คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : :: = choice = :: ข.มินซอก
“แน่นอนว่าต้องเป็น...มินซอก” คยองซูพูดขึ้น
“ไม่ๆๆๆๆ ไม่ใช่ฉันๆๆๆๆ” มินซอกส่ายหน้าพร้อมโบกมือเป็นสัญลักษณ์ว่าไม่เอาเด็ดขาด
“เอาน่าๆ ไม่มีใครเหมาะไปกว่าซาลาเปาแล้ว ช่วยกันหน่อย นะๆๆๆ” ลู่หานกอดแขนมินซอกอย่างอ้อนๆ
“ไม่อ่ะ ฉันไม่ได้เป็นคนพูดเก่งสักหน่อยยยย”
“หราาาาาา~” ทุกคนพร้อมใจกันตอบ
“แกน่ะพูดมากที่สุดแล้ว” จุนมยอนพูดขึ้น ทำเอามินซอกขมวดผูกคิ้วตัวเองเป็นโบ
“ถ้าแกช่วย ฉันจะเลิกเรียกนายว่าซาลาเปาวันนึงเลยอ่ะ”
“โห...ข้อเสนอสมราคามากกกกกกกกกกก” มินซอกประชด ก็มันจริงนี่ เขาเป็นคนอยากเรียนหรือเปล่าก็ไม่ใช่ แล้วที่เขาต้องไปเพราะว่าเขาเป็นคนที่พูดมากที่สุดน่ะหรอ? ใจร้ายยยยยยยย
ตอนนี้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ได้ยินกระทั่งเสียงใครสักคนหนึ่งในนี้ตด ทำเอาทุกคนต้องรีบปิดจมูก ตามด้วยการหัวเราะ แหะๆ ของคยองซู แล้วทุกคนก็ส่ายหน้า
“เออๆๆๆ โอเคๆ ฉันไปก็ได้ เป็นไงเป็นกันวะ” มินซอกพูดแล้วหยิบกระเป๋าออกจากห้องไป
“ไม่ให้พวกฉันไปด้วยหรอ?” ลู่หานตะโกนถาม
“ไม่ต้อง ของแบบนี้มันต้องใจใจ ไปคนเดียวเฟร้ยยยย” ว่าแล้วก็ปิดประตูดังลงลิฟท์ไป
07.56 PM
@ ร้าน XOXO Magic SWEETies
กรุ๊งกริ๊ง~
“ร้านปิดแล้วครับบบบบ” เจ็ดหนุ่มตะโกนขึ้นมาพร้อมกันโดยที่ไม่ได้มองหน้าผู้มาใหม่
“ยัง ยังไม่ให้ปิด” มินซอกยืนกอดอกพิงประตูร้าน ทำเอาเจ็ดหนุ่มเงยหน้าขึ้นมามองเขาพร้อมกัน
“...” แล้วทุกอย่างในร้านก็ถูกปกคลุมด้วยความเงียบ
“เงียบกันทำไมอ่ะ?...กะ...ก็แค่อยากกินบานาน่าช็อกโกอ่ะ ทำให้ไม่ได้หรอ?” มินซอกเดินไปยกเก้าอี้ที่วางบนโต๊ะลงมานั่งแก้เก้อ
“ได้ครับ” คริสกับเทาพูดขึ้นมาพร้อมกัน ทั้งชานยอลและเซฮุนมองพี่ชายตัวเองงงๆ
“เห้ยพี่! เราปิดร้านแล้วนะ!” ชานยอลท้วง
“อย่าลืมสิว่าลูกค้าคือพระเจ้า” คริสพูดขณะมองไปยังมินซอกที่นั่งอ่านแม็กกาซีน
“อีกสองนาที...อีกสองนาทีเท่านั้น เดี๋ยวเขาก็ไม่ใช่พระเจ้าของเราแล้ว” เทาพูดต่อโดยที่มองไปยังคนคนเดียวกันกับที่คริสมอง
“ได้แล้วครับ บานาน่าช็อกโก” แบคฮยอนเดินมาพร้อมถาดของหวาน ก่อนจะวางจานบานาน่าช็อกโกตรงหน้ามินซอก
“เห้ย! ทำไมทำเร็วจังอ่ะ?” มินซอกถามอึ้งๆ แบคฮยอนนิ่งไป...จะให้ตอบยังไงดีล่ะ? จะให้บอกว่าจานนี้เสกมาจากเวทมนตร์งั้นหรอ...มีหวังความลับพ่อมดแตกกันพอดี
“จะกินไหมครับ?” ชานยอลเดินเข้ามาแล้วนั่งตรงข้ามกับมินซอก แล้วดึงจานออก
“กินสิกินๆๆๆๆ ถามแค่นี้ก็ต้องดูกันด้วย” มินซอกดึงจานกลับมาที่เดิมแล้วบ่นอุบอิบ ก่อนจะนั่งกินเงียบๆ...ให้ตายสิ นั่งเงียบๆหรอ? มันไม่ใช่นิสัยเขาเลยน่ะคันปากชะมัด แต่เดี๋ยวๆ อะไรคือการที่ทุกคนมานั่งล้อมเขาเนี่ย
“กินเหมือนเด็กๆ” แบคฮยอนพูดแล้วชี้ไปที่มุมปากของมินซอก จงอินหยิบทิชชู่มาแล้วยื่นหน้าเข้าไปหามินซอกใกล้ๆ แล้วเช็ดริมฝีปากให้มินซอก...สบตา...สบตา...สบตา...อ๊ากกกก วันนี้มินซอกสบตาคนหล่ออีกแล้ววววว มินซอกจะเป็นลม...
“ -///- ขะ...ขอบใจ แต่ทีหลังไม่ต้อง” มินซอกหยิบทิชชู่จากมือจงอินแล้วเช้ดปากตัวเองแรงๆแก้เขิน
“เห้ย! ทำไรเพื่อนฉันน่ะ!!!”
ทุกคนหันไปทางต้นเสียงก็พบกับจุนมยอนและเพื่อนๆทั้งสามของมินซอก จุนมยอนวิ่งเข้ามา มินซอกรีบวิ่งไปดึงแขนจุนมยอนที่พร้อมจะตั๊นหน้าทุกคนที่อยู่แถวนี้
“อ้อ คุณตัวปัญหานี่เอง” คริสและเทาพูดขึ้นมาพร้อมกัน จุนมยอนถลึงตาใส่อย่างโกรธเคือง
“ใครตัวปัญหากันฮะ? พวกผมเป็นลูกค้าพวกนายนะ ทำไมพูดแบบนี้”
“แน่ใจนะครับว่าลูกค้า? นี่มันก็เลยเวลาเปิดร้านแล้ว ผมอาจจะแจ้งความคุณข้อหาบุกรุกได้นะ”
“เอ่อ...ใจเย็นก่อนนะครับผมว่าเราพูดกันดีๆดีกว่าเนอะ” คยองซูพูดขึ้น “พวกผมแค่จะมาสมัครเรียนทำขนมหวานน่ะ”
“ห๊ะ? หน้าอย่างนายเนี่ยนะทำขนมหวาน” ชานยอลพูดแล้วชี้หน้าจุนมยอน
“หน้าอย่างฉันแล้วมันทำมายยยยย ห๊ะ!! หน้าอย่างฉันแล้วมันทำไม!!! พวกฉันทำได้ละกันน่า ขอแค่ให้พวกฉันเรียนสี่คน ในราคาคลาสเดียว พวกนายให้ได้ป้ะล่ะ?”
“ผมให้เรียนฟรีเลย...สี่คน” เซฮุนที่ไม่ค่อยจะพูดอยู่ๆก็พูดขึ้น เหล่าพี่น้องหันไปมองอย่างตกใจที่คนอย่างเซฮุนพูดขึ้น “เพราะผมเชื่อว่าตัวปัญหาอย่างนายเนี่ย...ทำอะไรไม่เป็นหรอก” แล้วหน้านิ่งๆก็ยิ้ม...แล้วยักคิ้ว
“ย่าห์!!! ฉันแก่กว่านายนะ!! เออ...ได้~ คอยดูละกัน...เดี๋ยว-รู้-เลย” จุนมยอนจ้องหน้าเซฮุนอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ...คิดหรอว่าเขาจะสะทกสะท้าน...หน้าก็กลับมานิ่งอย่างเดิมน่ะแหละ
ไปอ่านแชพสองกันเล้ยยยยยย http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1037610&chapter=7
ความคิดเห็น