คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2
หลายปีก่อน….
“ไอ้บ้า! X ตรงนี้ต้องเท่ากับหนึ่ง Y ต้องเท่ากับแปดดิ นี่แกโง่หรือโง่วะ =_=”
“มีแต่โง่กับโง่ จะให้เราเลือกอะไรได้ล่ะ”
ผมบอกแล้วย่นจมูกใส่คนตัวสูงที่อยู่ตรงหน้า มันเอานิ้วเรียวยาวของมันดีดใส่กลางหน้าผากผมดังเป๊าะ! ผมผิดหรอ คนเราไม่ได้เก่งไปหมดทุกเรื่องนะโว้ยยย
“มันเป็นคำเปรียบเปรย แกเข้าใจบ่?” มันถามพลางยักคิ้วกวนประสาท
“เข้าใจ ใครมันจะไปเก่งติดท็อปเท็นอย่างแกล่ะ ไอ้คนฉลาด”
“โอ๊ะๆ ทำไม่ได้แล้วอย่างพาลสิครับ ^_^” มันทำหน้าล้อเลียน กวนตีนผมเสร็จมันก็ยกขวดน้ำขึ้นมากระดก “เออ ไอ้ซอง งานคอมพ์ที่ต้องทำอาทิตย์นี้น่ะ ให้เราเตรียมอะไรมาบ้างนะ”
“ก็…กระดาษโฟโต้สักสองแผ่นละกัน เผื่องานเสีย” ผมตอบกลับไป
“โอเคๆ ไปล่ะ” คนตรงหน้าลุกขึ้นพลางสะพายกระเป๋าสีดำเท่ๆ ทำท่าจะเดินออกไป แต่ก็ไม่ลืมจะหันมาแกล้งผมด้วยการ…
ปั้ก!!!
ตบหัวจ้าาา T^T
“สักวันเราจะเลือดคั่งในสมองเพราะแกเนี่ยแหละ” ผมบอกแล้วลูบหัวตัวเองที่โดนตี อูยยย มือคนหรือเท้าช้างวะเนี่ย
“ใครถาม ฮ่าๆๆ เรากลับก่อนนะ”
“อื้อ” ผมตอบกลับไป มันกำลังบิดลูกบิดประตูห้อง แต่พอผมนึกอะไรขึ้นได้ผมจึงตะโกนเรียกมันไว้
“เฮ้!”
“หือ? ว่าไง” มันเลิกคิ้วด้วยความสงสัย
“กลับบ้านดีๆนะ….แม็กซ์”
“อ่าฮะ บายยย”
แล้วไอ้แม็กซ์ก็เดินจากไป….
ผมกับไอ้แม็กซ์เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่ขึ้น ม.4 ใหม่ๆ ตอนนี้ก็ ม.6 แล้ว ไอ้แม็กซ์มันเป็นคนเรียนเก่งมากกกกกกก เล่นบาส เก่งมากกกกกก หล่อมากกกกกกก สาวกรี๊ดเยอะมากกกกก แล้วก็กวนตีนมากกกกกกก ต่อหน้าคนอื่นมันจะทำตัวเงียบ สุขุม เรียบร้อย พูดน้อย น่าเกรงขาม แต่กับผมน่ะเหรอ เหอะ! อย่างกับเด็กเก็บกด
บ้านไอ้แม็กซ์ทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ บ้านโคตรรวย คาแรกเตอร์มันเลยจะออกแนวคุณชายๆ ใส่สูทออกงาน รองเท้าเงาวับ กินสเต็กเป็นอาหารกลางวัน แต่ไม่ใช่หงุมหงิมนะ มันแบบว่า….เย็นชา อะไรประมาณนั้นน่ะ
มันบอกว่าผมรู้จักมันดีที่สุด เพราะมันแสดงออกให้ผมเห็นทุกด้าน ทั้งมาดคุณชายที่ทุกคนเห็น และมาดเด็กกวนที่มันแสดงออกให้ผมเห็นคนเดียว
ผมควรดีใจป่าววะ! =_=
ส่วนทางบ้านผมพ่อกับแม่ทำงานต่างกัน พ่อเป็นเจ้าของธุรกิจเกี่ยวกับอัญมณี ส่วนแม่เป็นนักแต่งเพลง แม่เล่าให้ฟังว่าเป็นคนตั้งชื่อให้ผม เพราะแม่เล่นเกมเศรษฐีชนะพ่อ -_-^^^^ ชื่อผมเลยแทนที่จะเป็นไดมอนด์ที่พ่อเป็นคนคิดไว้ให้ เลยกลายเป็นซองของแม่ ที่แปลว่าเพลงนั่นแหละ
ไอ้แม็กซ์นับว่าเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคต์มาก หล่อ นิสัยดี เรียนเก่ง กีฬาก็เก่ง บ้านก็รวย และมันก็เป็นเพื่อนที่ดีมากด้วย คอยสอนการบ้านผมตลอด ผมโดนแกล้งมันก็ไปจัดการให้จนพวกนั้นไม่กล้ามายุ่ง รับฟังปัญหาผมทุกเรื่อง ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องการเรียน เรื่องไร้สาระ แต่เรื่องเดียวที่มันถามกี่ครั้งต่อกี่ครั้งผมก็ไม่เคยจะเล่าให้มันฟังเลยสักนิด
…..เรื่องความรัก
มันชอบถามผมตลอดว่าผมชอบใครหรือปิ๊งใครบ้างรึเปล่า เดี๋ยวก็เอาผมไปจิ้นกับคนนั้นคนนี้ เห็นผมสนิทกับใครนิดหน่อยก็แซวเป็นว่าเล่น แต่มันก็พูดเล่นๆไปงั้นแหละ คงกดดันให้ผมยอมเผยความลับล่ะมั้ง
แต่จะให้ผมพูดได้ยังไงล่ะ…..
ในเมื่อคนที่ผมชอบน่ะ…..เป็นผู้ชาย
ไอ้แม็กซ์เป็นพวกที่เกลียดคนรักร่วมเพศที่สุดในโลก ยิ่งกว่าไส้เดือนกิ้งกือพยาธิใบไม้หรือแม้กระทั่งหนอนชาเขียว ไม่ว่าจะเป็นเลสเบี้ยน ทอม ดี้ ตุ๊ด แต่ที่รับไม่ได้ที่สุดก็คือเกย์
ผมนี่แหละเป็นหนึ่งในนั้น
มันเล่าให้ผมฟัง ว่าต้นเหตุที่ทำให้มันแอนตี้คนพวกนี้ เพราะมันเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงคนนึง ซึ่งเป็นรักแรกของมันแล้วมันก็รักผู้หญิงคนนั้นมาก ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดำเนินไปด้วยดีไม่มีสะดุด และคบกันมานานตั้งสามปี ถึงขั้นที่มันคิดจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ทำให้ชีวิตรักของมันพังพินาศ ก็คือผู้หญิงคนนั้นทิ้งมันไปหาอีกผู้หญิงอีกคนนึง
อ่านไม่ผิดหรอกครับ ‘ผู้หญิง’
ผู้หญิงซึ่งเป็นมือที่สาม เป็นเพื่อนสนิทของแฟนมัน สองสาวนั้นเป็นเพื่อนรักกันมาเกือบสิบปี โดยที่ศัตรูหัวใจของไอ้แม็กซ์เป็นเลสเบี้ยน แล้วตัวเธอนั้นก็เพิ่งมารู้ตัวว่าตนเองผิดปกติเอาตอนที่เธอหลงรักเพื่อนสนิทตัวเอง ก็แฟนมันนั่นแหละ แล้วไปจีบกันอีท่าไหนไม่รู้ แฟนมันก็มาบอกเลิกมันในวันวาเลนไทน์ ตัดหน้าไอ้แม็กซ์ที่กำลังจะเอาดอกกุหลาบช่อใหญ่กับแหวนไปให้เธอพอดี เธอให้เหตุผลว่าชอบผู้หญิง และกำลังคบกับเพื่อนสนิทของตนเอง แล้วเธอกับเพื่อนของเธอก็….มีอะไรกันแล้วด้วย
เส้นทางแห่งรักของไอ้แม็กซ์เลยมาถึงทางตันตอน ม.3 เทอม 1 หลังเลิกกันไม่กี่วัน สองสาวก็เปิดตัวประกาศความเป็นเจ้าของ แต่เป้าสายตาของทุกคนกลับมาตกที่ไอ้แม็กซ์ มันโดนถามทุกวันว่าเรื่องราวเป็นยังไง อะไรบ้าง จนมันทนไม่ไหวหยุดเรียนไปหลายวัน แฟน(เก่า)มันมาขอโทษ แต่ไม่ว่าไอ้แม็กซ์จะพูดอ้อนวอนของให้เธอกลับมายังไง เธอก็ได้แต่บอกว่า เธอไม่ได้รักมันแล้ว เธอไม่ได้ชอบผู้ชายอีกต่อไปแล้ว
มันก็เลยเกลียดพวกรักเพศเดียวกันตั้งแต่นั้นมา -_-;;;;
แต่จนทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจว่ามันพาลมาเกลียดพวกเกย์ทำไม ที่โดนหักอกนั่นเลสเบี้ยนไม่ใช่เรอะ! แต่ผมถามเท่าไหร่มันก็ไม่เคยจะบอก เฮอะ~ ทีแกยังไม่เล่าเลย มาคาดคั้นกับผมทำไม =^=
ผมเก็บสมุด กระเป๋าดินสอ แล้วก็หนังสือเรียนที่วางเกะกะอยู่บนโต๊ะไปวางไว้บนชั้นหนังสือ แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่คุ้นตา
แต่มันไม่ใช่ของผม -______-^^^^
จะของเด็กดูดส้วมที่ไหนล่ะ ของไอ้แม็กซ์นี่แหละ มันคือหูฟังสีขาวที่วางอยู่ข้างๆขาโต๊ะ มันคงวางทิ้งไว้แล้วเผลอปัดตกลงมา สุดท้ายก็ลืม ผมจึงหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมากำลังจะกดเบอร์มัน แต่ก็มีสายเข้ามาพอดี
:+: แม็กซ์ :+:
ไอ้นี่มีพลังจิตแน่ๆ =____=
“ฮัลโหลๆ”
[เฮ้! ไอ้ซอง เราเจอหนังเข้าใหม่โคตรน่าดูเลยว่า พรุ่งนี้เลิกเรียนไปดูกันป่ะ]
ดูมัน ช่างไม่รู้ชะตากรรมหูฟังตัวเองเล้ยยยย ผมนี่สงสารเลยคับ T^T
“เรื่องดูหนังช่างแม่งก่อน แกลืมหูฟังอ่ะ”
[เฮ้ย! จริงดิ] มันพูดด้วยความตกใจก่อนจะมีเสียงกุกกักเหมือนค้นอะไรสักอย่างดังขึ้นมา [เออว่ะ ลืมจริงด้วย งั้นพรุ่งนี้เอามาให้ด้วย ]
“เออๆ ได้ๆๆ”
[สรุปจะไปดูหนังมั้ย] มันถามซ้ำ
“เอ่อ…” เอาไงดีล่ะ พรุ่งนี้วันพฤหัส มีเรียนพิเศษซะด้วยสิ ก็เรียนที่เดียวกับมันนี่หว่า “ไม่ดีกว่าว่ะ พรุ่งนี้มีเรียนพิเศษไม่ใช่หรอ แกก็เรียนด้วยนี่”
[โว๊ะ! เราคงไม่โดดเรียนไปดูหนังหรอกน่า ก็เรียนเสร็จแล้วไปดูกันไง]
“มันจะไม่ดึกหรอ”
[เลิกเรียนหกโมงครึ่งเอง ไปถึงห้างก็ประมาณเกือบๆทุ่ม กินข้าวก็ไม่น่าเกินทุ่มครึ่ง หนังฉายเวลาทุ่มสี่สิบ แล้วหนังมันประมาณสองชั่วโมงครึ่ง ดูเสร็จก็ประมาณสี่ทุ่มกว่าๆเอง ดึกตรงไหน]
ดึกไอ้ตรงสี่ทุ่มกว่าๆนี่แหละโว้ยยยย -_-!!!
“ถ้างั้นก็…”
[คือเราก็ไม่อยากจะบังคับจิตใจนะ แต่ถ้าแกไม่ไปเราโกรธ!]
“ไม่บังคับบ้านป้าแกดิ แบบนี้เขาเรียกบังคับ -_-;;;”
[ไม่รู้ล่ะ สรุปว่าไปนะ โอเคๆ จองตั๋วล่ะ บายยยย]
“เฮ้ยๆๆ เดี๋ยวเซ่ -O-;;;”
ตู๊ดๆๆๆๆ
นี่แหละความกวนตีนของมัน =______=
ผมถอนหายใจแล้วเข้าไปเช็คหนังที่มันบอกว่าอยากดูนักหนา ตอนนี้มีหนังฉายอยู่สามเรื่อง เรื่องนี้เป็นหนังรักโรแมนติก คนอย่างไอ้แม็กซ์ไม่ดูแน่ๆ เรื่องนี้ก็เป็นการ์ตูน ยิ่งไปกันใหญ่เลย เหลือเรื่องเดียวละ ผมมั่นใจว่าต้องเป็นเรื่องนี้ชัวร์
หนังผี!!!
เรื่องนี้แน่นอน ไอ้บ้านั่นมันโรคจิต เข้าโรงหนังแต่ละครั้งดูแต่หนังผี ฆาตกรรมต่อเนื่อง เลือดสาด ปาดคอ ขาขาดกระเด็น ลำไส้ขาดกระจาย คิดแล้วขนลุกชะมัด >_<
ตื๊อดึ่ง~
ผมหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาดู หน้าจอปรากฏว่ามีคนส่งไลน์มาหนึ่งข้อความ ซึ่งก็คือคนที่ผมนินทาไปเมื่อกี้นั่นแหละ
แม็กซ์: ดูหนังงงงงง
ซอง: โอเคๆ ดูก็ได้
แม็กซ์ ส่งรูปภาพถึงคุณ
ผมกดเข้าไปดูรูปภาพที่มันส่งมาให้ เป็นรายละเอียดหนังที่มันชวนดู เห็นมั้ย!! หนังผีเรื่องนั้นจริงๆด้วย! ผมทายถูกกกก >O<
ซอง: ว่าแล้วว่าแกต้องดูเรื่องนี้
แม็กซ์: อยู่แล้ววววว 555 พรุ่งนี้แกไป รร กี่โมง
ซอง: ก็ตามปกติ 7:20
แม็กซ์: Ok พรุ่งนี้เจอกัน บาย
ซอง: อือ บาย
แชะ~
(เสียงปิดโทรศัพท์)
ความคิดเห็น