[Tear Drop of the Fairy] หยาดน้ำตาของภูติพราย

โลก...

.

.

ชื่อที่ทุกคนคุ้นเคย บ้านของนาๆชีวิตนับไม่ถ้วน ส่องสว่างให้กับจักรวาลที่ไร้ชีวิต ทำให้กลุ่มก้อนดาวฤกษ์ที่ส่องสว่างนั้นมีความหมาย ทำให้กลุ่มแสงนับล้านๆดูสวยงามขึ้นมาถนัดตา

ให้เหล่าชีวิตได้ชายตามองขึ้นไปและตระหนักถึงความยิ่งไหญ่ที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นความสวยงามเหลือคณา

.

รอคอยเวลาที่จะมีชีวิตที่ทรงคุณค่าและสูงพอ ที่จะสามารถคว้าไปยังดวงดาวเหล่านั้น หรือมรความคิดมากพอที่จะเกิดเป็นความสงสับ ก่อเกิดเป็นสติปัญญาที่แตกฉาน และไปจนถึงดวงดาวแห่งนั้นได้ในสักวัน ไปเยือนยังสิ่งที่พวกเขาเคยได้แต่เพียงจ้องมองในสักวัน

จนกระทั่ง...

.

.

.

.

.

.

สวัสดีครัลนักอ่านทุกท่าน! 

     กระผม ผู้เขียนนิยาย Tear Drop of Fairy เรื่องนี้ ขอยินดีต้อนรับทุกๆท่านเข้าสู่เรื่องราวที่กระผมได้สรรค์สร้างขึ้นมา ขอยินดีต้อนรับทุกๆท่านเข้าสู่โลกใบเล็กๆใบนี้ที่จู่ๆก็แว๊บ! เข้ามาในความคิดของผม

     ต้องขอสารภาพว่าทันทีที่เรื่องราวของนิยายเรื่องนี้สว่างวาบขึ้นมาในครั้งแรก... มันทำให้ผมรู้สึกทึ่งอย่างมาก ถึงประตูที่เปิดขึ้นมาต่อหน้าผม ที่สามารถนำไปสู่เรื่องราวที่ทั้งงดงาม และหลากหลายอย่างที่ไม่มีที่สิ้นสุด

     ผมต้องยอมรับเลยว่าในตอนนั้น สิ่งเดียวที่อยู่ในความคิดผมนอกจากจินตนาการถึงจุดที่เรื่องราวเรื่องนี้สามารถไปถึงได้ ก็คิดอยู่เพียงอย่างเดียว...คือการที่ผมจะสามารถถ่ายทอดความสวยงามเหล่านั้นออกมาให้กับนักอ่านหลายๆท่านที่กำลังอ่านสิ่งที่ผมกำลังพิมอยู่ ณ เวลานี้ ได้รับรู้ ได้เข้าถึง ได้มองเห็นในสิ่งที่ผมกำลังมองเห็นอยู่ในตอนนี้ แม้จะสักเสี้ยวเดียวก็ยังดี

     ผมได้แต่ภาวนาให้สิ่งที่ผมจะจรดปลายนิ้วมือลงบนแป้นพิม เพื่อเล่าเรื่องราวนี้ให้ทุกๆท่านได้โลดแล่น ได้ดื่มด่ำไปกับความรู้สึกมากมายที่ผมกำลังรับรู้อยู่ในตอนนี้ ให้ทุกๆท่านได้ท่องไปในโลกที่ผมได้สร้างขึ้นมา คอยเอาใจช่วยเด็กๆในโลกของผม คอยภาวนาให้พวกเขาได้ในสิ่งที่พวกเขามุ่งหวัง ไปพร้อมๆกับผม

     เรื่องราวเรื่องนี้เกิดขึ้นบนดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง ที่นอกจากจะมีสิ่งมีชิวิตปกติตามธรรมชาติแล้ว ยังมีสิ่งมรชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่ง ที่ทุกๆคน ต่างขนานนามว่า แฟรี่ 

     เหล่าภูติพรายอันเป็นตัวแทนของสิ่งมีชิวิตและไม่มีชิวิตในอีกรูปแบบ

     ภูติพรายบนดาวดวงนี้นั้นเป็นทั้งตัวแทนของเหล่าพืชพันธ์ เป็นตัวแทนของสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีเจตจำนงเป็นของตัวเอง และยังเป็นตัวแทนของสิ่งที่หล่อเลี้ยงชีวิตทั้งมวล

     ผืนดิน ธารน้ำ สายลม เปลวไฟ ทุกๆอย่างมีแฟรี่ที่แสดงถึงการมีตัวตนของมันเอง

     แฟรี่นับไม่ถ้วนเป็นตัวแทนของส่วนเล็กส่วนน้อยของสิ่งเหล่านั้น ช่วยเหลือกันและกัน เกื้อกูลกันเพื่อการคงอยู่ของกัน...หล่อเลี้ยง สรรค์สร้างชีวิตเหล่านั้น คอยดูและพวกเขา เป็นดั่งมารดาของทุกสรรพสิ่ง

     ถ้าองค์พระผู้สร้างเป็นเหมือนพระบิดา องค์มารดาที่เป็นเหล่าแฟรี่นั้นก็คอบทรุถนอมชีวิตเหล่านั้น มาตั้งแต่ที่แฟรี่ตนแรกของโลกถือกำเนิดขึ้น

     เหล่าแฟรี่... พวกเขาทุกๆคนรู้สึกได้ในทันทีที่มีสิ่งที่แตกต่างกำเนิดขึ้น ปัญญา ตรรกะและความนึกคิดที่สิ่งมีชิวิตอื่นๆไม่เคยมี ร่างกายที่สอดรับกับการกระทำที่จะนำพวกเขาไปสู่ความรุ่งโรจน์ เหล่าแฟรี่ต่างสวดภาวนอย่างพร้อมเพรียงถึงพรที่พระผู้สร้างได้ประทานลงมาให้ ต่างยินดีปรีดากับสิ่งที่กำเนิดลงมา...

     พวกเขาสามารถรีบรู้ได้ถึงสิ่งที่สิ่งมีชิวิตนั้นสามารถเป็นได้ สามารถจินตนาการได้ถึงสถานที่ ที่พวกเขาสามารถไปถึงได้

     ตลอดเวลาที่สิ่งมรชิวิตเหล่านั้นเติบโตขึ้นมา ความไร้เดียงสาและความอยากรู้อยากเห็นเป็นสิ่งที่ทำให้เหล่าแฟรี่นั้นรักและเอ็นดูสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น อย่างน้อยก็จนถึงช่วงเวลาหนึ่ง ที่เหล่าแฟรี่ไม่สามารถติดต่อกับเหล่ามนุษย์ได้อีก... 

     พระผู้สร้างรู้ดีถึงขอบเขตนั้น ท่านรู้ดีมาตลอดถึงเวลาที่มนุษย์นั้นมีความรู้มากเกินกว่าที่จะต้องให้เหล่าแฟรี่คอบดูแล

     เมื่อพวกเขาเริ่มตั้งคำถามถึงความเป็นจริง ถึงการทำงานของโลกที่พวกเขาอยู่ แฟรี่ก็ถูกสั่งห้ามไม่ให้ติดต่อกับมนุษย์

     พระผู้สร้างประทานพรไม่ให้มนุษย์มองเห็นหรือรับรู้ถึงการมีอยู่ของเหล่าแฟรี่ แต่ถึงกระนั้น... แฟรี่ขอความเมตตาให้พวกเขาสามารถเลือกมนุษย์บางคนเพื่อให้พวกเขาสามารถมองเห็นพวกเธอได้ และสามารถนำทางเหล่ามนุษย์ไปยังทางที่ถูกต้องได้

     ถึงมันจะเป็นทางเลือกที่ผิดก็ตาม...

     

ใว้มาต่อวันหลังนะครับ ผมง่วงใช้ได้เลย เพิ่งจะเรื่อมมารีไรท์ใหม่อีกทีหลังจากที่ไม่ได้แตะเรื่องนี้มาเกือบๆปรเลยล่ะครับ xD 

ถ้าไม่ว่าอะไร ขอเชิญทุกท่านเข้าสู่เรื่องราวของผมกันก่อนเลยแล้วกันนะครับ

เพราะฉะนั้น....

Enjoy~~~