ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Love you forever 2
Luhan part
หลังจากที่ผ่านวันวาเลนไทน์ไปได้ประมาณ 1 เดือน กว่าๆ แล้ว ผมก็ไม่ได้เจอรุ่นน้องหน้าขาวคนนั้นอีกเลย
อย่าบอกนะว่า....ผมกำลังคิดถึงรุ่นน้องคนนั้น
"เฮ้อ......"
"เป็นอะไรไปหรอ เสี่ยวลู่"
ผมหันหน้าไปมองเพื่อนสนิทของตัวเอง " ไม่รู้สิแบคกี้ เสี่ยวลู่แค่รู้สึกเบื่อๆหน่ะไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก "
"อืม..เสี่ยวลู่ รู้รึเปล่าว่าวันนี้อาจารย์จะให้รุ่นน้อง ปี 1 หน่ะ จับฉลากเลือกพี่รหัส"
" แล้วมันทำไมหรอ ??? " คือพี่รหัส น้องรหัส แล้วมันสำคัญยังไง ??
" นี่ !! เสี่ยวลู่ไม่รู้หรอว่าความสำคัญของพี่รหัสกับน้องรหัสคืออะไร !! "
" ไม่อะ..." ผมพูดด้วยสีหน้าที่เหมือนคนเบื่อโลกสุดๆ
" น้องรหัสหน่ะ จะต้องร่วมกิจกรรมกับรุ่นพี่ทุกอย่าง ไปไหนก็ต้องไปด้วยกันนะ เวลานอนก็ต้องนอนห้องเดียวกันด้วยนะ " กฎบ้าอะไร(วะ)เนี่ย
" ตะ.แต่ว่า.. เราอยากอยู่กับแบคกี้นี่ "
"ไม่เป็นไรหรอกเสี่ยวลู่.. เดี๋ยวเราแวะมาหากันก็ได้นี่..ใช่มะ ? "
"อือ.."
' ประกาศ..ขอเรียกตัวนักศึกษา ปี 1 และ ปี 3 มารวมตัวกันที่สนามด่วนค่ะ '
" เสี่ยวลู่...//^_^"
" หืม..??"
"ไปสนามกันเถอะนะ //^_^***"
" มะ......ก็ได้" แงแง..ท่านผู้อ่านรู้มั้ยครับเห็นหน้าตาอย่างเงี้ยเวลาบังคับนะครับ โห..โคตรน่ากลัว T^T
ตอนนี้ผมกับแบคกี้ก็มารวมตัวกับแบคกี้กันอยู่ที่สนามแล้วหล่ะครับ
' กรี๊ด..กรี๊ดๆๆๆๆๆ '
ใครมาส่งเสียงดังตรงนี้วะครับ ทันใดนั้นเองเหมือนกับโลกของผมหยุดหมุน รุ่นน้องหน้าขาวของผม ???
เอ๊ยไม่ใช่ >//< กำลังอยู่ตรงหน้าผมอยู่
' ทำไมหน้ามันร้อนๆนะ ???? '
"สวัสดีฮะฮยอง...เจอกันอีกแล้วนะฮะ"
"อ๊ะ!!สวัสดี..เซ..ฮุน" ผมตอบ เอ๊ะ!!ผมตาฝาดหรือเปล่านะที่ผมเห็นรุ่นน้องเค้ายิ้มที่ผมเรียกชื่อเค้า.. แต่ว่าก็เพียงแวบเดียวเท่านั้น....งื้อเสี่ยวลู่เขินมากกกกก จะละลายแล้วนะ
' อ๊ากกกก! แล้วทำไมหน้าผมยังร้อนอยู่อีกเนี่ย งื้ออออ.. '
" ฮยองไม่สบายหรอฮะ หน้าแดงใหญ่เลย "
ผมสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตเมื่อเซฮุนจะเอามือมาทาบบนใบหน้าผม
ตึก ตึก ตึก
หัวใจของผมเต้นแรงมากจนผมรู้สึกได้ แงแง อย่าเต้นแรงสิเดี๋ยวรุ่นน้องก็รู้หรอก
"เฮ้ย!!ไอ้ฮุน"
กึก..
มือของเซฮุนหยุดอยู่แค่นั้นแล้วหันไปโบกมือเรียกเพื่อนผิวสีแทนของตัวเองแทน
' เฮ้อ.. โชคดีนะเนี่ยที่รุ่นน้องคนนั้นมาทัน ไม่งั้นผมอาจจะเป็นลมเพราะเสียงของหัวใจของผมและหน้าของผมที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆแน่ๆ '
" ไอ้ฮุนไปกันเหอะได้เวลาจับฉลากแล้ว.." รุ่นน้องผิวสีแทนคุยกับเซฮุน
' สงสัยจะเป็นเพื่อนสนิทของเซฮุนหล่ะมั้ง ?? '
" สวัสดีครับฮยอง ผมชื่อว่า ' ไค 'เป็นเพื่อนไอ้ฮุนมันครับ ยินดีที่ได้รู้จัก.."
" อืม..สวัสดีพี่ชื่อลู่หาน เป็นรุ่นพี่ปี 3 ^_^" ผมตอบ..
พอผมทักทายกับเพื่อนสนิทของเซฮุนที่มีชื่อว่า ' ไค ' เสร็จผมก็เดินแยกจากรุ่นน้องแล้วไปหาแบคกี้ ส่วน
เซฮุนกับไคก็เดินไปต่อแถวจับฉลากเลือกพี่รหัส
"เสี่ยวลู่ไปไหนมา.. แบคกี้รอนานแล้วนะ" โอ้โห !! เพื่อนผมมาถึงก็งอนซะแล้ว สงสัยคงต้องง้อกันหน่อย..
"โอ๋.. แบคกี้อย่างอนเสี่ยวลู่นะ เดี๋ยวเสี่ยวลู่พาไปเลี้ยงหนม"
"อื้ม.. ^_^" อย่างงี้แหละเพื่อนผมพาไปเลี้ยงหนมก็หายงอนแล้ว..
' เอาหล่ะค่ะ นักเรียนทุกคนได้เวลาจับฉลากเลือกพี่รหัสแล้วนะคะ ขอให้นักเรียนทุกคนหันหน้ามาทางด้านเวทีด้วยค่ะ '
' กฎในการจับฉลากนะคะ หากรุ่นน้องจับได้รุ่นพี่คนไหนจะต้องอยู่ร่วมกับรุ่นพี่คนนั้นทำกิจกรรมทุกอย่างร่วมกับรุ่นพี่จนกว่ารุ่นพี่จะออกจากมหา'ลัยไปก็จะเป็นการสิ้นสุด เมื่อจับฉลากได้พี่รหัสคนไหนก็ต้องหารุ่นพี่คนนั้นให้เจอนะคะ ห้ามมีการเปลี่ยนหรือสลับพี่รหัสน้องรหัสนะคะ หากจับได้หล่ะก็...หึ หึ ..กักบริเวณตลอดปีการศึกษาค่ะ ^0^** "
' หมายเลข 1 ไค.......พี่รหัสคือ โด คยองซู นะคะ "
.
.
.
' หมายเลข16 ชานยอล ได้ พี่ บยอน แบคฮยอน นะจ๊ะ
" เสี่ยวลู่..แบคกี้ได้น้องรหัสแล้ว"
" โห อิจฉาแบคกี้จังดูท่าแล้วน้องคนนั้นท่าจะใจดี "
" 555+ นั่นสินะ"
.
.
.
' หมายเลข 25 เซฮุน ....'
" กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ" เอาอีกแล้วพวกแฟนคลับของเซฮุน..จะกรี๊ดทำไมนะ..เอ๊ะ!!แล้วทำไมผมต้องหงุดหงิดด้วยเนี่ย
' ใครกันนะที่จะเป็นพี่รหัสของโอเซฮุน ' ต้องโชคดีมากแน่ๆ
' คนที่เป็นพี่รหัสของเซฮุน คือ...
.
.
เสี่ยว ลู่หาน '
พรึบ
เงียบกริบ..
รังสีอำมหิตแผ่ซ่าน
ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้ไปมองหน้ารุ่นน้องคนนั้น ' งื้อออออ เขินอ่า เซฮุนมองมาหาผมแล้ว...แล้ว.. ยิ้ม อ๊ากกก !! เสี่ยวลู่เขิน..'
ผมว่า..ผมต้องเผลอไปชอบเซฮุนแน่ๆเลย ทำไมเป็นแบบนี้นะเสี่ยวลู่..ว่าแต่แบคกี้หายไปไหนแล้วนะ..โอ้ไม่ !!!เผลอไปชอบเซฮุนยังไม่พอยังพลัดหลงกับแบคกี้อีก..โอ๊ย!!ชีวิตเสี่ยวลู่ทำไมเป็นแบบนี้
-------------------------------------------------------------- END LUHAN PART --------------------------------------------------
SEHUN PART
วันนี้เป็นวันที่ผมจะต้องจับฉลากเลือกรุ่นพี่รหัสฮะ
"กรี๊ดๆๆๆ" โอย..เสียงดัง
ผมพลัดหลงจาก ไอ้ ไค ก็เพราะไอเจ้าพวกผู้หญิงที่แสนน่ารำคาญกลุ่มนี้นี่แหละครับยังไม่นับพวกเคะใหญ่เคะเล็กที่จ้องจะเขมือบผมนะ..' ไม่เห็นจะมีใครจริงใจซักคน '...น่ารำคาญจริงๆ ผมหันซ้ายแลขวาก็ไม่เจอหัวไอ'ไค'มันซักนิด
ทันใดนั้นเองผมก็เหลือบไปเห็นร่างบางที่คุ้นตาถึงแม้จะได้เจอกันเพียงระยะสั้น ...แต่ทำไมผมถึงรู้สึกคุ้นเคยกับร่างบางนี้นักนะ..คนนี้สินะที่ทำให้ผมใจเต้นแรงอีกครั้ง..คนนี้สินะที่ทำให้ผมรู้จักคำว่าคิดถึงอีกครั้ง...
.....' นั่นมัน ฮยองนี่ ' ไม่รู้เป็นเพราะอะไรผมจึงได้เดินไปหาฮยอง..ทันทีที่ผมเห็นฮยองผมรู้สึก มีความสุข ...ดวงตาที่สดใสเหมือนกวางน้องนั่นคือสิ่งที่ดึงดูดตัวผม ไม่รู้ว่าทำไมคนตัวเล็กนี่ถึงทำให้ผมคิดถึงได้
' ว่าแต่ว่าไอ้ไค มันไปไหนของมัน.. ปล่อยให้เราอยู่กลับกลุ่มผู้หญิงพวกนี้อยู่ได้ '
' ชั่งหัวมันก่อนละกัน ไปหาฮยองก่อนดีกว่า คิดถึง....'
"สวัสดีฮะฮยอง..เจอกันอีกแล้วนะฮะ"
" อ๊ะ!!!สวัสดี..เซ..ฮุน" อ่า..ดีใจจังจำชื่อเราได้ด้วย..เพราะท่าทางที่ใสซื่อนั่นแน่ๆที่ทำให้ผมคิดถึงได้
ขนาดนี้
' เอ๊ะ !! ทำไมหน้าฮยองเค้าแดงนะอากาศก็ไม่ได้ร้อนนี่หน่า '
ผมเอื้อมมือเพื่อจะไปแตะหน้าของฮยองแต่หัวใจของผมมันดันเต้นแรงมากๆ
' นี่เราชอบฮยองคนนี้หรอ.. ??? '
" เฮ้ย!!ไอ้ฮุน " นั่นไง..เสียงนรกมาแล้ว...ขัดอารมณ์ดีจริงๆเลยนะมึง
" ไอ้ฮุนไปกันเหอะได้เวลาจับฉลากแล้ว..." ไม่รู้สิ..รู้สึกเหมือนยังไม่อยากไปยังไงไม่รู้
ผมรอให้ไอ้ 'ไค ' ทำความรู้จักกับฮยองของผม ?? เสร็จแล้วก็แยกกับฮยอง
ตอนนี้ผมกับไอ้ไคก็มาหยุดตรงแถวที่ต่อขึ้นไปจับฉลากเลือกพี่รหัส..ผมรอจนกระทั้งอาจารย์บอก
กฎกติกาเสร็จ
ไอ้ไคเป็นหมายเลขแรกที่อาจารย์เรียก..รู้สึกเหมือนกับว่าไอ้ ไค มันจะ ได้รุ่นพี่ที่ชื่อ โดโด..อะไรซักอย่างนี่แหละครับ
' หมายเลข 25 เซฮุน ' อ่า..ตื่นเต้นจัง
" กรี๊ดๆๆๆๆๆ" จะกรี๊ดอะไรกันนักกันหนานะ..น่ารำคาญ
' พี่รหัส คือ ...........เสี่ยวลู่หาน !!!!'
พรึบ
ตอนนี้ทั้งสนามมีแต่ความเงียบ
' อ่า..นั่นไงเจอ เสี่ยวลู่ฮยองแล้ว '
อ่า...ดีใจจังได้คู่กับเสี่ยวลู่ฮยอง...ทำไงดีหล่ะ ใจเต้นแรงอีกแล้ว
ตึก ตึก ตึก
เสี่ยวลู่..ผมอยากเรียกฮยองด้วยชื่อนี้จัง..ฮยองจะให้มั้ยนะ ??
' อ๊ะ !!!!ฮยอง หันมามองหน้าผมด้วยหล่ะ หน้าแดงอีกแล้ว..ผมว่าฮยองต้องไม่สบายแน่เลย คงไม่ใช่เพราะเขินผมหรอกมั้ง ? '
' น่ารัก..' ไม่รู้อะไรที่ดลใจให้ผมยิ้มให้กับภาพตรงหน้า..ก็เสี่ยวลู่ฮยองน่ารักจริงๆนี่นาใครไม่ใจเต้นแรงก็คงเว่อร์แล้วหล่ะ
ผมเดินลงมาจากเวที ...ให้ตายสิผมยังใจเต้นแรงไม่หายเลย....ถ้าผมจะชอบและคิดจะรักใครซักคนอีกครั้งมันจะ
ผิดมั้ยนะ
" ไอ้ฮุน..มึงเป็นไรวะ กูเห็นมึงเหม่อตั้งนานแล้ว "
" ไอ้ไค..มึงคิดว่าถ้ากูคิดจะรักใครซักคนอีกครั้งมันจะผิดมั้ยว่า "
" ห๊ะ// OoO " ไม่ได้อยากว่าเลยนะครับ คือ..หน้าไอ้ไคเวลาอึ้งเนี่ย มันคือ ดำ+ตาเหลือก คือหน้ามันยิ่งกว่าจิ้งจกน้ำอีก..
"กูถามมึงว่า ถ้ากูคิดจะรักใครอีกครั้งมันจะผิดมั้ย" ผมย้ำชัดชัดอีกครั้งนึง
"มันไม่ผิดหรอกไอ้ฮุนถ้ามึงคิดอยากจะรักใครอีก..แต่มึงจะต้องแน่ใจว่ามึงรักเค้าจริงๆและคนนั้นก็ต้องรักมึง..ว่าแต่มึงชอบใครวะ"
"กูชอบ ลู่หานฮยองหว่ะ"
"เล่นรุ่นพี่เลยหรอวะไอ้เหี้ย...มึงเล่นแรงหว่ะ"
"กูไม่เล่น..กูจริงจัง"
"งั้นมึงก็ต้องเริ่มลุกพี่เค้าก่อนเลย..เดี๋ยวกูช่วยอีกแรง"
"ขอบใจหว่ะ..ไอ้ไค"
ฮยองครับผมจะทำให้ฮยองรักผมให้ได้ผมหวังว่า รักในครั้งนี้ผมคงจะไม่ต้องผิดหวัง ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงผมเลือกแล้วครับ ผมขอเลือกว่าผมจะหยุดที่ฮยองเป็นคนสุดท้าย.......ผมว่าผมรักฮยองแล้วหล่ะครับ.....
----------------------------------------------END SEHUN PART-------------------------------------------------------
เฮ้อ!! ในที่สุดก็แต่งเสร็จถึงจะห่วยไปหน่อยก็เถอะ writer
สัญญานะคะว่าจะพยายามปรับปรุงให้ดีกว่านี้หากมีข้อติชม
ก็บอกกันได้เลยนะคะ แล้ว writer จะนำไปปรับปรุงค่ะ
หลังจากที่ผ่านวันวาเลนไทน์ไปได้ประมาณ 1 เดือน กว่าๆ แล้ว ผมก็ไม่ได้เจอรุ่นน้องหน้าขาวคนนั้นอีกเลย
อย่าบอกนะว่า....ผมกำลังคิดถึงรุ่นน้องคนนั้น
"เฮ้อ......"
"เป็นอะไรไปหรอ เสี่ยวลู่"
ผมหันหน้าไปมองเพื่อนสนิทของตัวเอง " ไม่รู้สิแบคกี้ เสี่ยวลู่แค่รู้สึกเบื่อๆหน่ะไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก "
"อืม..เสี่ยวลู่ รู้รึเปล่าว่าวันนี้อาจารย์จะให้รุ่นน้อง ปี 1 หน่ะ จับฉลากเลือกพี่รหัส"
" แล้วมันทำไมหรอ ??? " คือพี่รหัส น้องรหัส แล้วมันสำคัญยังไง ??
" นี่ !! เสี่ยวลู่ไม่รู้หรอว่าความสำคัญของพี่รหัสกับน้องรหัสคืออะไร !! "
" ไม่อะ..." ผมพูดด้วยสีหน้าที่เหมือนคนเบื่อโลกสุดๆ
" น้องรหัสหน่ะ จะต้องร่วมกิจกรรมกับรุ่นพี่ทุกอย่าง ไปไหนก็ต้องไปด้วยกันนะ เวลานอนก็ต้องนอนห้องเดียวกันด้วยนะ " กฎบ้าอะไร(วะ)เนี่ย
" ตะ.แต่ว่า.. เราอยากอยู่กับแบคกี้นี่ "
"ไม่เป็นไรหรอกเสี่ยวลู่.. เดี๋ยวเราแวะมาหากันก็ได้นี่..ใช่มะ ? "
"อือ.."
' ประกาศ..ขอเรียกตัวนักศึกษา ปี 1 และ ปี 3 มารวมตัวกันที่สนามด่วนค่ะ '
" เสี่ยวลู่...//^_^"
" หืม..??"
"ไปสนามกันเถอะนะ //^_^***"
" มะ......ก็ได้" แงแง..ท่านผู้อ่านรู้มั้ยครับเห็นหน้าตาอย่างเงี้ยเวลาบังคับนะครับ โห..โคตรน่ากลัว T^T
ตอนนี้ผมกับแบคกี้ก็มารวมตัวกับแบคกี้กันอยู่ที่สนามแล้วหล่ะครับ
' กรี๊ด..กรี๊ดๆๆๆๆๆ '
ใครมาส่งเสียงดังตรงนี้วะครับ ทันใดนั้นเองเหมือนกับโลกของผมหยุดหมุน รุ่นน้องหน้าขาวของผม ???
เอ๊ยไม่ใช่ >//< กำลังอยู่ตรงหน้าผมอยู่
' ทำไมหน้ามันร้อนๆนะ ???? '
"สวัสดีฮะฮยอง...เจอกันอีกแล้วนะฮะ"
"อ๊ะ!!สวัสดี..เซ..ฮุน" ผมตอบ เอ๊ะ!!ผมตาฝาดหรือเปล่านะที่ผมเห็นรุ่นน้องเค้ายิ้มที่ผมเรียกชื่อเค้า.. แต่ว่าก็เพียงแวบเดียวเท่านั้น....งื้อเสี่ยวลู่เขินมากกกกก จะละลายแล้วนะ
' อ๊ากกกก! แล้วทำไมหน้าผมยังร้อนอยู่อีกเนี่ย งื้ออออ.. '
" ฮยองไม่สบายหรอฮะ หน้าแดงใหญ่เลย "
ผมสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตเมื่อเซฮุนจะเอามือมาทาบบนใบหน้าผม
ตึก ตึก ตึก
หัวใจของผมเต้นแรงมากจนผมรู้สึกได้ แงแง อย่าเต้นแรงสิเดี๋ยวรุ่นน้องก็รู้หรอก
"เฮ้ย!!ไอ้ฮุน"
กึก..
มือของเซฮุนหยุดอยู่แค่นั้นแล้วหันไปโบกมือเรียกเพื่อนผิวสีแทนของตัวเองแทน
' เฮ้อ.. โชคดีนะเนี่ยที่รุ่นน้องคนนั้นมาทัน ไม่งั้นผมอาจจะเป็นลมเพราะเสียงของหัวใจของผมและหน้าของผมที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆแน่ๆ '
" ไอ้ฮุนไปกันเหอะได้เวลาจับฉลากแล้ว.." รุ่นน้องผิวสีแทนคุยกับเซฮุน
' สงสัยจะเป็นเพื่อนสนิทของเซฮุนหล่ะมั้ง ?? '
" สวัสดีครับฮยอง ผมชื่อว่า ' ไค 'เป็นเพื่อนไอ้ฮุนมันครับ ยินดีที่ได้รู้จัก.."
" อืม..สวัสดีพี่ชื่อลู่หาน เป็นรุ่นพี่ปี 3 ^_^" ผมตอบ..
พอผมทักทายกับเพื่อนสนิทของเซฮุนที่มีชื่อว่า ' ไค ' เสร็จผมก็เดินแยกจากรุ่นน้องแล้วไปหาแบคกี้ ส่วน
เซฮุนกับไคก็เดินไปต่อแถวจับฉลากเลือกพี่รหัส
"เสี่ยวลู่ไปไหนมา.. แบคกี้รอนานแล้วนะ" โอ้โห !! เพื่อนผมมาถึงก็งอนซะแล้ว สงสัยคงต้องง้อกันหน่อย..
"โอ๋.. แบคกี้อย่างอนเสี่ยวลู่นะ เดี๋ยวเสี่ยวลู่พาไปเลี้ยงหนม"
"อื้ม.. ^_^" อย่างงี้แหละเพื่อนผมพาไปเลี้ยงหนมก็หายงอนแล้ว..
' เอาหล่ะค่ะ นักเรียนทุกคนได้เวลาจับฉลากเลือกพี่รหัสแล้วนะคะ ขอให้นักเรียนทุกคนหันหน้ามาทางด้านเวทีด้วยค่ะ '
' กฎในการจับฉลากนะคะ หากรุ่นน้องจับได้รุ่นพี่คนไหนจะต้องอยู่ร่วมกับรุ่นพี่คนนั้นทำกิจกรรมทุกอย่างร่วมกับรุ่นพี่จนกว่ารุ่นพี่จะออกจากมหา'ลัยไปก็จะเป็นการสิ้นสุด เมื่อจับฉลากได้พี่รหัสคนไหนก็ต้องหารุ่นพี่คนนั้นให้เจอนะคะ ห้ามมีการเปลี่ยนหรือสลับพี่รหัสน้องรหัสนะคะ หากจับได้หล่ะก็...หึ หึ ..กักบริเวณตลอดปีการศึกษาค่ะ ^0^** "
' หมายเลข 1 ไค.......พี่รหัสคือ โด คยองซู นะคะ "
.
.
.
' หมายเลข16 ชานยอล ได้ พี่ บยอน แบคฮยอน นะจ๊ะ
" เสี่ยวลู่..แบคกี้ได้น้องรหัสแล้ว"
" โห อิจฉาแบคกี้จังดูท่าแล้วน้องคนนั้นท่าจะใจดี "
" 555+ นั่นสินะ"
.
.
.
' หมายเลข 25 เซฮุน ....'
" กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ" เอาอีกแล้วพวกแฟนคลับของเซฮุน..จะกรี๊ดทำไมนะ..เอ๊ะ!!แล้วทำไมผมต้องหงุดหงิดด้วยเนี่ย
' ใครกันนะที่จะเป็นพี่รหัสของโอเซฮุน ' ต้องโชคดีมากแน่ๆ
' คนที่เป็นพี่รหัสของเซฮุน คือ...
.
.
เสี่ยว ลู่หาน '
พรึบ
เงียบกริบ..
รังสีอำมหิตแผ่ซ่าน
ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้ไปมองหน้ารุ่นน้องคนนั้น ' งื้อออออ เขินอ่า เซฮุนมองมาหาผมแล้ว...แล้ว.. ยิ้ม อ๊ากกก !! เสี่ยวลู่เขิน..'
ผมว่า..ผมต้องเผลอไปชอบเซฮุนแน่ๆเลย ทำไมเป็นแบบนี้นะเสี่ยวลู่..ว่าแต่แบคกี้หายไปไหนแล้วนะ..โอ้ไม่ !!!เผลอไปชอบเซฮุนยังไม่พอยังพลัดหลงกับแบคกี้อีก..โอ๊ย!!ชีวิตเสี่ยวลู่ทำไมเป็นแบบนี้
-------------------------------------------------------------- END LUHAN PART --------------------------------------------------
SEHUN PART
วันนี้เป็นวันที่ผมจะต้องจับฉลากเลือกรุ่นพี่รหัสฮะ
"กรี๊ดๆๆๆ" โอย..เสียงดัง
ผมพลัดหลงจาก ไอ้ ไค ก็เพราะไอเจ้าพวกผู้หญิงที่แสนน่ารำคาญกลุ่มนี้นี่แหละครับยังไม่นับพวกเคะใหญ่เคะเล็กที่จ้องจะเขมือบผมนะ..' ไม่เห็นจะมีใครจริงใจซักคน '...น่ารำคาญจริงๆ ผมหันซ้ายแลขวาก็ไม่เจอหัวไอ'ไค'มันซักนิด
ทันใดนั้นเองผมก็เหลือบไปเห็นร่างบางที่คุ้นตาถึงแม้จะได้เจอกันเพียงระยะสั้น ...แต่ทำไมผมถึงรู้สึกคุ้นเคยกับร่างบางนี้นักนะ..คนนี้สินะที่ทำให้ผมใจเต้นแรงอีกครั้ง..คนนี้สินะที่ทำให้ผมรู้จักคำว่าคิดถึงอีกครั้ง...
.....' นั่นมัน ฮยองนี่ ' ไม่รู้เป็นเพราะอะไรผมจึงได้เดินไปหาฮยอง..ทันทีที่ผมเห็นฮยองผมรู้สึก มีความสุข ...ดวงตาที่สดใสเหมือนกวางน้องนั่นคือสิ่งที่ดึงดูดตัวผม ไม่รู้ว่าทำไมคนตัวเล็กนี่ถึงทำให้ผมคิดถึงได้
' ว่าแต่ว่าไอ้ไค มันไปไหนของมัน.. ปล่อยให้เราอยู่กลับกลุ่มผู้หญิงพวกนี้อยู่ได้ '
' ชั่งหัวมันก่อนละกัน ไปหาฮยองก่อนดีกว่า คิดถึง....'
"สวัสดีฮะฮยอง..เจอกันอีกแล้วนะฮะ"
" อ๊ะ!!!สวัสดี..เซ..ฮุน" อ่า..ดีใจจังจำชื่อเราได้ด้วย..เพราะท่าทางที่ใสซื่อนั่นแน่ๆที่ทำให้ผมคิดถึงได้
ขนาดนี้
' เอ๊ะ !! ทำไมหน้าฮยองเค้าแดงนะอากาศก็ไม่ได้ร้อนนี่หน่า '
ผมเอื้อมมือเพื่อจะไปแตะหน้าของฮยองแต่หัวใจของผมมันดันเต้นแรงมากๆ
' นี่เราชอบฮยองคนนี้หรอ.. ??? '
" เฮ้ย!!ไอ้ฮุน " นั่นไง..เสียงนรกมาแล้ว...ขัดอารมณ์ดีจริงๆเลยนะมึง
" ไอ้ฮุนไปกันเหอะได้เวลาจับฉลากแล้ว..." ไม่รู้สิ..รู้สึกเหมือนยังไม่อยากไปยังไงไม่รู้
ผมรอให้ไอ้ 'ไค ' ทำความรู้จักกับฮยองของผม ?? เสร็จแล้วก็แยกกับฮยอง
ตอนนี้ผมกับไอ้ไคก็มาหยุดตรงแถวที่ต่อขึ้นไปจับฉลากเลือกพี่รหัส..ผมรอจนกระทั้งอาจารย์บอก
กฎกติกาเสร็จ
ไอ้ไคเป็นหมายเลขแรกที่อาจารย์เรียก..รู้สึกเหมือนกับว่าไอ้ ไค มันจะ ได้รุ่นพี่ที่ชื่อ โดโด..อะไรซักอย่างนี่แหละครับ
' หมายเลข 25 เซฮุน ' อ่า..ตื่นเต้นจัง
" กรี๊ดๆๆๆๆๆ" จะกรี๊ดอะไรกันนักกันหนานะ..น่ารำคาญ
' พี่รหัส คือ ...........เสี่ยวลู่หาน !!!!'
พรึบ
ตอนนี้ทั้งสนามมีแต่ความเงียบ
' อ่า..นั่นไงเจอ เสี่ยวลู่ฮยองแล้ว '
อ่า...ดีใจจังได้คู่กับเสี่ยวลู่ฮยอง...ทำไงดีหล่ะ ใจเต้นแรงอีกแล้ว
ตึก ตึก ตึก
เสี่ยวลู่..ผมอยากเรียกฮยองด้วยชื่อนี้จัง..ฮยองจะให้มั้ยนะ ??
' อ๊ะ !!!!ฮยอง หันมามองหน้าผมด้วยหล่ะ หน้าแดงอีกแล้ว..ผมว่าฮยองต้องไม่สบายแน่เลย คงไม่ใช่เพราะเขินผมหรอกมั้ง ? '
' น่ารัก..' ไม่รู้อะไรที่ดลใจให้ผมยิ้มให้กับภาพตรงหน้า..ก็เสี่ยวลู่ฮยองน่ารักจริงๆนี่นาใครไม่ใจเต้นแรงก็คงเว่อร์แล้วหล่ะ
ผมเดินลงมาจากเวที ...ให้ตายสิผมยังใจเต้นแรงไม่หายเลย....ถ้าผมจะชอบและคิดจะรักใครซักคนอีกครั้งมันจะ
ผิดมั้ยนะ
" ไอ้ฮุน..มึงเป็นไรวะ กูเห็นมึงเหม่อตั้งนานแล้ว "
" ไอ้ไค..มึงคิดว่าถ้ากูคิดจะรักใครซักคนอีกครั้งมันจะผิดมั้ยว่า "
" ห๊ะ// OoO " ไม่ได้อยากว่าเลยนะครับ คือ..หน้าไอ้ไคเวลาอึ้งเนี่ย มันคือ ดำ+ตาเหลือก คือหน้ามันยิ่งกว่าจิ้งจกน้ำอีก..
"กูถามมึงว่า ถ้ากูคิดจะรักใครอีกครั้งมันจะผิดมั้ย" ผมย้ำชัดชัดอีกครั้งนึง
"มันไม่ผิดหรอกไอ้ฮุนถ้ามึงคิดอยากจะรักใครอีก..แต่มึงจะต้องแน่ใจว่ามึงรักเค้าจริงๆและคนนั้นก็ต้องรักมึง..ว่าแต่มึงชอบใครวะ"
"กูชอบ ลู่หานฮยองหว่ะ"
"เล่นรุ่นพี่เลยหรอวะไอ้เหี้ย...มึงเล่นแรงหว่ะ"
"กูไม่เล่น..กูจริงจัง"
"งั้นมึงก็ต้องเริ่มลุกพี่เค้าก่อนเลย..เดี๋ยวกูช่วยอีกแรง"
"ขอบใจหว่ะ..ไอ้ไค"
ฮยองครับผมจะทำให้ฮยองรักผมให้ได้ผมหวังว่า รักในครั้งนี้ผมคงจะไม่ต้องผิดหวัง ไม่ว่าผลจะเป็นยังไงผมเลือกแล้วครับ ผมขอเลือกว่าผมจะหยุดที่ฮยองเป็นคนสุดท้าย.......ผมว่าผมรักฮยองแล้วหล่ะครับ.....
----------------------------------------------END SEHUN PART-------------------------------------------------------
เฮ้อ!! ในที่สุดก็แต่งเสร็จถึงจะห่วยไปหน่อยก็เถอะ writer
สัญญานะคะว่าจะพยายามปรับปรุงให้ดีกว่านี้หากมีข้อติชม
ก็บอกกันได้เลยนะคะ แล้ว writer จะนำไปปรับปรุงค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น