คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : PAINFUL I
ShortFic
:: Painful ::
> ShiNee <
:: 1 ::
คุณ..
เคยรักใครข้างเดียวมั้ย ? ?
คุณเคยเป็น...อย่างที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้รึเปล่า ? ?
ต้องทนเจ็บปวด...กับความหวังลมๆ แล้งๆ ของตัวเอง
ต้องทนเจ็บปวด...กับความจริงที่รู้อยู่เต็มหัวใจ ว่ายังไงๆ ... ก็ไม่มีวันนั้น
วันที่ผม ........ได้ “รัก”
ไม่ใช่ ......... “แอบรัก”
แต่มันคงจะง่ายกว่านี้.....ถ้าคนๆ นั้น
ไม่ใช่มัน...
ชเว มินโฮ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ฮ้าววว~~…” ผมนั่งหาวหวอดๆ ในห้องเรียน สมาธิเพ่งไปที่ประสาทสัมผัสการได้ยิน หวังไว้ว่าไม่ช้าไม่นานคงจะได้ยินเสียงออดเลิกเรียนซักที...
“ไอ้นี่...ไม่คิดจะฟังอาจารย์เลยรึไงวะ” โอโห...ไอ้เพื่อนบ้ามันด่าผมอ่ะ กำลังเพลินๆ ตกใจหมด - -*
“มึงอยากฟังก็ฟังไปคนเดียวดิ กูง่วงอ่ะ” สวนกลับก่อนจะอ้าปากหาวใส่มันอีกที ฮ่าๆๆ
“เฮ้ออ...” มันส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ เสร็จแล้วก็หันมายิ้มเอือมๆ
“โอ๊ะ..ไอ้นี่ ทำมาเป็นถอนหายใจ กูไม่จำเป็นต้องเรียนหรอก ยังไงมึงก็ต้องเลี้ยงกูตลอดชีวิตแหละวะ เอิ๊กๆ” ผมพูดแหย่มัน ซึ่งใจจริงก็....อยากให้เป็นอย่างนั้น
“ตลกละมึง...” ผมไม่เถียงมันอีก ได้แต่ยักคิ้วกวนๆ ให้มันทีนึง มันเลยส่ายหน้าเอือมๆ แล้วหันไปฟังอาจารย์ต่อ
ผม คิม จงฮยอน ครับ ส่วนไอ้ที่ผมนั่งเถียงกับมันเมื่อกี้ เป็นเพื่อนผมเองแหละ ชเว มินโฮ ผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาแล้ว 2 ปี และก็เป็น 2 ปี ที่ผมไม่เคยมองใครเลยนอกจากมัน...
.
.
.
.
ใช่ครับ...ผมแอบชอบเพื่อนตัวเอง
น่าตลกมั้ยล่ะ หึหึ
มาคิดๆ ดูผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทนเข้าไปได้เนอะ...ตั้ง 2 ปี แอบชอบมันแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ขนาดการมองมันด้วยสายตาของความเป็นเพื่อน
ยังยากเลย....
กลายเป็นว่าตั้งแต่ผมรู้ตัวว่าชอบมัน ผมก็ไม่กล้าจ้องตามันนานๆ
ผมกลัวมันรู้...
กลัวมันเห็นว่าในสายตาของผมมีแค่มัน
กลัวความเป็นเพื่อนของผมกับมันจะจบลง
และที่สำคัญ.....
ผมเขิน เหอะๆ
U////U
เวลาคุยกับมันผมก็พยายามทำให้เหมือนที่เพื่อนทำกับเพื่อนมากที่สุด และมันคงไม่รู้หรอก ว่ามันลำบากมากๆ
.
.
.
.
.
“เฮ้ย..จงฮยอน จง .... จง ไอ้เชี่ยเป็ด!!!”
ป้าบบ!!!
“อะ..โอ๊ยย สัด!! โบกมาได้นะมึง กูเจ็บนะเว้ย” ผมลูบหัวป้อยๆ ก็ไอ้เพื่อนเวรเนี่ย...มันโบกหัวผมซะเต็มเหนี่ยวเลย
“เรียกกูดีๆ ก็ได้มั้งมึง”
“กูเรียกแล้ว...มึงก็เหม่ออยู่นั่นแหละ หลับในไงมึง!? ”
“บ้านมึงดิ กูแค่....คิดอะไรนิดหน่อย”
“เออๆ....ออดดังแล้ว ไป...กลับหอ”
“เออ..”
ผมใช้เวลาแป๊บเดียวในการเก็บของก่อนจะเหวี่ยงเป้ใส่บ่าแล้วเดินออกมาพร้อมมัน
รู้สึกผมจะลืมบอกไปว่า ผมพักอยู่หอ และที่สำคัญ ห้องเดียวกันกับไอ้เปรตข้างๆ ผมเนี่ย...แม่งสูงชิบหาย แม่มันเอาไรให้มันกินวะ
“มองไรมึง..”
“หะ..หา เปล่าๆ ไม่มีไร”
โอ๋...นี่ผมเผลอมองมันนานจนโดนจับได้เลยเรอะ
ไม่ได้ๆ คราวหลังต้องมองแป๊บเดียว อย่าให้มันรู้...อย่าให้มันรู้
“เฮ้ย..กูถามจริง วันนี้มึงเป็นไรของมึงเนี่ย เดี๋ยวก็นั่งเหม่อ เดี๋ยวก็ทำท่าเหมือนคิดอะไรก็ไม่รู้ มีไรป่าวมึง”
“เออะ..เอ่อ ช่างกูน่า”
อย่านะเว้ยไอ้มินโฮ
มึงอย่ามาใช้น้ำเสียงห่วงใยกูแบบนั้น
ตาโตๆ ของมึงก็ไม่ต้องฉายแววเป็นห่วงกูด้วย
มึงอย่านะ....
“ท่าจะเป็นเอามากนะมึง...รีบกลับห้องไปนอนเหอะ”
“ก็ไปดิ”
ผมกับมันออกเดินพร้อมกันอีกครั้ง
แขนยาวๆของมันพาดมาบนไหล่ผม
อย่าให้กูสูงมั่งนะมึง...แม่งง หนักชิบ
แต่ก็....
ชอบว่ะ
ฮ่าๆๆ เอาน่า หาความสุขให้ตัวเองเล็กๆ น้อยๆ ได้แค่นี้ก็บุญแล้ว
หึหึ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาถึงห้องไอ้บ้านี่มันก็ไล่ผมไปกินยานอนลูกเดียว ผมพยายามบอกมันแล้วว่าผมไม่เป็นไรมาก แต่มันก็ยังไล่ผมอยู่ได้ ผมเลยตัดรำคาญด้วยการนอนแม่งเลย ฮ่าๆๆ
ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าปะแป้งหอมฉุย [ - -* ] แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆอันเป็นที่รักทันที
ผมหลับตาลง พยายามผ่อนคลาย โอ้วว...สบายย
และในขณะที่ผมกำลังจะหลับ
“จงฮยอน...อย่าเพิ่งหลับ”
หือ... อ่าวไอ้นี่...กวนส้นแล้วมั้ยล่ะ
เมื่อกี้ไล่กูมานอน พอกูนอน เสือกมาปลุกกู กำลังเคลิ้มเลย...
“ไรมึงอีกอ่ะ เอาไงกะกูเนี่ย” ผมยันตัวขึ้นมามองหน้ามันด้วยสายตาเคืองๆ
แล้วผมก็ต้อง......
O___O
O ///// O
ไอ้เวรร.....มึงปลุกกูขึ้นมาเพื่อที่จะให้ดูมึงแก้ผ้าเนี่ยนะ!!!!
มึงอยากโดนกูกดเรอะ!!!!... >>> [ ไหวหรอจง ได้ข่าวว่าเขาตัวโตกว่ามึงนะ ]
“มองเชี่ยไร...กูเอายามาให้ กินเร็วๆ แล้วนอนๆ ไป”
อ่ะ....อ่าวว เอายามาให้หรอกเรอะ นึกว่า.... -..-
ผมยื่นมือไปเอายามาจากมือมัน ตามด้วยแก้วน้ำ แล้วก็กินยา...
ผมไม่ได้เป็นอะไรก็จริง.......แต่นานๆ ทีมันจะมาคอยเอาใจใส่ผมแบบนี้ อดปลื้มไม่ได้ครับ เอิ๊กๆ วันนี้ได้กำไรเหนาะๆ ฮ่าๆ
อันที่จริงแล้วมันไม่ได้แก้ผ้าอ่ะครับ อันตัวผมนี่ก็พูดเว่อร์ไป เหอะๆ แต่มันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เลยมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว...
เซ็กซี่ว่ะ -.,-
“จะจ้องอีกนานมั้ยมึง คิดไรกะกูปะเนี่ย” ผมสะดุ้งหลังจากมันท้วงขึ้น แหม...ถ้ากูตอบว่าใช่แล้วมึงจะหนาว ฮะๆ
“ถ้ากูบอกว่าคิด...มึงจะเชื่อกูมั้ยล่ะ” ผมจ้องตามันนิ่ง กะแกล้งเล่นๆ ครับ ไหนๆ ก็ไม่มีไรทำ ฮ่าๆ
“เชื่อ...”
ฮะ...เฮ้ย
“ O O ”
“เชื่อก็ควายแล้วมึง เพ้อเจ้อ...ไปเลยๆ นอนเลย ก่อนจะกลายเป็นบ้า”
มันจัดการดันหัวผมกดลงกับหมอน ห่มผ้าอะไรให้เรียบร้อยเสร็จสรรพ ก่อนเดินออกจากห้อง
ทิ้งไว้เพียงความเงียบ และผม ที่ยังตาค้าง
อะ...ไอ้สาดดด
ล่อซะกูตกอกตกใจหมด
แม่งง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฝากคอมเม้นติชมเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
พบกันใหม่เร็วๆ นี้ค่า~
^____^
ความคิดเห็น