คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : fanfiction rise of the guardians Snow 1
fanfiction Rise of the guardians
Title : Blu Fiocchi di. [เกล็ดหิมะสีคราม]
Author : FesenyAReseT
Rating : PG-13
Author Note : เขียนจากการสนองนีทตัวเองที่ทำยังไงก็ลืมแจ็ค ฟรอสต์ไม่ลง และเรื่องนี้มีตัวละครใหม่เพิ่มมาด้วย ระวังงงนะครับ
Snow 1
หิมะโปรยปรายลงมาทั่วบริเวณเรียกรอยยิ้มบางบนใบหน้าของเทพแห่งเหมันต์ได้อย่างดี …วันนี้เขาทำให้หิมะตกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แสดงว่าวันนี้งานของเขาเสร็จสิ้นแล้ว
“งานเจ้าเสร็จแล้วหรือ แจ็ค ฟรอสต์!” เสียงที่ดังมาจากสายลมเรียกให้แจ็ค ฟรอสต์ยิ้มออกมามากกว่าเดิม เพื่อนของเขาเดินทางมาถึงแล้ว
“ยินดีต้อนรับกลับบ้าน เอโอรัส”
“ข้ากลับมาแล้ว” ร่างเรือนผมสีน้ำเงินอ่อนก้าวออกมาจากสายลม …ว่าตามตรงแจ็ค ฟรอสต์เองก็มักจะแปลกใจกับชุดที่อีกฝ่ายสวมใส่อยู่ไม่น้อยเลย ทำไมต้องชุดนี้ด้วยละ?
“ชุดเจ้ายังเหมือนเดิม ไม่หนาวรึไง” ถามไปงั้นเป็นการกวนอย่างหนึ่งที่เขาต้องใช้กับคนตรงหน้าเสมอและตามคาดอีกฝ่ายก็ตอบกลับมาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง “ก็คงเหมือนกับเจ้าที่ยืนบนหิมะด้วยเท้าเปล่านั่นแหละแจ็ค ฟรอสต์”
“โอเค วันนี้ข้าแพ้เจ้าแล้วกัน” แจ็ค ฟรอสต์ยิ้มร่าเมื่อเทพแห่งสายลมเอโอรัสลงมายืนข้างๆ เขาด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนว่าบันนี่ไม่ได้ใช้งานอะไรเขามากเท่าไร
“ไม่ต้องแปลกใจหรอกแจ็ค ตอนนี้คนที่ช่วยบันนี่จนตัวเป็นเกลียวมีทอว์ที่ว่างงานคนเดียว” พูดอย่างติดตลกและแอบสะใจ เขายังนึกสมน้ำหน้าคนที่โผล่หัวไปเย้ยเขาเมื่อคืนแต่กลับโดนใช้แทนพวกเขาจนตอนนี้เจ้าตัวไม่ได้พักฝนอย่างที่ตั้งใจไว้
“แล้วเป็นอย่างไรบางเล่า?”
“ทุกอย่างเรียบร้อยดี” เอโอรัสว่าด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะชี้ไปที่เด็กกลุ่มหนึ่งที่วิ่งเล่นปาหิมะกันอย่างสนุกสนานแล้วหันมาถามผู้พิทักษ์หนุ่มด้วยรอยยิ้ม “ไม่ไปเล่นกับพวกเขาหรือแจ็ค ฟรอสต์”
เพียงเท่านั้นก็ทำให้แจ็คเลิกคิ้วแล้วพาดไม้เท้าไว้บนไหล่ “เจ้าท้าข้ารึไงเอโอรัส” พอได้ยินดังนั้นเอโอรัสก็ลอยตัวเองลงไปด้านล่างพร้อมกับแจ็ค ฟรอสต์ที่เทพสายลมหนุ่มช่วยใช้พลังพยุงลงมา เมื่อเท้าสัมผัสหิมะก็ทำให้รู้สึกดีแบบแปลกๆ
“เจ้าไม่ได้เล่นมานานแค่ไหนแล้วกัน เอโอรัส” เทพแห่งความเย็นเอ่ยถาม ทำให้เจ้าของเรือนผมสีน้ำเงินอ่อนเบ้ปากแล้วเอ่ยตอบคำถามที่ถูกยิงมา “สองปี! เพราะว่ามัวแต่ต้องวนเวียนส่งของให้ทุกคนแถมยังต้องเพิ่มพลังลมให้พัดน้ำไปให้ถึงไร่นา!”
…ได้ข่าวว่าลมของเจ้าเพิ่งจะก่อสึนามิไม่ใช่รึไง?
“เอาละ! วันนี้ข้าจะเล่นให้เต็มที่ เอาให้สะใจไปเลย!! …โอ๊ะ!?” ดวงเนตรสีเดียวกับเรือนผมหันไปเห็นใครบางคนเข้าจึงอุทานออกมาเรียกให้แจ็ค ฟรอสต์หันไปตามที่เอโอรัสมองอยู่ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นว่าคนตรงนั้นเป็นใคร…
“เจมี่…”
…เด็กคนแรกที่มองเห็นเขา ตอนนี้เด็กคนนั้นโตขึ้นจนมีอายุถึงสิบเจ็ดปีแล้ว
วูบหนึ่งที่ดวงตาของเจมี่ เบนเนตต์มองที่เขาก่อนที่จะหันกลับไป…ราวกับมองไม่เห็น… แจ็คแทบจะปล่อยไม้เท้าทิ้งลงพื้นเลยทีเดียว เอโอรัสหันมองเพื่อนสนิทที่ดูเปลี่ยนท่าทีไปจากเมื่อครู่ลิบลับ
…มิน่าละ เพราะแบบนี้ใช่ไหมทอว์ เจ้าถึงส่งข้ามา
เอโอรัสถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะหันกลับไปที่เจมี่ที่หยุดอยู่ที่เดิมโดยในมือมีโทรศัพท์มือถือของตนเองอยู่ …เอาละหว่า? ถ้าเป็นสองพี่น้อง(ไม่แท้)นั่นจะทำอย่างไรน่อ…แต่ไม่นานนักเขาก็ได้คำตอบ…
ฟิ้ว!! ปึก!! ลูกหิมะกระแทกเข้าที่หัวของเจมี่ เบนเนตต์อย่างแรงจนเจ้าตัวเซ ดวงเนตรของเด็กหนุ่มหันกลับมาหาเป้าหมายที่ปามาหาเขาซึ่งมันคือ…เอโอรัสที่ยืนบังแจ็ค ฟรอสต์อยู่…แต่ลืมอะไรไปรึเปล่า?
ไม่มีใครมองเห็นเอโอรัส!
“เจ้าทำบ้าอะไรเอโอรัส!!” แจ็ค ฟรอสต์ตะโกนด้วยความตกตะลึงหากแต่ฝ่ายเทพสายลมยังคงเฉยเมยไม่สนใจเหมือนเดิม แจ็คจึงหมดปัญญาแล้วหันไปหาเจมี่แล้วก้าวเดินไปหา …หากแต่…
“คือว่านะ…เจ…”
ควับ! เจมี่ เบนเนตต์หันกลับไปทางเดิมราวกับไม่เห็นเขาในสายตาเรียกให้เจ้าของเรือนผมสีเงินชะงักค้างทำอะไรไม่ถูก …ในขณะที่คิ้วของเทพสายลมเอโอรัสกระตุกขึ้นเล็กน้อยอย่างหงุดหงิด …เจ้าเด็กบ้านี่มันกวนชะมัด…
สายลมจากในร่างของเขามารวมกันที่มือขวาเขาหมุนข้อมืออยู่หลายครั้งก่อให้เกิดกองหิมะขนาดใหญ่!
โครม!! และหิมะกองนั่นจะไปไหนได้นอกจากหัวของเจมี่ เบนเนตต์!!
“เอโอรัส!?” แจ็ค ฟรอสต์หันกลับมาหมายจะต่อว่าเจ้าของนามเอโอรัสที่เอากองหิมะอัดเด็กหนุ่มผมน้ำตาลจนล้มลงไปกองกับพื้นแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มรีบลุกหนีไปทันที ไม่แม้หันมามองเขาเลยแม้แต่น้อย…
“เดี๋ยวก่อนเจมี่!!” หมายจะวิ่งตามหากแต่ถูกมือที่บางพอๆ กันของเอโอรัสขว้าข้อมือเอาไว้ก่อน เจ้าของเรือนผมสีน้ำเงินส่ายหน้าน้อยๆ เป็นการห้ามเทพแห่งความเย็น
“ตามไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกแจ็ค…ไม่แน่ว่าเด็กคนนั้นอาจจะลืมเลือนตัวเจ้าไปแล้ว…อาจจะมองไม่เห็นเจ้าอีกแล้ว…” …นั่นเป็นเรื่องปกติเมื่อเด็กๆ โตเป็นผู้ใหญ่
“ไม่จริงใช่มั้ย?”
“ตั้งสติสิแจ็ค …เมื่อก่อนก็เป็นไม่ใช่หรือ? ไม่มีใครมองเห็นเหมือนกับข้า…” เอโอรัสวางมือตนเองไว้บนบ่าของคนที่สูงเท่ากันเป็นการปลอบโยน “ไม่เป็นไรหรอก เจ้าเองก็ยังมีเด็กอีกมากมายที่เชื่อมั่นและมองเห็นเจ้า”
…แต่มันคงไม่เหมือนกัน
“นั่น…สินะ” ด้วยคำนั้นเรียกให้เอโอรัสถอยออกมาก่อนที่จะก้มลงปั้นก้อนหิมะเป็นลูกบอลปาเข้าหาเด็กคนหนึ่งที่วิ่งเล่นอยู่ก่อนที่จะหันมายิ้มให้กับแจ็ค ฟรอสต์ “อย่าอู้งานสิแจ็ค ทำงานเร็ว การมอบความสนุกในการเล่นหิมะไม่ใช่งานของเจ้ารึไง!”
“แต่ว่า….!?”
ปุ! หิมะลูกหนึ่งกระแทกหน้าของแจ็ค ฟรอสต์อย่างแรงจนเจ้าของเรือนผมสีเงินงุนงง เขาหันไปทางทิศทางที่บอลหิมะลอยมาก็เห็นว่าเด็กหนึ่งในนั้นปาลูกบอลใส่เขา
“แจ็ค ฟรอสต์นี่นา!!” ก่อนที่เด็กทั้งกลุ่มจะหันมามองเป็นตาเดียวกัน แล้วก็เอาแต่เรียกชื่อของเขาไม่หยุด …มือของเอโอรัสดันหลังของเขาให้เข้าไปหาพวกเด็กๆ เรียกให้หันกลับไปมองคนที่เอาแต่ยิ้มอย่างงุนงง “ไปสิ พวกเขาอยากเล่นกับเจ้านะ”
“เจ้าไม่เล่นด้วยกันเหรอ?”
“ใครว่าข้าไม่เล่น ข้าจะ ‘ลอบกัด’ ต่างหาก” น่าแปลกที่พอเห็นรอยยิ้มของสายลมหนุ่มความเศร้าเมื่อครู่ก็ลดลงไป …แต่ที่ว่าลอบกัดนี่มันอะไรฟะ?
“แจ็ค ฟรอสต์!!!....อุ๊ก!!” เด็กคนเดิมที่กำลังจะปาหิมะใส่เขาถูกบอลหิมะกระแทกหน้าเข้าเต็มๆ โดยที่แจ็คยังไม่ทันทำอะไร…แล้วมีหรือว่าเทพแห่งเหมันต์จะไม่รู้ว่านี่เป็นฝีมือใคร? …และโชคดีที่ตรงนี้ไม่ค่อยมีคนเลยทำให้การกระทำที่ผ่านๆ มา และที่กำลังทำของพวกเขาไปทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่
สายลมโอบล้อมรอบกลุ่มของพวกเขาตักตวงหิมะขึ้นมาเป็นกำแพงสีขาวสวยงามก่อนที่จะกระจายตัวออกจากกันราวกับน้ำพุ เรียกเสียงสดใสจากเด็กๆ ได้อย่างดี
“สุดยอดเลยแจ็ค ฟรอสต์!!” …เปล่าเลย เขาไม่ได้ทำอะไรเลย คนที่ทำคือเอโอรัสต่างหาก… เขาหันไปส่งรอยยิ้มให้แก่เอโอรัสโดยที่อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยกองหิมะกองโตที่หล่นใส่พวกเขา!
…แสบมากเอโอรัส
“เอาเร็วสิแจ็ค เดี๋ยวพวกเขาก็ปาใส่เจ้าอยู่ฝ่านเดียวหรอก …พอดีพวกเขามองไม่เห็นข้า ข้าไม่มีทางโดน” ยักไหล่อย่างสบายๆ และกวนๆ ใส่ ทำเอาฉุนกึก
“เดี๋ยวก่อนนะเด็กๆ พวกเธอรู้จักเอโอรัสไหม?” ด้วยคำพูดนั้นทำเอาเอโอรัสทำหน้าตกใจ …เฮ้ยๆ อย่าหลอกเด็กนะเฟ้ย!
“เอโอรัส? ใครอะครับ”
“เมื่อกี้นี้เป็นฝีมือของเอโอรัสละ เอโอรัสเป็นเทพลมแสนซนไงละ” ปรักปรำ! ข้าเอโอรัสโดนปรักปรำ! …แต่ก็พูดอะไรออกไปไม่ได้ “พวกเจ้าเชื่อไหมละว่าเอโอรัสมีจริง? เขาอยู่ตรงนี้ไงละ ลองเรียกดูสิ”
“มีจริงๆ? เอโอรัส?”
…คงไม่เป็นหรอก…มั้ง?
“จริงด้วย!! เอโอรัส!!” จนได้!! ทั้งที่เขาอุส่าห์ไม่ทำตัวให้เด่นแล้วนะ! เจ้าแกล้งข้าแจ็ค ฟรอสต์!!! …หันกลับไปหาเจ้าของเรือนผมสีเงิน…ที่ยิ้มรื่นเริง ยังไงซะก็มีแต่เด็กกลุ่มนี้เท่านั้นที่เห็น
“ข้าเอาคืนไง เอโอรัส”
บ้าที่สุด!!
….
…
..
.
รู้จักคำว่ากรรมตามสนองไหม เอโอรัส?
ฝากไว้ก่อนเถอะ แจ็ค ฟรอสต์!!!
TBC
ไอ้ฟิคมาราธอนนี่มันอาร้าย!!!!!! วันนี้เอาไปก่อนสองตอนแล้วกันนะครับ =w= แบบว่ามันมาแบบไม่มีอะไรก็เลยไม่รู้ว่าจะจบอย่างไรเช่นกัน orz แล้วเจอกันใหม่นะครับ
::เฟเซเนีย รีเซ็ท
ความคิดเห็น