คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ฉันยังโสดค่ะ
แนะนำัวสัเล็น้อย สำหรับใรที่ไม่เยอ่านนิยายอไรท์มา่อน ไรท์มีสอนามปาาหลันะะ
ื่อ สนพ. 福禄寿 อัษรมั่มี
นามปาา Project X นิยมแ่นิยายีน
นามปาา Uksorn P อัษรพี แ่นิยายไทย้า
ลิ์ไปส่อนิยายเราัน่อน้า https://shorturl.asia/9rGH3
“วันนี้ันลาพัร้อน” พิมพิมล ถอนหายใพลาพ่นลมใส่มือถือ เธอพูอบปลายสายอย่าไม่ิะเรใเลยสันิ
“พี่มละ หนูไหว้ล่ะ่ะ บอสำลัะินหัวนทั้ออฟฟิศแล้วนะะ” รุ่นน้อในแผนทำเสียอออ้อน ราวับที่ออฟฟิศอพวเาำลัมีเสือินน
“พอ ๆ หยุ เลิร่ำรวเสียทีเถอะ ันยอมแพ้แล้ว ส่เมลล์มา็แล้วัน” ถึปลายเสียอเธอะสะบั แ่ท้ายที่สุพิมพิมล็ยอมใอ่อน ยอมทำให้เหมือนทุรั้
พอเห็นเพื่อนวาสาย ุปริมที่อบเรียัวเอว่า เ้ปริมรีบพูัอึ้นมาทันที
“ไหนแบอว่าวันนี้แว่า แลาพัร้อน วันนี้ไม่ทำานยัไล่ะ แล้วนี่อะไรเพิ่ะสิบโมเ้า แ่ันนับแล้ว แรับโทรศัพท์าออฟฟิศไปแล้วหสาย ลว่าที่บริษัทแนี่ าแไปสัน บริษัทะล้มละลายหรือไยะ” เ้ปริมร่ายยาว
ทั้ ๆ ที่ทัู้่อายุเท่าัน แถมูาภายนอ เ้ปริม เพื่อนสนิทอเธอ ยัหน้าอ่อน หน้าเ็ว่าเธอเสียอี ทัู้่เรียนบมหาวิทยาลัยเียวัน เป็นเพื่อนร่วมห้อพัเียวัน เรียนบมาทำานในำแหน่เลานุารเหมือนัน ถึะนละบริษัท็เถอะ เรียไ้ว่า สนิทสนมรู้ัอีฝ่ายีพอ ๆ ับพยาธิที่อยู่ในท้ออันและันเลย็ว่าไ้
“เอาน่า…แอย่าเพิ่บ่นเลย เี๋ยว่อยไปิน้าว็แล้วัน อัารเอสารารประุมแป๊บเียว” ุพิมพิมล ุเลามาุภาพาโน๊บุ๊ออ แล้วเริ่มรัวแป้นพิมพ์ในทันที
เธอื่อ พิมพิมล ื่อเล่นว่า มล แุ่บอสเรียเธอว่า พิม ทำานที่บริษัทสัาิอเมริันแห่นี้มาั้แ่เรียนบ เธอไ้เปรียบทา้านภาษา เพราะหลัาบปริารีในประเทศ ็ไป่ออร์สหลัสูรเลานุาราสถาบันื่อัในสวิเอร์แลน์ ทำานอยู่ในทีมเลานุารอฝ่ายบริหารมานรบสามปี เมื่อฝ่ายบุล้อารเลือเลาใหุ้ีอีโอนใหม่ ที่ส่รมาาบริษัทแม่ในอเมริา เธอึไ้รับารเสนอื่อเ้ารับารสอบสัมภาษ์
ุลาสบอสอเธอ ื่อ โทมัส ูเบล แ่เาอบให้เรียเาว่า ทอม (นอะไรอยาื่อว่า มะเือเทศ (มะเือเทศ tomato ็นิยมเรียสั้น ๆ ว่าทอมเหมือนัน)
“ุมีแฟนหรือยั” ประโยแรทีุ่ลาสบอสสัมภาษ์เธอ
“ันยัโส่ะ” เธอแอบโมโห แ่อบลับเาไป้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ประหนึ่ำลัอบำถามิำแหน่เธอสาวไทย
“ผมหมายรวมถึแฟน ู่นอน หรือเพื่อนายนสนิท”
ุลาสบอสถามเธอ้วยใบหน้านิ่สนิท เหมือนำถามอเาเป็นเพียำถามธรรมา เ่นถามว่า เธออบสีมพูหรือสีฟ้า
อนนั้นพิมพิมลแทบะบโ๊ะระทืบเท้า แ่ยัีที่เธอิถึเินในบัีที่เหลืออยู่เพียหลัร้อยไ้ทัน
ันวระบอเาว่า ‘ันไม่อบำถามนี้นะะ เพราะมันเป็นเรื่อส่วนัวเินไป’
ทว่าในวามเป็นริ โลที่ร้อยละเ้าสิบเ้าุเ้าเ้า ทุอย่าแทบะื้อไ้้วยเิน และัน็าหวัับำแหน่นี้พอสมวร เพราะเหุผล่าย ๆ ว่ามัน้าวหน้า เป็นารเิบโในสายานอย่า้าวระโ ึ่นั่น็แปลว่า เินเือนับโบนัสปลายปีะเพิ่มึ้นาม
“ันโส่ะ โสที่หมายวามว่า ยัไม่แ่าน รวมถึไม่มีแฟน หรือเพื่อนายนสนิท”
แ้นิหนึ่นะะ นิยายเรื่อนี้ แ่แบบเหุาร์้ามไป้ามมา ไม่ไ้เล่าเรื่อแบบ 1 2 3 4
อาะอ่านยา แล้ว้อิามันสันิ้า
ความคิดเห็น