ศิษย์อาจารย์หยวน

"ต่อจากนี้ เราทั้งสอง ชีวิตใครชีวิตมันเถอะ ปล่อยให้ไปตามวาสนา" 

"ท่านหมายความว่ายังไง" 

"แม่นาง กลับไปหาท่านพ่อเถอะ" 

"แล้วท่านล่ะ" 

"ข้าก็จะไป" 

"งั้นไปพร้อมกันนะ" 

"แล้วท่านจะไปทำไม" 

"ไปขอโทษ ที่พาแม่นางหนีมา" 

"ฟูเหริญ ข้ารักเจ้า" 

" ข้าก็รักเจ้า"

" เจ้าหนีไปได้ไหม ถ้าฮ่องเต้รู้ฮ่องเต้ จะไม่ไว้ชีวิตท่านแน่"

" ข้าจะไป"

" ฟูเหริญ เจ้าอย่าทำแบบนี้นะ"

" ข้าพาแม่นางหนีมา จะให้ข้าหนีอีกหรือ"

" ใช่ ท่านต้องหนี ข้าไม่อยากให้ท่านตาย"

" ข้าก็แค่ลูกนางโลม ให้ข้าไปตายเถอะ"

"ถ้าเจ้าตาย ข้าก็จะตายด้วย"

" อย่าเลย"

" ปล่อยข้าไปเถอะ"

 ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินห่างจากเธออกไป พลางเช็ดนํ้าตา 

" เพราะข้ารักแม่นาง ข้าจึงต้องทำเช่นนี้"

>ฝากติดตามด้วยเด้อ<