BLACK TECH INTERNET CAFE SYSTEM ระบบอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ในต่างโลก (นิยายแปล)

ลำดับตอนที่ #36 : Internet Cafe' upgrade

ตอนที่ 36 

Internet Cafe' upgrade

     ความจริงที่ว่านอกเหนือจากเซียวยูล์ฟและผู้ปลูกฝังนับไม่ถ้วนพากันมาที่ร้านค้าของฟางฉีเพื่อชำระความแค้น อย่างไรก็ตามพวกเขาทุกคนก็ถูกฟางฉีโยนออกจากร้านของเขาพร้อมกับพวกเขาที่โดนฟ้าผ่า!

ไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นภายในเมืองจิ่วหัวมาก่อนและไม่เคยมีผู้ปลูกฝังจำนวนมากขนาดนี้มารวมตัวกันในสถานที่เดียว

และยิ่งไปกว่านั้นไม่มีใครเคยได้ยินหรือเคยเห็นผู้ปลูกฝังและกลุ่มผู้ปลูกฝังจำนวนมากวิ่งหนีจากร้านค้าและพวกเขาล้วนมีร่างกายที่ดำเกรียม!

ฉากนี้เป็นปรากฎการณ์ขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นในเมืองจิ่วหัว

ด้วยเหตุผลนี้ผู้คนจำนวนมากจึงเริ่มมาเยี่ยมชมร้านค้าของฟางฉี

อย่างไรก็ตามฟางฉียังคงสงบนิ่งพอที่จะนอนลงบนเก้าอี้ของเขา ในขณะที่ตะโกนว่า "เข้าแถว!เข้าแถว!เข้าแถว! ผู้ที่ไม่เข้าแถวจะได้รับการปฏิบัติในฐานะผู้ที่กำลังก่อปัญหา!"

"คนที่อยู่หลังจากคนนั้นควรกลับบ้าน! เจ้าจะไม่สามารถเล่นได้ในวันนี้!"

......................................

ร้านค้าของช่างตีเหล็กที่อยู่ถัดไปต่างจากร้านค้าเล็กๆของฟางฉีมันมีอุปกรณ์เครื่องใช้หรือแม้กระทั่งสิ่งของที่กองสุ่มอยู่จำพวกแร่และโลหะ

สรุปว่ามันมีขนาดใหญ่กว่าร้านของฟางฉีถึงสองเท่า!

นั่นคือเหตุผลที่ฟางฉีต้องการซื้อร้านนี้ตั้งแต่แรก

หลังจากที่เขาปิดร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ฟางฉีใช้เวลาในการทำความสะอาดร้านช่างตีเหล็กเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงก่อนที่เขาจะขึ้นไปนอนบนเตียง

มันเป็นช่วงเวลากลางดึก แต่ไฟยังคงส่องสว่างในห้องนอนแห่งหนึ่งในเมืองจิ่วหัว

นาหลันหมิงซื่อกำลังมองไปที่เอกสารตรงหน้าเธอ การแสดงออกของเธอช่างเย็นชาจนพื้นในห้องของเธอเริ่มแข็งตัวอย่างช้า

ทำไมจึงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา มันไม่มีเงื่อนงำอะไรเลย! การแสดงออกของเธอคล้ำลง เธอไม่เคยเห็นฟ้าผ่าแปลกๆแบบนั้นมาจากไหน

สำนักการศึกษาแห่งใด....อะไรคืออัตลักษณ์ของผู้ปลูกฝังคนนั้น ผู้ปลูกฝังที่อยู่เบื้องหลังเขาคือใคร?

ความลึกลับก่อนหน้าที่เธอจะรู้กับเหตุการณ์ปัจจุบันมันยิ่งลึกลับมากขึ้นและซับซ้อนไปอีกเรื่อยๆจนยากที่จะสืบหา!

-วันถัดมา-

"ข้าได้ยินมาว่าสัตว์ประหลาดซอมบี้เกิดขึ้นจากที่นี่เหรอ?"

ก่อนที่ร้านค้าของฟางฉีจะเปิดได้มีคนหนึ่งโหลมาชุมนุมกันอยุ่บริเวณหน้าร้าน

พวกเขาสวมเครื่องแบบของสถาบันการศึกษาหลินยัน

คนเหล่านี้ล้วนเป็นนักเรียนจากสถาบันการศึกษาหลินยันและพวกเขาเพิ่งได้ยินข่าวเกี่ยวกับ 'ซอมบี้' ที่สถาบัน หลังจากที่เขาสืบหาข้อมูลก็พบว่า 'ซอมบี้' มาจากสิ่งที่เรียกว่า 'ภาพยนต์' ซึ่งใครๆก็สามารถดูได้จากร้านเล็กๆแห่งนี้

ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจมาและลองดู

โกซางเป็นนักเรียนจากบ้านสวรรค์ซึ่งเป็นบ้านที่ทรงพลังที่สุดในสถาบันการศึกษาหลินยันนักเรียนบางคน.ในบ้านยังแข็งแกร่งกว่าผู้ฝึกสอน!

"มันน่ากลัวไหมไปข้างหน้าแล้วลองกัน "เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มั่นใจ

เขาเพิ่งกลับมากจากการเดินทางและได้ยินเกี่ยวกับสถานที่นี้ทันที หลังจากคำเชิญชวนมาไม่กี่ครั้งเขาก็ตัดสินใจมาลอง

เช้านี้ฟางฉีตื่นเร็วมาก

หลังจากการอัพเกรดเขาสงสัยว่าร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ของเขาเป็นอย่างไร

เขาเตรียมพร้อมแล้วรีบลงบันได เมื่อเขามาถึงชั้นแรกเขาก็มองเห็นความแตกต่างทันที!

แถวและแถวของโต๊ะคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ที่ทำจากหินมันขยายไปจนถึงส่วนท้ายของห้อง ข้างๆประตูเป็นโต๊ะต้อนรับขนาดใหญ่และด้านหลังโต๊ะนั้นเป็นกระดานดำขาดเล็กของเขา ทุกคนจะสามารถเห็นข้อมูลบนกระดานดำทันทีที่พวกเขาเดินเข้ามา

แผนกต้อนรับลูกค้าอยู่ทางด้านซ้ายสุดของร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ บนกำแพงด้านซ้ายมีตู้เก็บของและสิ่งที่ฟางฉีคุ้นเคย นั่นคือตู้เย็นเหรอ?

การเตรียมการและตกแต่งไม่ได้ดูฉูดฉาด การรวมกันของไม้และหินทำให้สถานที่แห่งนี้มีความเป็นธรรมชาติและกลมกลืนกับพื้นดิน

กำแพงที่หันหน้าไปทางถนนทำมาจากแก้ว หากฟางฉีเปิดม่านผู้คนที่อยู่ข้างนอกจะสามารถมองเห็นทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ด้านใน

ร้านมันถูกรายล้อม ไปด้วยช่องระบายอากาศบนเพดานซึ่งทำให้แน่ใจว่ามีการถ่ายเทของอากาศที่บริสุทธิ์

เวลาส่วนใหญ่ผ้าม่านถูกลดลง ร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ต้องไม่สว่างมากเกินไปมิฉะนั้นหน้าจอจะสะท้อนแสงได้

แหล่งกำเนิดแสงส่วนใหญ่มาจากหลอดไฟที่เหมือนกับอัญมณีบนเพดาน แสงนุ่มนวลและอ่อนโยนต่อสายตา

ร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ทั้งหมดดูดบราณ แต่การออกแบบและโครงสร้างทันสมัย โดยรวมแล้วคุณสมบัติของร้านนี้แตกต่างจากร้านค้าอื่นๆในโลกนี้

ฟางฉีมองออกไปนอกประตูแล้วหันกลับมามองที่ร้านอินเทอร์เน็ต ภายในร้านของเขาดูเหมือนโลกที่แตกต่างจากภายนอก

กระจกสีมันไม่ได้ราคาถูก แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่หายากเช่นกัน

แม้แต่หน้าต่างของร้านอาหารของครอบครัวหวังไท้ก็ยังสร้างจากวัสดุเดียวกัน

อย่างไรก็ตามมันเป็นครั้งแรกสำหรับร้านค้าในโลกนี้ที่สร้างกำแพงทั้งฝั่งด้วยกระจกสี

ฟางฉีนับจำนวนเครื่องคอมพิวเตอรืทั้งหมดมันมีทั้งหมด 52 เครื่อง เห็นได้ชัดว่านี่เป็นระบบที่ดีที่สุดของเขาที่สามารถให้เขาได้ พื้นที่ส่วนที่เหลือมีที่นั่งสำหรับให้ลูกค้าได้นั่งรอคอยสักพัก

นักเรียนจากสถาบันการศึกษาหลินยันเคาะประตูกระจกอย่างระมัดระวัง "เจ้าของร้านเขาไม่กลัวว่าจะมีใครบางคนตั้งใจทำลายกระจกหรือไม่?"

ทันใดนั้นประตูร้านก็เปิดออก ในเวลา 7.30 น.

เมื่อใดก็ตามที่ร้านอินนเทอร์เน็ตของเขามีสิ่งใหม่ๆเกิดขึ้น ฟางฉีจะตื่นเช้าทันทีด้วยสัญชาตญาณ วันนี้ก็ไม่แตกต่างกัน ตอนนี้ภายในร้านของเขามีคอมพิวเตอร์อยู่ทั้งหมด 52 เครื่อง

เนื่องจากมีผู้คนจำนวนมากกลับไปหลังจากที่ที่นั่งไม่เพียงพอ เขาจึงสันนิษฐานว่าวันนี้เขาจะมีลูกค้ามากมาย

หากเขามีลูกค้ามากมายในวันนี้เหมือนกับเมื่อวานนี้บางทีเขาอาจจะทำภารกิจสำเร็จก็เป็นได้

เขารู้สึกประหลาดใจเมื่อมอ

เห็นกลุ่มคนอยู่ตรงหน้า "เจ้าแน่ใจน่ะว่ามาแต่เช้า"

"เจ้าเป็นเจ้าของร้านนี้หรือไม่" โกซางเข้ามาในร้านแล้วมองไปรอบๆ เขาสังเกตเห็นว่าร้านมันมืดดังนั้นเขาจึงจับด้ามดาบยาวที่อยู่ด้านหลังเขาอย่างระมัดระวัง ที่นี่มีสัตว์ประหลาดไหม?

"เจ้าของร้าน!" ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ถาม "เจ้าของร้านมี Resident Evil ไหม"

"ข้ามี!" ฟางฉีชี้ไปที่กระดานดำเล็กๆ "มันมีค่าใช้จ่ายสามคริสตัลสำหรับภาพยนต์ห้าคริสตัลสำหรับเกมนอกจากนี้มันยังมีค่าใช้จ่ายสองคริสตัลต่อชั่วโมงในการใช้งานคอมพิวเตอร์"

"มันแพงมาก!!" ชายหนุ่มผู้ยืนอยู่พูดไม่ออก

"ใช่ไหมล่ะ?" ฟางฉีตอบคำถามด้วยคำถามของเขาเอง

"ลืมมันซะ!" ชายหนุ่มคนนี้วางคริสตัลห้าอันบนโต๊ะแล้วพูดว่า "ให้ข้าลองอันที่ถูดสุดก่อน"

ในไม่ช้าด้วยความช่วยเหลือของฟางฉี เขาก็เริ่มดูเวอร์ชั่นภาพยนต์ของ Resident Evil One 

"นี่มันแปลกจริงๆ...." โกซางมองไปทางซ้ายและขวา "มันมีอะไรบางอย่างในนี้?แล้วทำไมเจ้าต้องให้ใส่หน้ากากอย่างนี้ด้วย"

คนอื่นๆที่กำลังล้อมรอบชายคนนี้และสอบถามเขาว่า "เป็นอย่างไรบ้างเจ้าเห็นซอมบี้ในนั้นเหรอ?"

"อะไรนะสัตว์ประหลาดอยู่ภายใต้หน้ากากปิดตาเล็กๆเหล่านี้" โกซางดึงดาบออกมาด้วยความประหลาดใจ "ให้ข้าได้ตัดมันออกเป็นชิ้นๆ"

"หยุดก่อนพี่ใหญ่โก!" พวกเขาทั้งหมดได้ยินข่าวว่าเซียวยูล์ฟถูกโยนออกไปเมื่อวานนี้ดังนั้นพวกเขาจึงหยุดยั้งเขาอย่างรวดเร็ว "พี่ใหญ่โกอย่าทำอย่างนี้!"

โกซางเขาสับสนทันที "เจ้าไม่ได้ขอให้ข้ามาช่วยกำจัดมันเหรอ? แล้วทำไมพวกเจ้าถึงมาหยุดข้า"

นักเรียนคนอื่นดูเคอะเขิน "มันเป็นความผิดของเราที่ไม่ได้อธิบายสิ่งๆต่างๆอย่างชัดเจนนี่มันเป็นสิ่งแปลกใหม่ มันเป็นนิยายที่พี่ใหญ่สามารถดูและได้เห็นว่ามันวิเศษจริงๆ ซอมบี้เป็นสัตว์ประหลาดในนวนิยาย,เราไม่ได้ขอให้พี่ใหญ่มาต่อสู้เพื่อเรา!"

ชายหนุ่มผู้ที่ยืนอยู่มานานกล่าวว่า "เขาพูดถูกข้าแนะนำว่าเรามาเพื่อดูนวนิยายที่น่ากลัว!"

"พวกเจ้าอายุเท่าไรสามปีถึงจะดูอะไรอย่างนี้" โกซางโต้เถีอยงกับกลุ่มเด็กหนุ่มอย่างรังเกียจ "สัตว์ประหลาดจะกระโดดออกมาจากหนังสือและกัดพวกเจ้าได้อย่างไร"

"เห็นได้ชัดว่าพวกมันทำได้!" ชายหนุ่มอีกคนพูดอย่างลึกลับ

"พี่ยูห์มันเป็นยังไงบ้าง?"

"มันน่าทึ่ง!" ยูห์เคว่ยที่กำลังดู Resident Evil One : Movie Version ร้องอุทานออกมาว่า "ข้ารู้สึกตัวข้ากำลังอยู่ในอีกโลกหนึ่ง! ข้าไม่สามารถแตะต้องอะไรได้เลย แต่ข้าก็สามารถเห็นในสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่!ในนวนิยาย!"

"มันเรียกว่า ' ภาพยนต์ ' " ฟางฉีกลอกตา

"มันน่าทึ่งจริงๆเหรอ?" โกซางยิ่งสับสนมากกว่าเดิม ไม่ว่าเขาจะสังเกตมันยังไงมันก็เป็นเพียงหน้ากาก

ไม่ว่ามันจะดูแปลกแค่ไหนมันก็ยังเป็นเพียงหน้ากากปิดตา! ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่รู้ว่าหน้าจอด้านหน้าของเขามีไว้ทำอะไร

"มาเลยลองดูสิ!" คนอื่นๆไม่สามารถที่จะรอได้อีกต่อไป

ยูห์เคว่ยพูดว่า "พี่ใหญ่โกลองเลย!"

จากนั้นเขาก็กล่าวเสริมว่า "นี่เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์!ข้าได้ยินมาว่าเมื่อวานนี้แถวยาวมากและบางคนยังไม่มีโอกาสได้ดูเลย!"

"ข้าขอให้เจ้าจ่ายไม่ได้!" โกซางหัวเราะ "ถ้ามันวิเศษจริงๆอ่ะน่ะ"

หลังจากจ่ายเงินพวกเขาทั้งกลุ่ทก็เริ่มดุภาพยนต์

ในไม่ช้าพวกเขาก็สู่ฉากเปิดตัวของ Resident Evil One : Movie Version

******************************

Up.tp sub 1,000 ขอบคุณทุกๆคนที่ยังติดตามทั้งคนเก่าและคนใหม่อยู่กันนานๆน่ะพยามแปลให้อยู่พิมพ์ในโทรศัพท์นะครับ ยิ้ม!!