คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -*- ภูมิศาสตร์ สื่อรัก (หรือป่าว) -*-
-*- วิชาภูมิศาสตร์ -*-
เป็นหนึ่งในวิชาที่ให้เวลาเรียนน้อยมาก
ฉันก็ชอบมากเหมือนกัน อิอิ ทุกครั้งที่อาจารย์เข้ามาในห้อง แกจะสั่งงานแล้วก็ปล่อย
ฉันรักการสอนแบบนี้ที่สุดเลย
สิบโมงเช้า
ฉันเดินเข้าไปในห้องด้วยอารมณ์ที่ง่วงสุดเพราะฉันเพิ่งตื่นแล้วรีบมาโรงเรียน
ฉันเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ด้านหลังห้องซึ่งเพื่อนๆของฉันก็มากันเยอะแล้ว
เสียงพูดคุยดังมากทั่งตะโกนด่ากัน ทั้งเสียงหัวเราะ
แล้วก็เพลงจากโทรศัพท์ฉันรีบฟุบหลังลงทันทีที่นั่งลง
* นิ *
ฉันเงยหน้าด้วยสะภาพที่คงดูทุเรศพอสมควร
ฉันมองไม่ค่อยเห็นหน้าเพราะแสงที่ส่องจากประตูห้องมันส่องอยู่ด้านหลังคนคนนั้นพอดี
และแล้วตาฉันก็ลืมมองเต็มที่ ก่อนจะรีบจัดทรงผมให้ดูดีแล้วตอบออกไปว่า
* หืม อะไร *
เค้าคนนั้นนี่ฉันเห็นคือไอ้เอ็มนั้นเอง ฉันล่ะงงว่ามันมานั่งตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร
* เอาโทรศัพท์มาฟังเพลงหน่อยซิ *
มันยื่นมือมาว่างบนแขนของเราแล้วก็มองหน้าเราทำหน้าน่าสงสาร
แต่ยังไงมันก็ไม่มีผลอะไรกับฉันเลย หนำซ่ำมันยิ่งดูตลกไปซะงั้น
ฉันหัวเราะก่อนจะบอกไปว่า
* อ้าวแล้วที่พวกนั้นเปิดเสียงออกจะดังไม่ได้ยินหรอ
*
ฉันชี้ไปที่กลุ่มเพื่อนๆที่นั่งฟังเพลงอยู่หน้าห้อง
แล้วฉันก็หันกลับมามองหน้าไอ้เอ็ม มันบิ้มแล้วก็หัวเราะ
แต่มันดูท่าทางโกธรนิดหน่อย
* กวนนะ เร็วเอามาฟังหน่อยไม่ได้หรือไงหะ
เออจำไวเลยเป็นคนแบบนี้ใช่ไหม *
มันพูดแล้วมองหน้าเราอยู่นานแล้วมันก็มองไปทางอื่น
แต่เราก็ฟุบหลับลงไปโดยไม่สนใจอะไรมันเลย
* อะไรว่ะ ยืมหน่อยดิ นะนะ *
มันก้มหน้ามาใกล้ๆฉันที่กำลังฟุบหลับอยู่แล้วมันก็เบาหูฉันเบาๆ
ฉันเอามือปิดหูแล้วก็เงยหน้าขึ้นมา
แล้วล้วงเอาโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าออกมาให้ไอ้เอ็มมัน
* เอาไป แล้วอย่าเอาไปให้คนอื่นยืมต่อล่ะเดี๋ยวหาย
*
ฉันพูดกับเอ็มตามันก็เดินออกไปอย่างไม่สนใจเสียงพูดของฉันเลย
ฉันมองมันที่นั่งอยู่ข้างนอกห้องอยู่นาน เอ็มมันพยายามหลบสายตาเราหลายครั้ง
เราได้แต่คิดว่า ถ้ามันได้ยินที่เราพูดและมันสำนึกได้มันก็คงเดินเข้ามาเอง
แต่แล้วมันก็เดินเข้ามานั่งเก้าอี้ตัวเดิมที่มันนั่งข้างๆเรา
แต่เราก็ยังมองมันไม่เลิก จนเอ็มมันบอกว่า
* อะไร !! จะกลัวไปทำไมหะ กะแค่โทรศัพท์ถ้ามันหายเดี๋ยวเราซื้อให้ใหม่ก็ได้นิ
มันจะเครื่องล่ะเท่าไหร่กัน *
มันพูดกวนๆฉัน ฉันก็เลยตอบกลับไปว่า
* เครื่องล่ะ ห้าหมื่น *
มันทำท่าตกใจแล้วหัวเราะดังรั่นเลย
* อะไรนี่นะ ห้าหมื่น พันเดียวเรายังไม่อยากซื้อเลย
*
มันยังตอบกวนฉันอยู่
ฉันก็เลยยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์จากมือมันแล้วบอกว่า
* อ้าวก็ของนอกอ่ะ ในห้างไม่มีขายนะนิ
มีขายตามร้านมือสอง ถ้าไม่เชื่อว่าห้าหมื่นก็เอาคืนมา *
เอ็มมันกำโทรศัพท์แน่นแล้วมันก็บอกฉันว่า
* เดี๋ยวๆๆ ห้าหมื่นก็ห้าหมื่น เชื่อแล้วๆ *
และแล้วมันก็ยอมจำนนแต่โดยดีสุดท้ายฉันก็ชนะมันจนได้
* เชอะ *
ฉันทำหน้าเป็นไม่สนใจก่อนจะนั่งมองเอ็มมันเล่นโทรศัพท์ของฉัน
* แล้วโทรศัพท์ใช้โทรออกได้ป่ะ *
มันถามฉันแล้วก็ดูท่ามันกดอะไรอยู่ก็ไม่รู้
ฉันเลยตอบกลับมันไปว่า
* แล้วโทรศัพท์ บ้านแกใช้กวาดบ้านหรอ
เครื่องไหนๆมันก็โทรออกได้ทั้งนั้นล่ะ *
เอ็มมันทำหน้างงก่อนจะหัวเราะแล้วบอกเราว่า
* ไม่ใช่อย่างงั้น เราถามเธอว่า
มือถือเธอมีเงินโทรออกได้ป่ะ *
* ไม่ได้ เราลืมเติมเงิน *
ฉันรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่ามันจะมาขอใช้โทรศัพท์
~ ~ เจ้าจะเฮ็ดจังได๋ ให้ค่อยนะได้สนใจ
ให้ค่อยได้อู้ความจิงในใจที่เจ้ามี บอกให้ค่อยได้อู้
ว่าใจเจ้ามีแต่ค่อยรวงราเท่าได้ แล้วยังบ่กล้าเข้ามา มาบอกว่าเจ้าสนใจ ~ ~
เสียงเพลงดังขึ้นข้างๆฉัน ฉันพยายามมองหาต้นเสียง
แล้วสุดท้ายก็มารู้ว่า เพลงนั้นมันมาจากโทรศัพท์ของไอ้เอ็มนั้นเอง
ไม่รู้อะไรเข้าสิงมัน มันก็ใช้เพลงของ L.O.Gเป็นนักร้องของลาวที่มาดังในไทย
ถ้าเราจำไม่ผิดนะเพลงนั้นชื่อว่าเพลง หินส้ม อะไรนะล่ะ
* ไหนบอกว่าโทรออกไม่ได้ไง
กล้าโกหกกันได้นะ *
เอ็มมันมองหน้าเราแล้วถามอย่างยิ้มๆเหมือนดีใจอะไรสักอย่าง
และด้วยความอายเราก็เลยพูดเปลี่ยนเรื่องไปว่า
* เพลงเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์นายเข้ากับน่าตาของตัวเองดีเนาะ
ลาวเหมือนกันเลย *
ฉันพูดแบบยิ้มๆ แล้วไอ้เอ็มก็หัวเราออกมา
ก่อนจะพูดว่า
* อ้าว พูดแบบนี้เราน้อยในนะนิ
ถึงจะลาวแต่ก็หล่อและรักจิงนะ *
แล้วเราก็หลังอยู่นานก่อนอาจารย์จะเข้ามาในห้องแล้วสั่งงาน
เละปล่อยตามเดิมเหมือนทุกที
-*- ที่บ้านฉันเอง -*-
ฉันมานั่งคิดถึงเรื่องของไอ้เอ็มที่มันขอดูโทรศัพท์วันนี้
ฉันมาคิดๆดู ที่มันขอโทรศัพท์เราไปเพราะมันจะเอาเบอร์โทรเราไปหรือป่าวนะ
เพราะว่า เสียงโทรศัพท์ของมันก็ดัง
แถมยังรู้ด้วยว่าโทรศัพท์ของฉันมีตังโทรออกได้
แสดงว่าตอนนี้มันก็มีเบอร์ฉันแล้วล่ะซิ แล้วเบอร์ของมันก็คงอยู่ในเครื่องฉันซินะ
ฉันรีบกดหาแล้วก็พยายามจำให้ขึ้นใจ
แล้วรีบลบทิ้งเพราะถ้าฉันไม่ลบครั้งหน้าถ้ามันมาเปิดดูมันจะบอกว่า
* เมมเบอร์มันไว้ด้วยหรอ *
ตอนนั้นฉันคงอายน่าดูเลย
ความคิดเห็น