(SF) Sleepy - Junhyuk - (SF) Sleepy - Junhyuk นิยาย (SF) Sleepy - Junhyuk : Dek-D.com - Writer

(SF) Sleepy - Junhyuk

โดย TheTHOR

ผู้เข้าชมรวม

697

ผู้เข้าชมเดือนนี้

4

ผู้เข้าชมรวม


697

ความคิดเห็น


6

คนติดตาม


15
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  28 ต.ค. 57 / 18:16 น.

แท็กนิยาย

ikon junhoe donghyuk junhyuk



ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

    Junhoe x Donghyuk

    --------------------------------

    วันที่เหน็ดเหนื่อยจากการซ้อมก็เสร็จสิ้นไปอีกวัน  ทุกคนกำลังเก็บของเตรียมตัวกลับหอ ยกเว้นก็แต่คิมดงฮยอกที่นอนแผ่หราอยู่ที่พื้น

    “อาาาาาา เหนื่อยๆๆๆๆๆ เหนื่อยจังเลยยยย โอยๆๆๆๆ” พูดพลางกลิ้งตัวไปมาอยู่ที่พื้น ฮึ่ย น่าหยิกกก

    “ย่า! ดงดง มันสกปรก มาเก็บของเร็วๆ คนอื่นจะกลับกันหมดแล้วนะ จะนอนห้องซ้อมหรือไง” ผมพูด ง่วงนอนโว้ยยย เร็วดิ๊ เดี๋ยวของขึ้นๆ

    “แปปดิ ขอพักเหนื่อยก่อน” เขาบอกแปปก็แปปครับ ขืนกลับก่อนดงดงของผมก็ต้องกลับหอคนเดียวอะดิ เดี๋ยวเดินๆอยู่โดนฉุดขึ้นมาทำไง

    ทุกคนออกกันไปหมดแล้ว เหลือแต่ผม ดงฮยอก และอิพี่บ๊อบบี้ที่กำลังสะพายกระเป๋าพร้อมเดินออกไป

    “ไอจุนเน่ ปิดห้องด้วย” อิพี่บ๊อบบี้ว่าพลางโยนกุญแจห้องมาให้ แต่แทนที่พี่แกจะเดินออกไป กลับเดินไปหาดงฮยอกแล้วเอาเท้าเขี่ยๆเล่นซะงั้น

    “อ้า คิมบับบบบ โอ้ยย อย่าทำ ฮ่าๆๆๆๆ” ดงฮยอกนอนดิ้นอยู่ที่พื้นพร้อมเอามือตีขาอิพี่บ๊อบไม่ยั้ง

    “โอ้ย ดงฮยอก!! ดึงขนขาทำไม อ๊า เจ็บๆๆ”  อิพี่บ๊อบบี้ เอามือลูบขาตัวเองปอยๆ แล้วทั้งสองก็ขำกันอย่างบ้าคลั่ง ยกเว้ยกูครับ ไม่ได้หงุดหงิดหร๊อกกกก ที่สองคนนี้เล่นกันบ่อยๆ ไม่เลย ตอนนี้กูง่วงครับ จริงๆ...

    “รีบกลับนะพวกมึงอ่ะ ทำไรคิดดีๆ มีกล้องวงจรปิดนะเว่ย” อิพี่บ๊อบรีบวิ่งออกจากห้องพร้อมเสียงด่าของดงฮยอกไล่หลังไป

    “หายเหนื่อยยังอ่ะ ปะ กลับกัน” ผมลุกจากเก้าอี้ หยิบกระเป๋าของผมและของดงฮยอกมาพาดบ่า

    “อุ้มหน่อย” อุ้มห่าอัลไลลลล กูบอกว่ากูง่วง เดี๋ยวฟาดด้วยปาก

    “ง่วงงงง มาเร็วๆ ลุกๆๆๆ”ว่าพลางเอื้อมมือดึงอีกคนให้ลุกขึ้น ดงฮยอกเบะปากเป็นสระอิ แต่ก็ยอมลุกโดยดี

     

    ระหว่างทางเดินกลับหอเป็นไปด้วยความยากลำบาก คนสองคนเดินจับมือกันทั้งที่ตาจะปิดทั้งคู่ ที่ผมบ่นง่วงในใจเมื่อตอนแรกคงจะเทียบไม่ได้กับคนข้างๆที่ตาแทบจะไม่ลืม อหหหหหห ดีนะดึกๆแบบนี้รถไม่ค่อยมี คนก็ไม่มี ไม่งั้นอาจจะโดนคนแถวนี้ด่า เกือบจะถึงหอละ แต่ดงฮยอกนี่สิ หยุดเดินทำไมก็ไม่รู้

    “จุนอ่า ขอขี่หลังหน่อยยย เก๊าง่วงงงง เดินไม่ไหวแล้ว” ดงฮยอกยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้ววางคางลงบนบ่าผม ฮือออออออ  จะถึงหอแล้วนะ อดทนหน่อยสิ อย่าว่าแต่ดงเลยยย กูก็จะยืนไม่ไหวละครับ  

    “ไม่เอาอ่ะ หนัก จะถึงละเนี่ย แปปเดียวๆ” ผมเอามือตบๆหน้าอีกคนเบาเพื่อให้ตื่น

    “ย่อ!!” อ้าว ขากูย่อเองอัตโนมัติเลยครับ อิขาไม่รักดี ว่าง่ายเกินไปแล้วกรู นี่ถ้าเป็นคนอื่นกูทุ่มด้วยอิฐตัวหนอนแล้วนะครับแหม่

    ดงฮยอกกระโดดขึ้นหลังอย่างไม่ปราณี อิเหหหหหห้ ตื่นเลยกู กระเป๋าสองใบกับหมูตัวน้อยๆบนหลังอีกหนึ่งตัว ดงฮยอก มึงไปแดกเสาไฟฟ้ามาใช่มั๊ย? รถพยาบาลช่วยกูด้วยยยย

    “เดินดิ เร็วๆ เจ้าม้าเซ็กเธาว์” เธาว์พ่องงงงงงงะ อีกคนตีหลังแล้วขย่มเบาๆเป็นสัญญาณ คืออิสัส ขากูสั่นเลย

     

    ทุกย่างก้าวเป็นไปด้วยความยากลำบาก ดงฮยอกเอามือโอบรอบคอ พลางวางคางลงบนบ่า

    “หนักปะ” มึงถามกูใช่มั๊ย หนักสัสสสสสสสสสสส ลดความอ้วนด่วนๆ อิหมูน้อย อิลูกฮิปโป ฮือออออ

    “โอ้ยเบา สบายยยยยย” พูดไปเสียงก็สั่น สั่นพอๆกับขากูนี่แหละ ดงฮยอกหัวเราะ น้ำลายแทบกระเด็นเข้าตา    

    “โกหก!!!”อ้าวรู้ตัวนี่หว่า

    “เอาจริงๆปะ หนักสัสๆ บอกแล้วก็อย่ากินข้าวตอนดึกๆ ลดเลยนะ”  ปึก!! กำปั้นลงบนไหล่อย่างแรง ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย

    “ก็บ๊อบบี้ฮยองชวนกินอ่ะ หุบปากไปเลย จะถึงแล้ว เร็วๆ” บอกความจริงก็โดนเนอะ ชีวิตอันหน้าเศร้าของคนหล่อ ;-------;
    อีกสามก้าวจะถึงหน้าหอแล้ว จุนฮเวจะสู้ ฮึบ

     

     ฟอดดดดด

     

    หือ อะไร อะไรชนแก้มกู หันหน้าไปก็เจอดงฮยอกยิ้มหน้าบาน  วร้ายยยยยยยย หอมแก้มเก๊าหราาาาาาาา คนฉวยโอกาสสสสส กรี๊ดดดดด

    “อะไรอ่ะ เล่นทีเผลอ ขออีกรอบดิ”

    “ไม่เอา ได้รอบเดียว”

    “นะ ไม่มีแรงเดินละเนี่ย” อันนี้ของจริง พรุ่งนี้ไปซ้อมไม่ได้ไม่ต้องสงสัย กูอาจจะพิการ

    ผมหันแก้มยื่นให้อีกคน แม่งไม่หอมซักที ลีลาหวะ

    “เห้ยๆๆ อะไร ไม่ลงงงง” ก็ลีลาอ่ะ สงสัยต้องรุกเอง ฮิฮิ

    ผมวางดงฮยอกลงจากหลัง แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่พอใจซักเท่าไหร่ อื้อหือ หลังกูโล่งทันตาเห็น

    “จะขี่หลังงงงงงงง เร็ววววว เดี๋ยวหอม สองข้างเลย” ไม่ทันละมึงอ่ะ

     ผมกระตุกยิ้ม เดินเข้าไปประชิด พร้อมเอามือประคองหน้าอีกคนไว้

    .

    .

    .

    .

    หน้าหอมันนี่แหละ ไม่มีใครเห็นหรอก เนอะ
    -----------------------------------------------------
    สั้นๆ แต่ไม่ได้ใจความ 5555555555555555555555555555555555555555555555555555
    นั่งๆอยู่ดีๆ ได้อินี่มาเฉยเลย ชั่ววูบจริมๆ ฮ่าาาาาา

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×