ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The summer trip โกอินเตอร์...ที่ซิดนีย์

    ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5: โฮสท์เทวดา

    • อัปเดตล่าสุด 6 ต.ค. 54


      

                อยากหลับตาอยู่อย่างนั้นทำอยู่อย่างนั้นฝันถึงเธอเรื่อยไป ><  ในที่สุดฝันของผมก็ถูกทำลายลงเพราะไอ้เสียง กริ๊งงง! ของโทรศัพท์ดังขึ้น ผมตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงียแล้วรับสาย

    ฮัลโหล๋วววว

    (พอร์ช อาจารย์จะโทรมาบอกเราว่า เธอกับดรีมได้โฮสแล้วนะ เดี๋ยววันนี้ตอนสิบโมงเค้าจะมารับ ยังไงก็เตรียมตัวรอเลยนะ นี่มันแปดโมงครึ่งแล้วตื่นได้แล้ว)

                ตู้ด ตู้ด ตู้ด ตู้ด!

    วางสายกรุซะงั้น O_o โอเค  เดี๋ยวจะเตรียมตัวเดี๋ยวนี้แหละครับ แต่ก่อนอื่นต้องไปบอก ดรีมก่อน

                “ดรีม อาจารย์บอกว่าตอนสิบโมงโฮสจะมารับแล้ว ตื่นได้แล้วอย่านอนขี้เซา

    เฮ้ยยย!ปลุกแล้วยังไม่ตื่นอีก จะนอนไปถึงไหน เขย่าๆตัวก็ไม่รู้สึก แต่ทำไมความรู้สึกตอนเขย่ามันเหมือนไม่ใช่คนนอนวะ? ผมกระชากผ้าห่มออกมาก็พบคำตอบว่า

    มันเป็นหมอนข้างนี่หว่า! ดรีมหายไป!!!!!!!!!!

     

    เห้ย! หายไปไหนวะเนี่ย? อย่ามาเล่นซ่อนแอบกันนะ ไม่เล่นด้วยนะโว้ย! ผมค้นหาเธอทั่วห้อง ไม่ว่าจะเป็นตรงระเบียง ห้องน้ำ ในตู้ ใต้เตียง ตู้เย็น(คนบ้านใครอยู่ในตู้เย็นวะ) หาแล้วก็ไม่เจอเลยอ่ะ หรือว่าเธอจะหนีออกไปข้างนอก ทำไมกัน แค่นอนห้องเดียวกับผมคืนเดียวต้องหนีกันเลยหรอ? ต้องรีบออกไปตามหาซะแล้ว เดี๋ยวจะโดนอาจารย์ด่าเอา

    ผมวิ่งออกมาจากห้องด้วยสภาพหัวยุ่งๆแล้วใส่ชุดนอน เข้าไปในลิฟท์เพื่อจะตามหาดรีม

    แต่มันก็ยิ่งสร้างความลำบากให้ผมคูณสอง เพราะว่าโรงแรมนี้มียี่สิบห้าชั้น แล้วให้กรุกดทีละชั้นตามหาเนี่ยนะ? เวียนหัวตายก่อนพอดี ชั้นไหนดีก่อนนะ เอาชั้นล็อบบี้ก่อนเลยแล้วกันง่ายดี

    ชั้น3

    ชั้น2

    ชั้น1…

    ปิ๊ง!(ประตูลิฟท์เปิดออก)

    ผมเจอเธอแล้ว!อยู่ตรงนั้นนั่นเอง ขอบคุณสวรรค์ ผมรีบวิ่งติดสปีดอย่างสุดเหวี่ยง

                นี่เธอมายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้เนี่ยฮะ รู้ไหมว่าชั้นตามหาแทบแย่ผมทำดุใส่

                “ก็วิวมันสวยดีอ่ะ แล้วอีกอย่างชั้นเห็นว่านายหลับสบายอยู่ เห็นละเมอพูดชื่อใครก็ไม่รู้ เลยไม่อยากปลุกน่ะ อิอิ

                “หลับสบายบ้าไร พื้นเย็นโคตร เธอขี้เกียจปลุกชั้นต่างหากล่ะ แล้วนี่ไม่คิดจะบอกกล่าวบ้างหรอว่าจะไปไหน ถ้าเกิดเธอเกิดอันตรายขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ หา” =()=

                ชั้นจะไปไหนมันก็เรื่องของชั้น ทำไม หรือว่านายเป็นห่วง?”เธอพูดพร้อมทำหน้าเยาะเย้ยใส่ผม กวนจริงๆเลยนะยัยบ้า! ^o^

                มะไม่มี๊ใครเป็นห่วงเธอทั้งนั้นปากบอกไม่รักไม่สนไม่เป็นอะไรใจไม่ตรงกับปาก ><

                “แล้วที่วิ่งเหนื่อยหอบมาเนี่ย ไม่ได้เป็นเพราะตามหาชั้นหรอกหรอ?”

                “เออๆ พอใจยัง ฮะเขิลลลลนะเฟ้ยยยยย บรึ๋ยส์

                ค่ะ คุณพอร์ช แหม ทำหน้าบูดหน้าบึ้งเดี๋ยวไม่หล่อนะแอร๊ยยยย ละลายเลยกรุ ^_^

                “ไม่ต้องมาทำเสียงออดอ้อนเลยนะ รู้ไหมว่าสิบโมงโฮสจะมารับ?”

                “อ้าวหรอ เออนิเมื่อคืนอ่ะรู้เปล่าว่าตัวเองละเมอพูดว่าอะไรไปบ้าง?”

                “จะรู้เรอะ บอกมาสิ!”

                “ไม่บอก! บอกก็โง่สิ แบร่เธอแลบลิ้นใส่ผมแล้ววิ่งออกไปจากลิฟท์เข้าไปในห้อง

                เออดี เพราะไม่มีใครเค้าจะอยากรู้หรอกผมแกล้งทำปากแข็งอีกแล้ว

                แน่จริงนายก็ปากแข็งไปให้ตลอดแล้วกันนะ ชิส์เธอพูดแล้วจัดการเก็บของใส่กระเป๋า

               

    ผ่านไปสองชั่วโมง

                ผมและดรีมลงไปยืนรอที่หน้าโรงแรม อากาศที่หนาวและมีลมแรงทำให้ผมแทบหนาวสะท้าน *____* ไม่นานนักก็มีรถสปอร์ตป้ายแดงคันนึงขับมาจอดอยู่ตรงข้างหน้าผม ชายหนุ่มคนหนึ่งลงมาจากรถ เขาใส่แว่นตาสีดำยี่ห้อแบรนด์เนม อยากจะบอกว่าแม่มเท่ห์โคตร สักพักเขาก็ถอดแว่นออกมา โอ้วว! ผมแทบจะอึ้ง อะไรจะหล่อขนาดนี้ ตาสีฟ้าอันเป็นประกาย ผมสีบลอนด์และจมูกโด่งๆของเขาทำให้ดูหล่อขั้นเทพ เหมือนบี้เดอะสตาร์รวมร่างฟิวชั่นกับโดม ปกรณ์ลัมยังไงอย่างนั้น เหมือนเป็นฝาแฝดCody Simpson สาวๆที่เห็นคงต้องใจละลาย และตอนนี้ผมก็รู้สึกว่าดรีมก็เริ่มละลายซะแล้ว T0T

                “Are you Porsche?”หนุ่มมาดพระเอกถามผม

                “Yes! I’m Porsche”

                “Wow! I’m Tom and nice to meet you, Porsche”

                “Nice to meet you”ผมพูดพร้อมจับมือตามมารยาท

                “Who’s that girl?”

                “This is Dream, my friend and Dream this is Tom” ผมแนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน

                “Hi Tom! Nice to meet you” เธอจับมือไอ้ทอมหล่อนั่น*o*(จับมือเราสะอาดกว่านะ)

     

                ผ่านไปสองนาที กรุอยากจะถามว่า เมิงจะจับมือกันไปอีกนานไหม? มือพันกันเป็นปลาหมึกเลย สายตานี่จ้องมองกันใหญ่ ไม่ใช่ปลากัดนะ อย่าทำแบบนี้กันต่อหน้าได้ไหม เสียใจนะเฟ้ย TOT

    ผมแกล้งไปยืนรอหน้ารถ รอสองคนนี้เลิกสนทนากัน แต่ก็ไม่มีใครเห็นเงาหัวผมสักคน แม่มก็ยังคุยกันต่อไป คุยกันอย่างออกรสออกชาติ สนุกเลยล่ะสิ กรุสนุกด้วยไหม? เห็นกรุเป็นขยะไปในทันใดเลยหรอดรีม ไม่น่าแนะนำให้รู้จักกันเลย นี่กรุฆ่าตัวเองชัดๆ หมดกันชีวิต*____*

     

    กว่าจะไปได้ ใช้เวลาไปสิบห้านาที ล่ำลากันยังกะจะไปนอกโลก เข้ามาไอ้ตาทอมนี่ก็เอาแต่นั่งอมยิ้ม เมิงจะยิ้มทำไม? อย่าบอกนะว่าปื๊งยัยดรีมเข้าให้แล้ว แล้วกรุล่ะ? นี่แค่รู้จักเมิงก็ใช้ความหล่อมารังแกกรุเลย เชิญเลยพ่อเทพบุตร พ่อCody Simpson เชอะ!

                “Our mansion is right there” เมิงจะรวยไปไหนนนนนนฟระ

                ว้าวว!ไม่น่าเชื่อ สมกับคำที่โฮสท์ผมโม้ไว้ซะด้วย นี่มันสวรรค์ชัดๆ บ้านใหญ่มาก เนื้อที่ไม่ต่ำกว่าสิบไร่ มีน้ำพุที่สวยงาม สนามเทนนิส สระว่ายน้ำ บ้านสไตล์โมเดิร์นที่มีอยู่4ชั้น แต่มีสมาชิกในบ้านแค่สามคน นี่เมิงให้ใครอยู่กันหรอ? จะมีที่ไรไว้เยอะแยะ บ้านที่ไทยดูเหมือนเป็นรูหนูไปเลยอ่ะ สักพักทอมก็พาเข้ามาในบ้านและแนะนำห้องต่างๆ ชั้นหนึ่งคือห้องรับแขก ห้องทานข้าว ชั้นสองก็จะมีสำนักงานและห้องโฮมเธียเตอร์ ไว้ดูหนัง เล่นเกม ร้องคาราโอเกะตามใจชอบ ชั้นสามจะเป็นห้องโฮสท์พ่อกับโฮสท์แม่ ส่วนไอ้ชั้นสุดท้าย ก็คือชั้นของทอม คือมันครองชั้นนี้แต่เพียงผู้เดียว โหยยยย รวยได้อีก พ่ออภิมหาเศรษฐี อะไรจะโชคดีปานนี้ อยากได้อะไรก็ไม่ต้องห่วง แค่เรียกคนใช้มาจัดการ ทุกอย่างก็จะเคลียร์หมด เห็นเคยบอกว่าพ่อทำอาชีพหมอ นี่นอกจากเป็นหมอก็ยังขุดทองขายด้วยหรือเปล่าเนี่ย? บร้าไปแร้นนนน ผมรู้สึกไม่กล้าเอาตัวผมไปแตะกับสิ่งของที่นี่เลย กลัวของมูลค่าแพงๆจะเสียหมด ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าจะได้โฮสท์ที่มีบ้านไฮโซขนาดนี้ J

                “Hello Porsche. I’m Steve, Tom’s dad” พ่อโฮสท์กล่าวทักทาย

                “Hello Porsche. I’m Risa, Tom’s mom”แม่โฮสท์กล่าวตาม

                โอ้ววว สมควรแล้วที่ลูกออกมาหล่อลากดินขนาดนี้ เพราะทั้งพ่อและแม่ของทอมเนี่ยหน้าตาดีทั้งคู่ ขนาดอายุก็เริ่มเยอะแล้ว แต่ก็ยังดูไม่แก่มากเลย นับถือคนบ้านนี้จริงๆ

    หลังจากเห่อบ้านหลังโตแล้ว ผมก็เข้าไปในห้องของทอม ซึ่งผมจะต้องนอนร่วมกับเค้าด้วย สถาพห้องดูไฮโซมาก อย่างกะเป็นห้องดารา มีรูปเค้ารายล้อมด้วยสาวๆแปะตามฝาผนัง แต่ละคนสวยๆแจ่มๆหมดทุกคน คาดว่าคงจะเป็นแฟนไอ้หมอนี่มาทั้งนั้น นี่กรุมาอยู่กับซุปตาร์จริงๆใช่ไหม?

                “This is my ex-girlfriend. She’s an actress” ทอมชี้ที่รูปผู้หญิงสวยๆคนหนึ่ง

                “That’s freakin’ cool man. How did you know her?”

                “I’m an actor and  we worked together”เขาพูด

                พระเจ้า นี่เมิงเพิ่งจะมาบอกกรุนะเนี่ยว่าเมิงก็เป็นดารา เล่นซะช็อคเลย มีพี่เป็นดารามันต้องทำตัวยังไงหนอ ต้องขอลายเซ็นดีไหม กลับไปเอาลายเซ็นไอ้หมอนี่แทนของฝากจะดีหรือเปล่า?

                “Hey! Porsche. I think you’re good lookin’”

                โอ้ว กรุถูกดาราชมเฟ้ยยย แต่ผมหล่อแล้วได้อะไร ในเมื่อพี่หล่อกว่าอ่ะ แล้วพี่ก็กำลังจะแย่งของผมไปด้วย แงงงงงTT^TT

                “Thanks man”

                “I wanna talk to her” ทอมพูดด้วยสีหน้าอมยิ้ม

                “Who ?”

                “Your friend”

                “Who?” ผมพยายามจะถามให้แน่ใจอีกครั้ง เผื่อจะไม่เหมือนกับสิ่งที่ผมคิด

                “The cute girl, Dream. Does she have any boyfriend?” ผมคงไม่ได้หูฝาด ToT

                “No, she doesn’t” ผมตอบด้วยสีหน้าเจื่อนๆ

                “I’ve just got her mobile phone numbers” ทอมหยิบไอโฟนแล้วโชว์เบอร์ให้ผมดู

                โถ่เอ้ย! กรุก็มีเฟ้ยยย!  L

     

    นี่คุณพี่สุดหล่อจะจีบดรีมจริงๆหรอเนี่ย?

    แล้วผมจะทำไงดีครับ?

    จะหึง? หรือจะต้องทำใจดีล่ะ?

    ใครก็ได้ช่วยผมที แงงงงงงง TT^TT

    (โปรดติดตามตอนต่อไป)

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×