คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ขอชิมน้ำหวานหน่อยนะครับ
ฝาใ ิามให้้วย้า
“ถ้าั้นผมูนมให้ ุะไ้หายเ็บ” บำพูหยาบโลนอผม ทั้ ๆ ที่ในห้อมืสลัว แ่พอสายาินับวามมื ผม็สัเเห็นเธอหูแ อแไ้่าย ๆ
ริมฝีปาร้อนเริ่ม้นาไ้ออ ผมไล้เลียหลัหู ออ เบิร์นเธอ้วยลิ้นร้อน เธอรสาิี ผมยาวอเธอหอมรุ่น ผมอบลิ่นน้ำหอมอเธอ หอมหวาน ๆ ล้ายลิ่นนม
“อย่าทำรอยนะะ” นสวยยัไม่ลืมที่ะร้อเือน
“รับทราบรับ ไม่ทำรอยที่อ แ่ผมะไปทำรอยที่หน้าอุ” ผมพยายามห้ามใไม่บเม้ม สร้ารอยเหนือปเสื้อ ในะที่มือหนาบีบเล้นอนุ่มอย่ามันเี้ยว
“อา...” สาวสวยราเสียหวาน ผมเล้นลึอนุ่มหนัมือ พร้อมเริ่มไล้เลีย ปาิมลำอาวผ่อ ่อนะลาลิ้น่ำลไปหาทรวอ
“ุนมสวย แ็เร็ว้วย” ริมฝีปาเาปัผ่านยออ
ผลเอรี่ยอออเธอน่าิน สีอมันเ้มึ้น และูเหมือนผมะหนัมือไปหน่อย มันบวมให่และไว่อสัมผัสึ้นเยอะเลยทีเียว
“ื้อ” นมเธอ้าหนึ่ถูยัเ้าไปในปาผมเือบ่อนเ้า ผมูเม้มยออแ็ที่พุู่ันล่อาอย่าไม่เรใ อีมือบีบยำเี่ยวรำนมนุ่ม ๆ อเธออย่ามันเี้ยว
“ุอย่า...” เธอร้อแล้วพยายามผลัใบหน้าอผมออห่า เพราะว่า...ผมฝัเี้ยวบนหน้าอเธอ
“เ็บหรือเสียวเหรอรับ นสวย” ผมเลียไล้ป้านลม ูึยอสีสวย อมลึและูแร นเธอราบิส่ายราระเส่า
“ุ...” เสียเธอหวานรา มันไม่ใ่รอยเียวที่ผมทำ ผมูึทำรอยรัทิ้ไว้หลายรอยบนเนินอาว ๆ อวบอิ่มอเธอ
“เบาหน่อย่ะ” เธอร้ออ แ่แอ่นหน้าอป้อนนมใส่ปาผม
“นวบ่อย ๆ ะไ้ให่ึ้นอีหน่อย ไม่ีหรือรับ” ผมบีบเล้นลึยออแ็เป็นไอย่ามัวเมา อีมือ็เริ่มถูไถไปที่ลาลีบนุ่ม เธอร้อนรุ่มไปทั่วาย แพนี้เปียื้น พรั่พร้อมน่าสัมผัส
ลิ์ไปส่อานเราัน่อน https://shorturl.asia/9rGH3
“อยานวให้ผมบ้าไหม” โยไม่รอให้เธออบ ผมับมือเล็ ๆ อเธอไปที่หว่าา พามืออเธอลูบไล้ส่วนแ็ึ
“มันอบุ” ทั้ ๆ ที่ผมยัมีเสื้อผ้าอยู่รบ มีาเายาวับบ๊อเอร์ที่สวมอยู่้านใน แ่เธอลับรับรู้ไ้ถึารยับัวอบรับมือนุ่ม ๆ อเธอ
“มาเริ่มานอุันเลยีว่า” ผมึเธอึ้นออาหน้าา
“ถอเสื้อผ้าให้ผม แล้วใ้ปาุับผมสิ” ร่าสูยอมให้วามร่วมมือเป็นอย่าี ผมยัวึ้นนั่พิโฟา รอรับบริารอเธออย่ารออย
“ผ่อนลายหน่อย นสวย” มืออเธอสั่น แ่ปลระุมแ่ละเม็บนเสื้อเิ้อผม ลับเป็นเรื่อยาสำหรับเธอ
“ุ...” ะที่รอเธอถอเสื้อผ้าให้ ผม็บริารเธอไป้วย มือุนอผมเล้นลึผิวบอบบาลีบอวบอูมผ่านแพนี้สีำอเธอ
“อ้าาอออีหน่อย” ผมสั่ ร่าเล็ยับัว ยอมาาให้ว้าึ้นอี เปิทาให้ผมไ้สัมผัสเธอไ้่ายึ้น
“ุแะเร็ว น้ำเยอะแบบนี้ ปิเล่นอเล่นบ่อยเหรอรับ” นิ้วอผมฟอนเฟ้นหาิ่เสรเล็ ๆ ลาลีบอไม้เธอ
“ะ...อเล่น อะไรเหรอะ” เธอถามอย่าสสัย เสียเธอะท่อนระแท่น า่วเป็นพั ๆ เพราะนิ้วอผมำลัเร่น้ำหวาน
“อเล่นผู้ให่ไ เ็ส์ทอย พวไ่สั่น ิลโ้อะไรพวนั้น” ผมเบี่ยเนื้อผ้าอแพนี้สีำไป้าน้า ่อย ๆ ใ้นิ้วแยแย้มลีบอวบอูมปิสนิทอเธอออ
“มะ...ไม่เย่ะ” เธออบ พร้อมทั้หนีบาเ้าหาัน
“เสียวเหรอ” ผมถามเมื่อเห็นเธอนิ้วิเร็ นิ้วเรียวยี้ิ่เสรให้เธออย่าเร่าร้อน
“ผมลอเอานิ้วเ้าไปนะ” เสียผมแหบพร่าเิวน
“อื้อ” เธอิเล็บลับไหล่อผม
“เพิ่มอีนิ้วนะ” านิ้วเียว ผมเพิ่มเป็นสอนิ้ว
“เ็บ!” เธอร้อ
“นสวย ุอบสนอีเป็นบ้า แ่แหย่นิ้วเ้าไปุ็บีบรัแล้ว แถมอีั” สอนิ้วอผมวานหาปุ่มระสันให้เธอ
“ุา...” เธอร้ออ เมื่อร่าาย้อารปลปล่อย เธอทั้อรัถี่ระริ และเลื่อนัวเ้าหามือผม
“รนี้ใ่ไหม” ผมปรนเปรอเธอ้ำ ๆ ที่ปุ่มเสียว เบ็เี่ยวะออยู่ไม่นาน็พาเธอสุสมแทะลั
“อิมน้ำหวานหน่อยนะรับ”
หลิี 
ำโปรย
ามมาูารปราบพยศเ็ื้อัน่ะ เล่มหนึ่นั้นวามหวานมีเพียระับปม แ่เล่มบนั้น แ่บี้ พริยสวนันเลยทีเียว่ะ
พล๊อไม่ับ้อน เหมาะสำหรับอ่านเพื่อวามบันเทิ หรือลายเรียในีวิประำวัน่ะ
ลิ์ไปฟินันเลย https://shorturl.asia/7uXzh
ความคิดเห็น