อำลา-อาวรณ์

เนื้อเรื่อง

เมื่อได้พบก็ต้องมีการจาก
ต้องพรัดพรากต้องจากไปตามวิถี
กล่าวอำลาเพื่อนพ้องหมองฤดี
แทบไม่มีโอกาสกลับมาเจอกัน
            กี่เดือนกี่ปีที่ผันผ่าน
ช่างเนิ่นนานผ่านไปเหมือนความฝัน
จะไม่มีอีกแล้วหรือกันและกัน
ความผูกพันจะไม่จางหายไป
            ความเป็นเพื่อนผูกพันเกิดคาดคิด
บังเกิดจิตมิตรภาพอันยิ่งใหญ่
แม้ลางเลือนแต่จะไม่หายไป
นานเท่าไหร่เพื่อนเอยอย่าลืมกัน
            อย่าลืมเรื่องราวที่แสนสนุก
อย่าลืมความสุขอันแสนสั้น
อย่าลืมความทุกข์ร่วมแป่งปัน
อย่าลืมเราเพื่อนกันตลอดไป