คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ขอคอมเมนหน่อยน้าา
บทที่ 3 ขอสัก 10 คอมเม้นนะนะนะนะนะนะนะ
"ทำไมบ้านนายมันยังกะกระท่อมกัญชาเลยว่ะ หึ หึ หึ..."
"- - เฮ้ย มองผิดหลัง หลังโน้น"
"ฉันก็ว่างั้น"
บ้านหลังใหญ่โตมโหฬาร และมีป้ายหน้าบ้านเขียนว่า " บ้านนี้ไม่มีผู้ชาย" การินขมวดคิ้วก่อนจะร้อง
อ๋อในใจเพราะว่ากลัว ผีแม่ม้ายล่ะสิ การินหัวเราะในใจ ก่อนจะนั่งตั้งท่าดีๆ บ้านทรงยุโรปนี้ฉาบปูนหนา
10 นิ้ว ทาสีบ้านด้วยสีเชียวมะนาว คนเต้นบัลเล่ย์กำลังเต้นบัลเล่ย์ อยู่บริเวรสวนหน้าบ้าน รถลีมูซีน
ขับเข้าไปยังในบริเวณคฤหาสน์ ชายหนุ่มในชุดเมดสีชมพู เดินตะลิดติดชิ่งมายังลีมูซีน
"เชิญครับ คุณเชิญ เอ้อ นี่ใครครับ" วศินพ่อบ้านหน้าเหลอ เอ๊ย หน้าหล่อ เดินมาเปิดประตูแล้ว
มองไปยังหน้าการิน แล้วทำหน้า หื่นกาม เอ๊ย ทำหน้าตกใจ
"นี่การิน เพื่อนฉันเอง"
"อ่ะ...ครับ" ทั้งสองเดินเข้ามาให้ห้องโถงที่ฉาบสีแดงฉาน ราวกับเลือด ก่อนที่จะเชื้อเชิญให้การินไป
นั่งบนโซฟา สีเลือดนก
"บ้านนายห่วยแตกดีนะ เชียร หึ หึ หึ"
"คิก คิก คิก ขอบจาย ห้องนอนฉันแจ่มกว่านี้เยอะ"
"นี่ครับ ชา"
"อ้ะ นี่ชาดีจีลิ่งค์ มาจากโรมเชียวนะ การิน"
"หึ หึ หึ ไม่อะ ฉันเอากาแฟเย็น"
" = = เอ่อ"
"เอาอาแปะ ข้างโรงเรียนด้วยนะ หึ หึ หึ"
"เอ่อ..." วศินทำหน้าเหยเกย ก่อนจะก้มหน้าลง ก่อนจะโดนเชียรตวาด
"ไปซื้อมาเซ่!"
"คะ...ครับ"
"วศิน ก็เป็นเงี้ย เอ๋อๆ เด๋อๆ ด๋าๆ"
"เจี๊ยกกกก!"
"มาเจี๊ยกกก อะไรวศิน!"
"บ้านนาย ใครแต่งว่ะ ห่วยแตก สุดๆ"
"อ้อ สถาปนิก โช ^^ อะ ทำไมเหรอ ติดใจละสิ ห้องนอนฉันสีม่วงด้วยนะ"
"= = เก็บไว้คนเดียวเหอะ หึ หึ หึ"
"ขอบจาย นี่ฉันเล่น ไฮไฟว์ด้วยนะ ดูนี่สิมีคนมาเม้นฉันด้วย นายเล่นไหมการิน" เชียรไม่รู้ไปคว้า
คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค มาจากไหนมากาง ที่ตักทันที ก่อนจะเปิดไฮไฟว์ที่มีสกิลวงบอดี้แสลม
นิ้วเรียวรัวนิ้วลงไปก่อนจะหันไปมองการินที่ทำหน้าดูสนอกสนใจ
"นายไม่มีเหรอ"
"หึ ไม่มี" ใบหน้าของทั้งคู่ ใกล้ชิดกันมากเกินกว่าที่ควร ทำให้การิน รีบผละออกมาทันที เชียรทำ
หน้าเสียดาย เอ๊ย ตกใจ ก่อนจะยักไหล่แล้วเม้นไฮไฟว์ต่อ
"เอ่อ ไฮไฟว์นะอันที่จริงก็ไม่อยากเล่นหรอก"
"....."
"เเต่ว่ามันก็เวิร์คอะนะ ดีกว่าแชทบีบี"
"เชียร เวลานายอยู่ใกล้ๆ ฉันนายหน้าร้อนผ่าวไหมอ่ะ...แบบเหมือนหน้าจะไหม้ แล้วมันเหมือนกันใจเต้นแรงอะ"
"...นายรู้สึกใช่ไหม การิน"
"เอ่อ...มันก็ใช่ แต่ว่า เล็กน้อย"
"เหรอ..ฉันไม่รู้อ่ะ"
"กาแฟเย็นมาแล้วคร้าบ!!!!!!!!!"
"ขอบใจวศิน ไปนั่งทอผ้าต่อไป" เชียรตัดบทก่อนจะมองหน้าการิน พยายามคาดเค้น เด็กหนุ่ทขยับ
ตัวให้ตัวตรง ก่อนจะหลบสายตา
"......"
"นายไม่รู้สึกก็ดีแล้ว...."
"ใครว่าละ ฉัน...รู้สึกมากกว่านั้นอีก"
ความคิดเห็น