ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] บ่วงพิศวาสทาสอสูร...นะจ๊ะ [SNSD GOT7]

    ลำดับตอนที่ #2 : บ่วงพิศวาสทาสอสูร...นะจ๊ะ : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 4 มี.ค. 58







     

    บทนำ





     

     

     

     

                ร่างสูงทอดมองวิวเมืองหลวงจากตึกสูงกว่าสามสิบชั้น

                ที่แน่นอนว่าเขาเป็นเจ้าของ อิ__อิ อวดซะหน่อย...

                มาร์คคะ...เดซี่...

                ออกไปเสียงทุ้มเอ่ยไล่สาวสวยคัพดีสุดเซ็กซี่ด้วยน้ำเสียงเย็นชา ปรายตามองคนที่กำลังอึ้งงันกับความเย็นชาของเขาด้วยสายตาหยามเหยียด

                แต่เดซี่ยังอยากต่ออีกหน่อย...

                “ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นยกมือหนาขึ้นปิดปากอีกคนที่กำลังเกาะแขนออเซาะเขาพลางเอาร่างกายที่เจ้าหล่อนสุดแสนจะมั่นใจนักมาเบีบยดมาถู

                แต่สำหรับเขา เขาไม่คิดจะกินของที่เคยกินแล้วซ้ำสอง!

                “เดซี่ยังค้างอยู่เลย...

                นั่นมันเรื่องของเธอว่าแล้วก็เชิดขึ้นอย่างมีมาดตามแบบฉบับคนมั่นใจในตัวเองสูง เขาคือนักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ที่สามารถบริหารกิจการต่อจากผู้เป็นบิดาได้อย่างไร้ข้อบกพร่อง

                ทั้งที่อายุแค่นี้แต่ก็พาให้บริษัทเจริญก้าวหน้ารุดไปไกลกว่าบริษัทอื่นๆในเครือเดียวกันจนเรียกได้ว่าเป็นนักธุรกิจอัจฉริยะอย่างไร้ข้อกังขา

                แต่ทว่าใครจะรู้ลึกๆในใจเขายังคงมีบาดแผล

                จากเด็กผู้หญิงที่กล้าสลัดรักเขาอย่างไม่ใยดี...ตอนป.2 (ยังจะเก็บมาคิดเนาะพ่อ)

                เอาเงินนี่ไปแล้วไสหัวไปซะ...แล้วฉันจะโทรเรียกถ้าต้องการเงินจำนวนมากถูกโยนลงบนเตียงนอนยับยู่ยี่อย่างไม่คิดจะใยดี แม่ดอกเดซี่สุดเอ็กซ์ตาลุกวาวก่อนจะสวมเสื้อผ้าอย่างทุลักทุเลแล้วหอบเอาเงินออกจากห้องไปโดยไม่หันมามองเขาอีกเลย

                เฮอะ...ผู้หญิงมันก็เท่านี้

                แค่เห็นเขาหล่อ รวย เข้าหน่อยก็ยอมทุกอย่าง...โง่เง่าเสียจริง

                นายครับ...ได้มาอีกแล้วครับสิ้นเสียงลูกน้องคนสนิทดวงตาคมกริบลุกวาวอย่างพึงพอใจ รูปแอบถ่ายสาวสวยคนหนึ่งในอิริยาบทต่างๆนับสิบใบถูกส่งให้ มือหนารับมามองรูปแล้วรูปเล่าก่อนจะแค่นยิ้ม

                หึ...ทำไมเธอถึงตกต่ำได้ขนาดนี้กันนะแม่คนสวยเขาพลิกดูรูปสาวสวยนัยตาหวานกำลังแย่งลูกชิ้นปิ้งหมาด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ แล้วนี่อะไรเดินแคะขี้มูกบนถนนแบบประเจิดประเจ้อทุเรศลูกตามาก U_U

                เขาหลงรักเธอคนนี้ไปได้ยังไงกันนะ

                ไม่สิ...แค่เคยเท่านั้นแหละ

                เขาถูกภาพลักษณ์สาวน้อยวัยใสตอนป.2นั่นหลอกลวง!

                เธอมันจอมมารยา!

                “แล้ว...นายจะให้ตามเธอต่อไปมั๊ยครับลูกน้องคนสนิทเอ่ยถามเจ้านายที่กำลังง่วนอยู่กับ

                การคัดรูปสวยๆของสาวเจ้ามาตัดใส่กระเป๋าสตางค์

                อย่ามองกันงั้นสิ! เขาแค่ทำตามสุภาษิตที่ว่าให้เก็บศัตรูไว้ใกล้ตัวไง!

                แบบใกล้มาก...ใกล้หัวใจเลย >////<

                หมายถึงแค้นฝังใจไงเข้าใจใช่มั๊ย!

                “ตามต่อไป!...หึ ฉันต้องรู้ทุกความเคลื่อนไหวของทิฟฟานี่ฮวังเข้าใจมั๊ย!”หันไปตวาดลูกน้องด้วยมาดที่เข้มขึ้นอีกนิดกลบเกลื่อนอาการขัดเขิน...ให้ลูกน้องได้รู้ว่าเขาน่ะคนเข้มๆดุดัน

                แต่เราคงต้องเปลี่ยนนักสืบใหม่...เพราะนักสืบคนเก่าที่ถูกว่าจ้างให้ตามตั้งแต่เธออายุสิบสองตอนนี้โตเป็นสาวจนแย่งลูกชิ้นหมากินแบบหน้าไม่อายแล้ว จากหนุ่มๆก็เริ่มแก่หง่อมไปตามวัยไม่ไหวจะตามแม่เจ้าประคุณที่เดี๋ยวย้ายไปนู้น เดี๋ยวย้อนกลับมานี่ ล่องลอยไร้หลักแหล่ง ตามประสาสาวสวยอารมณ์ติสท์

                สังขารลุงก็ไม่ไหวจะตามนะหนู

                เออ เปลี่ยนๆไป...แต่อย่าลืมบอกนักสืบใหม่ไปด้วยว่าอย่ามาหลงรักว่าที่เมียฉันเด็ดขาดเข้าใจมั๊ย!”ลูกน้องคนสนิทพยักหน้าอย่างจำใจ คือจำประโยคนี้มาตั้งแต่เจ้านายอายุสิบขวบจนตอนนี้ปาเข้าไปยี่สิบกว่าๆใกล้สามสิบเต็มทีแต่ก็ไม่เห็นพ่อเจ้าประคุณจะทำอะไรซักอย่างนอกจากส่งคนไปแอบตามถ่ายรูปรายงานชีวิตประจำวันแล้วก็เอารูปไปเคลือบใส่กรอบอย่างดีพร้อมจดชีวิตประจำวันของเธอใส่ไดอารี่ซักที

                คือถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้ได้แต่งงานแต่งการมีลูกมีหลานเป็นโกดังไปแล้ว

                หมดหน้าที่แล้วไปไหนก็ไป...ฉันจะไปเขียนไดอารี่ อ้อ เอาผ้าปูมาเปลี่ยนใหม่ด้วย... Lว่าจบก็มุ่ยหน้าไปทางเตียงนอนยับยุ่งที่เพิ่งผ่านสมรภูมิอันดุเดือดมาหมาดด้วยท่าทางแสนจะเย่อหยิงอวดดีว่าตัวเองได้ฟัดกับสาวสวยหุ่มสะบึ้มมา

                มือหนาหยิบไดอารี่ปกสีหวานขึ้นมาก่อนจะเปิดหน้าแรกซึ่งมีกระดาษข้อความเก่าๆที่ถูกเคลือบไว้อย่างดีแปะติดอยู่

     

                            สวัสดีมาร์คเราทิฟฟานี่ป.6/1เอง

                                        ไม่ได้คุยกันเลยเนอะแหะๆ *หัวเราะแห้งๆ(ทำไมถึงรู้ว่าแห้งก็

                            ไม่รู้เนอะ)* จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว (ถึงปกติไม่เจออยู่แล้วก็เหอะ) ดีใจ

                            เอ๊ย ใจหายจัง L ยังไงก็เถอะ

                           

                            ...เงินที่ยืมไปตอนป.2 คืนเราด้วยนะ **อันนี้สำคัญมาก

                                                                                        บาย ‘ ‘)/

     

     

     

                หึ...ได้ทิฟฟานี่

                เขาจะคืนให้แบบทบต้นทบดอกเลยยัยจอมมาร!

     




















    -------
    อย่าลืมไปคืนเงินเขานะพ่อ ฮาาาาาาาาาาาาาา ทำไมเป็นพระเอกที่ไม่มีมาดเลยแบบนี้ห้ะคุณหลวง 55555555555555 แล้วจะไปแก้แค้นอะไรเค้าได้หืม นั่นเค้าระดับแย่งลูกชิ้นหมากินได้เลยนะ (เอ็นดูจังแงงง 5555555555)ซึนเดเระกันทั้งเรื่องมั๊ยยังไง ชอบเค้าตั้งแต่ป.2 แถมยังจ้างนักสืบตามเค้ามาตั้งแต่เด็ก เห้ออ โอยยยย ไม่มีสาระเนาะมีแต่ตบตี(หมายถึงนางเอกตบตีพระเอกเนี่ยบ้าจริง)



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×