หัวใจตะวัน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

“จัดการมันถ้าสำเร็จแกมารับส่วนที่เหลือได้เลย”สิ้นคำสั่ง ‘เขา’ก็แสยะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสะใจ!!

………………………………………………………………………………………………

            บรรยากาศยามเย็นในเมืองกรุงในเวลาที่ทุกสถานที่พากันเลิกงานต่างทำให้รถติดเป็นแถบๆ สำหรับคนที่ไม่ชอบรอเวลาอย่าง ‘เจ้าจอม’เธอเลือกที่จะหักพวงมาลัยเลี้ยวรถไปยังซอย

ลัดที่ค่อนข้างเปลี่ยวเพราะถนนค่อนข้างขรุขระทำให้ไม่ค่อยมีรถสัญจรมามากนักแต่นี่ก็เป็นเส้นทางที่ทำให้ประหยัดเวลามากเลยทีเดียว เสียงเพลงสากลในรถยังดังอย่างต่อเนื่องเพื่อช่วยแก้เหงาเจ้าของรถฮัมเพลงไปเรื่อยๆอย่างอารมณ์ดีแต่แล้วสายตาก็ต้องไปสะดุดอยู่กับบางสิ่งคล้ายกับกลุ่มคนกำลังรุมทำร้ายร่างกาย! สมองเริ่มทำงานอย่างรวดเร็วด้วยความเป็นผู้หญิงเธอไม่มีทางสู้ได้แน่แต่ถ้าจะเพิกเฉยทำเป็นไม่เห็นนั่นก็ไม่ใช่วิสัยของเธอ…

            นักเลงตัวโตสามคนกำลังพากันรุมสะกำชายหนุ่มอย่างโหดร้ายโดยไม่สนว่าชายหนุ่มที่นอนให้พวกมันกำลังกระทืบราวกับหมอนข้างนั้นจะสะบักสะบอมแค่ไหน ทุกส่วนในร่างกายเต็มไปด้วยเลือดสีแดงฉาด

‘หวออออออออออออออออออ’เสียงไซเรนตำรวจดังขึ้น พวกมันหยุดการกระทำราวกับกดปุ่มสต๊อปก่อนจะมองหน้ากันเลิกลั่ก

“ชิบ!ปล่อยมันไว้นี่แหละโดนขนาดนี้ไม่ตายคงเลี้ยงไม่โต รีบไปเร็ว!” แล้วพวกมันก็พากันขึ้นรถบึ่งออกจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว เจ้าจอมค่อยๆโผล่ออกจากที่ซ่อนวิ่งเข้ามาดูอาการของบุคคลเคราะห์ร้ายแล้วต้องโล่งใจเมื่อพบว่าเขายังมีชีวิตและได้แต่ภาวนาให้รถพยาบาลมาเร็วๆ

นับเป็นโชคดีที่เจ้าจอมโหลดเสียงไซเรนตำรวจไว้ในมือถือเพราะหากรอให้ตำรวจที่เธอโทรตามมาถึงป่านนี้นายคนนี้อาจไม่รอด…..