คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : วันนี้ขอจัดหนัก
“พร้อมมั้ย เม” เหมียวบอะที่ันเินมาถึหน้าึโรพยาบาลับเหมียว
“พร้อม สู้ สู้”
“ั้นันเินไปที่ห้อทำาน่อนนะ ระเป๋ามา เี๋ยวันถือไปเ็บให้”
“อบุ๊ะ” ันบอเพื่อนสาวแล้วรีบเินไป ทาห้อพัแพทย์
“พระเ้า” เสียันอุทาน ันมอ้ายมอวา เรียมัวะเินหนี แ่ยัไม่ทันะไ้เินหนีเลย
“เม มาหาพี่รึเปล่า” เสียุหมอบีมร้อทั เรียเมเยๆ แถมแทนัวว่าพี่อี โอ้ย ใเ้ารรม อย่าหลรัเ้า่อนเียวนะ
“อ่อ ่ะ” ันอบแบบ เรใ เพราะุหมอนสวย ็ันเอานมมาฝาหมอบีมเหมือนัน หน้านี้อเียว
“หมอพิมพ์ มีอะไรอีรึเปล่ารับ ผมอุยธุระับเม นะรับ”
“ามสบาย่ะุหมอ พิมพ์ยัมีเวลา อนั่เล่นห้อุหมอ่อน” ายล่ะัน ะนั่ฟัเลยใ่มั้ยเนี้ย เอาไี
“ุหมอสวัสี่ะ” อเป็นมิร่อนีว่า
“มาใหม่เหรอเรา ไม่เยเห็นหน้ามา่อน” สายาไม่เป็นมิรับเราเลย
“่ะ”
“มาใหม่ระวัหน่อยนะ อะไรู่วร ไมู่่วร ็ูัวเอหน่อย ไม่ใ่อะไรหรอเป็นห่ว” เล่นแรอ่ะ ลัวีมั้ยเนี้ย
“เม เอามาฝาพี่เหรอรับ” ุหมอลัว แม่มะับินับนาฟ้าน้อยๆอย่าันแน่นอน
“เม เอามาอบแทน พี่หมอ ที่เลี้ย้าวเมเมื่อวานนี้่ะ” ันั้ใพูใหุ้หมอพิมพ์ไ้ยินเยๆนี้แหละ โทษานทำให้หมั่นไส้
“ไหน เอาอะไรมาให้เอ่ย”
“ทุเรียน่ะ”
“ว้ายยยย เธอไม่รู้เหรอว่าุหมออบล้วย”ะร้อทำมั้ยเนี่ย ไม่ใ่เรื่ออัวสัหน่อย
“อบุนะรับ เม ไปทำานเถอะรับ” พี่หมอลัวมีเรื่อันแน่ๆ
“่ะ เมไปนะะ พี่หมอ” ันั้ใเน้นำว่า พี่หมอสุๆ ทำให้นหมั่นไส้ไปอย่านั้นแหละ
“เม เป็นไ” พอันเินมาถึห้อทำาน แ่ยัไม่ถึเวลาทำาน ็เลยยัไุ้ยับเหมียว่อน
“ะเป็นไ ็เอับ หมอพิมพ์ นสวยเ็มๆ เลย หวล้ามา อบอ”
“แล้วหมอพิมพ์ทำอะไรเธอมั้ย”
“ันว่าถ้าพี่หมอไม่อยู่ ับันัหัวแล้วแหละแ”
“นานั้นเลยเหรอ แ่ัน็พอะไ้ยินอยู่นะ ว่านาร้ายน่าูเลย”
“แล้วนาะทำอะไรันมั้ยแ” ันทำท่าหวาลัว
“ถ้าทำ แลัวมั้ย”
“แ็รู้ ันลัวใรที่ไหน”
“ัน ว่า นที่ลำบาน่า ะเป็นหมอพิมพ์มาว่านะ แว่ามั้ย 55555 “
“55555”
“ุยอะไรัน๊ะสาวๆ เี๋ยวุหมอใล้ะมาแล้ว เรียมทะเบียนนไ้ใหุ้หมอเรียบร้อยแล้วเหรอสาวๆ” เสียพี่าวบอันับเหมียว เพราะใล้ถึเวลาทำานแล้ว
“เรียบร้อย่ะพี่าว” ีนะที่เหมียวทำให้ัน้วย ่วที่ันเินไปหาพี่หมอ
“โน้นุหมอมาแล้ว ถืออะไรมาเยอะแยะเลย เหมียว เม ไปรับุหมอหน่อยเร็ว”
“่ะ”
“ผมเอานมที่นไ้เอามาฝา มาให้ทานรับ” นไ้เหรอ ันว่าสาวๆ มาว่า
“อบุ่ะุหมอ เสน่ห์ไม่เลยนะะุหมอ” เสียพี่าวล้อุหมอ ส่วนันับเหมียวรีบเ็บนมเพราะ ้อารลุ้นว่ามีนมอันิมา้วยรึเปล่า
“แ แ มีนม หมอ พิมพ์้วย แ่ไม่มีนมันแหละ แ” ันริ๊ ับเหมียว ทำไมันเหมือนับหลรัุหมอเลย ใสั่นแปลๆ
“เหรอแ โอ้ยยยื่นเ้น แทนเลย” เหมียวิ้นแ่วๆ
“แ ไม่มีอัน ไม่มีอัน”ันพูับเหมียวแล้วี้ัวเอ
“ให้พี่แล้ว ะเอาืนเหรอรับ” ันับเหมียวหันหลัลับไปามเสียทันที
“พี่หมอ” มาั้แ่เมื่อไหร่ ไ้ยินพวันพูมั้ยเนี่ย
“เปล่า่ะ เม ับ เหมียว แ่ถามหา”
“พี่ะเอาไปฝาหมอนพ รับ หมอนพเ้าอบ เมไม่ว่าอะไรนะรับ ” ันับเหมียวมอหน้าัน อยาะริ๊ แทบาใ
“พี่ไปทำาน่อนนะรับ”
“่ะพี่หมอ” ันับเหมียวมอหน้าันแล้วริ๊แบบไม่มีเสีย แล้วพูพร้อมันว่า
“ว้ายยๆๆๆ สุท้าย็เลือล้วย"
" หมอนพมาวินที่สุ” แล้วันับเหมียว็หัวเราะ แล้วแยย้ายันไปทำาน
ความคิดเห็น