หวานใจ นายซุปเปอร์สตาร์

ลำดับตอนที่ #1 : การพบเจอ / เดซี่ - Rewrite

ณ ที่ดินแดนที่ไกลแสนไกล เต็มไปด้วยดอกเดซี่สีขาวบานสะพรั่ง ไกลสุดลูกหูลูกตา สีขาวของดอกเดซี่ตัดกับสีครามของท้องฟ้า อีกทั้งยังรายล้อมไปด้วยภูเขาน้อยไหล ที่ตั้งตระหง่าน สลับกันไปมา ดุจสรวงสวรรค์

ร่างอรชรของหญิงสาวนางนึง เธอนอนหลับอยู่ในทุ่งแห่งนี้ ผิวขาวผมชมพูนวลเนียนและผมสีแดงเชอรี่ของเธอสยายสะท้อนแสงแดดอ่อนๆ ใบหน้ารูปไขใสแก้มชมพูระเรื่อ คิ้วสวยได้รูป ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอกำลังขยับขมุบขมิบเหมือนเธอกำลังฝันอะไรบางอย่าง แต่ก็คงเป็นฝันดี เพราะไม่นานนักร้อยยิ้มเล็กๆก็เผยที่มุมปากของเธอ

ไม่นานนักดวงตาที่ปิดสนิทเผยให้เห็นขนตายาวงอนเรียงสวย ก็ค่อยๆลืมตาขึ้น ก่อนที่เธอจะหลับตาลงไปอีกเพราะเแสงแดดอบอุ่นที่ส่องลงมา

หลังจากที่เธอปรับสายตาได้แล้ว เธอค่อยๆพะยุงตัวเองให้ลุกขึ้น พร้อมกับค่อยมองไปรอบๆ ด้วยความสะลึมสะลือ

" งืม ม -..-!! "

ทันทีที่ตื่นเต็มที่ ดวงตากลมโตสดใสของเธอก็เบิกโพลง ตะลึกกับวิวทิวทัศน์ตรงหน้า

“ (•ิ_•ิ)? Σ(⊙▽⊙ )!! นะ....นี่ มันที่ไหน....สะ...สวยยังกับสวรรค์เลย ◑０◐ ”

เธออึ้งกับบรรยากาศ และทิวทัศน์ที่ได้เห็นตรงหน้าอยู่ซักพัก อยู่ๆภาพที่เธอประสบอุบัติเหตุก็แว๊บเข้ามาให้หัว...ทำให้เธอจำเรื่องราวทุกอย่างได้ในทันที

// นะ...นี้ฉันตายไปแล้วเหรอ  ไม่จริง ฉันจะตายง่ายๆแบบนั้นได้ยังไง ไม่หรอก ฉันอาจจะฝันอยู่ก็ได้ //

เพี๊ยะ !!!

เธอตบหน้าตัวเอง พร้อมกับหยิกตัวเอง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และมันไม่เจ็บเอาซะเลย

“เอ๊ะ?! ทำไมละ ทำไมไม่เจ็บเลย ฝันซินะ ฉันคงกำลังฝันอยู่ //

ถึงแม้เธอจะปลอบใจตัวเองว่ากำลังฝันอยู่ แต่ภาพที่เธอประสบอุบัติเหตุก็กลับมาฉายซ้ำในหัวของเธอ ทำให้เธอแน่ใจแล้วว่า เธอคงไม่ได้แค่ฝันไป นี้คงเป็นโลกหลังความตาย ก่อนที่เธอจะถูกพาไปพิพากษาที่ขุมนรกแน่นอน

// ไม่ใช่ฝันซินะ ฉันคงตายไปแล้วจริงๆ ....แต่ฉันยังมีอะไรอีกตั้งหลายอย่างที่อยากทำนะ ฉันยังสาวอยู่เลย ทำยังไงดี //

“ช่วยด้วยค่ะ มีใครอยู่ไหม....ท่านเทวดา ไม่ซิ ท่านยมทูตได้ยินฉันไหมคะ ฉันยังไม่อยากตาย ฮืออออ”

เธอตะโกนไปร้องไห้ไป แบบนั้นอยู่ซักพัก ก็ไร้เสียงตอบรับใดใด

หลังจากที่ฟูมฟายกับตัวเองมาเป็นชั่วโมง เธอก็ตั้งสติ และนึกดูดีๆอีกครั้ง พร้อมกับมองไปรอบ

“เดี๋ยวนะ! ถ้าฉันตายไปแล้ว แสดงว่าที่นี้คือดินแดนหลังความตายงั้นเหรอ แล้วทำไมป่านนี้ยังไม่มียมทูตมารับฉันไปนรกซักทีละ หรือถ้าไม่ใช่ ที่นี้ก็อาจจะเป็นสวรรค์ แต่คนอย่างฉันเนี้ยนะ? จะได้ขึ้นสวรรค์ เป็นไปไม่ได้ อย่างน้อยฉันต้องไปนรกก่อนมาที่นี้ซิ”

ไม่ว่าเธอจะคิดยังไง มันช่างไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย สถานที่แห่งนี้มันสวยงามเกินกว่าจะเป็นนรก

//ไม่มีทางที่คนอย่างฉันจะได้ขึ้นสวรรค์แน่นอน เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมา ฉันก็ไม่ได้ทำความดีอะไรไว้มากมาย แทบจะใช้ชีวิตปกติ แบบคนทั่วๆไปด้วยซ้ำ เอ๋!? แต่มาคิดดูดีๆ อาจจะเป็นเพราะสาเหตุที่ฉันประสบอุบัติเหตุ ที่ช่วยเจ้าแมวน้อยกลางถนนไว้ คงจะเป็นความดีสิ่งเดียวที่ฉันทำไว้ก่อนตายละมั้ง ทำให้ฉันได้มาที่นี้  จะว่าไปเจ้าเหมียวจะเป็นยังไงบ้างนะ”

หลังจากที่ได้สติ และหยุดฟูมฟาย เธอก็เดินไปรอบๆ สำรวจและชมความงามให้เต็มตา ก่อนจะไปพบต้นไม้ใหญ่ บนเนินตรงหน้า เธอเดินเข้าไปหวังจะไปนั่งพักใต้ร่มไม้นั่น

ระหว่างที่เธอกำลังเดินเข้าไป ก็พบว่ามีคนนั่งพิงต้นไม้และหลับอยู่

“อุ๊ย?!....มีคนอยู่ด้วยเหรอ”

เธอตกใจเล็กน้อย ก่อนจะเบาเสียงพูดลง พร้อมเดินเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะนั่งลง ก้มมองหน้าคนๆนั้น

“⊙０⊙  มะ...แม่เจ้า?!  นี้คนจริงๆหรือว่าเทวดาที่ดูแลสวรรค์กันเนี้ย  แม่จ๋า ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นคนหล่อขนาดนี้นะเนี้ย

นี่นะเหรอที่เขาเรียกว่าเทวดา”

เธอนั่งจ้อง เขาอยู่ซักพัก

// คนอะไรนอนหลับยังหล่อ หน้าตาสะสวยได้รูป ยังกะผู้หญิง ผิวขาวเกลี้ยงเกลา ผมสีดำ คิ้วก็สวยได้รูป ขนตาก็ยาว โอ้ยย!!! ♡. （＞/////＜） อะไรจะสมบูร์แบบยังกะภาพวาดขนาดนี้นะ // 

ระหว่างที่เธอจ้องมองเขาอยู่นั้น สายก็ลมอ่อนก็พัดโชยมา กระทบใบหน้าของเขา เส้นผมดำขลับปลิวไสว แสงแดดก็สาดส่องลอดผ่านกิ่งไม้ ส่องกระทบที่ใบหน้าของเขา ฉันรีบเอามือไปบังแดงให้หน้าหล่อๆของเขาทันที

“เจ้าแดดบ้า ! คนเขากำลังนอน อย่าส่องมาซิ”

เธอบ่นทุกสิ่งที่จะทำให้คนๆนี้ตื่น เพราะเวลานอนเขาช่างน่ารักเหลือเกิน เทวดาองค์นี้ เขาจะรู้ไหมนะ ว่าฉันแอบมองเขาแบบนี้