รักเปรี้ยว หวาน ของฉันและนาย

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

... ณ โกดังร้าง ...

            มีกลุ่มชายสองกลุ่มใส่ชุดแบบฟอร์มต่างกันในมือของแต่ละคนต่างถืออาวุธมาครบมือทั้งสองประจันหน้ากันฝ่ายชุดสีน้ำเงินมีประมาณ 0 คน แต่ข้างหน้าสุดมีนายคนหนึ่งนำหน้ารูปร่างสูงใหญ่ผิวออกคล้ำๆบนใบหน้ามีแต่รอยแผลเป็นเต็มไปหมด อีกฝ่ายหนึ่งใส่แบบฟอร์มสีดำมีประมาณ 10 กว่าคน ฝ่ายนี้หน้าตาแต่ละคนหวานแทนที่พวกนี้จะไปเป็นนักแสดงมากกว่าเป็นพวกอันธพาลว่า “ไงไอ้เด็กอ่อนหัด” หัวโจกฝ่ายชุดสีน้ำเงินพูด “แกว่าใครอ่อนห๊ะ”นายหัวโจกหน้าหวานพูดขึ้น “ฉันว่าอยู่นี่ก็มีแต่พวกฉันกับพวกแกนะแกคงไม่คิดว่าฉันด่าพวกของฉันหรอกนะ” นายชุดสีน้ำเงินพูดกวนๆ “นั้นแกจะรู้ว่าพวกฉันทำอะไรได้มากกว่าที่พวกแกคิด” พูดจบนายหัวโจกหน้าหวานก็กระโดถีบนายชุดสีน้ำเงินแบบไม่ได้ตั้งตัว ทำให้นายชุดสีน้ำเงินถึงกับต้องเสียหลัก “แบบนี้มันลอบกัดนี่หว่า” นายชุดน้ำเงินโวยขึ้น “สังเวียนนี้ไม่มีกติกาโว้ย” นายหน้าหวานไม่ยอมแพ้ พูดจบทั้วสองฝ่ายก็เกิดการตะลุมบอลกันขึ้นแต่ดูจากจำนวนคนและรูปร่างแล้วเนี่ยฝ่ายหน้าหวานนี่เสียเปรียบเห็นแต่เวลาผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงฝ่ายนายชุดสีน้ำเงินก็ไปนอนกองกับพื้นเกือบครึ่งผิดกับฝ่ายหน้าหวานเนี่ยแค่ฟกช้ำนิดเดียวเท่านั้น “งั้นก็ปิดฉากเลยแล้วกัน” หัวโจกฝ่ายหน้าหวานพูดจบฝ่ายหน้าหวานก็กระโจนเข้าไปต่อย เตะ ถีบ ฝ่ายตรงข้ามจนฝ่ายตรงข้ามล้มไปกองกับพื้นจนหมด “โถ่เอ๊ย!!! นึกว่าจะแน่”นายหัวโจกหน้าหวานพูดด้วยความสะใจ “พวกแกรู้จักพวกฉันน้อยไปแล้วโว้ย!!!” คนหนึ่งในกลุ่มพูดขึ้นพร้อมผลักหัวฝ่ายตรงข้ามที่ตอนนี้นอนเจ็บอยู่ “ฉันว่าเราไปกันดีกว่า ส่วนพวกแกจำไว้อย่าคิดซ่ากับพวกฉันเข้าใจ๊” นายหน้าเหมือนไก่พูดกวนนายหัวหน้าฝ่ายตรงข้าม แล้วฝ่ายหน้าหวานก็เดินออกไปจากโกดัง  …..