิตจริงเข้ามาหาพร้อมกันมันไม่ง่ายเลยที่จะเคลียร์แต่ละด่านในเกมโดยการรีเมคเกมจากระบบ
ในการสร้างเกมของระบบการฆ่าสัตว์ประหลาดจะให้คะแนนประสบการณ์ผู้เล่น ดังนั้นซอมบี้ส่วนใหญ่จะต้องถูกฆ่าเกือบหมดก่อนที่ผู้เล่นจะสามารถเลื่อนระดับได้ ด้วยเหตุนี้ผู้เล่นจะได้รับกระสุนปืนขนาดสั้นมาจำนวนหนึ่งหากพวกเขาใช้ปืน!มันมีจำนวนกำจัด หากผู้เล่นต้องการเคลียร์ด่านแล้วลูกกระสุนไม่เพียงพอ ผู้เล่นจะต้องมีความสามารถในการยิงให้โดนหัวซอมบี้ทั้งหมดหรือต้องใช้มีดสั้นในการกำจัดซอมบี้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ!และยิ่งไปกว่านั้นผู้เล่นทุกคนยังจะต้องมีส่วนร่วมในการต่อสู้ระยะประชิดกับนักล่า!
บางสิ่งที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงก็คือ Headshot ในเกมเวอร์ชั่นนี้ไม่ได้ง่ายเหมือนการตีหัวซอมบี้ ผู้เล่นต้องกำจัดหัวซอมบี้เพื่อฆ่าพวกมัน! หากผู้เล่นใช้ปืนพกพวกเขาจะต้องยิงซอมบี้ธรรมดาในหัวหลายๆครั้งเพื่อที่จะฆ่ามัน!อย่างไรก็ตามหากผู้เล่นใช้มีดสั้น.......
ฝางฉีก้มตัวลงราวกับเขาเป็นเสือจากัวร์พร้อมที่จะกระโจน จากนั้นค่อยๆเดินไปข้างซอมบี้อย่างช้าๆ เมื่อเขาอยู่ห่างจากซอมบี้เพียงหนึ่งเมตรเท่านั้น ฝางฉียืนขึ้นและแทงมีดสั้นของเขาเข้าไปที่สมองของซอมบี้ก่อนที่ซอมบี้จะหมุนตัวฝางฉีไม่พอใจกับการโจมตีนี้ เนื่องจากเขาเห็นว่าซอมบี้มันยังคงดิ้นอยู่! มันยังไม่ตาย! จากนั้นฝางฉีก็ถือมีดในมือของเขาและแทงมันเข้าไปในหัวของซอมบี้อีกครั้งด้วยพละกำลังทั้งหมดของเขา
หลังจากมันกระตุกเป็นเวลาสองสามวินาทีในที่สุดซอมบี้ตัวนี้ก็ล้มลงถึงพื้นลูกบอลแสงก็ลอยออกจากร่างซอมบี้และเข้าไปในร่างของเขาฝางฉีเปิดแถบแสดงข้อมูลตัวละครของเขาและเห็นว่าตอนนี้ตัวละครของเขาเป็น เลเวล 9 ยิ่งเลเวลสูงเท่าไรก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้นตอนนี้ระดับของฝางฉีนั้นมากกว่าระดับของวังไท่และซองชิงเฟิงมากถึงสองเท่า!
การเพิ่มขึ้นของระดับเหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่าในชีวิตจริงพลังและความเร็วของฝางฉีอาจสูงกว่าซองชินเฟิงเล็กน้อยถึงแม้ว่าซองชิงเฟิงจะเกิดมาในครอบครัวที่มีชื่อเสียงเติบโตมาพร้อมการดื่มน้ำทิพย์ทุกชนิดตั้งแต่เขายังเด็ก! ฝางฉีสบัดเลือดออกจากมีดสั้นและสำรวจคฤหาสน์ต่อไปทันใดนั้นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวก็ปรากกขึ้นทั่วร่างกายของมันปกคลุมไปด้วยเกล็ดหนาก้ามแขนขนาดใหญ่ของมันนั้นคมและพร้อมที่จะฆ่า!
นักล่า! หัวใจของฝางฉีเต้นข้ามจังหวะนี่เป็นสัตว์ประหลาดที่ยากที่สุดในการที่จะเอาชนะมันลงได้ใน Resident Evil One ! เขาจำได้ว่าเมื่อเขาเริ่มเล่นเกมนี้เป็นครั้งแรกที่เมื่อใดก็ตาม HP ของเขาตกอยู่ในสถานะ 'สีเหลือง' เขามักถูกกรงเล็บนักล่าสังหารภายในพริบตา! หลังจากนักล่าทั้งหมดมันเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวอย่างไม่น่าเชื่อ!เขากลืนน้ำลายและกระชับมีดในมือของเขาให้แน่นขึ้น แทนที่จะเลือกใช้ปืนเขาเลือกที่ตัดสินใจที่จะใช้มีดในการต่อสู้ไม่ใช่ทุกคนที่มั่นใจอยากรู้อยากเห็นและร่ำรวยเหมือนซองชิงฟง หลังจากเขาและวังไท่ออกจากร้านฝางฉิงชายหนุ่มสวมชุดดำก็เดินเข้าไปภายในร้านอินเทอร์เน็ตของฝางฉีในตอนเย็น
" เจ้าของร้าน! " ชายหนุ่มชุดดำเปิดประตูร้ายเข้าไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและถามว่า " ร้านของเจ้าคือร้านอะไร? "
" เจ้าสามารถเล่นเกมที่ร้านนี้ได้มันเรียกว่าResident Evil " ฝางฉีกล่าวขณะที่ชี้ไปที่คอมพิวเตอร์ของเขา
"เจ้าอยากลองดูไหมล่ะ?"
" เกม ? " ชายหนุ่มมองไปที่ฝางฉีด้วยความไม่เข้าใจในคำพูดของฟางฉีเท่าไรนักแล้วถามว่า "ข้าจะเล่นมันได้อย่างไร?แล้วราคามันเท่าไร?" ฝากฉีชี่ไปที่กระดานดำป้ายเดิมอันเดินที่ประตู
" คริสตัล? " สีหน้าของชายหนุ่มซีดลงและหันหลังออกไปจากร้านทันทีในขณะที่เขาเดินออกไปเขาก็บ่นเล็กน้อย "ช่างหลอกลวงจริงๆ"
ฝางฉีใบหน้ากระตุกด้วยความโกรธหลังจากนั้นยังมีผู้คนแวะเวียนมาที่ร้านของเขาอย่างไม่ขาดสายแต่ไม่มีใครในหมู่พวกเขาที่ร่ำรวยพอและอยากรู้อยากเห็นเช่นซองชิงเฟิงที่ยอมเสียคริสตัลมากขนาดนั้นดังนั้นเขาจึงไม่ได้รับเงินในเย็นวันนั้นฝางฉีถอนหายใจและกลับไปเล่นเกมของเขา เขาจะเล่นมันต่อจนถึงตี3 หรือมากกว่านั้นบนหน้าจอของเขาตัวละครคริสนอนลงบนพื้นด้วยการบาดเจ็บจากบาดแผลขนาดต่างๆทั่วร่างกายของเธอ! มันมีบาดแผลสองสามแห่ง ที่เป็นอันตรายถึงชีวิต!
ถึงกระนั้นนักล่ายังคงยืนอยู่แม้มันจะมีเลือดจะไหลออกมาก็ตาม มันจะมากไปแล้วนะ!มันก็เป็นเวลานานมากแล้วที่ฝางฉีเล่นมาจนเขารู้สึกถึงความแข็งแกร่งของเขาลดลง เขาไม่ได้ออกจากเกมทุกครั้งที่มันยาก เพื่อที่จะได้สัมผัสกับความตื่นเต้นของการฆ่านักล่าเขาไม่เคยออกจากเกมเว้นแต่ว่าเขาจะตายอย่างไรก็ตามเขาอาจเอาชนะมันไม่ได้แม้ว่าเขาจะเล่นต่อไปอีกเท่าไรก็ตาม หลังจากที่ออกจากเกมแล้วฝางฉีก็รู้สึกหมดแรงที่จะเอาชนะมันแม้ว่าเขาจะไม่ได้ลุกออกไปจากหน้าจอคอมพิวเตอร์เลยในช่วงเวลานั้นแต่การต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเป็นเวลานานมันทำให้เขามีร่างกายและจิตใจที่เหนื่อยล้าเขาไม่ใช่คนที่จะเล่นเกมได้ตลอด 24 ชั่วโมงต่อวันดังนั้นเขาตัดสินใจที่จะปิดร้านและเข้านอน
***************
เปลี่ยนชื่อตัวละครหน่อยหนึ่ง ซ่งชิงเฟิง เป็น ซองชิงเฟิง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น