ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [GOT7] พี่มาร์คครับแบมขอ <3

    ลำดับตอนที่ #5 : พี่มาร์คครับแบมขอ : 03

    • อัปเดตล่าสุด 25 มี.ค. 58


    พี่มาร์คครับแบมขอ <3

    .

    .

     

    .

    03

     

     

     

     

     

     

     

     

     ย้ากกกกกกกก จะสี่โมงอยู่แล้ว ทำไมรถยังไม่มาซะทีแว้ ยืนรอจนเมื่อยขาไปหมดแล้วเนี่ย ที่นั่งก็ไม่มีอีกวุ้ย แถมวันนี้อาจารย์ดันคึกปล่อยช้าสุดๆอีก








    แง้วเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

     








     

    ผมขยี้หัวตัวเองระบายความหงุดหงิดจนยุ่งเหยิงไปหมด ฮืออ อุตสาห์นัดพี่มาร์คไว้แล้วเชียว
    ถ้าพี่มาร์คกลับบ้านไปก่อนนะ อิป้ายรถเมย์ แกไม่เหลือแน่แบมจะกลับมาพังให้ยับเลยคอยดู
    !!

     





     

    ผมยกนาฟิกาดูอีกรอบนี่มันสี่โมงกว่าแล้วนะทำไมรถเมย์ดีเลย์แบบนี้ละฮับ T^T แบมไปไม่ทันแล้วนะ
    ถ้าไปสายพี่มาร์คต้องโกรธจนหนีกลับบ้านไปแล้วแน่ๆ ทำไงดีอะทำไงดี












    ผมหันหน้าหันหลังคิดไม่ออกว่าจะกลับยังไงให้ทัน วันนี้เฮียแจ็คไม่อยู่ด้วยงะ
    โว้ยยยย
     ขืนยืนอยู่แบบนี้จ้างให้ก็กลับไม่ทันอะ ผมคิดไปคิดมาสุดท้ายแล้วก็เหลืออยู่ทางเดียวละ

     

     





     

     เอาวะแบมออกกำลังกายเพื่อพี่มาร์ค!

     









     

    วิ่งดิเฮ้ยยยยยยย วิ่งให้เร็วเลยไปสายโดนเชิดสะบัดบ๊อบใส่ชัว ด้วยความที่วิ่งเร็วเกิน เหมือนโชคชะตาฟ้าลิขิตจะรู้ว่าผมรีบจึงส่งตัวกระตุ้นมาให้ผมเต็มหนึ่งตัว!  









    โฮ่งงงงๆๆๆ ... แย้กกกกกกกกไอ้เบิ้มหมาพิทบูลตัวใหญ่ในตลาดที่ผมเพิ่งวิ่งผ่านมาเมื่อกี๊
    คงคิดว่าผมอยากเล่นวิ่งไล่จับกับมันซินะ ฮรึกกกกก ทำไมต้องทำกับเค้าขนาดนี้แว้กกกกกกกกก

     




     

    ผมแหกปากไปวิ่งหนีหมาไปด้วยตลอดทางด้วยความกลัวไอ้ตัวบิ๊กที่วิ่งไล่กวดมาติดๆด้านหลังจนทำให้ผมเข้าผิดซอยบ้าง อ้อมทางบ้างจนวุ่นไปหมดกว่าจะถึงหน้าหมู่จริงๆก็เกือบสี่โมงครึ่งแล้ว

    พี่มาร์คครับอย่าเพิ่งทิ้งเค้าไปนะตัว

    .

    .














    พอถึงที่ผมก็ได้แต่ยืนหอบแฮ่กๆเป็นน้องหมาลิ้นห้อย  เหนื่อยแทบตายเถอะทำไมความรักของผมกับพี่ถึงได้มีอุปสรรคขวากหนามมากมายขนาดนี้นะ
    ผมคิดพรางยิบซาลาเปาเจ้าอร่อยที่พี่มาร์คชอบกินออกมาจากกระเป๋าเป้




    เห้อออ อุตสาซื้อมาให้หวังว่าคงจะยังไม่โกรธกันนะ











    แต่ก็อย่างว่าอะนะกว่าพระเอกกับนางเอกกว่าจะได้กั.. เอิ่ม .. เอาใหม่ๆ กว่าจะคู่กันมันก็ต้องมีลำบากกันบ้างเล็กน้อยถึงปานกลางละ




    ผมคิดไปเรื่อยขณะที่สอดส่ายสายตาหาเนื้อคู่หัวแดง อยู่ที่ไหนนา...

    .

    ..........................

    ..............................................

    .....................................................................

    ..............................................................................................

     

    พูดถึงอุปสรรค อุปสรรคก็มา.....มาใกล้ซะด้วย..

     
     

    อุปสรรคตัวขาวร่างบางๆสเปคใครบางคนกับใครบางคน(คนที่คุณก็รู้ว่าใคร (ไม่อยากเอ่ยชื่อ งอนอยู่!))

    ยื่นกอดกันซะแน่นเชียว




    ตรงนี้เลยหรอครับ... ไปห่างๆสายตาผมหน่อยไม่ได้หรอ


     
     

    ผมอืนอึ้งทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนั้น ใครกันหรอที่พี่มาร์คกอดอยู่(ไหนบอกไม่อยากเอ่ยชื่อ)

     

     

    กว่าจะรู้ตัวของเหลวใสรสชาติเค็มปร่าก็ไหลเข้าปากผมซะแล้ว.......

     

     








     

     

    ....

    เวรรรรรรร ขี้มูกเข้าปาก อี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทั้งน้ำมูกทั้งน้ำตา แหวะ จะอ้วกกกกกก

    โอ้โหเก๊กหน้าไม่ถูกกันเลยทีเดียว ไม่รู้พี่มาร์คหันมามองผมตอนไหน จะเห็นขี้มูกของแบมรึป่าววะ

    ก็ไม่ค่อยจะอายเท่าไร....

     









     

    ถุ้ยยยยยยยยยยยยยยยย  โคตรอายเลยขอร้องอย่าเห็นตอนขี้มูกไหลเป็นพอ ฮรึกกกก

    ฟ้าดินเป็นพยานข้าไม่อยากจะอยู่ตรงจุดๆนี้แล้ว อายก็อายไม่อยากเห็นฉากสวีทหวานที่บาดตาบาดใจลงไส้ลงกระเพาะของคนบางคนด้วย





    เชอะ!  ขณะที่นาง(นาย)เอกอย่างแบม กำลังจะหันหลังกลับนั้น ก็มีกระแสความคิดแสนชั่วไหลผ่านเซลล์สมองจนสว่างวาบ


    ......................



     



     

    อุ๊ต๊ะ!!!!!!!!!!!!!!

     

    จะเป็นไปทำม่ายยย นางเอกบีบน้ำตารอให้พระเอกสงสาร ชาติหน้าเค้าคงรักหรอก 


    หึหึ สเต็ประดับกันต์พิมุกคนนี้แล้วจะไปยอมทำไมห้ะ?ตอบ!! อยากได้เขาเอาตัวเข้าแลกซิครับรออะไร (ไม่ใช่ละๆ) ไม่รู้ละ งานนี้ไม่ยอม!





    ดาร์กแบมปรากฏตัววววววววววววววววววววววววววว





    พี่มาร์คเอ๋ย แล้วพี่จะได้รู้ว่าการนอกใจแบมมันเป็นยังไง!!

    คิดได้แบบนั้นผมก็แสยะยิ้มชั่วร้ายออกมา หึหึ งานนี้ละเนื้อคู่ เดี๋ยวเนื้อคู่รู้แน่ครับ

    พี่กันต์ คนนี้จะเป็นคนบอกให้เอง

    .

    .




    .

    .




    .

    .

    “น้องเอิน!! ทำอะไรน่ะครับ?!!!

    ผมเดินเข้ามาแทรกกลางระวางคนสองคนที่ยืนกอดกันอยู่ในที่สาธารณะชนแบบชนิดที่ว่าถ้าไม่ปล่อยนี่จะไปเอามีดมางัดละนะ

     

     

    “พี่มาร์คครับ น..นี่ใครหรอ”

    เสียงหวานๆของคนที่กอดกับเนื้อคู่ของผมเมื่อกี้เมื่อกี๊เอ่ยขึ้นเบาๆ

    ภรรยาในอนาคตอะ ชัดม่ะ?!!    ก็ได้แต่คิดอะนะขืนพูดไปแบบนี้มีหวังเสียแผนหมดกันพอดี



     
     

    “แล้วคุณละครับเป็นใคร มายืนกอดกับเอินจังของผมทำไม?”

    ก่อนที่พี่มาร์คจะได้ตอบผมก็สวนขึ้นทันที ทำเอาไอ้คนที่กำลังจะพูดอ้าปากตาค้างกันเลยทีเดียว

    ทำไม? ชื่อเอินจังมันไม่ดีตรงไหนออกจะน่ารักจะตาย โด้ววว

     

     

    “เอินจัง? ใครกันครับเอินจังเนี่ย?”

    แหมมมมมม อยากรู้ขนาดนี้เดี๋ยวพี่กันต์คนแมนแฟนเอินเอินจะบอกให้ละกัน

     


     

    “เอินจังก็นี่ไงครับ”  ผมตอบพลางชี้นิ้วไปที่พี่มาร์ค คึคึ งานนี้เสร็จแน่



     

    “ไม่ใช่นะ..อุ้บ!

    พี่มาร์คยังไม่ทันพูดจบ ผมก็จัดการหยิบซาลาเปาที่ซื้อมายัดใส่ปากแบบเต็มๆไปจั้งนึง

    แบมขอโทษนาพี่มาร์ค แต่เพื่ออนาคตของลูกๆเราแบมตองทำ!




     

    “แล้วนายนะเป็นใครกัน ทำไมถึงเรียกพี่มาร์คว่าเอินจังละ?”

    โอ้ยยยยยยย คำถามเยอะจริงพ่อคุณ!! ดีละ เรามาจบเรื่องนี้กันแบบสวยๆดีกว่านะ

    ผมตอบคำถามที่ทำให้สองคนข้างหน้าผมช็อคไปตามๆกัน โดยเฉพาะพี่มาร์ค...หน้าซีดเชียว

    อะไรกัน.. มันไม่ได้ร้ายแรงซะหน่อย ชิ หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ

     

     

     

    .

    .

     

     

    .

     

    “ผมชื่อ กันต์ครับ เป็นแฟนของน้องเอินเอิน..”

     

     

     

     

     

     

     

    #กราบแบบเบญจางคประดิษฐ์ งามๆๆๆๆ ขอโทษษษษษษษษษษษษษษษษ

    รู้ตัวว่าหายไปแบบข้ามปีกันเลยทีเดียว ไม่มีอะไรจะแก้ตัวคะฮืออออ

    เข้าใจเค้าหน่อยนะ เปิดเทอมแล้วมันยุ่งมากจริงๆ คือไรท์อยู่ ม.5 จะขึ้นม.6แล้วไง

    แล้วคือเกรดเทอมที่ผ่านค่อนข้างสวย? ถุ้ยยยยยยยย แย่มาก เลยตั้งใจเรียน555

    ขอโทษทุกคนด้วยนะฮับ T^T ไรท์จะพยายามมาอัพให้เร็วกว่านี้นาาาาา

    เจอกันใหม่ตอนหน้านะคะ ติชมได้ตามสะดวกเลยย
    แต่ขอให้ใช้คำสุภาพกันนะ^^

     

     

     

     

    ©
    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×