FIC [EXO, SNSD, 4Minute]Heartbeat เสียงหัวใจที่ไร้รัก

ลำดับตอนที่ #6 : Chapter IV : Chaotic (100%)

"Chaotic"


 

  ...วันนี้ฉันโดดเรียนคลาสตอนเช้าไปเรียบร้อยแล้ว ทำไมน่ะเหรอ ..ก็ฉันตื่นสายน่ะสิ มีเรียนตอนเก้าโมง แต่ตอนนี้มันปาเข้าไป 10โมงแล้ว! ก็เมื่อคืนฉันนอนตาค้างไม่ได้หลับได้นอนเพราะมัวแต่คิดถึง 'ซูโฮ' อดีตคนรักเก่าของฉัน จะไม่ให้ฉันอารมณ์เสียได้ยังไงกันล่ะ!! เห้อ! ทำไมช่วงนี้ฉันดวงซวยชะมัดเลย-_-; สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจโดดเรียนทั้งวันไปเลย คิดซะว่าพักสมองให้ปลอดโปร่งไปแล้วกัน


ฉันเดินลงมาข้างล่างเพื่อหาอะไรกินรองท้อง พอยิ่งเห็นบ้านเงียบ ก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเป็นสองเท่า ถึงฉันจะชอบความสงบแต่ฉันไม่ได้รักความสงบเท่าฟ้าแบบสายการบินไทยของประเทศไทยหรอกนะ(ไรท์เตอร์C : นั่นมันรักคุณเท่าฟ้าจ้ะแท-0-;) มันน่าจะมีเสียงบ้างสิไม่ใช่เงียบเป็นป่าช้าหลังวัดขนาดนี้!!!(เริ่มพาล)
ฉันเดินไปเปิดเพลงคลอเบาๆเพื่อทำให้บรรยากาศไม่ค่อยเงียบเหมือนเมื่อกี้มากเท่าไหร่...


'ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง'
เสียงแบบนี้มันก็คือ ...ใครมาเยือนบ้านแทแทสุดสวยคนนี้แต่เช้าเลยเนี่ยยยยยย T^T


"คุณหนูคะ คุณเซฮุนมาน่ะค่ะ" ป้าชินจองเดินเข้ามาบอกอย่างรู้งาน

"ค่ะ พาเข้ามาได้เลยค่ะป้า" ลมอะไรพัดน้องสุดที่รักมาถึงบ้านกันนะ เมื่อวานไปส่งที่บ้านเสร็จก็ไม่มีเรื่องอะไรนี่นา..

"เจ๊แทแทฮ้ะะ~" เสียงมาก่อนตัวเสมอจ้ะ -__-

"ว่าไงน้องฮุน มาแต่เช้าเลยมีอะไรรึเปล่า?"
ฉันถามออกไปพร้อมกับหันหลังมาเพื่อเผชิญหน้ากับเซฮุน แต่ฉันหันหลังมาเจอกับ..นายลุ่มล่าม=[]=! นี่ฉันตาฝาดหรือว่าอะไรเนี่ย หน้าหวานๆเหมือนผู้หญิงของหมอนี่มันทำให้ฉันขนลุกสุดๆไปเลย หลอกหลอนมากอ่ะ

ฉันขยี้ตามองหน้าหมอนี่ใหม่อีกครั้ง เผื่อว่าฉันคงพึ่งตื่นอาจจะยังมึนๆอยู่แล้วตาฝาดไปจริงๆ ...แต่มันก็ยังเป็นหมอนี่อยู่ดี เห้อออ! ฉันชะโงกหน้ามองไปข้างหลังของหมอนี่ก็เห็นเซฮุนยืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงนั้น เอ่อ ทำไมต้องพาพี่ชายมาด้วยอ่ะเซฮุนพี่ไม่เข้าใจจริงๆนะ-3-

"ก็เมื่อเช้าผมไปรอเจ้หน้าคณะตั้งนาน ไม่เห็นเจ้แทมาซักที ผมเลยมาหาที่นี่เลยอ่ะ"
ก็แน่สิจ้ะ จะเจอพี่ที่คณะได้ยังไงล่ะน้องเซฮุนผู้แสนซื่อของพี่ พี่แทผู้แสนสวยและฉลาดคนนี้พึ่งจะลุกขึ้นจากเตียงเมื่อไม่นานมานี้เองจ้ะ -_-;

"พี่ตื่นสายอ่ะ วันนี้เลยก่ะว่าจะไม่เข้าทั้งวัน เอ้ามีอะไรด่วนรึเปล่าถึงกับมาบ้านเลยเนี่ย?"

"คืองี้ฮ้ะ วันนี้ป๊าเขาให้ผมมาชวนเจ้แทไปกินข้าวเย็นด้วยกันน่ะฮ้ะ ป๊าเขาบอกว่าคิดถึงเจ้แทมากๆ แล้วก็ให้เสี่ยวลู่มาด้วย แถมวันนี้เสี่ยวลู่ว่างทั้งวันอีก ป๊าเลยอยากให้เราไปทานข้าวด้วยกันน่ะฮ้ะ >0<" อ๋อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง...

"แล้วทำไมไม่โทรมาบอกพี่ล่ะ จะมาขอนัดพี่ติวหนังสืออีกต่างหากรึเปล่า หรือว่าจะขอให้พี่ช่วยอะไรอีก ( - -)"
ฉันถามออกมาด้วยความระแวงสุดๆ จะไม่ให้ระแวงได้ไงล่ะ พี่ชายมันไม่น่าไว้ใจมาก  เน้นว่า 'มาก' -*-

"เปล่าฮ้ะ คือว่าผม .. ผมคิดถึงเจ้แทแทฮ้ะะะ!! >0<"
เซฮุนตะโกนออกมาลั่นบ้าน ส่งผลให้นายลุ่มล่ามพี่ชายมันตกใจกระโดดมาเหยียบเท้าฉัน

"โอ๊ยย!"
เจ้าเด็กบ้าเอ๊ย! ชอบทำให้ตกใจตลอดเลย! คอยดูนะฉันจะเอ็นดูแกให้น้อยลงงงงง ชิ้ :(
นายลุ่มล่ามนี่ก็เท้าหรือครกย้ะ เหยียบมาได้นะแก เท้าหนักชะมัด T0T

ฉันก้มลงดูเท้าตัวเองที่บวมเป่งอย่างกับโดนแมลงสาบกัด(?) สามคำเลยนะสำหรับฉันตอนนี้คือ 'มัน เจ็บ มาก' ส่วนสามคำสำหรับนายลุ่มล่ามตอนนี้ 'แก ตาย แน่' -_____-!!!

"นี่!! ทำไมนายตกใจออกมาได้ตุ๊ดขนาดนี้ห้ะ?"
ฉันตะคอกใส่หน้าหมอนี่ไปอย่างไม่เกรงใจ

"ก็คนมันตกใจอ่ะ -_-;;" มันกล้าตอบได้กวนบาทาคนสวยมากค่ะ-*-

"นายนี่มันแย่จริงๆ ขอโทษซักคำยังไม่มีเลย มารยาทอ่ะสะกดเป็นรึเปล่าห้ะ!" ฉันประชด

"มอม้า สระอา รอเรือ ยอยะ..."

"อะ อะ..ไอ้ ไอ้...!! =[]=" คือมันสะกดจริงๆค่ะ อะไรจะกวนได้ขนาดนี้กันนะ!!

"อ่ะๆ ไหน ขอดูหน่อยดิเจ็บมากป่ะ? -0-;" ก็เจ็บสิโว้ยยย ไอ้เตี้ยตุ๊ดแต๋วแหววเอ๊ยT^T

"เจ็บสิ อ๊ะ!! ...." นายลุ่มล่ามที่กำลังเดินเข้ามาหาฉันเดินสะดุดพรมสุดหรูของฉัน มันก็เลยทำให้...

"เห้ยๆๆ !!" เขาร้องออกมาด้วยความตกใจไม่ต่างจากฉันที่มองเขาด้วยความตกใจเช่นกัน

"ว๊ายยย !!"

ตุ่บบบบบ


.....


" =[]= "  <<<<<< ฉัน
" '0' "    <<<<<<< ไอ้ลุ่มล่าม
"เห้ยยยย =[]="  <<<<< เซฮุน


...คือฉันจะไม่ว่าอะไรเลย ถ้าหมอนี่ล้มลงไปกองบนพื้นคนเดียว แต่หมอนี่มันล้มมาทับฉัน!! ทับไม่พอ แกยังเอาหน้าหวานๆชวนขนลุกนั่นมาทับหน่มน๊มที่ฉันรักษาไว้เท่าชีวิต ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมอีกด้วย ถึงมันจะไม่ค่อยมีก็เถ่อะนะ กรี๊ดดดด!! /=[]=\


"เอ่อออ ( ;' ')"
จะมาเอ่ออ่าอะไรอีกย้ะ ยังอีก..แกยังไม่เอาหน้าหวานๆนั่นออกจากไปอีกนะ ฉะ..ฉัน..ฉันจะไม่ไหวแล้วน้าาา!! T0T

"ไอ้ลุ่มล่าม กะ..แก ตายซะเถอะ!!"

ตุ่บ ตั่บ ตุ่บ ตั่บ ..เพล๊งงงงงงงง!!~

"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก"


                    _____________________________



  ตอนนี้ฉันกับนายลุ่มล่ามอยู่ที่ห้องรับแขกห้องเล็กของบ้านฉันเอง ที่บ้านฉันมีห้องรับแขกสองห้องเพราะบางทีจะมีแขกมาบ้านฉันพร้อมกันบ่อยๆเลยต้องแยกโซนไว้สำหรับรับแขก จะได้ไม่วุ่นวายมาก(ความจริงคือรวยเกินไปเลยมีห้องรับแขกสองห้อง ที่เหลือคือข้ออ้างล้วนๆ) (ไรท์เตอร์K : นางเยอะมากค่ะ-*-) ฉันกำลังนั่งทำแผลให้อีตาลุ่มล่ามนี่ที่ครึ่งชั่วโมงก่อนโดนฉันอาละวาดใส่จนเละคาไม้คามือไปเรียบร้อยแล้ว ทำให้ฉันโดนป้าชินจองบ่นเรื่องทำลายข้าวข้องในบ้านเสียหายไปหลายแสน มีไม่กี่อย่างหรอกที่ฉันทำพังไป มันก็มีแค่แจกันไป 2แสน ใบเดียว แค่นั้นเอง -_-;;
  อ้อ ส่วนเซฮุนที่เอาแต่หัวเราะแล้วสมน้ำหน้าพี่ชายอย่างสะใจสุดๆได้ซักพักนั้น ก็ขอกลับไปเรียนที่มหาลัยก่อนและฝากพี่ชายไว้กับฉันจนถึงเย็นแล้วบอกต่อว่าจะมารับไปหาป๊าของเขาทีเดียวเลย สุดท้ายก็ทิ้งภาระให้พี่อีกจนได้นะน้องเซฮุนผู้แสนซื่อและสร้างภาระ ..

"โอ้ยยย! นี่แม่คุณถ้าไม่เต็มใจทำแผลให้ก็ไปไกลๆเลยไป สร้างแผลให้ไม่พออีกนะ เธอมันเป็นยัยปีศาจจำแลงมาชัดๆ-*-"
นายลุ่มล่ามร้องออกมาเสียงดังแล้วว่าฉันแบบนี้หลายรอบแล้วโดยเฉพาะคำว่าปีศาจ ว่าฉันยังไม่พอ นี่มันบ้านฉันนะนายยังกล้ามาไล่ฉันอีกเร้อะ ไอ้นี่นิ! -*-

"สมน้ำหน้า!! ลุ่มล่ามลามกแบบนายมันต้องเจอแบบนี้แหละ"
ฉันจงใจจิ้มรัวๆไปที่แขนของหมอนั่นแรงๆหลายที ชิ้ช้ะ รู้จักคิมแทยอนคนนี้น้อยไปซะแล้ว -3-

"โอ๊ย โอ๊ย โอ้ะ โอ๊ยยยยย! T0T"

"ดูหน้านายตอนนี้ดิ ตลกอ่ะ ฮ่าๆๆ ^0^"
นายลุ่มล่ามเบะหน้าจะร้องไห้ออกมาทำให้ฉันกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่

"เธอนี่มันนางมารชัดๆ T^T"
เขาเบะหน้าและเมินใส่ฉันไปเรียบร้อยแล้ว หมอนี่เหมือนเด็กจริงๆ ชิ้!แผลแค่นี้ร้องเป็นตุ๊ดไปได้-_-

"ยื่นแขนมาสิ"

"ทำไมทำไม จะตีฉันอีกรึไง -^-" เขาประชด

"ก็จะทำแผลให้ .. " ฉันพูดเสียงอ่อนลง ความจริงฉันก็รู้สึกผิดนะที่ตีเขาจนเลือดออกซะ ._.

"เดี๋ยวเธอก็แกล้งฉันอีกอ่ะ ฉันเจ็บนะ -^-"
ไอ้นี่.... -_-^

"นี่! นายอย่าดื้อได้ไหม!! มานี่!"
ฉันเื้อมมือไปดึงแขนขวาที่เลือดออกของหมอนั่นมาวางไว้บนตัก ส่วนมืออีกข้างก็ยื่นไปหยิบสำลีชุบแอลกอฮอล์ขึ้นมา ระหว่างที่ฉันกำลังเอื้อมมือไปหยิบสำลีบนโต๊ะ ด้วยความที่แขนฉันสั้น ความซุ่มซ่ามของฉันมันดันออกฤทธิ์กระทันหัน ..ทำให้

"ว้ายยย!"

ฉันเสียการทรงตัวเล็กน้อยและขณะที่หัวฉันกำลังจะทิ่มลงพื้น มือของนายลุ่มล่ามก็ยื่นมาดึงแขนฉันขึ้นไปได้ทัน ฉันเงยหน้าขึ้นไปหาเขาพร้อมกับเขาที่ก้มลงมาหาฉันพอดี ส่งผลให้จมูกของเราชนกัน ...เอ่อ นั่นแหละ จมูกของเราสองคนชนกัน ฉันตกใจจนเด้งตัวออกมา ส่วนนายลุ่มล่ามก็เกาจมูกเบาๆแล้วเขยิบออกห่างจากตัวฉันเหมือนกัน ทำไมวันนี้ล้มบ่อยจังนะ .///.

ความเงียบที่น่าอึดอัดเกิดขึ้นมาได้ซักพัก ฉันก็ตัดสินใจพูดทำงายความเงียบขึ้นมา
"เอ่อออ...ขอบใจนะ .///."

"เธอ..หน้าแดงด้วยแหนะ ('0'// )"
ทำอย่างกับหน้านายไม่แดงงั้นแหละ!! //

"อากาศมันร้อนน่ะ!! ยื่นแขนมาสิ จะทำแผลให้" รีบเปลี่ยนเรื่องดีกว่า -_-;
ฉันเอาสำลีแตะเบาๆที่แผลเขา ตอนนี้หน้าเราใกล้อีกแล้ว เอ่อ ฉันไม่ได้เขินหรอกนะ ฉันแค่ไม่ชินกับหน้าหวานๆของเขาตางหาก .///.
ฉันมองรอยแผลที่โดนเศษแก้วของแจกันบาดใส่ แผลก็ไม่ลึกมากนะ แค่เลือดออกนิดหน่อยเท่านั้น แต่มันก็สามารถทำให้ความรู้สึกผิดแทรกขึ้นมาในจิตใต้สำนึกของฉันได้ทันที ฉันควรจะขอโทษเขาใช่ไหมคะรีดเดอร์? (ไรท์เตอร์F : คุยกับรีดเดอร์มันหน้าที่พวกฉันไม่ใช่เหรอเธอ - -?) ..นั่นสินะ! ฉันควรจะขอโทษเขาสิ!!

"ฉันขอโทษ / ฉันขอโทษ"
ความบังเอิญมันเกิดขึ้นได้เสมอเลยสินะ อ๊ายย คนสวยเครียดค่ะ :(

"ฉันทำให้นายเจ็บนะ ฉันสิต้องขอโทษ"

"แต่ถ้าฉันรีบเอาหน้าออกจาก เอิ่ม..หน้าอกเธออ่ะ ฉันคงไม่ต้องมานั่งเจ็บแบบนี้หรอก -0-;"
แกจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาทำไมย้ะ! ฉันอุตส่าห์จะลืมมันแล้วนะ TT

"นายกำลังทำให้ฉันหงุดหงิดนะ -_-^ "

"โอเคๆ ขอโทษๆ พอใจยังห้ะ -0-;;"

..ฉันทำแผลให้เขาต่อเงียบๆจนเสร็จ ต่างคนต่างไม่พูดอะไร ฉันหันไปเก็บกล่องพยาบาลโดยไม่สนใจเขาอีก
อืม..ฉันรู้สึกว่าฉันลืมอะไรไปกันนะ ..

โคร่กก~
เมื่อกี้เสียงอะไรกันน่ะ ใครเข้าห้องน้ำเนี่ย กดชักโครกเสียงดังชะมัด! คงไม่ใช่นายลุ่มล่ามหรอก เพราะหมอนี่นั่งอยู่ข้างๆฉัน เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนๆ ห้องน้ำบ้านฉันอยู่หลังบ้านเลยนะ แล้วตกลงเมื่อกี้เสียงอะไรอ่ะ -0-?

โคร่กกกกกกกก~

ควับ! ( ' ')

เสียงคราวนี้ดังกว่าเดิม จนทำให้นายลุ่มล่ามหันมามองหน้าฉันทันที ทำไมนายมองหน้าฉันแบบนั้นล่ะ!? -*-

"...?" ฉันเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่ามีอะไร

"ท้องเธอร้องมาสองรอบแล้วน่ะ ( ' ';)"
อ๋อ เสียงท้องร้องของฉันนี่เอง ...ห้ะ!!??

"เห้ย! นายจะบ้าเหรอ จะเป็นเสียงท้องร้องของฉันได้ยังไง ก็เมื่อเช้า..."

"ก็เมื่อเช้าอะไร? -_-"

...ก็เมื่อเช้าฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยน่ะสิ! คำพูดที่จะพูดทั้งหมดถูกกลืนกลับเข้าไปในคอของฉันแล้วโผล่ขึ้นมาในความคิดแทน จริงสิ! เมื่อเช้าฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่นา กรี๊ดด! แทแทเสียศูนย์แล้วค่าT0T นายลุ่มล่ามลามกคงล้อฉันไปนาน3เดือน8วันแน่ๆ ฮือๆ TT

ไม่มีคำพูดใดใดออกมาจากปากฉันอีก เพราะฉันคิดว่าถ้าฉันยิ่งเถียง หมอนี่ก็ยิ่งต้อนฉันให้จนมุมได้เร็วกว่าเดิม ฉันไม่อยากมาเสียท่าให้ผู้ชายหน้าหวานแบบหมอนี่หรอกนะ!

"นี่..."

"...." เงียบไว้ก่อนนะแทยอน สงบไว้ก่อน -..-

"นี่ .. ยัยยยซุ่มมมซ่ามมมมม!!"

"ย๊า! นายจะตะโกนใส่ฉันทำไมห้ะ! แล้วก็ฉันชื่อคิม แทยอน นายมีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันว่ายัยซุ่มซ่ามไม่ทราบย้ะ"

"ก็ฉันเรียกแล้วเธอไม่ได้ยินนี่นา ยัยซุ่มซ่ามหูตึง -_-;" แหนะ ยังไม่หยุดนะไอ่ลุ่มล่าม

"ฉันก็นั่งอยู่แค่นี้ไม่ต้องตะโกนก็ได้! แล้วตะโกนใส่ซะขนาดนี้จะอะไรกับฉันอีกล่ะห้ะ ไอ่ลุ่มล่าม"

"ฉันมีอะไรจะบอกไว้ก่อนน่ะ.."

"ก็ว่ามาสิ .."

"ฉันชื่อลู่ฮาน จะเรียกเสี่ยวลู่ก็ได้ แต่เธอห้ามเรียกฉันว่าลุ่มล่ามบ้าบออะไรนั่น .."

"นายดูซีเรียสมากเลยนะกับชื่อเพราะๆที่ฉันอุตส่าห์ตั้งให้อ่ะเสี่ยวลู่ ._."
ฉันพูดเสียงหวานอ่อยแล้วแกล้งตีหน้าเศร้าใส่เขา

"เธอเรียกชื่อฉันถูกแล้วนะ -0-//"

"นายหน้าแดงด้วยแหนะ ( ' ')" หึหึโดนย้อนซะบ้างจะได้รู้สึก

"อากาศมันร้อนหรอกน่า!"

"อุ๊บบ! ฮ่าๆๆ นายนี่มันแกล้งง่ายจริงๆนะ >0<"

"นี่เธอแกล้งฉันงั้นเหรอยัยซุ่มซ่าม!"

"แล้วนายจะทำไมล่ะห้ะ ไอ้ลุ่มล่ะ..."


...

"...เอ่อ ขอโทษที่รบกวนค่ะ คุณหนูคะพอดีว่าแก๊สหมอ กว่าจะมาส่งก็รออีกหลายชั่วโมงน่ะค่ะ ในตู้เย็นก็เหลือแต่ข้าวต้มแช่แข็ง ..วันนี้คุณหนูคงต้องไปทานข้าวข้างนอกแล้วล่ะค่ะ ป้าเตรียมชุดไว้ให้แล้ว เชิญเลยไหมคะ?"
ป้าชินจองเข้ามาขัดจังหวะพอดี ฉันอยากจะขอบคุณป้าซักร้อยครั้ง เพราะฉันจะได้ชิ่งไปเที่ยวแล้วทิ้งหมอนี่ไว้คนเดียวซะเลย 55555 แค่คิดก็สะใจแล้ว -..-

"ค่ะป้า เดี๋ยวแทขึ้นไปเปลี่ยนชุดเลยค่ะ"
ฉันบอกป้าชินจองไป ขณะที่ฉันลุกขึ้นและกำลังจะเดินออกไป..

"ส่วนคุณผู้ชายจะอยู่ต่อหรือไปทานข้าวกับคุณหนูคะ?"
อ้าวป้า ไหงเป็นงั้นอ่ะ =[]=!

"อ้อ ผมเหรอครับ ผมก็จะไปทานข้าวกับคุณหนูของป้านั่นแหละครับ ผมกำลังหิวพอดี
ท้องร้องตั้งสองรอบแหนะครับ ฮ่าๆ ^0^"
ไอ่ลุ่มล่าม แกแขวะฉันได้เจ็บแสบมาก =[]=!

"ค่ะ คุณผู้ชายระวังจะเป็นโรคกระเพาะเอานะคะ ท้องร้องโคร่กคร่ากมากๆ มันไม่ดีค่ะ"
ป้าชินจองงงง เขาแขวะหนูค่ะ :((

"อย่าเรียกคุณผู้ชายเลยครับ ผู้ชื่อลู่ฮานครับ ^_^"

"ค่ะ คุณลู่ฮาน"

"ป้าชินจอง อย่าอยู่ตรงนี้เลยค่ะ พาหนูไปเปลี่ยนชุดเถอะค่ะ หนูไม่อยากเสียเวลา -3-"
ฉันรีบตัดบทก่อนที่ท้องจะร้องให้อับอายไปมากกว่านี้

"ค่ะ"

ฉันทิ้งนายลุ่มล่ามไว้และลากป้าชินจองขึ้นไปบนห้องด้วยกันทันที
 เห้อ..สุดท้ายก็ต้องออกมากับหมอนี่อีกแล้วสินะ ทำไมวันนี้มันมีแต่เรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นกับฉันนะ?

--------------------------------------------
TBC.

 

Talk
สวัสดีค่าาาา >/\< ไรท์เตอร์M โผล่มาโพสอีกแล้วน้ะจ้ะ
chap นี้จัดหนักไปหน่อยมันส์มือมาก และเมื่อยมากเช่นเดียวกัน ฮ่าๆ

หลายคนงงว่า ไหนตอนแรกไรท์เตอร์M บอกว่าต่อจากChapter2ไปจะเป็น special ไงล่ะ!?
ก็สำหรับคนที่ติดตาม Twitter & Socialcam ของพวกเราก็จะรู้ดีว่าทำไมถึงไม่ได้อัพ นะคะ 5555555
สาเหตุที่ไม่ได้อัพเพราะไรท์เตอร์C ไม่ค่อยสบายบวกกับกำลังแก้ภาษาอยู่ด้วยจ้า
ตอนนี้เนื้อเรื่องก็ยังเอื่อยๆอยู่รึเปล่าก็ไม่แน่ใจ เพราะตอนแรกค้างมากไม่รู้จะแต่งยังไงดี
ยังไงก็ฝากคอมเม้นต์+ติชมด้วยนะคะ
 

ps. สามารถพูดคุย เม้าท์มอยเกี่ยวกับศิลปิน k-pop(เน้น sj exo snsd วงอื่นก็มีน้ะจ๊ะ)
         ฟอลโล่วพวกเราในทวิตเตอร์ได้ที่่ @ZombieHunters4 นะคะ ^0^/                       

           ไรเตอร์K ขอเพิ่มลิ้งค์  http://socialcam.com/s/OFYPsifl