คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ลำดับตอนที่ 3
<~Chapter 2~>
“เอาล่ะครับน้องๆ วันนี้ก็พอแค่นี้ก่อน เรื่องที่พี่สอนไปอย่าลืมไปทบทวนนะครับ กลับบ้านดีๆนะจ๊ะ สวัสดีจ้า”
พี่ติวเตอร์พูดเมื่อการเรียนพิเศษวันนี้จบลง เอาตรงๆเลยนะ ไม่เข้าหัวสักนิด! สูตรอะไรไม่รู้เยอะแยะ จำยากชิบ ต้องเอาตรงนั้นมาแทนตรงนี้ ตรงนี้ไปใส่ตรงนั้น โอ๊ยยยยย!!! อยากจะบ้าตาย -_-^^^^
“ฮู่วววว เรียนวันนี้โคตรง่ายเลย ^O^”
ไอ้คนข้างๆนี่ก็ทำตัวน่าถีบ =_= ไอ้แม็กซ์ทำท่าบิดขี้เกียจแล้วยิ้มร่าเหมือนกับว่าการเรียนพิเศษนี่มันช่างง่ายซะเหลือเกิ๊นนน
“เออ!! ไอ้คนเก่ง!!!” ผมตะคอกใส่คนตัวสูงที่กำลังเก็บชีทใส่กระเป๋า มันเงยหน้ามาทำแลบลิ้นใส่ผม ผมเบะปากใส่มันแล้วเก็บของของตัวเองใส่กระเป๋า ต่อไปก็ดูหนังสินะ เตรียมทำใจ หนูกลัวผี~~ >_<
“อ้าว....อ้าว อย่าชักช้าสิคร้าบ กระผมต้องรีบไปดูหนังนะครับคุณชายเมธณัฐ เจริญไพศาล” มันเอ่ยชื่อจริงผมแบบเต็มยศทำให้ผมหลุดขำออกมา
“รู้แล้วโว้ยยยย ก็รีบอยู่เนี่ย” ผมโวยวายใส่ อา ในที่สุดก็เก็บเสร็จ
“โอเค เสร็จแล้วก็….Let’s go!!!”
มันบอกอย่างอารมณ์ดีสุดๆแล้วชูกำปั้นขึ้นเหนือหัว แค่ดูหนังเองนะเฮ้ย ทำอย่างกับจะไปพักร้อนที่ฝรั่งเศสเจ็ดวันเจ็ดคืน เว่อร์ซะไม่มี -_-^
ตอนนี้ผมมานั่งอยู่บนเบาะสีเบจหรูหราตรงที่นั่งข้างคนขับ รถโตโยต้าคัมรี่สีดำสนิทกำลังเคลื่อนตัวออกจากที่เรียนพิเศษ ไอ้แม็กซ์ขับรถอย่างชิลๆพร้อมผิวปากฮัมเพลงที่มันชอบเป็นภาษาอังกฤษ ไอ้เด็กอินเตอร์!
“ถึงห้างแล้วกินอะไรดี” มันถามขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปที่เส้นทางด้านหน้า
“แล้วแต่แกเหอะ อะไรก็ได้”
“อืมมม….ถ้างั้น…” มันเงียบไปแป๊บนึง “ไปโซ้ยพิซซ่ากัน”
“อื้อ โอเค”
นั่นแหละของโปรดมัน ไอ้อาหารหรูๆ สไตล์คุณหนู ราคาโคตรแพง ก็อย่างที่บอกไปว่าบ้านมันรวย เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องธรรมด๊าธรรมดา แต่มันไม่ป๋าเหมือนฐานะนะ ไอ้บ้านี่มันงกจะตาย! กินข้าวดูหนังต้องหารกันตลอด ชาตินึงถึงจะเลี้ยงซะที
ใช้เวลาประมาณสิบนาทีก็มาถึงที่หมาย คนขับวนรถไปมาเพื่อหาที่จอด เวลานี้เป็นเวลาที่คนจะมาเดินห้างกันพอดี ที่จอดรถเลยหายากเป็นธรรมดา จนในที่สุดมันก็หาที่จอดได้ ถึงไกลหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าไม่มี
“ลงดิ รอพ่อตัดริบบิ้นรึไง”
ไอ้นี่ก็กวนตีนไม่เลิก =_=
ผมเปิดประตูแล้วก้าวลงจากรถ จากนั้นก็ดันปิดตามเดิม เจ้าของรถกดรีโมตดังปิ๊บ! ประตูทั้งสี่ด้านก็ถูกล็อคโดยอัตโนมัติ ไอ้แม็กซ์เดินนำลิ่วไปก่อนแล้ว ผมจึงเร่งฝีเท้าตามมันไปติดๆ
เราสองคนเดินเข้ามาในห้อง ทันทีที่ประตูเปิดออก อากาศเย็นวาบก็พุ่งออกมาทันที โอ้วววว เย็นฉ่ำชื่นจายยยยยย >_<
“มากี่ท่านคะ”
พนักงานสาวสวยร้านพิซซ่าออกมาต้อนรับ ไอ้แม็กซ์ชูสองนิ้วเพื่อเป็นการบอกว่ามาสองคน นางยิ้มหวานแล้วเดินตูดบิดนำไปที่โต๊ะที่มีอุปกรณ์อยู่สองที่พอดี
“จะรับอะไรดีคะ” เจ๊แกถามแล้วยิ้มตาพราววิบวับใส่ไอ้แม็กซ์ นางปิ๊งมันแน่ๆ ตอนแนะนำโปรโมชั่นนี่หาเรื่องแต๊ะอั๋งมันตลอดเวลา ทั้งแตะแขน จับไหล่ จับมือ เวลามันสั่งอะไรก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแล้วย่นหน้าไปใกล้ๆ โคตรอ่อยเลยว่ะ =_=
“เครื่องดื่มรับอะไรจ๊ะ”
มีจงมีจ๊ะซะด้วย -_-^
“เอาน้ำเป๊ปซี่ครับ แกล่ะ” มันถามแล้วบุ้ยปากมาทางผม
“เอาเหมือนกัน”
“โอเคค่ะ ชื่ออะไรจ๊ะเนี่ยสุดหล่อ”
เฮือก OoO ไอ้แม็กซ์โดนรุกแล้วววว คุณเธอถามเสียงหวานแล้วเอามือแปะบนไหล่คนตรงหน้าผมที่ดูเหมือนจะเหงื่อตก มันมองหน้าผมเลิ่กลั่กเป็นเชิงว่า ‘ช่วยกูด้วยยย’
ผมกรอกตาไปมาแล้วยิ้มนิดๆ แต่แฝงความเจ้าเล่ห์ไว้ภายใต้รอยยิ้มนั่น มันทำตาถลึงใส่ผมที่ผมไม่ยอมช่วยมัน โอเคๆ ช่วยก็ได้
“มันชื่อแม็กซ์ครับพี่”
“แม็กซ์หรอจ๊ะ ว๊ายยย ชื่อก็หล่อ หน้าก็หล่อ >///< แล้วอายุเท่าไหร่จ๊ะ”
“สิบแปดครับ” เสียงผมเองแหละ ไม่ใช่มัน ฮ่าๆๆ
“เรียนอยู่ไหนจ๊ะ”
“อ๋อ มันอยู่ ม.6/3 ครับ โรงเรียน….”
“โอ๊ยยยยย!!! พอ!!” ในที่สุดมันก็ทนไม่ไหว “พี่ครับ! พี่เลิกจีบผมซะทีเหอะ ผมรำคาญ ผมหิวด้วย รับออเดอร์แล้วก็ไปสิครับ มาเจ๊าะแจ๊ะจอแจอยู่ได้”
“ทำไมน้องแม็กซ์พูดกับพี่แบบนี้ล่ะคะ T^T”
“ผมก็ไม่อยากจะด่าผู้หญิงหรอกนะ เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าผมเป็นหน้าตัวเมีย ยกเว้นแต่ผู้หญิงคนนั้นจะทำตัวน่าด่า!”
“กรี๊ดดดดดด!!! แก! แกกล้าดียังไงมาว่าฉันอย่างนี้ฮะ! รู้มั้ยตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครปฏิเสธฉันเลยนะ เพราะฉันทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่ นิสัยดี เลิศเลอเพอร์เฟคต์ ^O^”
“งั้นผมไม่ชอบคนสวย เซ็กซี่ นิสัยดี เลิศเลอเพอร์เฟคต์ ผมชอบคนขี้เหร่ เซ็กส์เสื่อม นิสัยแย่ ไม่มีอะไรดีสักอย่าง จบนะครับ?”
“ชิ! งั้นจะไปไหนก็ไปเลยไป เฮอะ!”
พูดจบ นางก็สะบัดตูดหน้าบูดเดินหนีไปเลย ไอ้แม็กซ์เอามือกุมขมับทั้งสองข้าง แล้วเงยหน้ามาจ้องผมแบบอาฆาตสุดๆ!
“ไอ้ซอง! แกทำบ้าอะไรของแกหาาาา!!!!”
อุ๊บ! โอ๊ยยย กลั้นขำไม่ได้อ่ะ >O<
“ก๊ากๆๆ โอ๊ยแป๊บนึง ขอขำก่อน ฮ่าๆๆๆ” ผมหัวเราะออกมาสุดเสียง แล้วเอามือทุบโต๊ะแบบยั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่ โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว มันขำาา >O<
“ถ้าแกยังไม่หยุดขำ เราจะกระโดดถีบแกกลางร้านนี่แหละ”
อุ๊บ :X
“เออ ก็แค่นั้นแหละ” มันบอกแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ “เอาซะหมดอารมณ์กินเลย”
“ดูพี่เขาชอบแกจริงๆนะ ไม่รับไว้พิจารณาหน่อยเหรอ” ผมถาม แล้วไอ้นลก็หันควับมาแยกเขี้ยวใส่ผมทันที
“เฮอะ! แป้งก็ทาซะหนาเตอะยิ่งกว่าฉาบปูนซีเมนต์ แก้มก็ปัดจนแดงเหมือนเอาสตรอเบอรี่มาแปะไว้บนหน้างั้นแหละ เวลาพูดก็แอ๊บเสียงอย่างกับเด็ก ป.3 ท่าเดินบิดตูดไปมาจนเอวแทบจะหัก ใครมันจะไปชอบลงวะ แหวะ!”
ผมไม่ขำที่มันโดนจีบแล้ว ผมขำที่มันด่านี่แหละ ไอ้บ้านี่ปากจัดชิบหาย โหดสัสรัสเซีย
“แกไม่ชอบเพราะเขาแต่งหน้าเยอะหรอ”
“เปล่า ฉันแค่ไม่ชอบคนแก่กว่า”
แล้วจะบรรยายมาเยอะแยะทำเพื่ออออ???
“แค่เนี้ยนะ? แล้วมาบรรยายสภาพหน้าเขาทำไมมิทราบ”
“มันก็หลายๆองค์ประกอบแหละน่า เอาเป็นว่าฉันไม่ชอบแล้วกัน”
ฟึ่บ!
ไม่นานนัก อาหารที่สั่งไปก็ถูกนำมาเสิร์ฟบนโต๊ะ มีทั้งพิซซ่าหน้าฮาวาเอี้ยน ไก่ทอดบาร์บีคิว สปาเกตตีผัดขี้เมา แล้วก็เป๊ปซี่ใส่น้ำแข็งเย็นฉ่ำสองแก้ว จะกินหมดมั้ยเนี่ย -..-
“เอ้า แดกกกกกกก”
ไอ้แม็กซ์พูดอย่างตื่นเต้น ก่อนจะลงมือกินทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า ตายอดตายอยากมาจากไหนวะเนี่ย ใช่คนรึเปล่า -O-;;;
ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง อาหารบนโต๊ะก็โดนฟาดเรียบ ถ้านับเป็นเปอร์เซ็นต์ผมกินไปประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลืออีก 70 เปอร์เซ็นต์ก็นั่นแหละ ไอ้แม็กซ์กินไม่เหลือ
กินเสร็จ จ่ายเงินเรียบร้อย พวกเราก็เตรียมตัวขึ้นไปดูหนัง ตอนนี้เวลาประมาณทุ่มครึ่ง อีกสิบนาทีหนังกำลังจะฉาย ไปจองตั๋ว ซื้อป๊อปคอร์น ซื้อน้ำ เข้าห้องน้ำ ก็คงพอดีกันนั่นแหละ
“แกๆๆ นั่นใช่พี่แม็กซ์กับพี่ซอง ม.6 ป่าววะ”
ผมกับไอ้แม็กซ์ชะงักแล้วหันไปหาต้นเสียงทันที ก็พบว่าเป็นเด็กผู้หญิงสองคน อยู่โรงเรียนเดียวกับพวกผมนี่แหละ เคยเห็นแวบๆ แต่รู้สึกจะอยู่ ม.5 มั้ง
“เออใช่ๆ โอ้โห มาสวีตกันหวานแหววเชียว ฉันเชียร์คู่นี้อ่ะ แอร๊ยยย >O<”
“เหมือนกันเว้ยแก ฉันส่องคู่นี้มาตั้งนานละ แล้วฉันมีพี่ที่สนิทกันอยู่ ม.6/3 นะ พี่เขาบอกว่าเพื่อนทุกคนในห้องคอนเฟิร์มเลยเว้ย ว่าสองคนนี้กิ๊กๆกัน”
“โอ๊ยยย ฉันฟินนน >///<”
ขวับ!
“เฮ้ย ไอ้แม็กซ์ ใจเย็นเว้ย” ผมคว้าแขนมันไว้เมื่อเห็นว่ามันกำลังจะเดินไปหาสองสาวนั่น อย่างที่บอกไปนั่นแหละ มันเกลียดเกย์มาก แล้วที่มันเกลียดที่สุดคือการโดนกล่าวหาว่าเป็นเกย์เอง ไม่ว่าใครก็ตาม มันจะตามรังความถึงที่สุดเลยล่ะ
“ใจเย็นได้ไงวะ! ยัยสองคนนั่นนินทาเราอยู่นะเว้ย”
“แต่เขาเป็นผู้หญิงนะเว้ย เป็นรุ่นน้องเราที่โรงเรียนด้วย” ผมพูด แต่ดูมันจะเดือดมากขึ้นอีก
“รุ่นน้องเราที่โรงเรียน? งั้นยิ่งเอาไว้ไม่ได้!!”
“เฮ้ย!! ไอ้แม็กซ์! ทำไมต้องรุนแรงขนาดนั้นด้วยวะ”
“แกคิดดู! ยัยสองคนนั่นอยู่โรงเรียนเดียวกับเรา ถ้าสองคนนั้นปากมากไปป่าวประกาศขึ้นมาจะทำยังไง ยังไงเราก็ไม่ยอม!”
ผมกำลังจะอ้าปากห้าม แต่ไม่ทันแล้ว ไอ้แม็กซ์เดินหน้าแดงด้วยความโกรธจัดไปหาสองสาวนั่นทันที
“เมื่อกี้น้องพูดว่าอะไรนะครับ”
“อะ…อุ๊ย พี่แม็กซ์ แหะๆ”
“^^”
“หวะ…หวัดดีค่ะ แหม ตัวจริง…หล่อกว่าในเฟสเยอะเลยนะคะ”
“พี่ถามก็ตอบสิครับ!!!”
“ว๊ายยยย!!!”
“เฮ้ยยย!! ไอ้แม็กซ์ แกทำบ้าอะไรเนี่ย!!!” ผมวิ่งไปกระชากไอ้แม็กซ์ออกทันที ไอ้นลมันบ้าขนาดไปผลักไหล่น้องคนนั้น ชักจะมากเกินไปแล้ว!
“ถามยัยนี่ดีกว่าว่าทำบ้าอะไร! มาเดินห้างก็มาเดินห้างสิครับ! มานินทาชาวบ้านเขานี่ไม่มีอะไรทำรึไง แล้วแต่ละเรื่องที่ออกจากปากมานี่ใช่เรื่องจริงหรอ ได้ยินมาจากคนอื่นมันจะแน่ใจได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เท่ากับได้ยินจากปากเจ้าตัวเองได้ยังไง!!!”
“พอเหอะไอ้แม็กซ์ น้องเขาได้ตั้งใจหรอก”
“เฮอะ! งั้นหนูถามพี่บ้างดีกว่า ถ้ามันไม่ใช่เรื่องจริง พี่จะเดือดร้อนทำไม! หรือว่ามันเป็นเรื่องจริง!”
“หุบปาก!!!” ไอ้แม็กซ์สะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของผมทันที “พี่กับไอ้มิวไม่ได้เป็นเกย์ อย่ามาพูดพล่อยๆ จริงมั้ยไอ้ซอง!!”
“เอ่อ…”
“ไม่ใช่เรื่องจริงก็อย่าเดือดร้อนเซ่ พี่ก็รู้ทั้งรู้ว่าพี่ซองเป็นเกย์ พี่ยังจะมาตัวติดไปไหนมาไหนกับพี่ซองตลอดเวลา ขนาดคนอื่นเขายังคิดเลยว่าพี่ชอบกัน! ถ้าพี่ไม่ใช่เกย์ พี่จะมาทำให้คนอื่นคิดทำไมล่ะ!!!”
“ไอ้ซองไม่ใช่เกย์!!!!”
“งั้นเหรอ!! พี่เคยถามเพื่อนพี่แล้วหรอ ถึงรู้ว่าพี่ซองไม่ใช่เกย์น่ะ!”
ขวับ!
เป้าหมายเปลี่ยนมาทางนี้แล้ว >_<
“ไอ้ซอง! บอกไปสิว่าไม่จริง”
“เอ่อ….”
“บอกไปเซ่!!!!!!”
“จะ….จริง”
“…” ไอ้แม็กซ์เบิกตากว้างแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าผม “หมายความว่ายังไง”
“คือว่า….”
“ที่ถามคือต้องการให้ตอบ!!!!”
“ก็หมายความว่า…ที่สองคนนั้นพูดเป็นเรื่องจริง” ผมตอบแล้วก้มหน้างุด “เราชอบผู้ชาย”
ไอ้แม็กซ์จ้องผมไม่วางตา ในสายตามันเต็มไปด้วยความโกรธ โมโห ผิดหวัง และอึ้งสุดๆ ผม….คิดถูกรึเปล่าที่บอกมันไป
ยัยสองสาวนั่นวิ่งตัวปลิวไปแล้ว จึงเหลือแต่ผมกับไอ้แม็กซ์ที่ยังจ้องหน้ากันโดยที่ไม่มีใครพูดอะไรออกมา
“ไอ้แม็กซ์ เรา….”
“เงียบ! แกก็รู้ว่าเราเกลียดพวกผิดเพศ! ทำไมแกถึงยังเป็นเกย์!!!” ไอ้แม็กซ์เขย่าแขนผมอย่างแรง
“เราห้ามตัวเองไม่ได้เว้ย! เราเลือกไม่ได้ ทำไมแกไม่เข้าใจวะ”
“และทำไมแกไม่เข้าใจ! เป็นไปได้ยังไงวะ น่ารังเกียจ ขยะแขยง อุบาศว์ที่สุด!!!”
“เฮ้ยไอ้แม็กซ์ มันเกินไปรึเปล่าวะ...เราว่า….”
“หุบปาก! ในเมื่อแกเลือกที่จะเป็กพวกผิดเพศ เราก็อย่ามายุ่งกันอีก”
“ไอ้แม็กซ์!!”
“ไปไกลๆ! กูบอกว่ากูขยะแขยง!!!”
ผมกำลังจะเดินไปหามัน แต่มันก็ด่ากลับมาซะก่อน เวลาไอ้แม็กซ์โกรธ….น่ากลัวขนาดนี้เลยหรอ
“ต่อไปมึงห้ามมายุ่งกับชีวิตกูอีก คนเหี้ยๆอย่างมึงกูไม่อยากเอาตัวกูไปยุ่งด้วยให้ติดเสนียด เข้าใจมั้ย!!!”
“ไม่เว้ย!!! ทำไมแกต้องอคติกับเรื่องแค่นี้ด้วยวะ มันก็แค่…”
“มันไม่ใช่เรื่องแค่นี้!!!” มันผลักไหล่ผมอย่างแรงจนผมล้มหงายหลังไปกับพื้น “มึงก็รู้ว่าสำหรับกูมันเป็นเรื่องใหญ่มากขนาดไหน มึงจำคำกูไว้ ออกไปจากชีวิตกูซะ!!!” มันตะคอกแล้วชี้หน้าผม
“…..ทำไมแกเป็นแบบนี้วะ”
“เพราะมึงไง!!” มันตะโกนหน้าแดงจัด
“…..”
“กูจะขอพูดซ้ำอีกครั้งให้มึงเข้าใจนะ ออกไปจากชีวิตกู!!!!!”
ความคิดเห็น