เกาทัณฑ์อหังการ

ลำดับตอนที่ #8 : (พื้นที่ว่าง)

สายลมยาวนานอ้อยอิ่ง

สรรพชีวิตชืดชาทั้งสิ้น

ลมหนาวล้วนแทรกผ่านทุกสิ่ง

เพียงนารีร้อนรุ่มเกินกว่าลมใด

แสงจันทร์อาบลานหิมะกว้าง

สตรีนอนทาบร่างคนรัก

กระบี่ร้ายทำลายได้เพียงกาย

สิ้นใจไปไม่ได้ไร้รัก

น้ำค้างแข็งมิอาจหลั่งไหล

ธารน้ำตารินไหลมากกว่า

ลมเหมันต์ละล่องกร่อนจิต

พัดเอาลมชีวิตคู่รักจากไป

สายลมยาวนานหยุดยั้ง

น้ำค้างแข็งจึงร่วงหล่น

ธารน้ำตาลบเลือนจางหาย

แสงจันทร์ฉายร่างลาลับอยู่คู่กัน...