ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    BLACK TECH INTERNET CAFE SYSTEM ระบบอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ในต่างโลก (นิยายแปล)

    ลำดับตอนที่ #40 : ข้าคือผู้สร้างสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณในเมืองจิ่วหัว

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 8.16K
      913
      1 ส.ค. 62

    ตอนที่ 39 

    ข้าคือผู้สร้างสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณในเมืองจิ่วหัว


         ผู้คนจำนวนมากพากันมาที่ร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่เพื่อมาดู Resident Evil One : Movie Version สำหรับผู้คนที่ติดตามข่าวสารบ้านเมืองและผู้ที่มีความรู้,ผู้มีฐานะของจิ่วหัว,Resident Evil เป็นคำที่ซ้ำซากและได้ยินบ่อยจนเกินไป! ไม่ว่าพวกเขาจะไปไหนก็พาแต่ได้ยินคำๆนี้ไม่ว่าจะเป็นที่เหลาอาหาร ศาลาลมและพระจันทร์หรือบนถนนหนทางก็จะมีกลุ่มคนพากันคุยถึงเรื่องนี้อยู่ประปราย

    "เจ้าเคยได้ดู Resident Evil หรือไม่? มันเป็นภาพยนต์จากสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณที่ทันสมัยที่สุด"

    "อะไรน่ะเจ้าไม่เคยดู?"

    "เจ้าต้องไปดูเองมันวิเศษมาก!"

    ด้วยเหตุผลเช่นนี้แนวโน้มจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆในเมืองจิ่วหัวและไม่นานทุกคนภายในเมืองจิ่วหัวจะรู้จักร้านของฟางฉี

    วันนี้มันเป็นวันสำคัญสำหรับผู้เล่นเก่าแก่ที่ร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ มีคนเพียงคนไม่กี่คนในวันนี้ที่จะสามารถจบ Resident Evil One : Virtual Reality Remake!

    กลุ่มคนที่กำลังมองดูอยู่ด้านหลังชูกวนชิง เหลียงชิและแม้แต่หวังไท้ ก็ยังมีผู้คนที่มามุ่งดูพวกเขาเล่นเกมอยู่เต็มไปหมด

    สามคนนี้มีแนวโน้มที่ว่าจะสามารถจบเกมได้ในวันนี้! พวกเขาไม่อยากพลาดเทคนิคเหล่านี้แม่แต่วินาทีเดียว

    ไม่นานนักเสียงปรบมือดังขึ้นจากร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ซ้ำแล้วซ้ำอีก ต้องขอบคุณการขยายสถานที่วันนี้จึงเต็มไปด้วยผู้คนมากขึ้นกว่าเดิม

         หลี่ฮารานเป็นผู้ฝึกฝนที่เชี่ยวชาญในการสร้างสิ่งของทางจิตวิญญาณในสำนักเปลวเพลิงฟ้า เขาไม่ได้มาจากตระกูลอันทรงเกียรติ นับตั้งแต่ที่เขาได้รับคัดเลือกเข้าสู่สำนักเปลวเพลิงฟ้าเขาได้เข้าเป็นศิษย์ของจุนหยางซีผู้ดูแลฟอร์จแกรนด์มาสเตอร์ระดับสูงในกลุ่มพันธมิตรเว่ยเหว่ยเต๋อตั้งแต่มีการค้นพบพรสวรรค์ของเขาสถานะของเขาก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว!

    แม้ว่าเขาจะไม่มีภูมิหลังของครอบครัวที่ดี แต่เขาก็ยังเป็นผู้ฝึกฝนที่สามารถสร้างสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ ดังนั้นเขาจึงได้รับการต้อนรับเป็นพิเศษไม่ว่าเขาจะเดินทางไปที่ไหนในดาจิน! ก็ล้วนแต่มีผู้คนมาคอยต้อนรับเขาทั้งสิ้น

    ตอนนี้เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณระดับสูงที่สำนักเปลวเพลิงฟ้าร้านขายสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณที่ดีที่สุดในเมืองจิ่วหัว

    "ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าท่านมู่จะขอให้ข้าไปเยี่ยมชมร้านค้าในเขตสามัญชนของเมือง.." สถานะของหลี่ฮรานสูงมากจนเขาไม่เคยไปยังบริเวณที่สามัญชนทั่วไปในเมืองนี้นอกจากผู้คนอย่างซองชิงเฟิงที่ยังมือใหม่ในด้านอื่นๆ เมื่องอื่นๆก็เช่นกันผู้คนที่มีสถานะค่อนข้างสูงจะไม่ก้าวเข้าไปในเขตพื้นที่เหล่านี้

    "แต่เนื่องจากร้านค้าแห่งนี้มีความสามารถในการเตะเซี่ยวยูล์ฟและซูฟูเว่ยออกมาดูๆไปแล้วมันอาจจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังบางอย่าง..." เขาลูบคางของเขาแล้วเดินตรงไปที่ ต้นกำเนิดอินเทอร์เน็ตคาเฟ่

    เขาเงยหน้าขึ้นมองแต่เดี๋ยวก่อน.......ร้านค้าแห่งนี้ไม่เล็กเลยมันมีขนาดใหญ่!

    เขามองเห็นผู้คนจำนวนมากผ่านกำแพงแก้วได้อย่างชัดเจน ภายในร้านมีนักรบธรรมดาแต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งมาก! คนที่เหลือก็มีสถานะค่อนข้างสูงเกือบทั้งหมด สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากที่สุดคือแม้แต่โอหยางเฉิง,อันเฉิงและบุเช่ผู้ซึ่งเป็นคนชั้นสูงของเมืองนี้ก็อยู่ภายในร้านนั้นด้วย!

    นี่เป็นครั้งแรก!ที่หลี่ฮารานพูดไม่ออกอย่างสมบูรณ์

    หลังจากที่เขาเข้ามาภายในร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แล้วเขากำลังจะเดินเข้าไปหาทั้งสามคนเขาก็ได้ยินเสียงพวกเขาตะโกนดังลั่น!

    "พี่น้องมาช่วยข้าด้วย! มิฉะนั้นข้าจะตายแน่!"

    "ใช้เปลวเพลิงนรกของเจ้าสิ! พายุหมุนเปลวเพลิงของเจ้ามันอ่อนแอเกินไป!"

    "ทำไมสายฟ้าที่เจ้าซื้อมาถึงหายไป! เข้าไปใกล้อีก! ใกล้อีก!"

    "สายฟ้าที่พุ่งออกมามันเคลื่อนที่ไปทางซ้ายและขวาข้าไม่สามารถทำให้มันเคลื่อนที่ได้เร็วกว่านี้ได้! กากระหายเลือด (Blood Raven)กำลังจะตายแล้ว!

    หลี่ฮารานมองไปยังหน้าจอของพวกเขาและเห็นว่าทั้งสามคนกำลังถูกฝูงซอมบี้ตามล่า พวกเขากระโดดขึ้นลงในขณะที่สัตว์ประหลาดสวมชุดเกราะสีแดงกำลังโจมตีพวกเขา

    จากนั้นร่างของสัตว์ประหลาดตัวนั้นก็ระเบิด!

    "มันระเบิด!"

    ตอนนี้หน้าจอของพวกเขาทั้งสามก็สว่างขึ้นด้วยสีทอง

    "อุปกรณ์สีทอง!" ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกาย!

    "หน้าไม้เบา?"

    ทันใดนั้นอากาศรอบๆตัวของพวกเขาก็เย็นขึ้นและทุกอย่างก็ตกอยู่ภายใต้ความเงียบอย่างน่าหวาดกลัว

    พวกเขามองหน้ากันไปมา ในสามคนนี้มีสองคนที่เป็นจอมเวทและอีกคนที่เป็นดรูอิด

    หลัังจากผ่านไปครู่หนึ่งในที่สุดก็มีบางคนที่อ้าปากพูดแล้วถามออกมา "มีใคร....ต้องการอาวุธนี้ไหม?"

    "ข้าจะไปจับคู่ทำภารกิจของข้า!" โอหยางเฉิงเปิดพอร์ทัลและวิ่งออกไปทันที เหลืออยู่สองคน

    "ข้าคิดว่าอาวุธของข้าถูกทำลาย...." อันเฉิงกล่าวอย่างงุ่มงาม "อนุญาตให้ข้ากลับไปซ่อมมันบุเช่เจ้าเอารางวัลไปก่อนแล้วค่อยบอกพวกเราอีกครั้งบางทีเราอาจขายมันเป็นเงินจำนวนมากได้!"

    บุเช่พูดไม่ออก

    หลี่ฮรานตบเก้าอี้แล้วถามว่า "พวกเจ้าสามคนกำลังทำอะไรอยู่?"

    "พี่ลี่เหรอ" เมื่อได้ยินเสียงของหลี่ฮรานพวกเขาทั้งสามคนหันหลังกลับมาและมองเห็นหลี่ฮรานยืนอยู่ ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง "ทำไมพี่มาอยู่ที่นี่?"

    หลี่ฮรานลูบคางของเขา "ข้า......ได้ยินว่าสถานที่นี้น่าสนใจข้าเลยลองมาดู"

    "มันยิ่งกว่านั้นอีกพี่!" อันเฉิงดึงหลี่ฮรานลงนั่งเก้าอี้ทันที "ไปกันเถอะฆ่ามอนเตอร์และตามหาอุปกรณ์สีทอง!"

    "ตามหาอุปกรณ์?" หลี่ฮรานถามด้วยความตื่นเต้น "อุปกรณ์เหล่านี้ดีกว่าของที่สำนักเปลวเพลิงฟ้าหรือไม่"

    ในฐานนะที่เป็นหัวหน้านักเวทย์ที่โดดเด่นซึ่งมีอาจารย์ที่เป็นนักเวทย์ระดับมาสเตอร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในกลุ่มพันธมิตรเต๋าซึ่งเขาเป็นคนที่ดูถูกการใช้สิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณของผู้อื่น

    "มันเป็นเพียงสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ..." ก่อนที่เขาจะพูดจบคนอื่นๆก็ช่วยเขาในการเข้ามาภายในเกมและเลือกโหมดการเล่นให้เขา จากนั้นเขาก็กลายเป็นคนโง่

    "นี่คือสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ?"

    อันเฉิงและคนอื่นๆก็ส่งอุปกรณ์สีน้ำเงินให้เขาอย่างรวดเร็ว

    "สิ่งของเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมาได้อย่างไร...?" เขามองอุปกรณ์ในมือด้วยความตกใจ

    <อาวุธโจมตีระยะประชิด>

    <ดาเมจโจมตี   : 1-5     >

    <ความทนทาน :  20/20 >

    <+2 กับ (Ice Bolt) เวทย์คุกน้ำแข็ง(แม่มดเท่านั้น)>

    <+2 การโจมตีด้วยเวทย์สายฟ้า (แม่มดเท่านั้น)>

    <+50% ดาเมจการโจมตีเผ่าอันเดต<Undead)>

    ทันทีที่เขาวางมือลงบนอาวุธโจมตีระยะประชิดเขาก็รู้สึกว่าเขาสามารถใช้คาถาวิญญาณที่เป็นเอกลักษณ์ทั้งสองแบบแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าพวกเขาให้อะไรมาโดยเฉพาะ

    เขาได้รับถุงมือหนังแบบฟื้นฟูสามารถรักษาตัวเองได้ด้วย!

    คุณสมบัติพิเศษเหล่านี้สามารถมองเห็นได้ในสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณที่ทรงพลัง แต่พวกเขาทั้งสามยังมอบมันให้กับเขา?

    สิ่งของทางวิญญาณเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นอย่างไรในโลกนี้

    หลี่อรานลองสังเกตอุปกรณ์ที่อยู่ในมือเขาอย่างถี่ถ้วน เขารู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นโดยเทคโนโลยีการหลอมที่ไม่เหมือนใครและไม่เคยเห็นใครใช้เทคนิคแบบนี้มาก่อน!

    ระบบได้ใช้เทคโนโลยีรูนเพื่อสร้างอาวุธและอุปกรณ์เหล่านี้ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาต้องสับสนในการสร้างมัน

    แม้ว่าหลี่ฮรานจะสับสนอยู่ แต่เขาก็รู้ดีว่าอุปกรณ์ที่อยู่ภายในมือของเขาตอนนี้มันทรงพลังเป็นอย่างมาก!

    นอกจากเขาแล้ว ซองชิงเฟิงและคนอื่นๆที่เพิ่งเล่นเกม Diablo II ก็รู้สึกแบบเดียวกันกับหลี่ฮราน!

    อุปกรณ์จะปรากฎขึ้นหลังจากที่สังหารสัตว์ประหลาดตายลง?

    พวกเขาสามารถเรียนรู้ทักษะต่างๆได้โดยใส่คะแนนลงไปในแผนผังทักษะหรือไม่

    อุปกรณ์เหล่านี้สามารถทำให้พวกเขามีคุณสมบัติที่ทรงพลังมากขึ้นหรือไม่?

    ไม่นานนักความประหลาดใจปรากฏอยู่รอบๆตัวพวกเขาและสายตาของผู้เล่นทุกคนสว่างไสวเมื่อพวกเขาตระหนักถึงความมหัศจรรย์ของโลกใบนี้!

    ที่มุมหนึ่งของร้านอินเทอร์เน็ตหลันหยานเอาสไปรท์ขึ้นมาจิบเรื่อยๆ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความพึงพอใจ "มันอร่อยมากนายหญิงนาหลันมันจะมีอะไรที่อร่อยอย่างนี้ในโลกได้อย่างไร"

    "อืมมม...." นาหลันหมิงซื่อดื่มสไปรท์อึกใหญ่โดยไม่แสดงสีหน้าของเธอ "ข้าลองทำทุกอย่างแล้วในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แต่ข้าก็ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าใครอยู่เบื้องหลังร้านนี้ ก่อนที่เราจะพบผู้ที่อยู่เบื้องหลังของเขา เราไม่ควรจะดื่มสิ่งเหล่านี้มันอาจจะเป็นภัยคุกคามต่อเราได้"

    "แต่มันดีจิงๆ..." หลันหยานเหล่ตาของเธอในขณะที่เธอจิบมันอย่างมีความสุข

    "ต่อไปเราต้องระวังตัวเอาไว้" ทันใดนั้นนาหลันหมิงซื่อก็รู้สึกเหมือนกับเธอกำลังดื่มอากาศอยู่จากนั้นเธอก็มองเห็นขวดสไปรท์ที่ว่างเปล่าของเธอ นาหลันสะตั้นไปชั่วครู่ก่อนพูดว่า "โอ้........ข้าดื่มมันลงไปทั้งหมด"




    *****************************************
    ขอฝากคนที่มีความรู้เรื่องเกมนี้ด้วยน่ะครับ พอดีเราไม่ได้เล่นเกมนี้เลย เราไม่รู้ว่ามันมีชื่อ สกิลอะไรบ้าง ชื่ออาวุธ ฝากด้วยเผื่อใครเห็นอะไรแปลกๆบอกด้วยจะได้แก้ไขให้ถูก ส่วนนี้จะใช้คำว่าไอเท็มก็กลัวจะใหม่เกินเลยใช้คำว่าอุปกรณ์ดูกลมกลืนดี Thank you
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×