คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : >>ปะทะกัน , พวกฉันไม่ใช่ สิ่งของ นะ
แดซอง VS เยอึน
ด้านห้องที่สาวๆ wonder girls อยู่
Ye eun mode
“ปล่อยนะ” ฉันพูดพร้อมกับดิ้น ให้ตายสิ ดิ้นยังไงก็ไม่หลุดซะที ผู้ชายพวกนี้แข็งแรงชะมัดเลย
“นี่พวกนายปล่อยพวกฉันเดี๋ยวนี้นะ แล้วพวก bigbang นั้น มันต้องการอะไรกันแน่!” พี่ยูบินถาม
“ตอบมาสิ เป็นใบ้หรือไงล่ะ”
“……”
“โธ่เว้ยยยยยย !!!!” ยัยซอนมีระเบิดออกมา
“พี่ซอนเยค่ะ โซฮีกลัวอ่ะ”
“ไม่ต้องกลัวนะ โซฮี” ซอนเยพูดปลอบยัยซาลาเปา
เห้อออ ทำไงดีล่ะเนี่ย แล้วพวกเราจะออกจากที่นี่ได้ยังไง แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับ ฮยอนอา ล่ะ โอ๊ยยย งง ใครก็ได้ช่วยอธิบายให้เยอึนคนนี้เข้าใจหน่อยยยยยยย และแล้วพวกbigbang ก้อเปิดประตูเข้ามา
“ปล่อยยัยพวกนี้ได้”
“ครับ” อ้าวพูดได้หรอเนี่ย ทีตอนยัยซอนมีถามทำมาเป็นไม่ตอบ เชอะๆ
“นี่นายเมื่อไหร่จะปล่อยพวกฉันซะที” ซอนเยพูดพร้อมกับเดินเข้าไปประจันหน้ากับนายจียง
“เมื่อพวกเธอได้ชดใช้ยังไงล่ะ”
“ไม่มีทาง พวกฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมพวกฉันต้องชดใช้ล่ะ” ฉันพูด
“ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอ??” อีตาแดซองพูด ก็พวกฉันไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อยอ่ะ
“ก็ใช่นะสิ” ฉันพูดพร้อมกับเชิดหน้า พูดจบอีตาแดซองก็เข้ามาบีบแขนฉัน
“ปล่อยนะ”
“ถ้าฉันไม่ปล่อย เธอจะทำไม” อีตาแดซองบีบแขนฉันแรงกว่าเดิมซะอีก ฉันเตือนดีๆแล้วนะ
พลั๊ก ~~ ฉันต่อยเข้าที่หน้าของอีตาแดซอง อีตานั้นปล่อยมือฉัน แล้วเอามือกุมใบหน้า 55+ สมน้ำหน้า
“ในเมื่อพูดดีๆไม่ฟังก็ต้องเจอแบบนี้แหละ”
“นี่ยัยตัวแสบ!!!” แดซองโวยวายลั่น พร้อมกับทำท่าจะเดินเข้ามาหาฉัน
“อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นนายเจอหนักกว่านี้แน่” ฉันยกมือทำท่าจะชก อีตานั้นหยุดชะงัก พร้อมกับพูดว่า
“ไม่ต้องห่วงนะ เยอึน เธอกับฉันยังต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน”
“หมายความว่าไง??” ฉันถาม
“ก็หมายความว่าพวกเธอแต่ละคนต้องมาเป็นของพวกฉันไง”
“พวกฉันไม่ใช่ สิ่งของ นะ” พี่ยูบินพูด
“ยังไงพวกเธอก็ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรทั้งนั้น เข้าใจไหม” จียงพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก
“ไม่เข้าใจ ฉันไม่เข้าใจ และฉันก็ไม่ไปไหนทั้งนั้น”
“เธอไม่มีสิทธิ์ ตัดสินใจอะไรทั้งนั้นมานี่ มินซอนเย เธอต้องไปกับฉัน” จียงพูดพร้อมกับลากซอนเย พี่ยูบินกำลังจะวิ่งไปช่วยซอนเย แต่ก็ถูก ท๊อป ขว้างไว้ซะก่อน
“เธอจะไปไหน เธอต้องไปกับฉัน ยูบิน”
“ฉันไม่ไป ปล่อยฉันนะ ไอบ้า!!!!” พี่ยูบินตะโกนด่า พร้อมกับพยายามดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมของ ท๊อป
“พี่ยูบิน ปล่อยพี่ยูบินนะ” ซอนมีพูด
“เธอ ไปกับฉันเข้าใจไหม” ซึงรีพูดพร้อมกับจับข้อมือของซอนมี
“ฉันไม่ไปอ่ะ ปล่อยฉันนะ” ซอนมีพยายามดิ้น
“บอกว่าให้มาดีๆไง”
“โอ๊ย อยู่ดีๆทำไมมันถึงเวียนหัวอย่างนี้เนี่ย”
พรึบ~ ร่างของยัยซอนมีร่วงลงไปกองกับพื้น ยัยซอนมีเป็นลม เฮ้ออ ทำไงดีละ ฉันต้องไปช่วยยัยซอนมี ฉันกำลังจะวิ่งไปหาซอนมี แต่อีตาแดซองก็มาดักข้างหน้า อีตาบ้าเอ้ยย รังควานฉันไม่เลิกเลย
“หลบไปสิ ฉันจะไปช่วยน้องฉัน”
“เธอไม่ต้องยุ่งเรื่องของคนอื่นจะได้ไหม”
“แต่นั่นมันน้องฉันนะ หลบไปสิ ถ้าน้องฉันเป็นไรขึ้นมานายจะรับผิดชอบไหม”
“น้องเธออยู่ในความดูแลของ ซึงรี เพราะฉะนั้นเธอไม่ต้องห่วง” ฉันหันไปมอง ก็เห็นว่าซึงรีกำลังอุ้มซอนมีออกจากห้องไป พอฉันหันไปมองรอบๆห้องก็พบว่าเหลือฉัน แดซอง โซฮี และก็แทยัง
“โซฮี เธอไม่เป็นไรใช่ไหม”
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ พี่เยอึน”
“มานี่นะ เยอึน” อีตาแดซองพูดแล้วก็ลากฉันออกไปจากห้อง
“นายจะพาฉันไปไหนอ่ะ”
“ถึงแล้วเธอก็รู้เองแหละ” แล้วอีตาแดซองจะพาฉันไปไหนเนี่ย แล้วคนอื่นจะเป็นไงบ้างนะ
กลับมาที่ห้องเดิม
So hee mode
“ไปกันเถอะ” พี่แทยังพูดพร้อมกับยื่นมืออกมา
“ไปไหนค่ะ”
“ไปที่ห้องพักไงล่ะ”
“เดี๋ยวก่อนค่ะ พี่แทยัง นี่มันเรื่องอะไรกันค่ะ แล้วเกี่ยวอะไรกับพี่ฮยอนอาล่ะ”
“เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟังนะ ตอนนี้ไปที่ห้องกันก่อนเถอะ”
“โอเคค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับยื่นมืออกไปจับมือพี่แทยัง ผู้ชายคนนี้อ่อนหวานจัง และพี่แทยังก็พาฉันไปยังห้องพัก
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
อัพเพิ่มอีกตอนแระน้าค่ะ คอมเม้นเยอะๆนะค่ะ ^__^
ความคิดเห็น