นายคนนี้หรอ เสร็ดฉันแน่

Start Story

Happy Day.....

"หาวววววว นอนต่ออีกนิดได้ไหมเนี่ย" 
"ตื่นได้แล้วแตงโมง เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ" เสียงแม่ของฉันดังขึ้นจากข้างล่าง
"คร้าาาาา คุณแม่" ฉันรีบลุกไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียน
"แม่ขา วันนี้มีอะไรกินมั่งอ่า" ฉันถามเพราะความหิว
"หาของกินแต่เช้าเลยนะ วันนี้แม่ไม่ได้ทำกับข้าว กินขนมปังไปก่อนล่ะกันนะ"
"แม่ขาหนูไปแล้วนะ" เมื่อพูดจบก็คาบขนมปังใส่ปาก แล้วรีบวิ่งออกไป

//และเมื่อถึงหน้าบ้านก็เจอกับอีตาแว่น(อีตานี่ชื่อบลู) อีตาแว่นคนนี้หล่ะฉันเกรียดสุดๆเลยหล่ะ มันชอบกวนแถมอวดเก่งอีก ( บ้านรวยเวอร์อีกต่างหาก ) แถมยังเป็นหลาาน ผอ. อีก ฉันหล่ะเครียด เจอมันทุกเช้า แล้วชอบทำหน้าหล่อใส่ฉันอีก//

"ไงแตงโม"
"มีไรอ่าฉันรีบ มีไรก็ว่ามาเลยเร็วๆ"
"วันนี้ฉันไปส่งเอามะ" ว้ายยยยยยย อีตานี่ฉันเกรียดมันก็จริงอยู่นะ แต่ชวนกันขนาดนี้เลยหรอ... //ฉันยังไม่ทันได้ตอบเลย อีตานี่ก็ลากฉันขึ้นรถไปเลย สบายฉันหล่ะค่ะ นั่งรถฟรี//

"นี่แตงโมง"
"มีไรอ่าว่ามา" ฉันพูดขณะที่กำลังเคี้ยวขนมปังอยู่
"วันนี้ไปเที่ยวกับฉันมะ" ฉันถึงกับขนมปังติดคอเลย อีตานี่เนี่ยนะ ชวนฉันไปเที่ยว
"แกพูดจริงป๊ะเนี่ย" ฉันพูดพร้องกับทุบหน้าอกตัวเอง //ขนมปังติดคอคร้าาา
"จะไปป๊ะ อย่าถามมากด้วย จะไปก็บอกมาเลย" อะไรวะ อยู่ดีๆก็เครียดใส่ จะไปด้วยดีไหมเนี่ย
"ไปก็ได้" ฉันพูดไปเพื่อรักษาบรรยากาศเอาไว้ เพราะตานี่ขี้วีนมากกกกก

//แล้วสักพักก็ถึงโรงเรียน// เสียงประกาศจากโรงเรียนก็ดังขึ้น :::ในอีก2อาทิตย์จะมีการแสดงละครเวทีของนักเรียน ม.ปลาย ขอให้แต่ละห้องส่งตัวแทนเพื่อไปซ้อมละครและคัดตัวภายใน วันนี้ก่อนเลิกเรียนด้วยครับ:::

///และพอฉันถึงห้อง เพื่อนๆทุกคนก็เถียงกันจนเหมือนตลาดสดเลยหล่ะ ที่เถียงกันก็เรื่องอีละครเวทีอ่ะหล่ะ แต่เพราะความชาญฉลาดของฉันอ่านะทำให้ฉันรอดจากการคัดตัวของห้องมาได้ ^^ แต่แล้วโชคชะตาก็ไม่เข้าข้าง เสียงประกาศจากโรงเรียนก็ดังขึ้นอีกครั้ง///
:::นางสาวไอริง โม หรือแตงโมมาที่ห้องคัดตัวนักแสดงโดยด่วน ขอบคุณครับ::: 
???ฉันถึงกับสะดุ้งและงงไปพร้อมๆกัน และอะไรก็ไม่รู้ทำให้ฉันเดินเข้าไปในห้องนั้น???

"นี่ใช่ ไอริ โมหรือเปล่า" เสียงอาจารย์ที่คัดตัวดังขึ้น และในห้องนั้นทำไมมีอีตาบลูอยู่ด้วยเนี่ย
"ครูจะให้เธอนะไอริ โมเป็นนางเอกขอเรื่องนี้ และ บลู เป็นพระเอก" ซวยฉันหล่ะ
"ส่วนเรื่องที่จะเล่นก็คือเรื่อง โรเมโอและจูเลียส" ฉันตายแน่เลยยยยยยย
"เราจะเริ่มซ้อมกันพรุ่งนี้ตอนเย็นนะ ห้ามขาดห้ามหนีห้ามโดดโดยเด็ดขาดนะ!!" ฉันถึงกับวิญญาณหลุดออกจากร่างไปชั่วขณะ แลัตอบอาจารย์คนนั้นไปได้แค่คำว่า
"ค่ะ" ส่วนอีตาบลูหน่ะหรอ ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นั่นหล่ะ สงสัยจะสะใจมากมั้ง --"

แล้วเมื่อถึงเวลาก็ถึงคำสัญญาที่อีตาบลูให้กับฉันไว้
 

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคร้าบบบบบ ^^