-*- The last of lover รักสุดท้ายของเธอเเละเค้า -*-

ลำดับตอนที่ #2 : the last of lover รักสุดท้ายของเธอเเละเค้า -*- ความรักจะอยู่กับเราตลอดไป -*-002

วันต่อมาตอนเช้าที่บ้านของโฮริน

                * พี่คังอิน ๆๆ ตื่นเร็วๆมาดูข่าวนี่เร็ว *

                เสียงของโฮรินเรียกคังอินอย่าตื่นเต้นเหมือนเกิดเรื่องอะไรซักอย่าง โฮรินเลยเปิดทีวีในห้องของคังอินปกติจะเป็นข่าวภาคเช้า แต่ตอนนี้กลับเป็นข่าวเรื่องของโฮรินเพราะยังไม่มีใครรู้เลยว่าเธอเป็นใคร และมาจากไหน ผลการประกวดของผู้เข้าแข่ง โฮรินชนะขาดรอยเลยทีเดียว คังอินดูแล้วก็รู้สึกเสียวๆเหมือนกัน เค้าคิดว่าเรื่องนี้คงยังไม่จบแน่

                * กรี๊งๆ ๆ ๆ *

                เสียงโทรศัพท์ของคังอินดังขึ้นขณะที่กำลังดูข่าวอยู่กับโฮรินในห้องนอน

                * ฮาโหล...คับ...จริงหรอคับ..เอางั้นเลยก็ได้คับ...อยู่ๆคับ...โอเคคับ.....เเล้วเรื่องที่ผมบอกล่ะคับได้ยัง ..คับเดี๋ยวผมบอกเธอเองคับ....จะไปเดี๋ยวนี้คับ.*

                หลังจากคังอินว่างหูโทรศัพท์คังอินก็บอกว่า

* โฮรินรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปสตูดิโอกับพี่เร็ว เรามีอีกหลายอย่าที่ต้องทำ *

โฮรินได้ยินแล้วก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบขึ้นรถออกไปพร้อมกับคังอิน

ที่สถานีโทรทัศน์ ABS ห้องของผู้อำนายการ

          โฮรินเดินเข้าไปที่ห้องของผู้อำนวยการพร้อมกับคังอินที่เนนำเธอเข้าไป ก่อนที่คังอินจะเปิดประตูเข้าไป คังอินได้บอกกับโฮรินว่า

                * โฮริน ที่จริงฉันก็ไม่ยากจะเอาเธอมาเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้เลยนะ เธออยากจะทำเรื่องนี้ให้จบพร้อมฉันไหม *

                โฮรินมองหน้าคังอินแล้วก้มหน้าลง แล้วเธอก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มแอ็ปสวยแล้วก็ตะเพิดไปว่า

                * นิพี่เพิ่งจะมาคิดได้หรอว่าควรบอกให้น้องสาวตัวเองกลับตัวน่ะหะ ที่ผ่านมานิ ฉันยังไม่ได้ออกความคิดอะไรเลยนะ มีแต่พี่นั้นล่ะพาฉันไปเอง มาถึงขนาดนี้แล้วจะถอยได้ไงล่ะย่ะ แล้วก็กล้าพูดเนาะ ว่าจะถอนตัวดีไหม เอาซิพี่เป็นไงเป็นกัน ฉันไว้ใจพี่นะ *

          * ยัยตัวแสบเรื่องซีเรียสแบบนี้ยังมีอารมณ์มาว่าฉันอีกนะเธอนิ กลับบ้านไปฉันจะกินเค้กที่แม่ซื้อมาให้หมดเลย เธออดแน่ *

                คังอิน ตะลึงกับคำพูดของน้องสาวตัวเองมาก  เค้านึกว่าเธอจะพูดอะไรที่มันจะซึ่งมากกวานั้นซะอีก แต่ยังไงก็ตาม โฮริน ก็ยังเต็มใจแล้วไว้ใจในตัวพี่ชายของเธอ คังอิน และแล้วโลกแห่งวงการบันเทิงของโฮรินก็เพิ่งเริ่มต้นขึ้น โฮรินได้นั่งที่โซฟาหน้าโต๊ะทำงานของ ผู้อำนวยการ ซัม จีฮอน เค้าเลยบอกกับโฮรินว่า

* หนูเองหรอที่เป็นคนออกรายการที่ทำให้เรทติ้ง พุ่งถึง43.95% ทำได้ดีนิ เออแล้วข้อตกลงของหนู คังอินบอกฉันหมดแล้วล่ะ ฉันว่ามันเป็นการหลอกลวงประชาชนครั้งใหญ่เลยทีเดียวนะ แต่ฉันก็จะลองเสี่ยงดูสักครั้ง ฉันหวังว่าหนูคงรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่นะ วงการบันเทิงมันพลิกแพงได้เสมอ ถ้าอยากอยู่รอดก็ทำตามกระแสนิยม เหมือน เทซุน เค้าก็ยังเป็นคนที่คนยอมรับมากๆ ฉันคิดว่าตัวหนูเองก็คงทำได้แบบนั้นนะ พวกเราหวังเพิ่งในตัวเธอ ทำให้ดีที่สุดแล้วกัน *

หลังจากที่โฮรินกับคังอิน ได้ฟังบทเทศอันแสนยาวมากๆของผู้อำนวยการ จีฮอน คังอินเลยเริ่มเปลี่ยนแปลงโฉมของ โฮริน จากเด็กสาวที่เอาแต่สวมแว่นตาหนาเตอะ รวบผมทั้งหมดไปด้านหลัง มัดด้วยยางสีซีดๆ กับสไตท์การแต่งตัวที่ปิดมิดชิดไปทั้งตัว มันเฉยซะจนใครต่อใครเห็นแล้วต้องเป็นเมินทั้งนั้นให้กลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวยที่พร้อมจะโบยบินเพื่อแสดงความสวยและความสามารถให้ใครต่อใครเห็นว่าเธอนั้นเป็นคนที่ เพอร์เฟกต์แค่ไหนและเธอควรพร้อมที่จะออกรายกายสดตอนสองทุ่มได้แล้ว ซึ้งแน่นอนเธอต้องไปออกรายการกับทุกอย่างที่เธอไม่เคยมาก่อน คังอินได้บอกเรื่อง ชื่อและประวัติที่โฮรินต้องใช้เพื่อออกรายการสด

* โฮริน ! เริ่มกันเลยแล้วกันนะ เธอต้องจำทั้งหมดที่ฉันพูดต่อไปนี้ให้ได้นะ *

หลังคังอินตือนโฮรินแล้วเค้าก็เริ่มบรรยายเรื่องของ จู ฮีจิน นั้นคือชื่อปลอมของโฮรินที่ใช้ในการออกอากาศคังอินได้แปลงให้สอดคล้องกันเรื่องจิงของโฮรินให้มากที่สุดเพื่อง่ายแก่การจำของเธอ

* ลี ฮีจิน สาวสวยอายุ18ปีจากเมืองไทยที่มากด้วยความสามารถหลายๆอย่างที่ต้องเป็นที่ยออมรับของใครต่อใครที่พบเจอเธอ เธอเป็นคนที่มีนิสัยร่าเริง รักสนุก ชอบสังสรรค์ กับเพื่อนมากและเธอก็ยังเป็นคนที่ยิ้มก่งอีกด้วย ไม่ว่าเค้าคนที่เธอมองเห็นจะเป็นใครเธอก็จะ ยิ้มให้ก่อนเมื่อเจอน่าเธอก็จะเห็นแต่ความสุขสดใสของเธอไม่มีวันหมดเลยทีเดียว เธอเป็นนักเรียนไทยที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาที่เกาหลีเพื่อศึกษาและเรียนรู้วัฒนะธรรมของเกาหลี  แต่แล้วเธอก็ได้เข้ามาประกวดจนโด่งดังถึงปัจจุบัน *

* เอาล่ะโฮริน เธอพอจะเข้าใจไหม ที่ฉันได้บอกเธอไปเนี๊ย ! *

* อื้ม ฉันเข้าใจแล้ว เออพี่คังอิน ฉันล่ะอยากเห็นหน้านักร้องที่ชื่อ เทซุน อะไรนั้นนะจังเลย เพื่อนฉัน จีซอล อยากได้ลายเซ็นฉันเลยเผลอรับปากไป เมื่อวานพี่บอกฉันว่าจะพามาให้รู้จักใช้ป่ะ *

* ใช้ แต่ตอนนี้เธอน่ะทำเรื่องวันนี้ให้รอดก่อนเหอ ฉันล่ะเป็นห่วงจิงๆ อ่ะนิ เอาไปอ่านซะประวัติของ  ลี ฮีจิน ที่เธอต้องสวมรอยแทน คืนนี้จะได้ไม่ผิดพลาด *

คังอินยื้นแผ่นกระดาษสีขาว ที่แม็กติดกันประมาณ8-9ใบให้โฮริน เพื่อนอ่านประวัติส่วนย่อยของ ลี ฮีจิน ขณะที่โฮรินกำลังแต่งตัวเพื่อออกรายการ และโฮรินได้ท่องจำและดูท่าว่าเธอต้องรับศึกหนักซะแล้วซิ เพราะทั้งวันนี้เธอต้องฝึกและเปลี่ยนแปลงตัวเองหลายอย่างเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นทั้งทรงผม การแต่งตัว รวมไปถึงบุคลิกที่เธอต้องเปลี่ยนให้ดูแนบเนียนที่สุด 

                ในห้องแต่งตัวหญิง ของสถานี ABS

เสียงการท่องบทสัมภาษณ์ของโฮรินดังไม่ขาดสาย นั้นเป็นเพราะเธอไม่อยากให้ความแตกเลยต้องท่องจำและฝึกแสดงอารมณ์ต่างๆ ให้เป็นเป็นธรรมชาติในแบบของ ลี ฮีจิน มากที่สุด คังอินได้แต่นั่งเป็นคู่ซ้อมให้กับโฮรินเพราะสงสานที่โฮรินต้องท้องแค่คนเดียว แล้วแล้วก็ถึงเวลาที่เธอต้อออกรายการซักที โฮรินรู้สึกตื่นเต้นจนตัวสั่น กลัวเหมือนเจอผี เหงื่อแตกออกตามรูขุมขน คังอินเลยจับหัวของโฮรินหันกลับมาแล้วบอกว่า

* โฮริน จำไว้นะเวทีนี้เป็นของเธอ เธอคือ ลี ฮีจิน ไม่ใช้ มิน โฮริน เธอต้องทำได้ ฉันเชื่อใจเธอ สู้ๆ *

เมื่อคังอินพูดจบ ก็ไดยินเสียงประกาศชื่อ ลี ฮีจิน จากพิธีกรรายการ

* เวลาที่ทุกท่านรอคอยได้มาถึงแล้วคับ ขอเชิญพบกับนักร้องที่ทำให้วงการบันเทิงต้องสั่นไหว เธอคือ ลี ฮีจิน คับบบ *

แต่ โฮรินก็ทำให้ความคิดที่ คังอินได้จินตนาการถึงภาพของโฮริน ในแบบ เปิ่นๆกับการสัมภาษณ์ในรายการ ได้เปลี่ยนไป คังอินได้เห็นภาพน้องสาวตัวเองเหมือนดาราหน้าใหม่ ที่เพิ่งมาออกรายการยังไงอย่างงั้นเลย สิ่งที่คังอินเห็นคือ ภาพของสาวสวย ฮีจิน ปรากฏบนเวที เธอยิ้มแย้ม สดใส เหมือนที่คังอินได้วาดฝันเอาไว้เลย ดูเธอเป็นเด็กที่เหมือนตื่นเต้นกับการได้มาออกรายการและดีใจกับการได้เป็นผู้ชนะจากการคักเลือกจากคนเป็นพัน เธอพูดกับพิธีกรเหมือนกับเหตุการณ์คัดตัวมันเคยเกิดขึ้นจริงกับเธอ แค่คำพูดโกหกของเธอ ยังทำให้คังอิน เกือบเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นว่า เธอคนนี้ล่ะคือ ลี ฮีจิน ตัวจริงเสียงจริงแต่แล้วเธอก็ทำทั้งหมดออกมาดีมาก เหมือนกับเธอเป็นคนที่ได้รับให้เป็นนักร้องจริงๆ ไม่ว่า กริยา ท่าทาง และน้ำเสียงของเธอเป็นที่ประทับใจของคนดูมากนั้นหมายถึงเธอได้ทำให้เรทติ้งของรายการก็พุ่งกระฉูดอีกแล้ว หลังจบรายการคังอินได้เข้าไปกอดโฮริน แล้วบอกว่า

* โฮริน น้องสาวคนสวย วันนี้เธออยากได้อะไรจ๊ะ บอกมาเลย เดี๋ยวพี่จะหาให้ *

โฮรินได้แต่ง กับการที่คังอินดีใจจนออกนอกหน้านอกตา โฮรินคิดในใจว่า ไหนๆก็พูดแบบนี้แล้วจะขอคงไม่เป็นไรมั้ง

* โฮรินยิ้มแล้วบอกว่า พี่คังอิน ฉันอยากเจอเทซุน จะได้ขอรายเซ็นให้เพื่อนฉัน ไม่งั้นฉันย่แน่เลย พี่ทำให้ฉันได้ไหม๊ เดี๋ยวนี้เลย นะนะ *

ด้วยความดีใจมากคังอินเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารีบโทรบอบ เทซุน ให้รีบมาที่สตูดีโอด่วน

* ฮาโหล เทซุน !นายได้ดูรายการไหม  *

* ได้ดูคับพี่ เธอสวยมากเลย สวยกว่าที่ผมคิดอีก เธอนิล่ะคือ นางฟ้าในฝันชองผมเลย ดูเธอยิ้มยิ่งสวย เห็นเธอแล้วใจผมเหมือนมันจะเต้นออกมาให้เธอคนเดียวเลยคับ *

ขณะที่ เทซุน กำลังพูดเรื่องของ ฮีจินอยู่นั้นเอง คังอินได้แทรกขึ้นว่า

* เทซุน !ฟังฉันก่อนได้ไหม ตอนนี้ฉันมีอะไรจะบอกนายล่ะ ลี ฮีจินเธออยู่กับฉันที่สตูดีโอ นายรีบมาแล้วกัน ก่อนที่เธอจะไปก่อน *

* หะ !จริงหรอคับพี่คังอิน งั้นผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยนะ รอแปปนึง10 นาทีผมถึงแน่ *

และแล้วเทซุนก็ว่างสายไป คังอินยัง งงกัน10นาทีของเทซุนเพราะบ้านของเทซุนกับ สถานี AES มันไกลกันมาก ที่จริงต้องใช้เวลาเกือบ40นาทีว่าจะมาถึงได้ และแล้วเวลาก็ผ่านมาได้ เกือบ 10 นาทีแล้ว ทั้งคังอินแล้วโฮริน ก็ได้ยิงเสียงวิ่งที่เริ่มกังขึ้นเรื่อยๆจนเสียงมันหยุดลงที่หน้าประตูของห้องแต่ตัว และแล้วประตูก็ถูกเปิดออก คนที่อยู่ด้านหลังประตูคือเทซุนนั้นเองมือซ้ายถือกล้อง ส่วนมือขวาถึงปากกาเมจิกสีดำ ดูจากหน้าตาแล้ว เทซุนดูเหนื่อยหอบอย่างมาก แต่แล้ว เทซุน ก็ตลึงกับภาพที่เค้าได้เห็น นั้นคือผู้หญิงที่เค้าเฝ้าฝันถึงมาตลอดทุกวัน ทั้งใบหน้าที่เรียวสวยของเธอ ผิวขาวเนียนสว่าง ตากลมโต มันลงตัวกับ ริมฝาปากสีชมพูใส กับแก้มสีชมพูอ่อนที่ทำให้ใบหน้าของเธอดูสว่างสดใส ชวนให้ใครๆก็ต้องหลงไหลในความสวยของเธอ และแล้ว เทซุนได้เดินเข้ามาในห้องแล้วหยุดตรงหน้าของโฮริน โฮรินดูสีหน้าของเค้าแล้ว เทซุนยิ้มเหมือนดีใจมาที่ได้เจอเธอ คำแรกที่เทซุนพูดคือ

* ลี ฮีจิน ในที่สุดเราก็ได้เจอกันสักที *

แล้วคังอินก็ดังเทซุนนั่งลงกับเก้าอี้ตรงข้ามกับโฮรินเพราะเห็นแก่ความพยายามของเทซุนที่อุส่าห์มาให้ได้ภายใน10นาทีเพื่อที่จะได้เจอโฮริน แล้วคังอินบอกกับเทซุนว่า

* นายนิ มาได้ไง ฉันล่ะตกใจหมดเลย ไม่เห็นต้องรีบมาเลย เธอไม่ได้รีบไปไหนซะหน่อย ดูซิสภาพดูไม่ได้เลย *

          หลังจากที่คังอินพูดจบ โฮรินก็ได้มองไปที่ สะภาพของ เทซุน เธอกลับคิดว่า นี่หรอคือผู้ชายที่ว่าสาวๆไหนเห็นต้องเป็นกรี๊ด โฮรินรับไม่ได้กับสะภาพของเทซุนตอนนั้นเลยจริงๆ เสื้อขาว กางเกงกีฬา รองเท้าแตะ โฮรินได้แต่คิดว่านี่หรอคือ เทซุนที่เพื่อนของเธอครั่งนักครั่งหนา  เธอเลยหยิบเอาซีดี 1 ใน 4 อันในกระเป๋าออกมาดูเปรียบเทียบกัน กับปกซีดี มันต่างกันราวฟ้ากับดินเลยทีเดียว เธอเลยยื่นน้ำที่เธอถือในมืออยู่เอาให้เทซุนเพราะเห็นแต่ความเหนื่อยของเค้า

                * อ่ะนี่ ! กินซะ จะได้หายเหนื่อยซักที  *

          แล้วโฮรินก็เลยยิ้มให้เทซุนโดยไม่ได้ตั้งใจ เทซุนยื่นมือออกไปรับน้ำพร้อมรอยยิ้มที่หวานสุดๆแบบที่สาวไหนเห็นแล้วต้องใจละลาย แต่นั้นคงใช้กับโฮรินไม่สำเร็จหรอก เพราะ เทซุนนั้นไม่ใช้สะเปกของโฮรินเลย แถมตอนนี้เธอยังต้องมีเรื่องจัดการห็เสร็จอีก

                * ขอบคุณคับ *

                และแล้วเทซุนก็ได้สัมผัส มือของโฮรินเป็นครั้งแรก เทซุนรู้สึกเหมือนร่างกายถูกไฟช็อตจากไฟฟ้าแรงสูงจากมือที่นุ่มคลายนุ่นที่เบาบางของโฮริน แต่โฮรินคิดแค่เพียง ดูซิ พี่คังอินก็ไม่ยอมให้น้ำ อีตานี่ดื่มเลย เสียดายน้ำจังเลยฉันพึ่งไปหยิบมาแท้ๆ

                * เออ!ใช้ซิ เธอมีอะไรจะบอก เทซุนหรอ ฮีจิน *

                * อ๋อจริงซิ *

                โฮรินหยิบเอาซีดีเพลงอัลบั้มล่าสุดของเทซุนออกมาแล้วยื่นให้เทซุน

                * ช่วยเซ็นให้หน่อยนะคะ พอดีว่าฉันจะเอาไปฝากเพื่อนที่โรงเรียนน่ะคะพวกเธอเป็นแฟนคลับของนายอ่ะ *

เทซุนหยิบมาเซ็นแล้วก็เลยถามโฮรินว่า

* แล้วไม่เก็บไว้ซักแผ่นเลยหรอคับ *

เทซุนเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มให้โฮรินเพื่อถามถึงว่าโฮริน จะรู้สึกยังไงกับเค้าบ้าง แต่โฮรินกลับบอกเทซุนว่า

* มีซิคะที่บ้านฉันน่ะ ซีดีของคุณสูงเกือบเท่าหัวฉันเลย *

โฮรินได้ยกมือขึ้นประมาณหัวของเธอเพื่อแสดงท่าทางความสูงของซีดี เทซุนตกใจกับคำพูดของโฮริน เค้าคิดไปว่า โฮรินคงมีซีดีของเค้ามากมายครบทุกชุดจนสูงขนาดนั้นเลยเค้าคิดว่าเธอก็คงเป็นหนึ่งในแฟนคลับของเค้าแน่เลยเค้าเลยถามกลับว่า

* โอ้โห เธอซื้อไว้เยอะขนาดนั้นเลยหรอ ไม่หน้าเชื่อเลยนะเนี่ย *

* หะ ไม่หรอกฉันแค่ว่างซีดีนายไว้บนหลังทีวีบ้านฉันเองมันเลยอยู่สูงมากเท่านั้นเอง*

เทซุนหัวเราเบาและหันหน้ากลับไปเซ็นต่อ เทซุน ไม่นึกว่าโฮรินจะเป็นคนที่ตลกเหมือนกัน เทซุนก็เลยยิ่งชอบกับความเป็นตัวของตัวเองและความร่าเริงสดใสของโฮริน ความเป็นตัวเธอยิ่งทำให้เค้ายิงรักเธอมากขึ้นทุกครั้งที่มองหน้าและได้ยิงเสียงของเธอยิ่งทำให้เทซุนรักเธอหมดทั้งใจเลยทีเดียว หลังจากที่เทซุนเซ็นลายเซ็นของเค้าครบ 4 แผ่นแล้ว เทซุนก็เลยยื่นปากกาเมจิกสีดำให้โฮริน

* อ่ะนี้คับ ทีนี้ตาเธอเซ็นให้ฉันแล้ว *

โฮริน ยิ้มแบบงง ให้กับเทซุนจนเธอต้องเอ่ยปากถามว่า

* เออ! แล้วจะให้ฉันเซ็นที่ไหนหรอคะ *

* ก็เซ็นใส่เสื่อของฉันนี่ไง เอาเลยคับ *

ความงงของโฮรินยังคงอยู่แต่แล้วขณะที่เธอถอดหัวปากกากำลังจะเซ็นลงที่อกทางด้านขวาของเทซุนนั้นเอง

* เดี๋ยวคับ ฮีจิน เธอเซ็นผิดข้างอ่ะ ช่วยเซ็นทางด้านขวาทีคับ *

* เอ๊ะ! ทำไมนายถึงต้องให้ฉันเซ็นที่ด้านขวาด้วยล่ะ *

เทซุนยิ้มแบบขำขำเค้ามองหน้าที่ดูงงของโฮรินแล้วบอกว่า

* ก็หัวใจของฉันอยู่ทางด้านขวานินา  เอ๊า!เซ็นให้ตรงหัวใจฉันนะ สักวันนึงมันอาจจะเป็นของเธอก็ได้ *

โฮริน เริ่มหัวเราะ เพราะคำหวานๆของเทซุนในแต่ละคำที่เค้าพูดออกมานั้น ส่วนใหญ่มาจากหนังหรือละคลที่เคยฉายทางทีวีมาแล้วทั้งนั้น เธอเลยไม่ค่อยรู้สึกถึงว่า ที่จริงแล้ว เทซุนกำลังจีบเธออยู่ส่วนเทซุนก็คิดไปซะคนเดียวว่า เธอคงเริ่มที่จะชอบเค้าเข้าแล้วซินะ ทั้งสองคนต่างคิดไปต่างๆนาของอีกฝ่ายในแบบของตัวเอง แต่การเจอกันครั้งแรกของทั้งสองคนก็เป็นไปอย่างราบรื้น หลังจากที่โฮรินเซ็นที่เสื้อสีขาวของเทซุนเสร็จ เทซุนก็เลยเรียกคังอินที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่หลังห้องมาช่วยถ่ายรูปโฮรินกับเค้า

* คังอินมาทางนี้ก่อนซิ ช่วยมารถ่ายรูปให้เราที *

หลังจากนั้นคังอินก็ว่างสายโทรศัพท์แล้วเดินมาถ่ายรูปให้ทั้งสองคน เทซุนเลยสะกิดโฮรินที่ยืนอยู่ข้างๆ

* นิเธอ ชอบถ่ายรูปป่ะ ช่วยถ่ายกับฉันทีซิ โอเคนะ *

                การช่วยของเทซุนทำให้ความคิดที่โฮรินมีให้กับเค้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

* หุหุ หมอนี่ ก็ตลกเหมือนกันแฮะ *

โฮรินเลยยิ้มเล็กออกมาก่อนจะทำน่าตาอินโนเซ้นแล้วพูดออกมาว่า

* ฮืมมมม ก็ดีนะที่จิงฉันก็ถ่ายรูปไม่ค่อยเก่งหรอกนะ แต่เพื่อนายแล้วจะลองดู *

เมื่อเทซุนได้ยินคำนี้ เค้าคิดว่าทำไมเธอถึงได้น่ารักแบบนี้นะ ทั้งมีน้ำใจทั้งเห็นใจคนอื่น เป็นคนดีจริงๆ คนนี้ล่ะคือนางฟ้าในฝันของเค้า แต่เทซุนยังรู้ถึงความเฮี้ยวของโฮรินน้อยไป  เวลาผ่านไปเกือบ30นาทีผ่านไป ด้วยความสะใจโฮรินเธอกลับชวนเทซุนถ่ายรูปต่อ แทนทีคังอินจะห้ามแต่เค้าก็หยุดหัวเราะกับท่าทางของทั้งสองคนไม่ได้ และแล้วหน่วยความจำของกล้องก็เต็ม ไม่น่าเชื่อเลยว่าโฮรินกับเทซุนจะถ่ายรูปกันได้เกือบ100 รูปในเวลาเพียงแค่ 30 นาที คังอินได้พูดเบาๆกับโฮรินว่า

* นิ ฉันว่าเรากลับกันดีกว่านะ ดึกมาแล้ว *

* อื้ม ฉันก็ว่าเหมือนพี่ล่ะ รีบกลับดีกว่าหิวข้าวแล้ว *

คังอินกับโฮรินเลยบอกลาโดยบอกว่า คังอินจะเป็นคนไปส่งเธอเองเทซุนก็เลยจะอาสาที่จะไปส่งแต่โฮรินเลยพูดดักคอเทซุนว่า

* ไม่เป็นไรหรอกคะ ก็พี่คังอินเค้าเป็นคนรู้จักของแม่ฉันน่ะคะ แล้วบ้านก็อยู่ทางเดียวกันด้วย ให้พี่เค้าไปส่งก็ได้ไม่ต้องเป็นห่วงคะ *

แต่เทซุนเค้าดูเหมือนกับไม่อยากที่จะให้เวลาที่เค้าอยู่กับเธอหมดไป เค้าเลยขอเบอร์มือถือของโฮริน โดยบอกว่าจะได้ส่งรูปให้แต่โฮรินกลับให้อีเมลเค้าแทน เพราะกลัวว่าถ้าเค้าโทรมาบ่อย คงไมมีเวลาทำอย่างอื่นแน่ 

ที่บ้านโฮริน

หลังจากที่เธอได้กินข้าวแล้วทำธุระส่วนตัวเสร็จ หลัง สามทุ่มของทุกวันเธอก็จะเล่นแชทกับเพื่อนๆของเธอทุกวัน และอีกย่างเธอก็จะรอดูว่าเธอจะได้รับรูปทางเมลจากเทซุนหรือป่าว แต่พอเธอเปิดเมลแล้ว เธอเจอจดหมายทางอีเมลของเทซุนเกือบ 10ฉบับส่งมาซึ้งหนึ่งในนั้นก็มีรูปของเธอกับเทซุนอยู่ด้วย โฮรินเธอได้ลองเปิดจดหมายฉบับอื่นๆดูโฮรินเจอแค่รูปภาพของเทซุนที่เธอคิดว่าภาพพวกนี้เป็นภาพที่ไม่ได้ออกตลาดทั่วไปแน่นอนเพราะเธอได้ลองเอารูปนึงจากทั้งหมดเกือบ500รูปหรือมากกว่านั้นไปให้เพื่อนเธอดูแล้วว่าไม่เคยมีออกท้องตลาดทั่วไปแน่นอน และโฮรินยังเจอคลิปวีดีโอของเทซุนที่พาเธอไปรู้จักรอบๆห้องของเค้า ดูแล้วห้องของเทซุน เป็นห้องสีครีม ที่ถูกตกแต่งด้วยฟอนิเจอร์สีน้ำตาลอ่นและเข้มตัดกันไป ดูๆเป็นห้องที่ค่อนข้าง คราสซิกมากเลยทีเดียว และใหญ่กว่าห้องนอนของโอรินหลายเท่าเหมือนกันนะนิ ทั้งสวยเป็นระเบียบ  รวบไปถึงคลิปบอกความรู้สึกของวันนี้ที่เทซุนได้เจอกับโฮรินเป็นครั้งแรกอีกด้วย ทั้งหมดที่เค้าส่งมาดูจากสะภาพห้องและเวลาในคลิบจากนาฬิกาด้านหลังเทซุนคงถ่ายหลังจากที่ทั้งสองคนแยกกันจากห้องแต่งตัวในสตูดิโอแน่นอนเลย โฮรินคิดว่าที่เค้าทำก็คงน่าสนุกดีแต่ดาราคนดังแบบเค้าทำไมถึงคิดที่จะส่งอะไรแบบนี้มาให้เธอตัวของโฮรินก็ยังงงกับเรื่องนี้อยู่เลย แล้วที่คอมของโฮรินก็มีหน้าต่างพูดคุยอันใหม่ของคนที่อยากรู้จักเธอขึ้นมา  แต่เธอดูแล้วเมลที่ออนมันดูคุ้นๆยังไงก็ไม่รู้แต่พอเธอได้คุยไปคุยมาเธอก็รู้ได้เลยว่าคนที่เธอคุยด้วยคือเทซุนนั้นเอง คืนนั้นทั้งคืนเธอได้คุยกับเทซุนเป็นครั้งแลกและค่อนข้างนานทีเดียวก่อนที่จะนอนโฮรินได้บอกกับเทซุนว่า

* เทซุน รู้ไหม๊ ตั้งแต่ที่ฉันได้เล่นแชทมานายเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันได้คุยเลยนะ  ฉันไปนอนก่อนนะ บายจ๊ะ *

หลังเธอพิมพ์จบเธอก็เอารูปของเธอกับเทซุนลงโทรศัพท์เธอได้ปิดแชทแล้วเข้านอนเลยทันที ก่อนนอนโฮรินบ่นกับตัวเองว่า

* เทซุนคงเป็นคนขี้เก็กน่าดูเลย แถมยังหลงตัวเองมากๆซะด้วย เพราะใครที่ไหนจะยอมส่งรูป กับคริปแบบนี้มาให้คนที่เพิ่งรู้จักกันดูล่ะ อีกอย่าง เข้าเป็นคนดังซะขนาดนั้นทำแบบนี้มันดีแล้วหรอ หมอนั้นเหมือนเคยเห็นที่ไหนนะ เชอะช่างมันเหอะ ฉันไม่ชอบเลย *

แล้วเธอก็หลับไป แต่คนที่ยังไม่หลับเลยคือเทซุน หลังการแชทกับโฮรินจบลง เค้าก็ได้แต่เปิดอ่านหน้าต่างแชทที่เค้ากับโฮรินได้พูดกันซ้ำไปซ้ำมาแล้วนั่งยิ้มเหมือนคนบ้า จนเค้าพอใจแล้วเทซุนก็ไปเปิดรูปที่เค้ากับโฮรินดูหลายต่อหลายรอบ ก่อนนอนคืนนั้นเทซุนคิดถึงทุกๆอย่างที่เค้าได้ทำกับโฮริน หรือ ฮีจิน นักร้องสาวสวยที่ทำให้เค้าเชื่อว่าเธอคือคนที่เค้ารักมากที่สุด เธอเป็นสิ่งที่ฟ้าส่งลงมาเพื่อให้เค้าได้รักเธอตลอดไป  และแล้วเค้าก็  Z Z Z

วันต่อมา

* โฮริน เธอเอานีไปนะ นี่เป็นตารางคิวที่เธอต้องให้สัมภาษณ์และคิวงานของเธอที่ต้องไปออกรายการเยอะมากเลย เอาไปอ่านก่อนแล้วกันนะ *

* นิพี่ ฉันมีอะไรจะบอกพี่อย่างนึงนะ ฉันจะเปิดเทอมแล้วนะ อีกแค่หนึ่งอาทิตย์ฉันก็เปิดเรียนแล้วนะ ถ้าฉันงานเยอะแบบนี้มีหวัง สอบตกแน่เลย แล้วพี่จะทำยังไงอ่ะ *

โฮรินแทรกขึ้นระหว่างที่คังอินกำลังพูดเรื่องตารางงานและคิวของโฮริน ซึ่งทำให้คังอินคิดถึงว่าจะทำยังไงกันเวลาแค่หนึ่งสัปดาห์ที่จะทำให้เธอดังเท่ากันเทซุนได้ แล้วก็มีเวลาพอให้กับงานทั้งหลายที่ทยอยเข้ามาอย่างไม่หยุดหยอน ซึ่งคังอินก็เลย ต้องใช้วิธีแบบของเทซุนในการจัดตารางงานคือ ตั้งแต่วันจันทร์ ถึงศุกร์ต้องเรียนตามปกติ แต่เวลาเสาร์อาทิตย์โฮรินจะต้องกลายร่างเป็น ฮีจินนักร้องสาวชื่อดัง ซึ่งตารางนี้ใช้ได้กับเทซุนมาแล้ว คังอินเลยต้องรีบจัดการเรื่องทั้งหมดให้ได้ภายในเช้านี้เลย

* โฮริน วันนี้วันจันทร์ใช้ป่ะ *

* อื้ม วันจันทร์ *

* พี่ว่าเธอต้องเริ่มงานวันนี้เลย จะได้จักตารางทั้งหมดลงตัวซักที *

* หะ เอางั้นเลยหรอ *

โฮรินรู้สึกว่าคังอินบ้าไปแล้วแน่ ทำไมต้องชอบทำอะไรที่ไม่มีการวางแผนร่วงหน้าก่อนซักที

วันจันทร์( วันนี้ล่ะ )

คังอินได้พาโฮรินไปที่ห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในกรุงโซล ซึ้งโฮรินก็ยังไม่เคยไปที่นั้นเลยซักครั้ง เธอตื่นเต้นมากเลยทีเดียวที่เห็นคนมากมายแล้วสินค้าแพงๆแบบที่ชาตินี้เธอคงไม่มีทางหาเงินมาซื้อได้เลย คังอินพาเธอไป แผนกเสื้อผ้าผู้หญิงโดยที่เค้าไม่อายเลยซักนิด ถึงแม้คนจะมองมากแค่ไหนก็ไม่สะทบสะท้ายเลย  เค้าได้เลือกเสื้อผ้าสวยๆมากมายจนโฮรินคิดกับตัวเองว่าเธอจะได้ลองเสื้อทั้งหมดนี้เลยหรอ หลังคังอินเลือกเสร็จก็พาโอรินไปวัดตัวว่าเธอนั้นมีหุ้นและรูปร่างเท่าไหร่ แล้วคังอินก็ไปเลือกเสื้อผ้าที่โฮรินสามารถใส่ได้อีกครั้ง เพื่อให้โฮรินลองจนถูกใจคังอิน แต่เสื้อผ้าที่คังอินเลือกทั้งหมดนั้นเป็นเสื้อผ้าที่โฮรินยังไม่เคยใส่แถมยังมีราคาแพงมากอีกด้วย คังอินเหมาเสื้อผ้าทั้งหมดที่โฮรินใส่ได้เกือบทั้งร้าน ซึ่งนั้นรวมไปถึงชุดราตรีที่ใช้ออกงานสังคมต่างๆอีกด้วย แต่เวลาก็ผ่านไปจนเที่ยงแล้ว

* พี่คังอิน ฉันหิวแล้ว พาฉันไปหากินอะไรหน่อยซิ *

* อืมโฮรินชอบซูชิป่ะ ฉันเลี้ยงเอง  *

* มื้อนี้พี่เลี้ยงฉันจิงป่าวเนี๊ย *

* อืม แล้วอยากกินไหมล่ะ หรือว่าเธอจะไม่กิน *

* ไปเลยพี่ร้านไหนร้านฉันก็กินได้หมดล่ะ ขอแค่ฟรี *

คังอินมองหน้าที่ยิ้มแย้มของโฮริน เค้าคิดว่า ถ้าเค้ากับโฮรินไม่ได้เจอเหตุการณ์แบบนี้เค้าทั้งสองก็คงจะไม่ได้มีโอกาสที่จะได้มาเดินช็อปซื้อของแบบนี้แน่เลย หลังจากที่คังอินต้องจ่ายค่าอาหารที่โฮรินกินไปทั้งหมดนั้น คังอินสามารถลี้ยงครอบครัวได้มื้อนึงเลยทีเดียวแล้วทั้งสองก็ต้องไปซื้อเครื่องประดับที่โอรินต้องใส่เวลาไปไหนมาไหนตอนที่เธอคือ ฮีจิน คังอินพาโฮรินไปที่ร้านเครื่องประดับที่เป็นที่นิยมและทันสมัยที่สุดของวัยรุ่นตอนนี้ เธอได้ลองเครื่องประดับทุกชิ้นในร้าน ยกเว้นแต่ อันที่เจ้าของร้านเป็นคนใส่ซึงเธอก็อยากใส่อยู่เหมือนกัน

* พี่คังอิน เหลือซื้ออะไรอีกล่ะ นิฉันเดินมาจนเหนื่อยแล้วนะ *

* เธอไม่ต้องบ่นเลยน่า วันนี้ทั้งวันเราต้องอยู่ที่นี่แน่ ราการที่เธอต้องซื้อยังมีอีกมาก ฉันรับรองได้ว่าเธอต้องเป็นคนแรกของเกาหลีที่ได้ลองเสื้อผ้า รองเท้าและเครื่องประดับหมดห้างนี้เป็นคนแรกแน่ *

และแล้วคำที่คังอินพูดก็ได้เป็นจริงกับโฮริน เธอได้รองแล้วใช้ทุกอย่างที่อยู่ในห้างทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น เสื้อผ้า ของใช้ เครื่องหระดับ น้ำหอม และของต่างๆที่จำเป็นต่อ ฮีจินที่ต้องใช้  แต่ที่คังอินลืมไม่ได้เลยคือ ของกินขนมที่โฮรินซื้อ

* โฮริน ขนมที่เธอซื้อมานิมันจำเป็นอะไรหะ ซื้อมาอย่างกับอดอยากมาแต่ที่ไหน หรือว่าเธอจะเอาไว้กินข้ามปีหรือไง *

* นิพี่ !!  ฮีจินก็ต้องมีกินนิดกินหน่อยบ้างล่ะ พี่บ่นไปของพวกนี้มันก็เอาไปคือไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้น พวกเรามากินด้วยกันนะ *

โฮรินพูดเพื่อเอาใจคังอินให้หายโกธรเธอ เพราะเธอได้ซื้อของกินมาเยอะจนรถของคังอินสามารถเปิดร้านขายขนมเคลื่อนที่ได้เลยทีเดียว

วันอังคาร (ทัวร์สถานีABSและค่ายthe apt premiem project - ดิแอ็ฟพีเมียร์ โปรเจ็ก)

คังอินได้พาเธอไปรู้จักกับคนในวงการบันเทิงทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ในถานะของ ฮีจิน ไม่ว่าจะเป็นโปรดิวเซอร์รายการต่างๆของสถานี ทั้งช่างกล้อง ผู้กำกับ คนควบคุมรายการ คนเขียนแผนรายการ ช่างแต่งหน้า รวมไปถึงคนทำความสะอาดของสถานี ทุกคนต่างชื่นชมเธอในความสามารถหลายๆด้านของเธอ สถานีโทรทัศน์ของ ABS มีทั้งหมดเกือบ 23 ชั้น เธอได้เดินไปทั่วทั้งหมดภายในวันนึง ใบหน้าของทุกคนที่เธอเห็นวันนี้มากกว่า 10000 หน้า เธอก็ยังคงจำแต่คนที่สำคัญๆที่เธอคงเพิ่งได้ยามคับขัน ส่วนคนอื่นๆก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง เธอรู้สึกว่าการที่เป็นดารา ถ้าไม่มีใจรักจริงๆก็คงจะเหนื่อยและน่าเบื่อไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ที่โฮรินชอบที่สุดในการมาวันนี้คือ เธอได้พกสมุดเล่นนึงมาขอรายเซ็น ดาราและนักร้องที่อยู่ในสถานีวันนั้นทั้งหมดเลย ไม่ว่าจะเป็น ดารา นักแสดง นักร้อง พิธีกร นักข่าว และคนดังๆในวงการมากมาย หลังจากที่คังอินพาโฮรินในร่างชองฮีจินไปรู้จักกับคนในสถานีของABSแล้วเค้าก็ได้พาเธอไปทัวร์ที่ค่าย the apt  premiem project เป็นค่ายดังที่นักร้องในค่ายมีคุณภาพมากที่สุดด้วยความสามารถ ทั้งร้อง เต้น เล่นละคร ทำให้เป็นที่ยอมรับของวัยรุ่นในปัจจุบันซึ้งโฮรินก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก เธอเลยดูตื่นเต้นมากกับการมาครั้งนี้ และแล้วโฮรินกับคังอินก็ได้เริ่มเดินอีกรอบ แต่ครั้งนี้ตึกของค่าย the apt  premiem project มีน้องกว่าสถานี ABS เพราะมีแค่ 9 ชั้น และขณะที่เธอกำลังขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้น 2 กับคังอินสองคนนั้นเองเธอก็เสียงของผู้ชายคนนึงตะโกนมาว่า

* เดี๋ยวคับๆ รอผมด้วยคับ *

แต่โฮรินกลับรีบกดลิฟท์ปิดประตูอย่างรวดเร็วและไม่มีคนเห็น แต่คังอินกลับยื่นมือไปกดเปิด โฮรินตีมือของคังอินแล้วบอกว่า

* เดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอก เห็นไหมเราเลยจะช้า *

คังอินยิ้มแล้วกระซิบกับโฮรินว่า

* รอดูเองแล้วกัน ว่าใครมา *

และแล้วผู้ชายคนนั้นก็เข้ามา เค้าสูงกว่าโฮรินเยอ ทั้งขาว แถมยังหุ่นดีอีกต่างหาก โฮรินมองด้านหลังของเค้าดูคุ้นๆ คังอินเลยกระซิบให้โฮรินทักเค้า แต่เธอก็ยังไม่กล้า เลยได้แค่ชะเง้อ มองหน้าเค้าทางด้านข้าง

* โอ้จ๊อด ! มันยอดมากเลย เค้าจริงด้วย *

โฮรินคิดในใจพร้อมดีใจจนออกนอกหน้านอกตา เธอยิ้ม กว้างสุดๆ กระโดดเป็นลิงเป็นค้างและบิดตัวไปมาอยู่ด้านหลังของผู้ชายคนนั้น  เพราะผู้ชายคนนั้นคือ ฮาน แจซองนักร้องเพลงฮิบฮอบ ป็อป แดนซ์ ซึ้งความสามารถในการเต้นของแจซองก็ไม่ใช้น้อยเลย แล้วเสียงของเค้าก็ยังเคยสะกดคนดูมาแล้วทั้งประเทศ เพราะช่วงที่เค้าเพิ่งเป็นนักร้อง เค้าได้ร้องเพลงในวันครบรอบ 10ปีของค่าย the apt  premiem project มาแล้ว หลังจากนั้นก็มีเสียงตอบรับจากแฟนคลับค่อนข้างดีเลยทีเดียว ด้วยความสามารถของ แจซอง กับหน้าตาอันหล่อสุดๆโดนใจทำให้โอรินคลั่งเค้าสุดๆ เธอไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจะได้มาเจอเค้าวันนี้ และในลิฟท์นี้ด้วย โฮรินเกือบพลาดสิ่งที่สัมคัญที่สุดในชีวิตไปซะแล้ว แจซองหันกลับมามองหน้าเธอ แล้วดูเหมืนจะตกใจนิดหน่อย

* เออ! ขอโทษนะคับ คุณคือ ฮีจินหรือป่าวคับ *

* หะ !! อ๋อค่ะๆฉันชื่อฮีจินคะ *

* โห ตัวจริงเสียงจิงเลยนะเนี่ย วันที่คุณออกรายการสดผมก็ดูคับคุณสวยมากเลย ผม ฮาน แจซอง คับ *

* คุณคือ แจซองหรอคะ ฉันชอบเพลงคุณมากเลยคะ เพราะมากๆ *

* ขอบคุณคับ แล้ววันนี้มาทำอะไรที่นี้หรอคะ *

* อ๋อก็มาทำความรู้จัดเอาไว้อ่ะคะ แล้วคุณ แจซองล่ะคะ *

* ผมก็มาอัดเสียงล่ะคับ เตรียมออกอัลบั้มใหม่ ในปลายปีนี้คับ ยินดีที่ได้รู้จักนะคับ *

* คะเช่นกัน *

โอรินกับ แจซองก็จับมือกันทำความรู้จักตามมารยาท แต่ฮีจิน คิดในใจว่า

* หุหุ เค้าจับมือเราด้วย โอ้เป็นผู้ชายคนนี่มีเสน่ห์แต่กำเนิดโดยแท้ *

* ผมขอถ่ายรูปด้วยได้ไหม๊คับ คุณคับช่วยถ่ายรูปให้เราหน่อยคับ *

* ได้คับ *

ฮาน แจซอง หันไปบอก คังอินที่ยืนอยู่ข้างโฮรินและยื่นโทรศัพท์ให้เพื่อที่จะให้ถ่ายรูปคังอินเลยกดถ่ายให้...ไป2รูป

* เดี๋ยวคะ เอากล้องฉันด้วยคะ *

หลังคังอินถ่ายเสร็จเสียงโทรศัพท์ของโฮรินก็ดังขึ้น แค่แปปเดียวแล้วหยุดลง คังอินเลยคืนโทรศัพท์ให้ ฮาน แจซอง ลิฟท์ก็เปิดพอดี ห้องอัดเสียงต้องขึ้นไปอีกแต่โฮรินต้องออกลิฟท์ที่ชั้นสอง

* แล้วเจอกันไหม่คะ *

โฮรินบอกลา ฮาน แจซอง พร้อมบ่นว่าใครโทรมาหาเธอเพราะเบอร์ที่โชว์มันไม่คุ้นเอาซะเลย เธอเลยถามคังอินว่า

 * พี่คังอินรู้จักเบอร์นี้ป่ะ จะโทรมาทำไมก็ไม่รู้ถ้าคิดจะว่างก่อนฉันรับ *

คังอินหัวเราะแล้วบอกความจิงกับโฮรินว่า

* ก็เบอร์ของ ฮาน แจซอง ไงฉันแอบโทรตอนที่ถ่ายรูปจากกล้องเธอ นิ ฉันอุส่าห์ทำให้เธอเลยนะเนี่ย ขอบคุณสักคำเธอจะมีไหม  *

โฮรินตาโตเมื่อได้ฟังคังอินพูด

* จิงหรอ พี่คังอินนี่เบอร์ของ ฮาน แจซอง จริงๆหรอ พี่นิเป็นพี่ที่ทั้งหล่อทั้งฉลาดแถมยังมีน้ำใจอีกต่างหากนะนิ พี่นิขณะเวลาแค่นิดเดียวพี่ก็ได้เบอร์มาแล้ว ทำได้ไงอ่ะ *

* มันเป็นเรื่องธรรมะดาของผู้จัดการส่วนตัวของดารา พี่มีเบอร์เทซุนด้วยนะ เธอจะเอาป่าวล่ะ *

*ไม่ล่ะขอบายเลย ถ้าเป็นเทซุน เค้าไม่ใช้สเปกฉันเลย *

และแล้ววันนั้นทั้งวันเธอก็ได้ลายเซ็นของดารามาเกือบหมดทั้งค่าย และที่เธอยังไม่มีก็เป็นส่วนน้อย และส่วนน้อยที่ว่านั้นก็มี เทซุน อยู่ในนั้นด้วย  

                -*-*-อ่านต่อพรุ่งนี้นะคับ-*-*-