คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Short fic Baekhyun x You] ศิลปินหน้าใสกับวายร้ายจอมแสบ
ให้แทนชื่อตัวเองว่า วีนัส นะคะ^^
วีนัสเรียนอยู่มหา’ลัยปี 1 มีพี่ชายชื่อ เซฮุน เรียนอยู่ปี 2 วีนัสแอบชอบแบคฮยอนที่เป็นศิลปินดังในตอนนี้ แบคฮยอนเป็นเพื่อนสนิทของเซฮุน…วีนัสรู้จักแบคฮยอน เนื่องจาก เซฮุนเป็นศิลปินวงเดียวกับแบคฮยอน วงที่แบคฮยอนอยู่คือวง Xoxo…
“ วีนัส…ตื่นยัง เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก” เซฮุนปีนขึ้นมาบนเตียงที่วีนัสนอนอยู่ พร้อมกับเอื้อมมือไปดึงมือวีนัสขึ้น…
“ งื้ออออออออออ…ไม่เอา” วีนัสกระชากแขนตัวเองกลับมา แล้วก็ยัดแขนไว้ใต้หมอนเพื่อไม่ให้เซฮุนจับ ดึงตัวขึ้นได้อีก
“ เฮ้อ~…น้องใครเนี่ย ทำไมดื้ออย่างนี้” เซฮุนพูดพราง ทิ้งตัวลงนอนข้างๆกับวีนัส
“ น้องพี่นั้นแหละ!...” วีนัสหันไปตะคอกใส่เซฮุน
“ ยังโกรธพี่อยู่อีกเหรอ?...ก็พี่ให้แกไปไม่ได้จริงๆนี่น่า ”
“ ชิ!...ไม่พูดด้วยแล้ว!” วีนัสพูดพร้อมกับรีบเด้งตัวลุกจากเตียง…เดินไปหยิบเสื้อผ้าและผ้าขนหนู แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเลย…ทิ้งให้เซฮุนนอนถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่บนเตียง
-30 นาทีผ่านไป-
วีนัสอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ…เดินไปหยิบกระเป๋า พร้อมที่จะไปโรงเรียน
“ วีนัส…พี่ให้แกไปด้วยก็ได้…” คำพูดของเซฮุน ทำให้สีหน้าของวีนัสจากที่เศร้าๆอยู่กลับสดใสขึ้นมาทันทีทันใด
“ 0_0 จริง…จริงนะ” วีนัสพูดพร้อมกับโผล่เข้ากอดพี่ชายสุดเลิฟอย่างดีใจ
“ อืม…ที่ให้ไปไม่ได้อะไรหรอกนะ พอดีผู้จัดการส่วนตัวของวงเขาไม่สบายน่ะ…เลย ขอร้องให้แกไปดูแลวงแทนให้หน่อย…ที่เขาไว้ใจเพราะแกเป็นน้องฉันหรอกนะ ไม่งั้นเขาไม่ให้แกดูแลหรอก…ทำตัวดีๆล่ะ ต้องไปดูแลหลายวัน ” เซฮุนพูดพร้อมกับกอดตอบ โดยไม่ลืมที่จะขยี้หัวน้องสาวอย่างหมั่นไส้
“ หลายวันเลยเหรอ 0_0 ”
“ อืม…ดีใจล่ะสิ^^ ”
“ ที่สุดเลย!...พี่ชายใครเนี่ย น่ารักที่ซู้ดดดดด>< ” พูดจบก็หอมซ้ายหอมขวา และกอดอย่างหนาแน่น
“ โอ๊ยๆ…พอๆ ขนลุก - - ” เซฮุนพูดพร้อมกับผละออกจากอ้อมกอด
“ ไปเรียนได้แล้ว…เดียวก็สายหรอก” เซฮุนพูดพร้อมกับฉกกระเป๋าของวีนัสมาถือแล้วก็ดึงข้อมือของวีนัสพร้อมกับเดินลงบันไดไปขึ้นรถ…
ณ มหาวิทยาลัย
เซฮุนและวีนัสเดินลงจากรถ…เดินตรงมาที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่นั่งประจำของเซฮุนและเพื่อนๆในวง วีนัสรู้สึกเขินๆนิดๆ ลำตัวแข็งทื่อราวกับถูกสะกดไว้ด้วยเวทมนตร์…แต่วีนัสไม่ใช่พวกแฟนคลับที่เจอศิลปินที่ตัวเองชอบ แล้วจะกริ๊ดกร๊าดเหมือนคนเสียสติ - - วีนัสเป็นพวกแปลกประหลาดที่เจอศิลปินที่ตัวเองชอบแล้วจะกลายเป็นคนนิ่งๆ ขรึมๆ ดูเย็นชาไปเลยแหละ…
“ มาแล้ว~…เค้ามาแล้ววว” เซฮุนวิ่งเข้าหาเพื่อนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนด้วยความดีใจ
“ มาช้า - - ” ลู่หาน(เพื่อนคนหนึ่งในวง Xoxo…เป็นคนที่วีนัสสนิทด้วยมากที่สุด เพราะเป็นแฟนกับเซฮุนพี่ชายของวีนัส)เอ่ยปากคนแรกหลังจากที่เซฮุนพูดจบ
“ ทำโทษเค้าดิ^^ ” เซฮุนพูดพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงข้างๆกับลู่หาน เอียงศีรษะไปซบไหล่ของลู่หานอย่างออดอ้อน โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างว่ามีคนจ้องอยู่เกือบทั้งมหา’ลัย - - …แม้กระทั่งตัวเองเป็นศิลปินแล้วก็ยังไม่คิดที่จะสนใจคนรอบข้างเลย…แม้กระทั่ง…น้องสาวตัวเอง
“ เซฮุน~…นี่มันที่สาธารณะนะ” ลู่หานเอียงคอไปสบตากับเซฮุนอย่างจริงจัง
“ จะจีบกันอีกนานมั้ย?...” เสียงเพื่อนคนหนึ่งในวงเอ่ยปากขัดคู่รัก…
.
.
.
แบคฮยอน
ได้ยินเสียงแบคฮยอนใกล้ๆแบบนี้หัวใจมันเต้นรั่ว รู้สึกเหมือนท้องว่างเปล่าราวกับเหมือนมีผีเสื้อนับพันตัวอยู่ในท้อง…มือไม้สั่นอย่างหยุดไม่ได้ ใจเต้นรั่วไม่เป็นจังหวะ…
“ โหย ไรว่ะ…แบคฮยอนแม่ง…ขัดทุกอย่าง - - ” เซฮุนเอ่ยปากขึ้นอย่างหงุดหงิด โดยไม่ลืมที่จะจิ๊ปากใส่แบคฮยอน
“ มึงอ่ะ มั่วแต่จีบกันอยู่ได้…ลืมไปรึเปล่า ว่ามีใครมากับมึงด้วย - - ” ชานยอลเอ่ยปากบอกเซฮุน
“ เออว่ะลืม - - นี่ วีนัส น้องสาวฉันเอง…ที่จะมาเป็นคนดูแลพวกเราสักพักน่ะ”
“ อ๋อ…น้องมึงนี่น่ารักดีเนอะ…หวัดดีครับ^^ ผม ชานยอลนะครับ” ชานยอลพูดพร้อมกับยื่นมือมาตรงหน้าของวีนัส…
“ ค่ะ^^ ” วีนัสตอบ โดยไม่ลืมที่จะยื่นมือไปเช็คแฮนกับชานยอล
“ ไม่ต้องแนะนำตัวก็ได้ น้องกูเป็นติ่ง…รู้จักทุกคนเข้าใจ๊? ” เซฮุนเอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นมาปัดมือชานยอลออกจากมือของน้องสาว…
“ โหย…หวงอ๋อ? ”
“ เออดิ!...น้องกูทั้งคนนะ…วีนัสไปเรียนได้แล้ว แล้วตอนเย็นไม่ต้องกลับบ้านแล้วนะ เดี๋ยวแกจะต้องไปพักอยู่กับพี่ที่หอ…” เซฮุนพูดกับชานยอลเสร็จก็หันไปพูดกับน้องสาวตัวเอง
“ อะ…อืม…แล้วจะให้ไปรอที่ไหนอ่ะ”
“ ไม่ต้องหรอก…รออยู่ในห้องนั้นแหละ เดี๋ยวไปรับ” เซฮุนพูดจบวีนัสก็พยักหน้าตอบ แล้วเดินเลี่ยงออกไปจากตรงที่วง Xoxo อยู่
วีนัสเดินขึ้นมาบนตึก เดินตรงไปที่ห้อง B-1…
“ วีนัส!...มาแล้ว~ วันนี้แกมาช้ามากเลยนะ” เพื่อนคนหนึ่งของวีนัสทักขึ้น(ให้ชื่อว่า ซานดาร่า นะคะ^^)
“ อืม โทษที^^; ” วีนัสพูดพร้อมกับนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างๆกับซานดาร่าและเพื่อนอีกคนหนึ่ง(ให้ชื่อว่า คริสตัล นะคะ^^)
“ เออแก…แกรู้ป่ะ ว่าคนที่ดูแลวง Xoxo ป่วย…” คริสตัลหันมาถามวีนัส
“ อืมรู้ ฉันจะไม่รู้ได้ไงอ่ะ ก็พี่ชายฉันเป็นสมาชิกในวงเหมือนกัน - - ”
“ เออเนอะ…แล้วเขาให้แฟนคลับสมัครเป็นคนดูแลวงด้วยอ่ะ” ซานดาร่าขอแจมด้วย
“ หืม?...คนดูแลวงไม่ได้มีคนเดียวเหรอ? ”
“ เปล่า…มี ประมาณ 6 คนอ่ะ” ซาดาร่า
“ 6 คน!!!...”
“ อืม ก็เขาให้แต่ละคนดูแลแค่ 2 คนอ่ะ” คริสตัล
“ โหย ก็นึกว่าคนเดียว…อุตส่าห์ตั้งใจไว้ว่าจะได้อยู่ใกล้กับพี่แบคฮยอนแล้วแท้ๆ -3- ”
“ ห๊ะ!?!...หมายความว่ายังไง” ซานดาร่ารีบขวับหันมาเขย่าตัววีนัสอย่างอยากรู้อยากเห็น
“ ก็…โอ เซ ขอร้องให้ฉันเป็นคนดูแลวง Xoxo อ่ะ”
“ จริงดิ 0_0 มีพี่ชายเป็นศิลปิน มันดีอย่างนี้นี่เอง” คริสตัลพูด
“ นั่นดิ ไหนๆแกก็ได้เป็นคนดูแลชั่วคราวแล้วอ่ะ…พวกเราขอไปด้วยนะ*0* ” ซานดาร่า
“ ได้…แต่ถ้าไปแล้วห้ามแย่งพี่แบคเค้านะ!”
“ งืมๆ ได้อยู่แล้ว ฉันไม่ได้ชอบพี่แบคของแกย่ะ…ฉันจะไปหาพี่แพนด้าของฉันต่างหาก” คริสตัล
“ ฉันก็จะไปหาพี่ซาลาเปาของฉัน” ซานดาร่า
“ โอเคๆ…อ๋อ ถ้าจะไปด้วย ต้องย้ายไปอยู่ที่หอกับ Xoxo นะ…แล้วก็โอ เซบอกว่าตอนเย็นจะมารับให้รออยู่ที่ห้อง”
“ ได้ๆ ไม่มีปัญหา” คริสตัลกับซานดาร่าประสานเสียง…
-หลังเลิกเรียน-
วีนัสกับเพื่อนๆนั่งรอเซฮุนอยู่สักพักใหญ่ๆ เซฮุนก็เดินเข้ามารับถึงในห้อง…เพื่อนในห้องกริ๊ดกร๊าดกันอย่างกับอยู่ในคอนเสิร์ต - - เพราะเซฮุนไม่ได้เดินเข้ามาแค่คนเดียว แต่เดินมาทั้งวง!!!
“ โอ เซ!!!...บ้ารึเปล่า จะเข้ามาทำไมทั้งวง…มันเสียงดังนะ เดี๋ยวครูก็ด่าหรอก” พอเซฮุนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า วีนัสก็ตะโกนใส่เซฮุนทันที
“ ถ้าไม่อยากให้ครูด่าก็ตามมาดิ…” เซฮุนกระซิบเบาๆ
“ เข้ามาทำไมกันทั้งวง…ประสาทรึไง!” วีนัสบ่นขมุบขมิม
“ ฮ่าๆ พอดีเราแยกกันไม่ได้ เป็นพวกขาดความอบอุ่น”
“ แล้วพอเข้ามาในห้องกลายเป็นคนใบ้แล้วไง เพื่อนพี่น่ะ” เอาตรงๆป่ะ - - ตอนนี้เซฮุนกับวีนัสกระซิบกันอยู่เพื่อนๆของวีนัสและเพื่อนๆในวง Xoxo เลยไม่ได้ยิน
“ กระซิบอะไรกันนักหนา…จะไปได้ยัง? ” แบคฮยอนพูดอย่างเรียบๆ
“ ชิ!...ทีในทีวีไม่เห็นจะเย็นชาอย่างนี้เลย ” วีนัสบ่นให้เซฮุนฟัง
“ เออน่า ไปเหอะๆ” เซฮุนทำท่าจะดึงข้อมือวีนัส แต่กลับโดนวีนัสรั้งเอาไว้
“ โอเซ…เพื่อนเค้า 2 คนนี้อ่ะ ขอไปดูแลวงกับเค้าด้วยนะ”
“ อืม…”
“ ทำไมโอเซไม่บอกว่า คนดูแลวงมี 6 คน แล้วอีก 3 คนหาได้ยัง? ”
“ ขอโทษเค้าลืม…อีก 3 คนหาได้แล้ว เค้าเป็นน้องสาวของคนดูแลที่ป่วยอยู่น่ะ”
“ น้องสาว?...ผู้หญิงเหรอ? ”
“ อืม…ไปกันได้แล้ว” เซฮุนพูดพร้อมกับดึงข้อมือของวีนัส…แล้ววีนัสก็ดึงมือซานดาร่าต่อ แล้วซานดาร่าก็ดึงคริสตัลต่อ…แล้วก็ถูกลากออกมาจากห้อง…
ณ หอ Xoxo
วีนัสและเพื่อนๆเดินเข้ามาในหอ…เซฮุนเป็นคนจัดการห้องนอนให้กับวีนัสและเพื่อนๆ…วีนัสอยู่ห้องที่ 1005 ซานดาร่าอยู่ห้องที่ 1062 คริสตัลอยู่ห้องที่ 1069…แล้วเซฮุนก็อธิบายหน้าที่ของแต่ละคนว่าต้องทำอะไรบ้าง…วีนัสดูแลเซฮุนกับลู่หาน ซานดาร่าดูแลชานยอลกับซิ่วหมิน คริสตัลดูแลเทากับซูโฮ ส่วนที่เหลือพรุ่งนี้จะมาบอกอีกที…ตอนนี้วีนัสรู้สึกเซ็งมากๆเพราะไม่ได้ดูแลแบคฮยอน กลัว…กลัวว่าจะมีคนมาดูแลแบคฮยอนแล้วแบคฮยอนจะชอบคนนั้น ทีเพื่อนๆของเค้ายังได้ดูแลเมนตัวเองเลยT^T แล้วทำไมวีนัสถึงไม่ได้อ่า แงๆๆๆๆๆๆๆ…วีนัสเดินไปคิดไปโดยไม่สนใจใครจนไปชนกับร่างสูงกับคนคนหนึ่ง…
ปึก!!!
[You/Venus Part]
“ เอ่อ…ขอโทษค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับโค้งให้ร่างสูง
“ ไม่เป็นไร…ทีหลังก็มองทางหน่อย ไม่ใช่เดินใจลอย เหม่อหาใครอยู่” เสียงร่างสูงตอบทำให้ฉันถึงกับชะงัก…จึงชะโงกหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า…
“ บะ…แบคฮยอน…” ใจเต้นรั่ว…มือไม้สั่นไปหมดแล้ว
“ ฉันอายุมากกว่าเธอนะ…ทำไมไม่เรียกฉันว่าพี่” ตอบอย่างนิ่งๆ
“ ขะ…ขอโทษค่ะ…พี่…แบคฮยอน” พูดตะกุกตะกัก
“ เป็นไร…ติดอ่างเหรอ? ”
“ ปะ…ป่าวค่ะ”
“ งั้นไม่มีอะไรแล้ว…ก็เข้าห้องไปได้แล้ว แล้วก็เวลาดึกๆอย่าออกมาเดินเพ่นพ่านล่ะ” เป็นห่วงฉันเหรอคะ พี่แบคฮยอน><
“ ค่ะ” พูดออกไปสิๆ วีนัส พูดออกไปๆ
“ เอ่อ…พี่แบคฮยอน…” เอาแล้วไงมือฉันนี่ก็ไวจริงๆ พูดอย่างเดียวไม่ได้รึไง มือฉันยังรั้งข้อมือของพี่แบคฮยอนอย่างถือวิสาสะ…แต่มือพี่เขานุ่มมากอ่ะ><
“ อะไร?...” พูดพร้อมกับหันหน้ามาสบตา >< โอ๊ย อย่าทำหน้าแบบนี้สิคะๆ เขินนนน >/////<
“ เอ่อ…คือ…ฝะ…ฝันดีนะคะ” พูดออกไปแล้วๆ >/////< โอ๊ย เขินนนนน
“ อืม…ฝันดี…” พูดจบก็เดินเข้าห้องไป…อ๊ายยยยยย>/////< เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ…ฝันดี ออ
กริ๊ดดดดดดดดดดดดด>>>กริ๊ดในใจนะ โอ๊ย อยากจะละลายเต็มทน ทำไมพี่น่ารักขนาดนี้อ่าาาา
ฉันทำหน้าสงบนิ่งแล้วเดินเข้าห้องไปอย่างรวดเร็ว
ปึง!!!
เสียงปิดประตูห้องของฉัน…ฉันเดินขึ้นไปดีดดิ้นอยู่บนเตียง รู้สึกดีมากๆเลย>< ถึงจะไม่ได้ดูแลพี่แบคฮยอนแต่ก็ยังเจอพี่เค้าทุกวัน ตัวเป็นๆด้วย แค่นี้ก็ฟินแล้วว…ฮืออือๆๆ เค้าอยากกริ๊ดดด >< แต่กริ๊ดไม่ได้ เดี๋ยวจะรำคาญชาวบ้านเขา…
21.00 น.
แงๆๆ ฉันเดินไปทั่วห้องแล้ว สำรวจทุกพื้นที่ภายในห้อง…แงๆๆ นอนไม่หลับง่าT^T มันไม่คุ้นที่อ่า…ทำไงดี ออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า…กำลังจะเปิดประตูออกจากห้องแต่ทว่า…
“ งั้นไม่มีอะไรแล้ว…ก็เข้าห้องไปได้แล้ว แล้วก็เวลาดึกๆอย่าออกมาเดินเพ่นพ่านล่ะ” คำพูดของพี่แบคฮยอนลอยเข้ามาในหัวสมองT^T เค้าไม่ออกไปเพ่นพ่านก็ได้…แงๆ แต่เค้านอนไม่หลับอ่า ขอออกไปเดินแปปเดียวนะ…เดินออกจากห้อง…เดินย่องๆลงไปที่หน้าหอ โห้ ตอนดึกๆ หอสวยจัง มีน้ำพุขึ้นสีสันสวยงาม…สวยจัง
“ ลงมาทำไม…บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไม่ให้มาเพ่นพ่านตอนดึกๆ” เสียงหนึ่งดังขึ้น จนฉันถึงกับชะงัก…หันหน้าไปหาต้นเสียง…ไม่บอกก็รู้ว่าใคร…
“ พะ…พี่…แบคฮยอน” แงๆ เวลาเจอพี่แบคฮยอนแล้วใจสั่น มือสั่น ทำอะไรไม่ถูก พูดตะกุกตะกัก หายใจไม่สะดวก…
“ ว่าไงล่ะ…เคยบอกไว้ว่ายังไง”
“ วะ…เวลาดึกๆอย่าออกมาเดินเพ่นพ่าน…”
“ แล้วยังไง…”
“ ขะ…ขอโทษค่ะ…ก็ คนมันนอนไม่หลับอ่ะT^T จะให้ทำยังไง” บ่นกับตัวเองไม่รู้ว่าพี่เขาจะได้ยินรึเปล่า
“ ทำไมนอนไม่หลับ?...” ได้ยินด้วยแหะ
“ ก็…มันไม่คุ้นกับสถานที่…มันก็เลยไม่หลับ…”
“ เฮ้อ~…แล้วทำยังไงถึงจะหลับ…”
“ ก็เวลาอยู่ที่บ้านโอเซก็จะมาลูบหัว แล้วก็หลับไป ”
“ งั้นก็ไปหาโอเซ…ไปให้มันลูบหัวจะได้หลับ…” เป็นห่วงเค้าอ๋อ ><
“ ไปมาแล้ว…โอเซหลับ…” โกหก…
“ ก็ปลุกมัน…”
“ โอเซปลุกยาก…”
“ งั้นก็อ่านหนังสือหรือทำอะไรก็ได้ ที่ทำให้ง่วง…”
“ ไม่มี…นอกจากลูบหัว ”
“ เรื่องมาก…”
“ ไม่ได้เรื่องมาก มันเป็นแบบนี้นานแล้ว ตั้งแต่เกิด…”
“ ขึ้นห้อง…”
“ ห๊ะ!?!...”
“ บอกให้ขึ้นห้อง!...เดี๋ยวลูบหัวให้…”
“ ว่า…ว่าไงนะ!”
“ ก็บอกจะลูบหัวให้ไง! ไม่ได้ยินเหรอ…หูตึ่งไง…”
“ 0/////0 ” ฉันก้มหน้างุด…ตอนนี้กำลังเขิน เชื่อเลยว่า ตอนนี้หน้าต้องแดงมากๆแน่ๆเลย
“ เป็นอะไร…ไม่สบายหรอ…เห็นหน้าแดง” อึก! เห็นด้วย!!! แงๆๆT^T เค้าอยากจะตาย…
“ ปะ…เปล่าค่ะ…ฉันว่าไปนอนกันได้แล้วล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสาย ” พี่แบคฮยอนพยักหน้ารับ พูดจบ ฉันก็เดินเบี่ยงออกไป เดินนำหน้าพี่แบคฮยอน…พี่แบคฮยอนเดินตามมาถึงในห้อง…
.
.
.
“ นอนสิ…” พี่แบคฮยอนเอ่ยปากพูด หลังจากที่เดินเข้ามาในห้องนอนของฉัน…ฉันพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปขึ้นเตียง นอนราบบนเตียง พี่แบคฮยอนทิ้งตัวลงนอนข้างๆฉัน แล้วเอื้อมมือมาลูบผมฉันเบาๆ>/////< บอกตรงๆว่า ตอนนี้ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย ถึงจะลูบหัวก็เถอะ แต่ถ้าเป็นพี่แบคฮยอนล่ะก็ทำอะไรไม่ถูกเลย…แม้กระทั่งตอนนอน
“ ทำไมไม่หลับ?...” พี่แบคฮยอนเอ่ยถาม หลังจากที่ลูบหัวฉันไปได้สักพัก
“ ก็…ก็มัน…เขิน” แงๆ พูดออกไปแล้วT^T
“ เขิน?...เขินทำไม”
“ ก็ พี่ เมน ฉัน อ่ะ”
“ เหรอ?...” ถามออกมาอย่างนิ่งๆ
“ อะ…อืม…” โอ๊ย อย่าให้พูดอะไรมากกว่านี้ได้มั้ยคะ…ตอนนี้หน้าแดงไปหมดแล้ว><
“ นอนได้แล้ว…พูดมากแล้วเมื่อไหร่จะหลับ…”
“ แล้วพี่ไม่นอนเหรอ?...ปกติพี่นอนดึกมากเลยเหรอ”
“ อืม…งานเยอะน่ะ เลย ชินกับการนอนตอนดึกๆ”
“ อ๋อๆ…พี่นี่แปลกดีเนอะ”
“ แปลกยังไง”
“ ก็ ตอนเจอกันแรกๆอ่ะ พี่ดูเย็นชามากเลยอ่ะ แต่ในทีวีหรือเวลาที่อยู่กับวง Xoxo พี่ดูร่าเริง พอตอนนี้พี่ก็ดูน่ารักไปอีกแบบ…”
“ เหรอ?...แล้วชอบมั้ยล่ะ”
“ 0/////0 ” ถามอะไรบ้าๆ>< ถ้าไม่ชอบแล้วจะเป็นเมนพี่รึไง
“ หึ!...นอนได้แล้ว เดี๋ยวก็ตื่นสายหรอก” แบคฮยอนพูดพร้อมกับเริ่มลูบหัวฉันเบาๆอีกรอบนึง เพื่อจะให้ฉันหลับ…>< ไม่อยากบอกเลยว่า ตอนนี้ฉันนอนซุกอกพี่แบคฮยอนอยู่ ตัวพี่เขาหอมมากๆเลยอ่ะ…
“ พี่แบคฮยอน…กอดด้วย…” >< ฉันเหมือนคนให้ท่ารึเปล่าเนี่ย - - ฉันเป็นแฟนคลับที่บ้ารึเปล่า
“ หืม?...ต้องกอดด้วยเหรอ”
“ คะ…ค่ะ ไม่งั้นไม่หลับ” บอกตรงๆว่าโกหก…ใครว่าล่ะ แค่ลูบหัวอย่างเดียวก็หลับแล้ว แต่พี่แบคฮยอนทำให้ทั้งทีต้องขอเยอะๆหน่อย><
“ อืมๆ” >< อ๊ายยยยยย พอตอบเสร็จก็เอื้อมมือมาโอบเอว รั้วเอวฉันให้ไปใกล้ๆกับกายของพี่เขาให้ดูเหมือนกับว่ากอด…
“ พี่แบคฮยอน…”
“ หืม”
“ ฝันดีนะคะ”
“ ฝันดี…ครับ” พอพี่แบคฮยอนพูดจบ ฉันก็เข้าสู่ช่วงนิทราไป
[End You/Venus Part]
[Baekhyun Part]
พอวีนัสหลับ ผมก็ค่อยๆเคลื่อนกายออกมาอย่างช้าๆ เพื่อไม่ให้เขาตื่น…ก่อนออกจากห้องผมก็ไม่ลืมที่จะดึงผ้าห่มคลุมให้กับร่างเล็ก แล้วเดินออกไปโดยไม่ลืมที่จะล็อคประตูห้อง…
1004 หมายเลขห้องของผม
ผมเดินเข้ามาในห้องอย่างสับสน นี่ผมรักเขาจริงๆใช่มั้ย?...
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว…แบคฮยอนเคยเจอและเคยเล่นกับวีนัส
“ แบคฮยอนลูก…เซฮุนมาหาน่ะ” แม่ของแบคฮยอนตะโกนบอก
“ ครับแม่…”แบคฮยอนขานรับพร้อมกับเดินไปที่สวนหลังบ้าน…
“โอเซ…แบคมาแล้ว~…อ้าว นี่ใครอ่า โอเซ”
“อ๋อ…น้องสาวฉันเอง ชื่อ วีนัส น่ะ”
“น่ารักดีนะ^^…หวัดดีครับ ผม แบคฮยอน นะ”
“ค่ะ^^…วีนัส ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
“อืม~…เรามาเล่นกันเถอะ แบคฮยอนนา~” วีนัสพูดจบก็ดึงแบคฮยอนมาเล่นด้วย
หลังจากนั้นวีนัสก็มาเล่นกับแบคฮยอนทุกวัน…แต่พอแบคฮยอนขึ้นม.6 ก็ไม่ได้เจอกับวีนัสอีกเลยเพราะแบคฮยอนต้องย้ายบ้านและตอนนั้นก็มีคนมาบอกให้แบคฮยอนไปเทรนเป็นศิลปิน ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย…จนวันนี้เราได้มาเจอกันแล้ว…
นี่ ผมหลงรักเขารึเปล่า?...ที่ผมคิดถึงเขา นึกถึงเขา ตลอด 3-4 ปีที่ผ่านมา มันเรียกว่า รักรึเปล่า?
.
.
.
ความรู้สึกนี้มันเรียกว่าอะไรกันแน่…แล้วถ้าผมชอบวีนัสจริงๆ เขาจะชอบผมบ้างมั้ย?
เขาจะชอบผมในฐานะผู้ชายคนนึงบ้างรึเปล่า…ผู้ชายที่ชื่อ บยอน แบคฮยอน…
บยอน แบคฮยอนที่ไม่ใช่ศิลปิน เป็นแค่คนธรรมดาๆคนหนึ่ง
[End Baekhyun Part]
[You/Venus Part]
แสงยามเช้าส่องทะลุม่านมาถึงด้านในห้องนอน…ฉันลืมตาขึ้นมาอย่างงุนงง…- - เออ ลืม ฉันเป็นคนดูแลวง Xoxo ชั่วคราวนี่น่า…เฮ้ย!ซวยแล้ว กี่โมงแล้วเนี่ย โอ๊ยๆตายๆๆตายแน่ๆ
8.00 น.
8 โมง 0_0 ซวยแล้ว เชี่ยย…ฉันรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว
-30 นาทีผ่านไป-
ฉันโคตรของโคตรรีบวิ่งไปหาซานดาร่ากับคริสตัลที่ห้อง เชื่อได้เลยว่ามัน 2 ตัวยังไม่ตื่นชัว - -
ก๊อก ก๊อกๆ แกร๊ก แกร๊กๆ
ฉันเคาะประตูอยู่หน้าห้องของซานดาร่าสักพักก็ไม่มีเสียงตอบรับ ฉันเลยตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปในห้อง - - มันไม่ล็อคประตูตอนนอนไงว่ะ…ฉันเดินเข้าไปในห้องนอนของซานดาร่า นั้นไง ว่าแล้วเชียวว่ายังไม่ตื่น - -
“ ซานดาร่า…ตื่นได้แล้ว” ฉันพูดพร้อมกับเดินขึ้นไปบนเตียง เขย่าร่างของซานดาร่าแรงๆให้มันตื่น
“ งื้ออออออ…จะรีบตื่นไปทำไม~”
“ ลืมไปแล้วรึไงว่าเรามาดูแลวง Xoxo นะ!!!...ตื่นๆๆ”
“ 0_0 เฮ้ย!ซวยแล้ว เชี่ยยยยยยยยย” ซานดาร่าแหกปากร้องออกมาด้วยความตกใจ
“ รีบไปอาบน้ำเลย…เดี๋ยวฉันจะไปปลุกคริสตัลต่อ”
“ อืม เจอกันที่ห้องคริสตัลแล้วกันนะ” พูดจบ ซานดาร่าก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที…
ฉันเดินเข้ามาในห้องของคริสตัล…เฮ้อ~ ดีที่คริสตัลตื่นแล้ว ทีนี้ก็เหลือแค่รอซานดาร่ามา ทำไมมันนานจัง - - มันตกส้วมตายรึเปล่าเนี่ย…
“ ซานดาร่ามันตกส้วมป่าวว่ะ- - ” คริสตัลเอ่ยขึ้น เออคิดเหมือนเค้าเลย- -
“ นั่นดิ…นานชิบ - - ” ฉันตอบ
“ มาแล้ววววว~…แฮ่กๆ เหนื่อยจัง” เสียงบุคคลที่สามดังขึ้น - - ไม่บอกก็รู้ว่าใคร
“ ทำไมช้าจังง่า…พวกเราคิดว่าแกตกส้วมตายไปแล้วนะเนี่ย ” คริสตัลเอ่ยถาม
“ เออๆ โทษที…ก็ฉันต้องสวยไว้ก่อนนี่น่า”
“ ระหว่างสวยกับไปตรงเวลาแกจะเลือกอะไร” ฉันถาม
“ สวยอยู่แล้ว>< ส่วนเรื่องตรงเวลาไม่ต้องห่วงหรอก เราก็แก้ตัวไปพรางๆก็ได้”
“ เออก็จริง…ก็เดินไปบอกพี่ๆเขาว่าเมื่อคืนเรานอนดึกเพราะว่าต้องเคลียร์การบ้านทั้งหมด…” คริสตัลบอก…เออ เจริญล่ะ - - เพื่อนฉัน…ไอ้แก้มันก็แก้ได้อยู่หรอก แต่ฉันแก้ไม่ได้โว้ยยT^T ถามว่าทำไมถึงแก้ไม่ได้ ก็เมื่อคืนพี่แบคกล่อมนอนฉันไง
“ เออ…ได้ๆ ไปกันเหอะ” ซานดาร่าพูดจบ ก็ลากฉันกับคริสตัลไปที่ห้องซ้อมของวง Xoxo
ณ ห้องซ้อม Xoxo
ฉันกับเพื่อนๆเอื้อมมือไปเปิดประตูห้องซ้อมอย่างแผ่วเบา เปิดเอาไว้แบบแงมๆ แล้วมองเข้าไปในห้อง…โห้ ทุกคนในวง Xoxo ซ้อมเต้นกันอยู่ แล้วก็มีเด็กผู้หญิงอีก 3 คนถ้าให้เดาก็น่าจะเป็นคนที่จะมาดูแลวง Xoxo…1 ในนั้นก็ต้องมีคนนึงดูแลพี่แบคฮยอนของเค้าอ่าT^T คิดแล้วก็อิจฉา ชิ!...ฉันดูอยู่สักพักยัยเพื่อน 2 ตัวด้านหลังก็ผลักฉันเข้าไปในห้อง แล้วมัน 2 ตัวก็เดินตามมาติดๆ…ตอนนี้ทุกคนในห้องซ้อมหันมามองฉันกับเพื่อนๆ…
“ ทำไมมาช้า…” แงๆ นั้นไง พี่แบคฮยอนเอ่ยถามอย่างเรียบๆ
“ เอ่อ…คือ…” ฉันพูดพรางหลบสายตาทุกคนในห้องซ้อม แล้วหันซ้ายไปหาซานดาร่า หันขวาไปหาคริสตัล
“ อ๋อ…คือ…คือ…เรา…” ซานดาร่าเอ่ยขึ้น หันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากคริสตัล
“ เรา…เรา…เรานอนดึกอ่ะค่ะ!เพราะ…เพราะ…ต้องทำการบ้านค่ะ!” คริสตัลตอบ
“ เหรอ?...นอนดึกเหรอ? ” พี่แบคฮยอนถามพรางหันมาสบตาฉัน T^T แงๆ ซวยอีกแล้ว
“ คะ…ค่ะ…” พูดพรางหลบสายตาพี่แบคฮยอน
“ เออไหนๆก็มาแล้ว ช่างมันเหอะ…นี่ แทยอน ทิฟฟานี่ แล้วก็ ซอฮยอน นะ เป็นคนที่จะมาดูแลวงพี่อีก 3 คนน่ะ” พี่ชายสุดหล่อฉันแนะนำให้รู้จัก
“ อ๋อ…ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ^^ ” ฉันพูดพรางเอื้อมมือไปตรงหน้าของแทยอน
“ ค่ะ^^…ฉันดูแลแบคฮยอนกับเฉินนะ มีอะไรก็มาปรึกษาได้นะ” แทยอนพูดพร้อมกับยื่นมือมาเช็คแฮนกับฉัน…อ๋อ คนนี้นี่เอง สวยไปอ่าT^T ฉันจะเอาพี่แบคมาได้ป่ะเนี่ยแงๆ แต่ฉันไม่ยอมหรอก ชิ!...
“ ส่วนฉันดูแลไคกับดีโอนะ^^…มีอะไรก็ปรึกษาได้นะไม่มีปัญหา” คนที่ชื่อ ทิฟฟานี่พูดขึ้น
“ ฉันดูแลคริสกับเลย์^^…มีอะไรก็ถามได้นะ” คนที่ชื่อ ซอฮยอนเอ่ยขึ้น
“ ค่ะ!!!...” ฉันกับเพื่อนๆพูดพร้อมกัน
“ แล้วต่อไปนี้นะ…พวกเธอต้องตื่นแต่เช้าประมาณตี 4 แล้วต้องมาปลุกพวกเราด้วย…” ห๊ะ!?! ตี 4 จะบ้ารึเปล่า…แล้วให้ไปปลุกอีก - - เฮ้ย! อย่างนี้แทยอนก็ต้องไปปลุกพี่แบคอ่ะดิ ไม่ยอมๆ
“ เฮ้ย! ไม่มากไปเหรอ โอเซ…” ฉันยิ่งคำถามใส่พี่ชาย
“ ไม่หรอกน่า…” พี่ชายสุดเลิฟพูดพรางเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน พร้อมกับดึงฉันไปกอดแล้วก็ขยี้หัวอย่างหมั่นไส้…
“ พอๆ…ไปซ้อมกันต่อดีกว่า ป่ะๆ” พี่ชานยอลเอ่ยขึ้น
“ เออไปๆ” พี่ชายสุดหล่อพูดจบ คนทั้งวงก็เดินไปซ้อมต่อ แต่…ฉันรั้งพี่แบคฮยอนไว้ก่อน โดยการดึงข้อมือพี่เขาไว้…
“ พี่แบคฮยอน…อย่า…อย่าพึงไป…นะ” ฉันพูดแบบประโยคขอร้องพรางทำหน้าน่าสงสาร
“ … ” พี่แบคฮยอนไม่พูดอะไร แต่ยอมหันหน้ามาหาฉัน
“ พี่…พี่โกรธฉันรึเปล่า”
“ … ” เงียบ…ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก กรุณาพูดต่ออีกครั้งค่ะ - -
“ พี่…พี่แบคฮยอนคะ?...พี่ฟังฉันอยู่รึเปล่า…”
“ … ” เงียบอีกตามเคย…
“ พี่…พี่ บะ…แบคฮยอน…”
“ อะไร…” ตอบแล้ว! ถึงจะเป็นคำสั้นๆแต่ก็ดีใจที่พี่แบคฮยอนตอบ
“ พี่…โกรธฉันรึเปล่าคะ?...ที่โกหกพี่ว่า นอนดึก…”
“ เปล่า…” เย้ๆๆๆๆ พี่แบคฮยอนไม่โกรธ…แต่ทำไมถึงได้เย็นชาแบบนี้นะ
“ แล้วทำไมพี่ต้องทำแบบนี้ด้วย…”
“ ทำอะไร”
“ เย็นชา…ทำไมพี่ถึงเย็นชาแบบนี้ล่ะ…เมื่อวานพี่ยังร่าเริงกว่านี้เลย ”
“ เหรอ?...”
“ ค่ะ…พี่เป็นอะไรรึเปล่าคะ?...ไม่สบายรึเปล่า” ฉันพูดพรางเอามือแตะหัวพี่แบคฮยอนเพื่อวัดไข้
“ เปล่า…สบายดี” ตอบมาอย่างนิ่งๆ พร้อมกับปัดมือฉันเบาๆอย่างทะนุทนอม
“ หืม?...แต่พี่ตัวรุ่มๆนะ…พี่ปวดหัวรึเปล่า”
“ นิดหน่อยน่ะ…ช่างเหอะ”
“ ไม่ได้นะ!...ฉันจะพาพี่ไปพัก…”
“ ไม่ต้อง…เธอต้องดูแลเซฮุนกับลู่หานไม่ใช่เหรอ?...แล้วจะพาฉันไปพักได้ยังไง”
“ ไม่เห็นจำเป็น ฝากคนอื่นดูก็ได้” พูดจบ ฉันก็เดินไปหาพี่ๆวง Xoxo
“ เอ่อ…พี่คะ? ” ฉันเดินเข้าไปถามพี่ชานยอล
“ ครับ? ”
“ คือ…พี่แบคฮยอนไม่สบายขอพาไปพักได้มั้ยคะ? ”
“ อ๋อ ได้ครับ…ก็ดีเหมือนกัน พักนี้มันดูแปลกๆไป ฝากด้วยนะ^^ ”
“ แล้ว…คนที่ฉันต้องดูแล…”
“ อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวให้คนอื่นดูก็ได้ ไปเถอะ”
“ ขอบคุณนะคะ^^ พี่ชานยอล” พูดจบ ฉันก็ลากพี่แบคฮยอนไปที่ห้องพักของพี่เขา
ณ ห้องพี่แบคฮยอน
โห้ ห้องพี่เขานี่สะอาดมากอ่ะ…ห้องก็สวย กลิ่นห้องก็หอมด้วย…ตอนนี้ฉันเหมือนไม่ใช่ติ่งยังไงไม่รู้แหะ - - ฉันทำเหมือนกับว่าพี่แบคฮยอนเขาเป็นคนธรรมดาที่ไม่ใช่ศิลปิน…ตอนนี้เหมือนอยู่กับคนที่เราแอบชอบมากกว่า…เหมือนจะชอบพี่แบคฮยอนคนธรรมดามากกว่าศิลปินด้วยซ้ำ…แต่ไม่ว่าพี่แบคฮยอนจะเป็นศิลปินหรือคนธรรมดาฉันก็ชอบพี่เขาอยู่ดีนั้นแหละ^^
“ พี่แบคฮยอนนอนพักเถอะ…เดี๋ยวฉันเฝ้าเอง^^ ”
“ ไม่ต้องก็ได้ ๆไปทำงานของเธอเถอะ”
“ อืมม~…ฉันอยากให้พี่เรียกฉันแบบอีกมากกว่าอ่ะ”
“ เรียกอะไร”
“ ก็…แบบ ‘วีนัส’ หรือ อะไรก็ได้ ที่ทำให้เราสนิทกันมากกว่านี้น่ะ”
“ สนิทกันมากกว่านี้?...หมายความว่าไง”
“ ก็…อยากให้พี่เรียกฉันแบบอื่นอ่ะ…อยากสนิทกับพี่…พี่แบคฮยอนที่เป็นคนธรรมดาที่ไม่ใช่ศิลปิน…แต่ถึงพี่จะเป็นศิลปินหรือคนธรรมดา ฉันก็ชอบพี่นะ…”
“ … ” ดูเหมือนว่าพี่แบคฮยอนจะอึ้งๆยังไงไม่รู้แหะ
“ ฉันชอบพี่…ที่พี่เป็นตัวของพี่ ที่ไม่ใช่แบบที่พี่เป็นอยู่ตอนนี้…ชอบเวลาที่พี่อยู่กับเพื่อนๆของพี่ เพราะพี่ดูร่าเริงและน่ารักมากๆ…ถ้าจะถามว่า ฉันชอบอะไรในตัวพี่มากที่สุด ฉันชอบนิสัย และตัวตนของพี่ มากที่สุด…เรื่องหน้าตาอ่ะนะ พี่ก็หล่อ น่ารัก และนั้นก็จะเป็นเหตุผลสุดท้ายที่ฉันชอบพี่นะ^^ ”
“ … ” ดูเหมือนพี่เขาจะอึ้งมากกว่าเดิมนะ
“ อืมม~ พี่รู้มั้ยว่า ฉันไม่ชอบอะไรในตัวพี่มากที่สุด”
“ อะไร”
“ เวลาที่พี่เย็นชาใส่ฉัน…เวลาที่พี่ไม่มีสีหน้า…เวลาที่พี่นิ่งใส่ฉัน…ฉันไม่ชอบเลย พี่ดูไม่เป็นตัวเองยังไงก็ไม่รู้ พี่ดูอึดอัด…ฉันทำให้พี่อึดอัดรึเปล่า? พี่รำคาญฉันมั้ย? ”
“ ไม่…”
“ อืม…ช่างเหอะ พี่นอนพักเถอะ^^ ” ฉันฝืนยิ้มทั้งๆที่มันก็เจ็บนะ…เจ็บที่บอกความรู้สึกกับพี่เขาไปแล้ว แต่พี่เขาก็ยังจะทำแบบนั้นอีก…
“ อืม…” พูดจบก็ขึ้นไปนอนบนเตียง…ฉันเลยเดินไปนั่งที่โซฟา ห้องนั่งเล่นแล้วเปิดทีวีอยู่แก้เบื่อ
อ๊ะ! นี่ฉันเผลอหลับไปเหรอเนี่ย เฮ้อ~…กี่โมงแล้วนะ
19.00 น.
0_0 นี่ฉันหลับนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย…
“ ตื่นแล้วเหรอ…” เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้ฉันต้องชะงัก เมื่อเขาเดินมานั่งข้างๆฉัน ไม่บอกก็รู้ว่าใคร
“ ค่ะ…พี่เป็นยังไงบ้าง โอเครึเปล่า? ”
“ อืม โอเคแล้ว อะ…เพื่อนโทรมาน่ะ” พูดจบก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน
“ ฮัลโหล…”
(ฮัลโหล วีนัส!)
“ หืม? มีอะไรรึเปล่า”
(อ๋อ คือผู้จัดการวงอ่ะ เขาจะเลี้ยงต้อนรับพวกเราที่จะมาคอยดูแลวงให้ชั่วคราวน่ะ ไปป่ะ)
“ อืม ไปดิ…ที่ไหนอ่า”
( IG club…ถ้าไม่รู้ก็ถามพี่แบคฮยอนเอานะ อยู่กับพี่เขาใช่รึเปล่า?)
“ อืม…แล้วไปตอนไหนอ่า”
(ตอนนี้ๆ)
“ อืม แล้วเจอกันนะ”
(บาย) ติ๊ด วางไปแล้ว…
ฉันหันไปหาพี่แบคฮยอน…ก่อนที่จะเอ่ยปากพูดกับพี่เขา
“ พี่…รู้จัก IG clubรึเปล่าคะ? ”
“ อืม รู้จัก…” เย็นชาอีกแล้ว เฮ้อ แต่ก็ชั่งเหอะคำพูดของฉันมันจะไปมีความหมายกับพี่เขาได้ยังไงล่ะ จริงมั้ย?
“ พาไปหน่อยได้มั้ย?...พอดี ผู้ผู้จัดการวงของพี่อ่ะ เขาจะเลี้ยงต้อนรับพวกฉันที่มาดูแลวงให้เขาชั่วคราวน่ะ…พี่ไปด้วยรึเปล่าคะ? ”
“ อืม ไปสิ…ตามมา…” พูดจบ ก็เดินออกไปจากห้อง ฉันเดินตามไปติดๆ
ณ IG club
ฉันกับพี่แบคฮยอนเดินเข้าไปในคลับ…ระหว่างทางฉันกับพี่แบคฮยอนก็ไม่พูดอะไรกันเลย
“ เฮ้ย 0_0…วีนัสมาแล้วววว~” ซานดาร่าเอ่ยขึ้น - - ฉันว่ามันเมาแล้วล่ะ
“ เมาป่ะเนี่ย”
“ ม่ายยยย ม้าววววววว~” เออ อย่างนี้เรียกไม่เมา - -
“ มาๆ มากินเหล้าก้านนนนนนน~” คริสตัลก็มาอีกคน - - พูดจบก็ลากฉันไปนั่งแล้วก็ยกแก้วมาให้ฉัน
“ อะ…ชนๆ” - - ฉันก็ต้องตามมันใช่ป่ะ…เออ ชนๆ
“ พอแล้วมั้ง~…หลายแก้วแล้วน้าาาาาา~” - - ฉันเมาป่าวว่ะ
“ ม่ายยยย อ้าววววววววว~” ซานดาร่า
“ แกยังม่ายยยย ม้าวววววว เลยยยยยยย~” คริสตัล
“ เออ คือ จะให้ฉันเมาใช่ป่ะ”
“ อืมมมมมมมมมมมมม~” คริสตัล
“ เออก็ดีนะ…” ฉันกำลังคิดว่าเมาก็ดีจะได้ไม่ต้องพูดกับพี่แบคให้เจ็บอีก ก็รู้ว่าเป็นแค่แฟนคลับธรรมดาๆคนนึง…พี่แบคจะมาชอบคนอย่างเราได้ยังไงจริงมั้ย?...อ๋อ ที่พูดว่า เมาก็ดีได้ เพราะว่าพี่ๆวง Xoxo อยู่คนละโต๊ะกับฉันและเพื่อนๆ…
-30 นาทีผ่านไป-
ตอนนี้ฉันโคตรของโคตรเมาเลย พูดไม่เป็นภาษาแล้ว
“ อ้าว! วีนัส!” เสียงของใครคนหนึ่งเรียกชื่อฉัน?
“ หืมมมมมมมมมม?”
“ เมาแล้วนะเนี่ย…จำฉันได้เปล่า…จองกุกไง คนที่ชอบแกล้งแกอ่า”
“ อ๋อออออ~ จำได้ๆ…นายไปเรียนที่ฝรั่งเศสไม่ใช่เหรออ?” จองกุกเป็นเพื่อนฉันสมัยเรียนมัธยม ชอบแกล้งเป็นประจำเลย…
“ อืม พอดี มาทำธุรกิจที่นี่น่ะ”
“ อ๋อออ~”
“ แกเมาแล้วนะ…กลับมั้ย เดี๋ยวไปส่ง”
“ อืม~ กลับๆ…ไปหอ Xoxo นะ ฉันพักอยู่ที่นั้น~”
“ อืมๆ”
“ ฉันกลับก่อนนะ ซานดาร่า คริสตัล บาย~”
“ อืม บายยยยยยยยย~” ซานดาร่าขานรับจบ จองกุกก็ลากฉันไปขึ้นรถ…
[End You/Venus Part]
[Baekhyun Part]
พอผมมาส่งวีนัสที่ IG club เสร็จ ผมก็ไปนั่งรวมกับเพื่อนๆในวง…นั่งกินเหล้ากันอยู่สักพักก็หันไปมองที่โต๊ะของวีนัส…โห้ เมาทั้งโต๊ะไม่เหลืออะไรเลย - - …เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ นั้นใครน่ะ ผมมองผู้ชายคนที่เดินมาทักวีนัสสักพัก…เขาก็ลากวีนัสออกไป…เฮ้ย! จะลากไปไหนว่ะ
“ พี่ซิ่วหมิน!” ผมหันไปพูดกับพี่ซิ่วหมิน
“ หืม? อะไรเหรอ แบคฮยอน”
“ คือ…แบคเหนื่อยอ่า ขอกลับก่อนได้ป่ะ”
“ อ๋อ ได้ๆ…เจอกันพรุ่งนี้นะ”
“ ครับๆ” พูดจบ ผมก็เดินออกไปหาวีนัสเลย…ไปแล้ว…ผมรีบขึ้นรถแล้วขับไปที่หอ Xoxo ทันที
.
.
.
ผมขับรถมาถึงหน้าหอ Xoxo แล้ว ลงมาจากรถ มองหาวีนัส…นั้นไง ผมเจอวีนัสแล้ว…ผมรีบวิ่งไปหาวีนัสทันที…
“ วีนัส!” ผมเรียกวีนัสไว้ เพราะไอ้ผู้ชายคนที่อยู่กับวีนัสในคลับมันกำลังจะไปส่งวีนัสที่ห้อง!!!
“ อ้าว! คุณ แบคฮยอนรึเปล่าครับ?...^^ เห็นวีนัสพูดถึงตลอดทางเลย ” ไอ้หน้าใสพูดขึ้น
“ …เหรอครับ? ”
“ เย็นชาอย่างที่วีนัสบอกจริงๆด้วย” เย็นชา? ‘ เวลาที่พี่เย็นชาใส่ฉัน…เวลาที่พี่ไม่มีสีหน้า…เวลาที่พี่นิ่งใส่ฉัน…ฉันไม่ชอบเลย พี่ดูไม่เป็นตัวเองยังไงก็ไม่รู้ พี่ดูอึดอัด…ฉันทำให้พี่อึดอัดรึเปล่า? พี่รำคาญฉันมั้ย? ’ คำพูดวีนัสลอยขึ้นมาเฉยเลย…เจ็บมากเลยสินะ
“ เรื่องของผม…ปล่อยวีนัสได้แล้ว เดี๋ยวผมพาเขาขึ้นไปเอง” ผมพูดพร้อมกับดึงร่างวีนัสออกจากอกของไอ้หน้าใส…มาซบอกผมแทน
“ หึ!...ถ้ารักเขา ก็บอกเขาไปสิครับ^^ อย่าปล่อยให้เขาเป็นแบบนี้ มันไม่ดีนะครับ”
“ แล้วนายเป็นใคร ยุ่งอะไรด้วย ”
“ ผม ชื่อ จองกุก ครับ เป็นเพื่อนสมัยมัธยมของวีนัส^^…ฝากดูเขาด้วยนะครับ ผมขอตัวก่อน” พอไอ้หน้าใสพูดจบ ผมก็พาวีนัสขึ้นไปนอนบนห้อง…
ณ ห้องวีนัส
ผมพาวีนัสไปนอนที่เตียง…
“ พี่…พี่แบคฮยอน…อึก…” ร้องไห้?...วีนัสร้องไห้!!!
“ พี่แบคฮยอนทำไมพี่ถึงทำแบบนี้ อึก พี่ไม่รู้หรอกว่าฉันเสียใจมากแค่ไหน ที่พี่ทำแบบนั้น…”
“ อึก…ทำไมพี่ต้องเย็นชาใส่ฉันแบบนี้ด้วย…ทั้งๆที่ฉันก็บอกความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ไปหมดแล้ว…อึก…เพราะฉันมันเป็นแค่แฟนคลับธรรมดาๆคนหนึ่งใช่มั้ย…พี่ถึงทำแบบนี้…”
“ ฉันชอบพี่นะ…แต่ตอนนี้ความรู้สึกมันกลับ…ไม่เหมือนเดิม”
“!!!”
“ ฉันรักพี่…พี่แบคฮยอน” คำพูดพวกนี้มันกลับทำให้ผมชาไปทั่วร่างกาย…นี่ วีนัสเมาจริงๆรึเปล่าเนี่ย?...
“ พี่ขอโทษ…ขอโทษนะ…พี่แค่ทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่กับวีนัส…ไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง…พี่เลยทำตัวเย็นชาใส่ พี่ขอโทษนะ…” ผมพูดพรางเช็ดน้ำตาให้วีนัสที่กำลังหลับเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์อยู่
“ พี่ขอโทษ…” ผมกดโทรศัพท์ไปหาผู้จัดการวง…
“ พี่ผู้จัดการวงครับ? ”
(จ๊ะ…ว่าไงจ๊ะ แบคฮยอน)
“ ผมขอเปลี่ยนคนดูแลวงเป็นวีนัสได้มั้ยครับ? ”
(อ๋อ ได้จ๊ะ)
“ ขอบคุณครับ”
[End Baekhyun Part]
.
.
.
>< โอเคมั้ยอ่า?...เม้นกันเยอะๆน้าาาาาา…
อัพวันที่ 5/06/57 เวลา 22.00 น.(อาจจะไม่เป๊ะนะ คิกๆ)
แงๆ อย่าว่าเค้านะT^T เค้ารู้ว่าวันเกิดพี่แบคไม่ได้เทรน…แต่เค้าอยากแต่งอ่า ไม่ว่าเค้าน้าาาาา
ถ้าอ่านเรื่องนี้แล้ว…อย่าลืมไปอ่านแล้วก็ไปเม้นเรื่องนี้ให้เค้าด้วยนะ^^ฝากๆเค้าฝากอ่านหน่อย>< ฝากคอมเม้นด้วย…ขอบคุณนะ><
ความคิดเห็น