กลรักตำหนักอ๋อง

'ฝู่ฮวาชุน' แม้นจะมีฐานะ และทรัพย์สมบัติมากมายเพียงใด

ก็มิอาจปฏิเสธได้ว่า 'เธอ' นั้นเป็นได้เพียงชายา'ผู้แสนอาภัพ'

เหตุเพราะรูปกายมิงามงด ดั่งสตรีทั่วไปพึงมี

เรือนร่างอันอวบ จน 'เกินพอดี' แลผิวพรรณอันหยาบกร้าน 

ที่แม้จักมีใบหน้าอันอ่อนหวาน แลจิตใจอันงดงามเพียงใด 

ก็มิอาจเป็นที่ต้องใจ 'เป่ยชินอ๋อง' 'เสวียนเจวิ้นหมิน'ได้

สำนวนที่ว่า 'คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า' หาใช้กับจวนนี้ได้ไม่

สถานที่อันเต็มไปด้วย 'มารยาหญิง' แห่งนี้ 

อาศัยแค่จิตใจอันเมตตาดีงามนั้น...มิอาจเพียงพอ

เพราะรัก เธอจึงอดทน กับการถูกเมินเฉย และดูแคลน 

แม้นจะแต่งเข้าจวนมานับปี ก็หาได้ทำหน้าที่ดั่ง 'สามีภรรยา' ไม่

ทิ้งไว้เพียงความเฉยชา ความเหงา และความเศร้าโศก ภายในจิตใจ

ท่ามกลางสงครามแย่งชิง ที่เต็มไปด้วยกลอุบายร้อยเล่มของอิสตรี

แต่คราวนี้เธอจะไม่เป็นฝ่ายนิ่งเฉยให้ใครดูแคลนอีกต่อไป

หากความขี้ริ้วมิอาจได้รักตอบแล้วไซร้

เธอก็จะเปลี่ยนแปลงมันเอง 

ต่อให้ต้องใช่เล่ห์กลมากเพียงใดก็ตาม

-----------------------------

แนะนำตัวละคร

ฝู่ฮวาชุน

บุตรสาวคนรองของเสนาบดีฝ่ายซ้าย แม้นมีจิตใจดี แต่ด้วยรูปพรรณที่มิงาม จึงได้ฉายาว่า ชายาอัปลักษณ์ แห่งจวนไป๋อ๋อง

เสวียนจวิ้นหมิน / ไป๋อ๋อง

พระอนุชาต่างมารดาของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน มีความสามารถรอบด้านทั้งบุ๋นและบู๊ แต่ด้วยใบหน้าอันหล่อเหลา กอปรกับนิสัยที่ชมชอบสาวงาม และงานรื่นเริง จึงทำให้ผู้คนตั้งฉายาว่า ท่านอ๋องเจ้าสำราญ  

ฉีเฟินหนวน

ชายารองของเสวียนจวิ้นหมิน หญิงงามผู้มากด้วยเสน่ห์อันยั่วยวนชวนหลงไหล แต่จิตใจเต็มไปด้วยความริษยาคับแคบ

อู๋เสวี่ยเจิน

ชายารองของเสวียนจวิ้นหมิน หญิงงามผู้มากไปด้วยความสามารถ แม้นมีร่างกายอ่อนแอ แต่จิตใจนั้นหาได้อ่อนแอไม่

----------------------------

*** นิยายเรื่องนี้ แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน เพื่อสร้างความบันเทิง 

ชื่อ สถานที่ เหตุการณ์ เป็นเรื่องสมมติ ไม่มีอยู่จริง 

ภาพประกอบทั้งหมดใช้เพื่อการอ้างอิงเท่านั้น 

บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น 

หากมีข้อผิดพลาดประการใด ต้องขออถัยมา ณ ที่นี้ด้วย ***

*** เครดิตรูปภาพทั้งหมด จาก  Pinterest ***