คนแรกของหัวใจ

ลำดับตอนที่ #1 : ความรักของพ่อแม่เธอ

         ตอนที่ 1  ความรักของพ่อแม่เธอ

       มีเด็กหญิงผู้หนึ่งชื่อวงแหวน  เป็นลูกเจ้าของบริษัทแห่งหนึ่ง เธอมีแม่ 2 คน  คนหนึ่งซึ่งเป็นแม่ที่แท้จริงของเธอ  แต่ได้เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง  คนที่ 2 คือ แม่เลี้ยง  ซึ่งเป็นเลขาส่วนตัวของพ่อ  เธอไม่ชอบแม่เลี้ยงของเธอเพราะเป็นคนที่ชอบแต่งตัวเปรี้ยว  วงแหวนจึงไม่ชอบ  พ่อของเธอรู้จักกับผู้ว่าราชการ เพราะต้องการจะจับลูกแต่งงานกัน  เพราะผู้ว่ามีลูกชายชื่อ อาคม    อาคมมีเพื่อนสนิทชื่อ สุรัส อาคมพูดกับสุรัสว่า

“เฮ้ย ! พ่อของเราจะจับเราแต่งงานกับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ หน้าตารึก็ยังไม่เคยได้เห็น พูดคุยกันก็ยังไม่เคยเนี่ยเพิ่งส่งแต่รูปมาให้ดู ดูทรงผมคุณเธอหยั่งกับพจมานแห่งบ้านทรายทอง หน้าตาก็เอ๋อ ไร้อารมณ์สิ้นดี เซ็งว่ะ”

แต่สุรัสก็ยังพูดปลอบอาคมว่า

“แกก็อย่าคิดมากสิ  เขาอาจจะเป็นคนดีและสวยกว่าในรูปก็ได้นะ”  อาคมก็ยังพูดต่ออีกว่า

“พ่อฉันบอกว่าจะนัดดูตัววันพรุ่งนี้แล้ว”   แต่พออาคมเห็นวงแหวนก็ถึงกับเอ๋อ และหลงรักวงแหวน อาคมได้ขอที่อยู่เพื่อเขียนจดหมายไปหาที่บ้าน   แต่อาคมเขียนจดหมายรักไม่เป็นจึงให้สุรัสเป็นคนเขียน  แต่พอสุรัสเขียนจดหมายนานเข้า จึงแอบรักวงแหวนซะเอง

“ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันแอบรักแฟนของเพื่อน ซึ่งจะดูเหมือนเธอไม่คิดอะไรด้วยซ้ำไป ทั้งรู้ว่าผิดนักแต่ก็รักไม่รู้ว่าทำไม รู้แล้วก็เหยียบไว้ นี่คือเหตุผลที่ฉันต้องไปจากชีวิตเธอ”  ตรงซะไม่มี

ดังนั้นสุรัสจึงออกตามหาบ้านของวงแหวนจนเจอ  และได้ไปเฝ้าที่หน้าบ้านทุกวัน  แต่ก็โดนพ่อของวงแหวนไล่ “ นี่แกอย่าเหยียบบ้านฉัน เดี๋ยวเชื้อโรคจากตัวแกจะมาแปดเปื้อนบ้านฉัน ทำให้บ้านฉันซวย ไป ๆๆ”  วงแหวนได้เขียนจดหมายไปหาอาคม  อาคมก็ให้สุรัสตอบกลับทุกครั้ง  วันหนึ่งสรัสและเพื่อนได้ไปจับปลาที่ริมแม่น้ำ  จึงมองเห็นวงแหวนและก็มองจนตาค้าง  วงแหวนก็ยิ้มให้วงแหวนก็ชอบสุรัสมากเพราะสุรัสเป็นคนที่เก่งมีความสามารถในการตกปลา วันต่อมาวงแหวนจึงชวนสุรัสให้พาไปที่แห่งหนึ่ง ที่มีบ้านร้างที่เขาเรียกว่า “บ้านผีสิง”ระหว่างทางฝนก็เกิดตกทั้ง 2 คนจึงหยุดพักที่กระท่อมสวนแตงโม  สุรัสเห็นแตงโมลูกโตมากจึงเก็บมาให้วงแหวนทาน  เขาทั้งสองคนมีความมสุขมาก พอเขาทั้ง 2 เดินต่อไปที่ท่าน้ำ เพื่อขึ้นเรือกลับบ้าน วงแหวนได้มอบแหวนที่เป็นมรดกของครอบครัวให้ไว้กับสุรัสและพูดว่า “แหวนวงนี้จะเป็นแทนของของฉัน เราคงอาจจะไม่ได้พบกันอีก ขอให้คุณเก็บไว้ให้ดีนะ”พอกลับถึงท่าเรือ พ่อของวงแหวนได้ตามหาวงแหวน และเห็นวงแหวนมากับสุรัสจึงตบหน้าสุรัสและพูดว่า “อย่ามายุ่งกับลูกสาวฉันอีก แกน่ะไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเลยจะมาคบกับสุกสาวข้า” สุรัสเลยพูดว่า”ผมขอสัญญา”วงแหวนจึงร้องไห้ และโบกมือให้กับสุรัส            

และแล้ววงแหวนก็ได้รู้ว่าคนที่ส่งจดหมายหาเธอไม่ใช่อาคมแต่กลับเป็นสุรัส  เธอคิดถึงสุรัสมากจนเธอจะไม่แต่งงานกับอาคม เธอโกรธพ่อของเธอที่กีดกันความรักชองเธอกับสุรัส 

1 ปีผ่านไป (ไวเหมือนโกหก)

สุรัสได้รับเอกเป็นทหาร  เขาได้สู้รบกับทหารต่างประเทศ เพื่อนสนิทของสุรัสอีกคนหนึ่งถูกยิงตายและได้ดึงสร้อยที่มีแหวนไว้ตอนที่สุรัสเผลอ  สุรัสได้วิ่งออกมาและเขาหาแหวนไม่เจอจึงกลับเข้าไปหาข้างในและก็หาเห็น  เขาจึงถูกสะเก็ดระเบิดโดนที่ตาทั้ง 2 ข้าง  ด้วยเหตุนี้ทำให้เขาตาบอด นานวันสุรัสก็ยิ่งคิดถึงวงแหวนมากขึ้น ๆ สุรัสจึงนัดวงแหวนให้ออกมาเจอกัน พอมาเจอกันสุรัสก็พูดกับวงแหวนว่า “ คุณยังสวยเหมือนเดิมนะครับ” วงแหวนก็พูดว่า “ฉันแต่งงานแล้วนะค่ะ” วงแหวนลองเอามือปัดตาสุรัสไปมา แต่ตาของสุรัสก็ไม่กระพริบ วงแหวนจึงรู้ว่าสุรัสตาบอด วงแหวนจึงพูดกับเขาว่า “คุณเกือบจะโกหกฉันได้แล้วนะค่ะ”เธอพูดทั้งร้องไห้ สุรัสเองก็ร้องไห้และพูดว่า “ผมกลัวว่าคุณจะรับไม่ได้ที่ผมตาบอด”พูดได้แค่นั้นสุรัสก็เดินออกจากร้านไป

อาคมได้เสียชีวิตแล้วด้วยโรคหัวใจ วงแหวนมีลูกสาวอยู่หนึ่งคนชื่อ ชมพู่    สุรัสเองก็มีลูกชายหนึ่งคนชื่อ เดียร์ 

2 เดือนผ่านไป

สุรัสจึงไปผ่าตัดตาส่วนวงแหวนก็ล้มป่วยด้วยโรคมะเร็ง   เมื่อสุรัสผ่าตัดตาเสร็จก็หาย ตาจึงกลับมามองเห็นเหมือนเดิม เขาจึงออกตามหาวงแหวน  พ่อของวงแหวนจึงบอกว่าวงแหวนนอนป่วยอยู่โรงพยาบาล  สุรัสไปหาวงแหวนจนเจอวงแหวนหน้าซีดมากเพราะวงแหวนเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย  สุรัสพูดกับวงแหวนว่า “ผมขอโทษที่มาช้า  เราคงจะอยู่ด้วยกันได้ไม่นานแต่ผมก็จะคอยอยู่เคียงข้างคุณเสมอ” วงแหวนจึงพูดว่า “ถ้าชาติหน้ามีจริงก็ขอให้เราได้เกิดมาคู่กันไม่แคล้วไม่คลาดกันไม่มีอุปสรรคใด ๆ มากีดกั้นความรักของเราสองคนอีกนะคะ  ชมพู่เป็นลูกของฉัน ขอให้คุณเลี้ยงดูชมพู่ให้เหมือนกับลูกแท้ ๆของคุณนะค่ะ ถือว่าเป็นคำขอร้องจากฉันก่อนไปเถอะนะค่ะ”  เพียงเท่านั้นวงแหวนก็จากไปอย่างสงบ   หลังจากนั้นสุรัสก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กับลูก จนเขาได้เสียชีวิตลงด้วยโรคชราภาพ เดียร์จึงใช้ชีวิตอยู่กับปู่ที่เมืองไทย ส่วนชมพู่ตาและยายของเธอได้พาชมพู่ไปต่างประเทศ