คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : A-Ho : Special Q&A
SPECIAL
Q&A
Q: ได้ข่าวว่าทิฟฟานี่เปรียนเสมือนกระดานรับเรื่องทุกประจำชมรม
A: นี่ไม่ว่าไอ้หน้าไหนทำไมถึงได้กวนโอ๊ยกันขนาดนี้นะ แอบประชดกันใช่มั๊ย แอบแดกดันกันใช่รึเปล่า!
“โอ๊ย! เจ็บๆๆๆ นมบี้หมดแล้ว!!”
ร่างบางของสาวสวยวัย 17 ปีที่มีส่วนสูง...อะไรนะ จะให้เป็นความลับหรอ? แต่คนเค้ารู้กันหมดแล้วนะ? อ๋อๆ ที่พวกเขารู้คือบวกเสริมส้นไปแล้วนี่เอง
(*ตัดภาพไปที่ฉากพับ ส่วนด้านหลังที่มีเสียงเอะอะมะเทิ่งนั่นเราขอเซ็นเซอร์ไว้เพื่อไม่ให้เด็กและเยาวชนเอาเป็นแบบอย่าง*)
ตื่อ ดือ ดึ้ง
คำเตือน ฟิคเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้มีอายุตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไป เด็กและสตรีมีครรภ์ไม่ควรอ่านเกินวันล่ะสองหน้า ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ...นะจ๊ะ
ชักจะออกทะเลเกินไปแล้วหล่อน! *คิมยูคยอม หน้าที่:ตัวละครตบมุขอัตโนมัติ*
ตัดเข้าภาพปัจจุบันเถิด
“เมื่อวานนี้....”คนตัวเล็กคิ้วบางๆคนที่คุณก็รู้ว่าใครพูดขึ้นขัดเวลาออกอากาศของเพื่อนรักบรรทัดข้างบนเอาดื้อๆ เริ่มทำสายตาล่อกแล่กเหมือนจะเป็นวาระระดับชาติ พาลให้อีกสองสาวเพื่อนซี้ตาลุกวาวด้วยความสนใจ
“เมื่อวานนี้ทำไม เร็วๆสิแทงกู!”คนตายิ้มเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น
“ไปซื้อยกทรง พอวัดแล้วมันเพิ่มขึ้นมาคัพนึงล่ะตัวเธ๊อออออ”ว่าจบแม่คุณก็หยิบเอาชุ้นในสีขาวสะอาดตาที่เพิ่องซื้อมาสดๆเมื่อวานนี้ขึ้นมา
โพกหัวด้วยหน้าตาประหนึ่งเป็นศาสดามาโปรดเหล่าสานุศิษย์
หยุดเสียทีคิมแทยอน หยุดความเสื่อมของคุณเจ๊เดี๋ยวนี้ก่อนที่ฟิคเรื่องนี้จะโดนแบนเพราะตัวละครดันทำตัวไม่เหมาะสม ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีของเด็กและเยาวชนน่ะหยุดเดี๋ยวนี้!!
แม่ฮะ ทำไมต้องเบ่งคิมแทยอนออกมาเป็นพี่ผมด้วย! T^T
#พูดแล้วเศร้าขอน้ำจับเลี้ยงเข้มๆ
ยังไม่สิบแปดครับยังไม่บรรลุนิติภาวะตามกฎหมายเด็กและเยาวชนควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง...
“เฮอะ....นี่...”ลีซันนี่ผู้อดรนทนไม่ด๊ายยยไม่ได้ เรื่องส่วนสูงไม่กล้าข่มแต่เรื่องนมๆนี่สู้ขาดใจตาย! กอดอกยืดอย่างภาคภูมิก่อนจะปรายมองยัยศาสดาชั้นในที่ตาลุกวาวอย่างทึ่งจัดราวกับจะบอกกับท่านศาสดาตัวปลอมว่า
เจ้ายังเล็กนักคิมแทยอน... หึ
คือ ไม่ค่อยเข้าใจนักหรอนะครับ แต่ผมบอกได้อย่างนึงว่าพอเห็นพวกคุณทำแบบนั้นแล้วผมอยากไล่เหยียบพวกคุณให้จมดินมากเลยล่ะ =_=
แต่ประเดี๋ยวครับ นี่ทำไมผู้ชายอย่างกระผมต้องมานั่งฟังคนสองคนพูดกันเรื่องเสื่อมเสียที่ทำเอาตัวกระผมอับอายจนทนนั่งอยู่ไม่ได้ แล้วไอ้ที่นั่งก้มหน้าก้มตากอดเข่าเขี่ยพื้นอยู่มุมห้องก็ลุกขึ้นมาก๊อนนน
หัดมีพาวเวอร์ในการเป็นหัวหน้ากับเขาบ้าง!
“ยูคคุง~…”หันมาจ้องตาคนที่กำลังจะเป็นบ้าตายด้วยสายตาหมาหง็อย ดวงตาหวานส่งสายตาวิ้งวับราวกับลูกหมากำลังอ้อนวอนขออาหารดูน่าสงสารชวนให้รู้สึกเคลิ้ม
เกือบเคลิ้มแล้วนะ
“ยูคคุง~…ยืมเงินหน่อย จะเอาไปทำนมที่ยันฮี *^*”
ไม่มีโว๊ย ถึงมีก็ไม่ให้!
มาร่วมเล่นสนุกกับฟิคเรื่องนี้กันค่ะ ทิ้งคำถามเกี่ยวกับตัวละครเกี่ยวกับเรื่องนี้ในเรื่องไว้เดี๋ยวเราจะสุ่มเอามาตอบ(?)เป็นตอนสั้นๆฮาๆที่ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อเรื่องอะไรมาคั่นระหว่างเนื้อเรื่องหรือตอนที่เนื้อเรื่องหลักๆบังเอิญมีตอนเครียดๆ(?) ซึ่งจะตอบอย่างตรงคำถามมั๊ยบอกได้เลยว่าไม่ 5555555555555555555 เรื่องนี้เน้นแถสด แถเปื่อย แถข้างๆคูๆแต่ดันตรงกับคำถามซะงั้น...
แล้วดูยัยพวกนี้เล่นอะไรกัน เสื่อมมมมมาก T^T 555555 ขำน้ำตาไหล คือเวลาดูพวกกินทามะ คุโรมาตี้ หรือสภาเสื่อมว่าตลกแล้วพอมานึกภาพสาวๆนี่เค้าชักอยากจะร้องไห้ซดจับเลี้ยงกับยูคคุงซะงั้น 555555555555
เล่นแท็กกันค่ะ #เอโฮ่ฮีโร่ไม่เต็มบาท แท็กนี้เหมาะกับสติสตังพวกนี้สุดแล้ว...
ทิ้งคำถามไว้ได้ในตอนนี้นะคะจะมาย้อนดูแล้วสุ่มมาตอบแบบเล่นๆค่ะ ><
ความคิดเห็น