[Tear Drop of the Fairy] หยาดน้ำตาของภูติพราย - นิยาย [Tear Drop of the Fairy] หยาดน้ำตาของภูติพราย : Dek-D.com - Writer
×

    [Tear Drop of the Fairy] หยาดน้ำตาของภูติพราย

    โดย Yurega0

    โลกใบนี้...กำลังกรีดร้อง อย่างเงียบเชียบ มีเพียงเหล่าแฟรี่เท่านั้นที่ได้ยินเสียงกรีดร้องนั้น มีเพียงพวกเขาที่คอยรักษาบาดแผลให้กับโลก ที่ถูกทำร้ายเรื่อยมา แต่ก่อนที่ใครจะรู้ตัว..พวกเขาทุกตน..ก็หายไป...

    ผู้เข้าชมรวม

    118

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    118

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 มี.ค. 63 / 08:14 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    โลก...
    .
    .
    ชื่อที่ทุกคนคุ้นเคย บ้านของนาๆชีวิตนับไม่ถ้วน ส่องสว่างให้กับจักรวาลที่ไร้ชีวิต ทำให้กลุ่มก้อนดาวฤกษ์ที่ส่องสว่างนั้นมีความหมาย ทำให้กลุ่มแสงนับล้านๆดูสวยงามขึ้นมาถนัดตา
    ให้เหล่าชีวิตได้ชายตามองขึ้นไปและตระหนักถึงความยิ่งไหญ่ที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นความสวยงามเหลือคณา
    .
    รอคอยเวลาที่จะมีชีวิตที่ทรงคุณค่าและสูงพอ ที่จะสามารถคว้าไปยังดวงดาวเหล่านั้น หรือมรความคิดมากพอที่จะเกิดเป็นความสงสับ ก่อเกิดเป็นสติปัญญาที่แตกฉาน และไปจนถึงดวงดาวแห่งนั้นได้ในสักวัน ไปเยือนยังสิ่งที่พวกเขาเคยได้แต่เพียงจ้องมองในสักวัน


    จนกระทั่ง...
    .
    .
    .
    .
    .
    .



    สวัสดีครัลนักอ่านทุกท่าน! 
         กระผม ผู้เขียนนิยาย Tear Drop of Fairy เรื่องนี้ ขอยินดีต้อนรับทุกๆท่านเข้าสู่เรื่องราวที่กระผมได้สรรค์สร้างขึ้นมา ขอยินดีต้อนรับทุกๆท่านเข้าสู่โลกใบเล็กๆใบนี้ที่จู่ๆก็แว๊บ! เข้ามาในความคิดของผม
         ต้องขอสารภาพว่าทันทีที่เรื่องราวของนิยายเรื่องนี้สว่างวาบขึ้นมาในครั้งแรก... มันทำให้ผมรู้สึกทึ่งอย่างมาก ถึงประตูที่เปิดขึ้นมาต่อหน้าผม ที่สามารถนำไปสู่เรื่องราวที่ทั้งงดงาม และหลากหลายอย่างที่ไม่มีที่สิ้นสุด
         ผมต้องยอมรับเลยว่าในตอนนั้น สิ่งเดียวที่อยู่ในความคิดผมนอกจากจินตนาการถึงจุดที่เรื่องราวเรื่องนี้สามารถไปถึงได้ ก็คิดอยู่เพียงอย่างเดียว...คือการที่ผมจะสามารถถ่ายทอดความสวยงามเหล่านั้นออกมาให้กับนักอ่านหลายๆท่านที่กำลังอ่านสิ่งที่ผมกำลังพิมอยู่ ณ เวลานี้ ได้รับรู้ ได้เข้าถึง ได้มองเห็นในสิ่งที่ผมกำลังมองเห็นอยู่ในตอนนี้ แม้จะสักเสี้ยวเดียวก็ยังดี
         ผมได้แต่ภาวนาให้สิ่งที่ผมจะจรดปลายนิ้วมือลงบนแป้นพิม เพื่อเล่าเรื่องราวนี้ให้ทุกๆท่านได้โลดแล่น ได้ดื่มด่ำไปกับความรู้สึกมากมายที่ผมกำลังรับรู้อยู่ในตอนนี้ ให้ทุกๆท่านได้ท่องไปในโลกที่ผมได้สร้างขึ้นมา คอยเอาใจช่วยเด็กๆในโลกของผม คอยภาวนาให้พวกเขาได้ในสิ่งที่พวกเขามุ่งหวัง ไปพร้อมๆกับผม


         เรื่องราวเรื่องนี้เกิดขึ้นบนดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง ที่นอกจากจะมีสิ่งมีชิวิตปกติตามธรรมชาติแล้ว ยังมีสิ่งมรชีวิตในอีกรูปแบบหนึ่ง ที่ทุกๆคน ต่างขนานนามว่า แฟรี่ 
         เหล่าภูติพรายอันเป็นตัวแทนของสิ่งมีชิวิตและไม่มีชิวิตในอีกรูปแบบ
         ภูติพรายบนดาวดวงนี้นั้นเป็นทั้งตัวแทนของเหล่าพืชพันธ์ เป็นตัวแทนของสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีเจตจำนงเป็นของตัวเอง และยังเป็นตัวแทนของสิ่งที่หล่อเลี้ยงชีวิตทั้งมวล
         ผืนดิน ธารน้ำ สายลม เปลวไฟ ทุกๆอย่างมีแฟรี่ที่แสดงถึงการมีตัวตนของมันเอง
         แฟรี่นับไม่ถ้วนเป็นตัวแทนของส่วนเล็กส่วนน้อยของสิ่งเหล่านั้น ช่วยเหลือกันและกัน เกื้อกูลกันเพื่อการคงอยู่ของกัน...หล่อเลี้ยง สรรค์สร้างชีวิตเหล่านั้น คอยดูและพวกเขา เป็นดั่งมารดาของทุกสรรพสิ่ง
         ถ้าองค์พระผู้สร้างเป็นเหมือนพระบิดา องค์มารดาที่เป็นเหล่าแฟรี่นั้นก็คอบทรุถนอมชีวิตเหล่านั้น มาตั้งแต่ที่แฟรี่ตนแรกของโลกถือกำเนิดขึ้น
         เหล่าแฟรี่... พวกเขาทุกๆคนรู้สึกได้ในทันทีที่มีสิ่งที่แตกต่างกำเนิดขึ้น ปัญญา ตรรกะและความนึกคิดที่สิ่งมีชิวิตอื่นๆไม่เคยมี ร่างกายที่สอดรับกับการกระทำที่จะนำพวกเขาไปสู่ความรุ่งโรจน์ เหล่าแฟรี่ต่างสวดภาวนอย่างพร้อมเพรียงถึงพรที่พระผู้สร้างได้ประทานลงมาให้ ต่างยินดีปรีดากับสิ่งที่กำเนิดลงมา...
         พวกเขาสามารถรีบรู้ได้ถึงสิ่งที่สิ่งมีชิวิตนั้นสามารถเป็นได้ สามารถจินตนาการได้ถึงสถานที่ ที่พวกเขาสามารถไปถึงได้
         ตลอดเวลาที่สิ่งมรชิวิตเหล่านั้นเติบโตขึ้นมา ความไร้เดียงสาและความอยากรู้อยากเห็นเป็นสิ่งที่ทำให้เหล่าแฟรี่นั้นรักและเอ็นดูสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น อย่างน้อยก็จนถึงช่วงเวลาหนึ่ง ที่เหล่าแฟรี่ไม่สามารถติดต่อกับเหล่ามนุษย์ได้อีก... 
         พระผู้สร้างรู้ดีถึงขอบเขตนั้น ท่านรู้ดีมาตลอดถึงเวลาที่มนุษย์นั้นมีความรู้มากเกินกว่าที่จะต้องให้เหล่าแฟรี่คอบดูแล
         เมื่อพวกเขาเริ่มตั้งคำถามถึงความเป็นจริง ถึงการทำงานของโลกที่พวกเขาอยู่ แฟรี่ก็ถูกสั่งห้ามไม่ให้ติดต่อกับมนุษย์
         พระผู้สร้างประทานพรไม่ให้มนุษย์มองเห็นหรือรับรู้ถึงการมีอยู่ของเหล่าแฟรี่ แต่ถึงกระนั้น... แฟรี่ขอความเมตตาให้พวกเขาสามารถเลือกมนุษย์บางคนเพื่อให้พวกเขาสามารถมองเห็นพวกเธอได้ และสามารถนำทางเหล่ามนุษย์ไปยังทางที่ถูกต้องได้
         ถึงมันจะเป็นทางเลือกที่ผิดก็ตาม...
         


    ใว้มาต่อวันหลังนะครับ ผมง่วงใช้ได้เลย เพิ่งจะเรื่อมมารีไรท์ใหม่อีกทีหลังจากที่ไม่ได้แตะเรื่องนี้มาเกือบๆปรเลยล่ะครับ xD 
    ถ้าไม่ว่าอะไร ขอเชิญทุกท่านเข้าสู่เรื่องราวของผมกันก่อนเลยแล้วกันนะครับ
    เพราะฉะนั้น....

    Enjoy~~~ 
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น