คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : ไม่อยากตกปลาแล้ว
“ ไปปลาเยๆทำไมแ่ัวหล่อัหมอบีม” เสียใวันนี้ันไม่มีอารม์ปลา
“ ใรบอว่าันะไปปลา” ผมถามนายนะแบบวนๆ
“ ็ปิวันหยุันเห็น นาย ไปปลาทุรั้ ถ้าไม่ปลาแล้ว นาย ะไปไหน
“ ันไม่อยาปลาแล้ว” อันที่ริผม็อยาไปปลานะ ถ้าเอาเมไป้วยไ้ แ่ในเมื่อเอาเมยไป้วยไม่ไ้ ผม็ำเป็น้อไปที่อื่น เพราะอยู่ับ เมย์ สนุว่าปลาั้เยอะ
“ อ้าวแบบนี้แล้วันะไปปลาับใร”
“ สาวๆเยอะแยะนาย็ไปหาเอา้าหน้า สิ”
“๊อๆๆ ๊อๆ” ันมอหน้านะ ใรันมาเาะห้อแ่เ้า หรือะเรื่อนไ้
“ นายนัสาวที่ไหนไว้หรือเปล่าบีม” ไม่นะผมไม่ไ้นัเมย์มาหา ผมนัเอเมย์ที่ ปั๊มน้ำมัน่าหา เพราะผมไม่อยาให้ใรเห็นผมับเมย์ว่าไป้วยัน
“ ไม่นะันไม่ไ้นัใร” ว่าแล้วผม็เินไปเปิประู
“ สวัสี่ะุหมอทั้สอ” ผมรับไหว้และมอหน้าเธออย่าๆ เพราะผมำไ้ว่า ผมไม่เยรู้ัเธอ
“ ำเ๋ไม่ไ้เหรอะุหมอ” อ๋อเธอื่อเ๋ พูถึื่อเธอ็เหมาะสมับัวเธอนะ หน้าา็ัว่าสวยเ๋ๆไปอีแบบ แ่อโทษ้วยนะผมมีเ้าอแล้ว
“ นายบีมะไปำอะไรไ้ล่ะรับหมอเ๋ ้อผมนี่ ำหมอเ๋ไ้ึ้นใเียวล่ะรับ เพราะผมไม่ไ้ใ้สมอำ แ่ผม ใ้ใำ” สสัยนนี้ นายนะอบแน่ๆ แ่ถ้าผมไม่ไ้เ้า้าัวเอ ผมว่าเธอูสนใผมนะ
“ ุหมอนะพูะเ๋เินเลยนะะ”
“ ว่าแ่หมอเ๋มีธุระอะไรับพวผมสอนหรือเปล่ารับ” ผมทั้สอมอเธอ เพื่อ รอำอบ
“ เ๋ว่าะอไป ปลาที่เื่อน้วยน่ะ”
“ ยินีรับ ั้นไปรถผม ้วยัน เลย็ไ้” นายหน้าบอเธอ ีเหมือนันที่เธอไปนายนะ ะมีเพื่อนแล้วล่ะ
“ พอีเลยนายะไ้มีเพื่อน ั้นันอัว่อนนะันรีบ หมอเ๋ผมอัว่อนนะรับ”
“ อ้าวุหมอบีมไม่ไ้ไป้วยันเหรอะ”
“ ไม่รับ พอีวันนี้ผมมีธุระ เอาไว้โอาสหน้าแล้วันนะรับ เี๋ยว่อยไปปลา้วยัน” ผมบอเธอพร้อมำลัะเินออไป
“ ุหมอะ ั้นวันนี้เ๋ไม่ไป นะะเ๋เพิ่ิออว่าเ๋้อไปทำธุระ ที่ในเมือ” ผมับนะมอหน้าันแบบ อึ้อึ้ ทันที
“ แบบนี้ผม็เสียใแย่สิรับ” นาย นะ โอรว
“ ุหมอบีมะ เ๋อิรถเ้าไป ในเมือ้วยนะะ” ผมมอหน้านะอย่าอวาม่วยเหลือ
“ หมอเ๋ะเ้าไปในเมือเหรอรับ ไปับผม็ไ้ผมำลัะเ้าไปพอี”
“ หมอเ๋ไปับ นายนะ นะรับ พอีผมยัไม่ไ้ไปอนนี้” ผมพูแล้ว็เินลับห้อเหมือนเิม พร้อมับยิบาให้นายนะรีบพาเธอออไป
“ เ๋ ็เหมือนุหมอบีมเลย่ะเพราะเ๋ยัไม่ไปอนนี้ ถ้าุหมอบีมไปอนไหนเรียเ๋้วยนะะ” ผมลับนะมอหน้าัน
“ เ๋ปเ็บอที่บ้านพั่อนนะะเี๋ยวเ๋มาใหม่”
“รับ รับ” ผมลับนะอบพร้อมๆัน พอเธอเินไ้ไปไลพอสมวร
“ นะนนี้นายัารเลย ันไป่อนนะันรีบ”
“ ใ่สิสาวนไหน็อบนายหม รวมทั้น้อเมย์้วย”
“ แล้วเมย์มาเี่ยวอะไร้วย”
“ แ่พูถึ็ไม่ไ้เลยนะน้อเมย์ แหวเินไปหรือเปล่า”
“ ไม่รู้ล่ะ แะพูถึนไหน็่าแ่ห้ามพูถึน้อเมย์อัน”
“ รับรับ ุหมอบ้ารั”
“ ันไม่ไ้บ้าแ่ันรัอัน”
“ แ่หมอเ๋็น่ารันะ เป็นหมอแบบเรา้วย น่าะเหมาะสมับเรามาว่าพยาบาลนะ” ผมเห็นนายนะพูแบบนี้ผมลมออหูเลยรับ
“ ใระเป็นอะไรันไม่สน ถ้านายอบนาย็ีบบไหม ส่วนัน ะไปหาน้อเมย์ นายเ้าใหรือยั”
“ ใ่สิ เี๋ยวนี้อะไร็มีแ่น้อเมย์น้อเมย์ แม้แ่เพื่อน็ไม่อยู่ในสายา” มันะมาอนอะไรผมอนนี้
“ ันี้เียเถียับนายแล้วไปล่ะ”
“ ันไปับนาย้วยไม่ไ้เหรอ” อะไรอมันนัหนา ะมาเป็น้า ทำไม
“ ไม่ไ้ันะไปเท แล้วมัน็เป็นเทแร้วย ส่วนนาย ็ีบหมอเ๋ไป ไม่้อมายุ่ับัน นายไม่รู้หรอว่าันรอเวลานี้มานานแ่ไหน”
“ มิน่าันไม่เยเห็นนายีบสาว ที่แท้นายรอน้อ เมย์อนายอยู่นี่เอ”
“ แล้วแ่นายะิันไปล่ะ” ผมโบมือและรีบเินไป เพราะผมลัวหมอเ๋ะมา่อน เี๋ยวอไปับผมแล้วยุ่เลย
ความคิดเห็น