คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นางมารน้อย 1-3
ฝาสอหนุ่มระหายรัอเรา้วย่ะ
ามลิ์ไปส่ออีบุ๊อเราไ้้า https://shorturl.asia/9rGH3
ภายใ้ารวบุมอนา นานและนัโทษในเหมือยั้อทำานหนัเ่นเิม ใริหลบหนีมีโทษายสถานเียว ใรบัอาล้าอู้านย่อมถูโบยไม่มีละเว้น
แ่ที่ทำให้หอี้สนใ็ือ ภายใ้ารปรออนา มีนานล้มายน้อยมา...
“อยู่ับ้า หายันทำานเพิ่ม้าวรึ่ถ้วย หาไม่ิหนี ยัพอุยันไ้ หาิหนี...ายสถานเียว!!!” นามารน้อยไม่ไ้ใไม้ไส้ระำนั นแ่ เ็ และสรี มัะไ้านที่เบาว่า เ็บป่วยนามอบยาให้อย่าไม่ระหนี่
“อยู่ที่นี่อเพียทำานให้้าอย่าเ็มที่ ้าล้ารับปาว่าะไม่มีใรายอย่าแน่นอน”
้อเ้าใ่อนว่า เหมือเหล็ายแนแห่นี้เป็นเสมือนุมนร นานในเหมือบานถูื้อมาาลา้าทาส บานเป็นอทานเร่ร่อนอยู่ริมถนน บานถูลัพาัวมา หรือบานเราะห์ร้าย หนีโรระบามาาแนเหนือ แล้วยัมีพวพบเอับภัยพิบัิ เหมือนันับหยวนหอี้ที่ถูน้ำพลัมาาภัยน้ำป่าไหลหลา
“นายท่านเ้าอเหมือเป็นใรหรือ” หยวนหอี้เยเอ่ยถามนานในเหมือ
“ถ้าเ้าไม่อยาาย็อย่าถามให้มาวาม ยิ่รู้น้อยเท่าใยิ่มีีวิรอไ้นาน นรู้มาลายเป็นผีเฝ้าเหมือไปันหมแล้ว” ลุัวายสูวัย ที่ล้ายะเป็นหัวหน้านานพูึ้น
“อยู่ที่นี่หาอยาะอายุยืน ้าอเือนเ้าเอาไว้สัำ อย่าไ้ิหนี อย่าไ้อยารู้อยาเห็น อย่ายุ่ับนามารหลีฮัว ับนามารน้อยเสี่ยวถ”
เหมือแห่นี้เหมือนปาทาเ้าประูนร มันอ้าปารับัวนเอาไว้ ่อย ๆ ลืนินนายไป้า ๆ ไม่มี่าแร ไม่มีอนา ทุนที่เ้ามา ล้วนไม่มีทาไ้ลับออไป ้ออยู่ที่นี่ทำานุเหมือไปนาย หาิหนี ็เหมือนับเร่วันายให้มาถึเร็วยิ่ึ้น ไม่มีใรรอพ้นาเื้อมมือนามารหลีฮัวไปไ้
“นามารหลีฮัว นาเป็นหัวหน้าผูุ้มที่นี่ แล้วนามารน้อยเสี่ยวถเล่า พวนาเี่ยว้อันอย่าไร”
หยวนหอี้สัหร์ใว่า เรื่ออแม่นาน้อยเสี่ยวถ ผู้่วยีวิเาเอาไว้ ับเรื่ออนามารหลีฮัวูะับ้อน และเ้าใยาว่าที่เาเห็น
เพียเาถามำถามนี้ออไป วสนทนาอนานในเหมือ็แฮือ พวที่ปาีหน่อย ยัไม่วายะแวะเา
“พวเ้าอย่าไปยุ่เลย เสี่ยวหยวนน่ะ นโปร ส่วนพวเรามันไม่โีเหมือนอย่าเาหรอ หาพูมาไป ระวันามารหลีฮัว ะเลาะฟันพวเ้าออนหมปา”
ไม่รู้ว่าเป็นเราะห์ร้าย หรือเรื่อีันแน่ อยู่ ๆ เา็เ้าานามารหลีฮัว หัวหน้าผูุ้มอที่นี่ ทุวันนานในเหมือเหล็่าใ้สายาสมเพมอเา หลัาเห็นรอยแส้หลายรอยบนัวเา
“เสี่ยวหยวนเอ้ย เื่อ้าเถอะ ยอมเป็นายบำเรอให้นามารหลีฮัวเสีย็สิ้นเรื่อ ถึาย็ยัไปสบายหน่อย” นี่มันำปลอบใประสาอะไรันแน่!!!หยวนหอี้ไ้แ่ลอามอฟ้า
เอารีวิวาทรรายั่วรัมาอว้า
ุายระหายรั 2 ุายหยวนหอี้
ึสัในห้อนอนรวมอทาสาย หยวนหอี้่อย ๆ พลิัวอย่าเื่อ้า เาเหลือบมอนัโทษายเือบสามสิบนที่นอนอยู่ในเพิผุพัเียวัน เมื่อเห็นว่ามีเพียเสียรนัสนั่น ็่อยล้วมือเ้าไปในอเสื้อหยิบเอาหมายลับที่นามารน้อยมอบให้เมื่อลาวันึ้นมาอ่าน
โีที่ืนนี้เป็นืนเือนหาย และเานอนอยู่ใล้บเพลิทีุ่เอาไว้เป็นไฟทา ันนัโทษหลบหนีไปทา้านหลัที่ิับป่าทึบ
ลายมือสหายรัอย่าเสิ่นสวีุนเาำไ้ี ลายเส้นอัษรและปลายพู่ันอแม่ทัพหนุ่มยัหนัแน่นสมับเป็นลูหลานในระูลแม่ทัพ หยวนหอี้แหนหน้ามอมอฟ้า แล้วถอนหายใอย่าหนัใ เนื้อหาใวามมีเพียสั้น ๆ แ่เป็น้อวามที่เาเฝ้ารออยมาลอระยะเวลาเือบสอปี “พร้อมโมีทุเมื่อ!”
ความคิดเห็น