ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    END:XXX_LUST (kookv) 20+

    ลำดับตอนที่ #3 : XXX_LUST : WHY YOU SO CUTE….BABY

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.82K
      232
      4 ต.ค. 62


    XXX_LUST (kookv) 20+





    TWO


    XXX_LUST : WHY YOU SO CUTE….BABY


    ••••••••••••••

     

    ร่างสูงที่กำลังนั่งพักผ่อนโดยกำลังอ่านหนังสืออยู่ภายในห้องของตัวเองที่เป็นห้องนอนส่วนตัวของเขา ใบหน้าที่เรียบเฉยไร้อารมณ์ใดๆยังคงจดจ่ออยู่กับสิ่งตรงหน้าไม่วอกแวก แต่ก็ต้องเลิกสนใจหนังสือในมือแล้วหันไปที่โต๊ะไม้ข้างที่มีเสียงสั่นครืดๆของโทรศัพท์เครื่องหรูของเขา

     

    มือหนาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองและกดรับสายเมื่อรู้ว่าเจ้าของปลายสายที่โทรมานั่นคือผู้จัดการส่วนตัวของเขาเอง

     

    (เคน เห็นข่าวยัง?)

    “ครับ?”

    คิ้วหนาเลิกขึ้นยังไม่เข้าใจกับปลายสายพูด ข่าวเรื่องอะไรล่ะ

    (พี่จะส่งไปให้ดู อ่านเสร็จแล้วโทรกลับมา)

    “ครับ”

     

    เมื่อวางสายไปคนที่เป็นผู้จัดการก็ส่งลิ้งค์ข่าวมาให้กับตน นิ้วมือจิ้มกดลงเปิดหน้าข่าว ก่อนที่คิ้วหนาจะขมวดเข้าหากันกับข่าวของเขาและสาวที่เป็นประเด็น ที่ว่าจะต้องแต่งงานกับเขานั่นไง

     

    ในข่าวที่ถูกเปิดเผยนั้นมันคือการสร้าง ในความเป็นจริงแล้วเขาขึ้นโรงแรมกับเธอและก็เลยเถิดเพราะเมาจริงๆตามที่ข่าวแรกหลุดออกมาจนเกือบทำเอาเหล่าคนที่ติดตามทั้งฝ่ายของเขาและฝ่ายผู้หญิงเกิดดราม่า สุดท้ายเพราะข่าวพวกนั้นทำให้บีบบังคับให้เขาต้องแต่งงานกับเธอ โดยข่าวพวกนั้นมันคือแผนการของครอบครัวจอมปลอมของเขาเพื่อหวังจะใช้เขาให้เป็นประโยชน์ไง

     

    แต่ตอนนี้ข่าวใหม่ที่ถูกสร้างมานั้น บอกว่ามันไม่ใช่ความจริง เป็นเพียงการถูกใส่ร้ายและถูกตัดต่อใบหน้านั่นเอง แต่คนเดียวที่เขาคิดว่าสามารถวางอำนาจทำเรื่องแบบนี้ได้จะเป็นใคร นอกจากผู้ชายหน้าสวยจอมเจ้าเล่ห์คนนั้นน่ะ

     

    ก่อนที่เคนจะกดโทรกลับโทรศัพท์หาผู้จัดการของเขาทันที

     

    (ได้ไงอะเคน?)

    “ไม่รู้สิครับ”

    (อือๆ พี่จะจัดตารางงานให้แถลงข่าวกับนักข่าวนะ)

    “เฮ้อ ครับ”

     

    ครืด ครืด ครืด

    จู่ๆโทรศัพท์ของเขาก็สั่นครืดอยู่ในมือ ทำให้เคนต้องขมวดคิ้วมองก่อนจะกดรับสายกับเบอร์แปลกที่โทรมานั่น

     

    (ไงเด็กน้อย...ฉันคิดถึงเธอจัง)

    “ฝีมือคุณสินะ เรื่องผมกับเจสน่ะ”

    เคนนั่งลงที่เก้าอี้ เขาไม่ได้มีท่าทีตกใจ ดีใจ หรืออารมณ์ใดๆ เขาก็ยังเป็นเขาที่ยังคงนิ่งและเย็นชาอยู่อย่างเดิมนั่นแหละ

     

    (เพราะฉันให้รางวัลเธอไงเด็กน้อย)

    .....”

     (ถ้าการที่ทุกอย่างมันเป็นการจัดฉากเพื่อที่จะได้ทำให้เธอต้องยอมรับผิดชอบให้เธอคนนั้นแต่งงาน...ฉันก็แค่จัดฉากคืน ก็ไม่เห็นเป็นไรหนิ...)

    “เฮ้อ ผมต้องไปแถลงเรื่องที่เกิดขึ้นอีกแล้วสินะ...”

    (แล้วเธอคิดถึงฉันไหม)

     

    คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อยที่จู่ๆก็ถูกคนปลายสายเอ่ยถามคำถามแปลกๆออกมา เคนเม้มปากแน่นก่อนจะตอบกลับอีกคนไป

    “ไม่ครับ”

    (แต่ฉันคิดถึงเธอมากๆเลยนะเด็กน้อย...คืนนั้นฉันยังไม่ได้จูบกับเธอเลย ฉันอยากกอดเธออีกจัง)

    “คุณนี่เป็นคนที่แปลกนะครับ...”

    (แล้วอยากลองอะไรที่แปลกๆมั้ยล่ะ)

    “ไม่ดีกว่าครับ”

    (เย็นชาจังเลย...)

     “แล้วจะให้ผมไปหาคุณที่ไหน...”

    (หลังจากเด็กน้อยของฉันแถลงข่าวเสร็จ ฉันจะส่งคนไปรับเอง....)

    “ครับ...”

     

     

    งานแถลงข่าว...

     

    “ครับ ความจริงก็อย่างที่เห็น ผมกับน้องเป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้องร่วมกันในวงการ งานถ่ายแบบผมก็สนิทกับน้องครับ ที่ภาพหลุดว่าพวกเราไปโรงแรมกันนั้น ไม่ได้เป็นความจริงครับ”

     

    เสียงทุ้มนิ่งที่กำลังบอกอธิบายผู้คนที่กำลังถือกล้องรัวถ่ายและอัดวีดีโอของเขาด้วยความหนักแน่น

     

    “แล้วทำไมเคนถึงออกมาบอกว่าจะรับผิดชอบน้องด้วยการแต่งงานล่ะครับ”

     

    “อ่า ก็ในเมื่อข่าวมันมีทั้งใบหน้าของผมและน้องออกมาเยอะขนาดนั้น น้องอาจจะเสียหาย ข่าวที่พวกคุณเขียนมันก็บีบบังคับให้พวกเราต้องทำเหมือนกันน่ะครับ”เขาตอบกลับพร้อมกับยิ้มให้พวกเขา

     

    .....”

     

    .....”

     

    “งั้นแล้วตอนนี้เรื่องแต่งงานก็ถูกยกเลิกแล้วหรอคะ?”

     

    “ครับ ก็ในเมื่อความจริงบอกชัดเจนแล้วว่าพวกเราไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่า ทุกอย่างก็ชัดเจนหมดแล้ว มันก็ดีครับเราทั้งสองจะได้ไม่ต้องฝืนกัน...มันคงเป็นไปได้ยากที่ต้องฝืนให้พวกเรามาแต่งงานกันน่ะครับ เพราะเราทั้งคู่ก็นับถือเคารพกันแค่ในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้องเท่านั้น ไม่ได้มากไปกว่านั้นหรอกครับ”

     

    “ฮ่าๆ เราคงสบายใจแล้วใช่มั้ย”

     

    “ผมก็อยากขอบคุณ คนที่ทำให้ความจริงมันกระจ่างนะครับ...งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

     

    เมื่อเขาเดินกลับมาที่ด้านหลังที่ทีเพียงแค่คนใน ไม่นานนักโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เคนก้มมองก็ต้องกระตุกยิ้มแล้วกดรับสายทันที

     

    (หึ ความจริงงั้นหรอ...ความจริงก็คือแกเข้าโรงแรมกับหนูเจสแล้วก็มีอะไรกันแล้วไม่ใช่หรือไงกัน...)

     

    “ครับ ก็คนของพ่อมาอ่อยผมเองไม่ใช่หรอ...แล้วก็พวกพ่อเองที่จัดฉากน่ะ ดีแค่ไหนที่ผมไม่แฉว่าทำไมพวกเราถึงเข้าโรงแรมด้วยกัน”

     

    (ไอ้เคน!!!)

     

    (หึ อยากให้ทุกอย่างของแกหลุดออกมาจริงๆ ถ้าที่ผ่านมาฉันไม่ปิดมันด้วยเงิน ป่านนี้แกยังจะมีชื่อเสียงขนาดนี้รึป่าวเคน)

     

    “พ่อไม่เข้าใจจริงๆหรอว่าทำไมผมถึงปล่อยตัวเองแบบนั้น....เพราะผมเกลียดงานวงการที่พ่อกับแม่ยัดเยียดมาให้ผมไง ถ้าอยากจะทำลายก็เชิญ ผมไม่ได้สนใจอยู่แล้ว”

     

    ว่าจบเคนก็กดวางสายของผู้เป็นพ่อไปด้วยอารมณ์ที่ขุ่นเคือง ก่อนที่จะยกฝ่ามือระหว่างนิ้วหัวแม่มือและนิ้วกลางขึ้นมานวดที่ขมับตัวเองเบาๆ

     

    ครืด ครืด ครืด

     

    อีกครั้งที่โทรศัพท์ของเขามีคนโทรเข้ามา เมื่อมองเบอร์ที่ไม่ได้ถูกบันทึกเขาก็กดรับสายทันที

     

    (ฉันดูเธออยู่นะ....)

    “ครับ”

    (มาหาฉันได้รึยัง อยากกอดเธอจะแย่อยู่แล้ว) 

    “ได้ครับ”

    (รถตู้สีดำอยู่ทางเข้าข้างหลังตึก พวกเขารอเธออยู่)

    “ครับ”

     

    เมื่อตอบกลับไปเพียงสั้นๆเท่านั้น พอปลายสายกดวางเคนก็ถอนหายใจออกมาเบาๆแล้วหันไปหาผู้จัดการของตัวเองที่กำลังเก็บของให้เขาอยู่

     

    “พี่ครับ...”

    “อือ ว่าไง”

    “ผมขออยู่คนเดียวนะครับช่วงนี้น่ะ...”

    “จะไปเที่ยวอีกรึไง”

    “หาไรทำให้สมองมันโล่งน่ะ ฝากที่เหลือด้วยนะครับ...”

     

    เมื่อบอกกับผู้จัดการส่วนตัวของเขาที่เป็นพี่ชายที่รู้จักกันจนสนิทกัน และก็รู้นิสัยกันแล้วนั้นแค่เคนหันไปมองตาอีกฝ่ายก็ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ ร่างสูงเดินออกมาจากตึกไปทางด้านหลังก็เจอรถตู้คันสีดำจอดรออยู่จริงๆ เขาจึงเดินไปขึ้นรถทันที

     

     

    รถคันหรูที่ตอนนี้จอดอยู่ที่ลานจอดของบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง เคนก้าวขาออกจากรถพร้อมกับเดินตามหลังชายชุดสูทที่นำทางเขาอยู่ เมื่อพอเข้ามาก็เจอมีทั้งมีบ้านมีทั้งคนคอยดูแลมากมาย พวกเขาก็เหวอและตกใจกันเล็กน้อยที่เจอเขามาที่นี่ 

     

    แต่เมื่อเดินขึ้นมายังชั้นบนของบ้าน เดินเข้าตรงเข้าไปตามทางจนมาถึงถึงห้องท้ายสุดชายชุดสูทก็หยุดเดินและค้อมหัวลงให้เขาเล็กน้อย เคนไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ เขาประหม่าคนข้างในเสียด้วยซ้ำ ก่อนที่เคนจะเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูแล้วผลักเข้าไปทันที

     

     

    เมื่อเข้ามาในห้องนอนส่วนตัวของคนที่เรียกให้เขามา เคนที่หันหลังกลับไปข้างในหลังจากปิดประตูห้องเสร็จก็เห็นร่างเล็กที่ยังคงชุดสไตล์เดิมที่เขาเจอกันคืนแรก

     

    ชุดคลุมตัวยาวสีน้ำเงินลายดอกไม้และยังแหวกกว้างเผยเรียวขายาวสวยของคนตัวเล็ก

     

    ดวงตาคมที่กำลังมองมายังเจ้าของร่างของเด็กหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความยั่วยวน มุมปากสวยก็ยกยิ้มให้คนตรงหน้าที่เดินเข้ามาและยืนมองเขานิ่งๆที่นอนอยู่บนเตียงกว้าง

     

    คุณไวน์เป็นคนที่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ดูเซ็กซี่และยั่วยวนอารมณ์คนได้ดีเลยล่ะ ตอนเจอกันที่คลับอีกฝ่ายก็ดูดีเสียจนเขายังเกือบเผลอลืมตัวตามอารมณ์ที่อีกฝ่ายทำ

     

    ในตอนนี้ภายในห้องที่ก็ไม่ได้สว่างมากเพราะม่านก็ปิดจนไม่เห็นแสงข้างนอกลอดผ่านเข้ามา แสงไฟสีแดงแกมส้มๆสลัวๆสาดไปทั่วบริเวณ ก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆพยุงร่างของตัวเองลุกขึ้นนั่ง

     

    "มานี่สิ เด็กน้อย...."เสียงหวานกระเส่าเอ่ยอย่างยั่วยวนและพลางดึงคอเสื้อคลุมข้างขวาของตัวเองให้เผยแผ่นไหล่ที่แสนเนียนสวย

     

    เคนเดินเข้าไปหาผู้ใหญ่ที่เตียงและยืนอยู่ตรงหน้าคุณไวน์ที่ยังนั่งเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาหวานฉ่ำที่แสนน่าหลงใหลยังคงจ้องมองสบตากับดวงตาแข็งนิ่งของร่างสูง 

     

    หมับ

     

    คนตัวเล็กที่ลุกยืนขึ้นบนเตียงของตัวเองก่อนจะคล้องแขนรอบคอแกร่งของเด็กหนุ่มและเกี่ยวเรียวขาของตัวเองไว้ที่รอบเอวของเคนอย่างแน่นหนา

     

    "ฉันทนไม่ไหวแล้ว เร็วๆสิ"คนตัวเล็กที่กอดรักร่างหนาเอ่ยบอกอย่างเรางรีบและเขย่าตัวเองไปมาตนร่างหนาก็ส่ายไปมาตามเช่นกัน

     

    เคนพ่นลมหายใจออกมาเบาๆก่อนจะหันหน้าไปมองข้างหลังก็เห็นโซฟา เขาจึงกอดเอวเล็กและตัวเองก็ทิ้งตัวลงนั่งกับโซฟาทันที

     

    "เธอชอบโซฟาหรอ?"ไวน์ที่นั่งคร่อมตักของคนเด็กกว่าเอ่ยถามพลางยกยิ้มให้เคนที่ยังคงมองหน้าเขานิ่งๆ

     

    "ทำไมถึงเป็นผมล่ะครับ"

     

    เสียงนิ่งถาม ไวน์เลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเอียงคอพลางวางศอกของตัวเองวางรองลงกับบ่าหนาและนั่งอยู่ในท่าเท้าคางตัวเองและตอนนี้ใบหน้าทั้งเขาและเด็กหนุ่มนั้นใหล้แทบจะปลายจมูกโด่งจะชนกันอยู่แล้ว

     

    "เพราะฉันถูกใจเธอไง"เสียงแหลกระเส่าเอ่ยบอกพร้อมกับนิ้วเรียววางกดลงที่คอเสื้อยืดสีดำของเคนและกดลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสอดฝ่ามือจะล้วงเข้าใต้เสื้อของคนเด็กกว่า

     

    หมับ

     

    แต่เคนกลับดึงรั้งข้อมือเล็กแล้วสบตาจ้องกับผู้ใหญ่ที่ยังคงยักคิ้วให้เขาเป็นฝ่ายพูด

     

    "เพราะแค่ถูกใจ คุณก็ยอมทำเรื่องวุ่นวายแบบนี้หรอครับ"

     

    "สงสัยทำไมกัน ฉันก็แค่อยากได้เธอก็แค่นั้น..."

     

    "แล้วทำไมกันล่ะครับ...ถ้าเป็นคนอื่นคุณก็แค่ซื้อพวกเขามาด้วยเงิน แต่ทำไมยอมมาวุ่นวายกับเรื่องของผม"

     

    "นั่นคือสิ่งที่เธอสงสัยงั้นหรอ เด็กน้อย"ไวน์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและใช้มือที่เท้าคางตัวเองเอื้อมไปเล่นกับผมหนาของเคนอย่างเบามือ

     

    "ผมก็แค่ไม่เข้าใจ....ทำไมคุณถึงยอมเข้ามาวุ่นวายเพียงแค่จะมีเซ็กกับผม"

     

    "...."

     

    "สำหรับผม....มันเป็นเรื่องใหญ่ และผมคิดว่าถ้าผมต้องตอบแทนแค่เซ็กมันคงไม่พอสำหรับคนที่มีพระคุณกับผม"

     

    ไวน์กระตุกยิ้มน้อยๆ ก่อนจะค่อยๆไล่หัวนิ้วมือมาวางกดลงที่ริมฝีปากบางกระจับของเด็กหนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง เคนยังคงสบตากับผู้ใหญ่ที่ยังคงมีรอยยิ้มที่แสนจะเจ้าเล่ห์

     

    ก็ใช่ เพราะไวน์สำหรับคนอื่นมันอาจเป็นเรื่องเล็ก...แต่สำหรับเด็กอย่างเคนมันคือเรื่องใหญ่และหนักหนามาตลอดนั่นแหละนะ

     

    "เพราะฉันรู้ไง...ฉันรู้ว่าควรจะทำยังไงถึงจะได้เธอมาเป็นของฉันน่ะ"ว่าพร้อมกับกดเกลี่ยนิ้วมือของตัวเองกับริมฝีปากของเด็กที่ตัวเองนั่งคร่อมตัก

     

    "แล้วคุณ....จะทิ้งให้ผมโดดเดี่ยวมั้ยครับ?"

     

    ไวน์แอบชะงักกับน้ำเสียงและดวงตากลมของเคนที่มองเขามาด้วยสายตาที่แสนจะเจ็บปวดและอ้อนวอนเขา ถึงใบหน้าจะนิ่งและเย็นชาแต่มันไม่เหมือนทุกครั้ง ครั้งนี้เคนดูอ่อนแอและเจ็บปวดมากๆ

     

    "สำหรับผม...คุณอาจจะเป็นคนที่มอบแสงสว่างให้ผมก็เป็นได้"

     

    เคนว่าจบก็ค่อยๆสอดแขนของตัวเองกอดเอวเล็กและซุกใบหน้าของตัวเองลงกับแผ่นอกเล็ก ไวน์เลิกคิ้วอย่างไม่ชินก่อนจะก้มมองกลุ่มผมหนาที่อยู่ที่แผ่นอกตัวเอง ก่อนที่เขาจะค่อยๆกอดตอบร่างหนาเบาๆ

     

    "ผมเหนื่อยครับ..."

     

    ไวน์ยกยิ้มเล็กน้อยและปลอบคนเด็กกว่าด้วยการลูบท้ายทอยของเคนอย่างอ่อนโยน

     

    "อยากให้ฉันช่วยพาออกมาจากพวกเขามั้ย"ไวน์กระซิบถามเสียงนุ่ม

     

    "ครับ ผมอยากออกมาจากพวกเขาและก็อยากได้ทุกอย่างที่เคยเป็นของผมกลับคืนมา"

     

    "มาอยู่กับฉันสิ"

     

    เคนค่อยๆคลายแขนของตัวเองออกแล้วขมวดคิ้วมองผู้ใหญ่

     

    "ให้ผมมาอยู่ที่นี่?"

     

    "ใช่ อยู่กับฉัน อยู่กับฉันในห้องนี้...ห้องที่เป็นของฉันและของเธอไง"ไวน์ที่พูดเสียงนุ่มและยกยิ้มให้คนเด็กกว่า พลางวางมือลูบลงเบาๆที่กลุ่มผมของเคน

     

    "แต่ผม..."

     

    "ฉันทำให้เธอได้....ถ้าเธอก็ทำให้ฉันได้"

     

    "แล้วเวลาที่คุณกับเด็กของคุณ...."

     

    "ปกติ...ฉันไม่พามาในห้องนี้น่ะ จะเป็นห้องที่อยู่ติดบันไดนู่น"

     

    "....."

     

    "ว่าไง....ตกลงมั้ย"

     

    "ครับ...."

     

    "ทำไมเธอน่ารักแบบนี้เนี้ย หื้ออน่ารักจังไวน์ว่าด้วยน้ำเสียงที่แสนหมั่นเขี้ยวและบีบแก้มของเคนและส่ายหน้าของคนเด็กกว่าไปมาอย่างเอ็นดู

     

    "อ่า อย่าทำแบบนี้สิครับ"เคนเอนหัวของตัวเองและดันมือของคุณไวน์ออกจากแก้มของตัวเองด้วยใบหน้าติดหงุดหงิดเล็กน้อย

     

    "แล้วพรุ่งนี้มีงานมั้ย?"

     

    "ไม่มีครับมีแค่ไปเรียน...จะมีตารางงานอีกทีคือวันศุกร์หน้าครับ"เคนตอบเสียงนิ่ง

     

    "มีเรียนกี่โมงล่ะ..."

     

    "เก้าโมงครับ"

     

    "ถามหน่อยสิ"

     

    "ครับ"

     

    ไวน์ที่ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้คนเด็กกว่าเคนเองก็ขยับหน้าถอยหนีผู้ใหญ่เล็กน้อยโดยที่ยังคงมีหน้าที่ที่นิ่งเย็นชาอย่างเดิม

     

    "ชอบเซ็กแบบไหนหรอ?"

     

    "ถามอะไรของคุณ"

     

    "ชอบตอนที่มีเสื้อผ้าหรือไม่มีหรอ?"

     

    "คุณไวน์ครับ..."เคนยังคงมองหน้าผู้ใหญ่ที่แสนหื่นกามตรงหน้าตัวเองก็ได้แต่ส่ายหัวเอือมๆผู้ใหญ่ หรือจริงๆในหัวคุณไวน์มันมีแต่เรื่องพวกนี้รึไงกัน

     

    "ชอบให้แต่งตัวแบบลูกแมวมั้ยหรือชอบแบบซาดิสม์ ฉันมีกุญแจมือแล้วก็แซ้ โซ่ก็มีนะ...อือ แล้วถุงยางล่ะเธอไซส์ไหนหรอเด็กน้อย..."

     

    "อ่า คุณนี่มัน...ไม่รู้ครับ"เคนว่าด้วยท่าทีโวยวายออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าหนีหลบสายตาหื่นกามของผู้ใหญ่พลางยกแขนของตัวเองขึ้นมาปิดหน้าเล็กน้อย

     

    "นี่ฉันจริงจังอยู่นะ...งั้นถามฉันสิ ถามฉันๆ"

     

    "ไม่ถามก็รู้ครับว่าคุณชอบอะไรน่ะ"

     

    "จริงหรอ เด็กดีจัง...ทำไมน่ารักแบบนี้ฉันอยากโดนเธอฟาดแรงๆจังเลย"ผู้ใหญ่ที่อยู่ๆก็เปลี่ยนโหมดมาออดอ้อนราวกับลูกแมงตัวน้อย ทั้งน้ำเสียงที่แสนจะยั่วยวนท่าทางที่ดูโครตน่าเอานี่อีก ถ้าเป็นคนอื่นมันคงจะอดใจไม่ไหวแล้วล่ะนะ

     

    แต่เคนเองก็ยอมรับแล้วว่าเขาก็อาจจะอดทนกับคนอย่างคุณไวน์ไม่ไหวหรอก เป็นคนที่จะทำอะไรก็ดูน่ายั่วยวนไปหมด แค่หันหน้ามาหาเขาก็ถือว่าอีกฝ่ายอ่อยแล้วล่ะนะ

     

    "ผมไม่ชอบรุนแรง"

     

    "จริงหรอ? แล้ว-"

     

    "เลิกถามผมได้มั้ย ไม่อายเลยรึไง"

     

    "ทำไมต้องอายเล่า มันน่ารักออก"ว่าจบก็ขยิบตาหนึ่งข้างพร้อมกัดปากตัวเองให้กับเคนที่เม้มปากตัวเองแน่นกับความน่าขย้ำของคุณไวน์นี่แหละ

     

    "เหอะ...."

     

    "แล้วเมื่อไหร่เธอจะมีเซ็กกับฉันล่ะ ตอนนี้ฉันอยากมีอะไรกับเธอมากๆเลยนะ"ไวน์ว่าพร้อมกับดึงมือของเคนทั้งสองข้างมาบีบเค้นลงที่แก้มก้นทั้งสองข้างของเขา

     

    "พรุ่งนี้ไม่ได้หรอครับ"

     

    "ทำไมล่ะ ฉันไม่น่ารักหรอ?...."

     

    จะทำแบ๊วทำไมวะ!!!!!!!

     

    "ผมเหนื่อย"

     

    "งั้นเด็กน้อยก็อยู่เฉยๆ เดี๋ยวฉันจะขย่มเอง..."

     

    "รอผมเรียนเสร็จพรุ่งนี้ก่อนไม่ได้หรอครับ..."เคนว่าเสียงนิ่ง

     

    "แต่ฉันทำเธอเสร็จตอนนี้ได้นะ"

     

    "คุณนี่มัน....โรคจิตจริงๆสินะ"

     

    จะบอกความลับให้.....ไวน์เอ่ยเสียงกระซิบและโน้มลงไปหาเด็กหนุ่มพร้อมกับป้องมือขึ้นพูดเหมือนกลัวว่าใครจะได้ยินทั้งที่ในห้องก็มีเพียงพวกเขาสองคน

    ฉันอยู่ได้ก็เพราะเซ็กไงล่ะ...คุณไวน์ที่พูดจบก็ฉีดยิ้มและหัวเราะออกมาเบาๆ

     

    เข้าขั้นเสพติดเลยสินะ ผมคงโชคร้ายแล้วแหละที่เจอคนบ้าเซ็กอย่างคุณ...โรคจิตชัดๆ

     

    "ฉันยิ่งกว่าพวกโรคจิตซะอีกจะบอกให้"ว่าก่อนจะขยับตัวขึ้นเหนือกว่าเคนและโน้มกดหน้าผากของตะวเองลงกับหน้าผากของเด็กหนุ่มและค่อยๆคลอเคลียปลายจมูกโด่งของตัวเองกับจมูกของเคนเช่นกัน

     

    แผล็บ....

     

    ลิ้นนุ่มที่ยื่นออกมาและเลียลงที่ปากกระจับของเขาอย่างยั่วยวนอีกฝ่าย เคนเม้มปากตัวเองเล็กน้อยและยังคงเชิดหน้ามองตากับผู้ใหญ่ที่ตอนนี้เหมือนเขาตกอยู่ในภวังค์ราวกับถูกสะกดจิตยังไงยังงั้น

     

    พอรู้ตัวอีกที ริมฝีปากนุ่มของคุณไวน์ก็กดย้ำๆลงกับริมฝีปากของเขาแล้ว ความหอมหวานที่แสนหนักหน่วงสอดเข้ามาพร้อมกับลิ้นนุ่มของผู้ใหญ่ที่ตวัดเล่นกับลิ้นของเขาอย่างรู้สึกดี

     

    ฝ่ามือเล็กค่อยๆลูบลงจากหน้าท้องและต่ำลงกว่านั้นก่อนจะค่อยๆปลดถอดเข็มขัดของเคนที่ยังคงนิ่ง

     

    "พักผ่อนเถอะ...เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอผ่อนคลายเองเด็กน้อย"เสียงแหบกระเส่าแสนหวานและน่าขนลุกเอ่ยกระซิบบอกข้างหูของเคนก่อนจะมีสัมผัสที่แสนนุ่มของลิ้นและรู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อถูกฟันคมขบกัดลงเบาๆ

     

    CUT NC…(หน้าไบโอทวิตจ้า @0130_9795)

     

    TBC

     

    TAG: #ฟิคเด็กคุณไวน์

     

    มาต่อกันแบบยั่วๆแซ่บๆฉบับคุณไวน์ เคนครับเป็นเด็กคุณไวน์ต้องน่ารักห้ามดื้อนะครับ เดี๋ยวโดนคุณไวน์ลงโทษเอานะ....แต่ๆๆๆๆๆๆๆ แต่นะ

    ตอนนี้เคนจ๋า เคนทำคุณไวน์ติดใจแล้ว

    ต้องรับมือความเอาแต่ใจของคุณไวน์ให้ได้นะคะ

     

    ยั่วๆบดๆจ้าส์!!!!!!!!!

    ไหนคอมเม้น คอมเม้นหาคุณไวน์ให้ยั่วเด็กมาสิ

    ไม่งั้นคุณไวน์จะไปยั่งพวกเอ็ง แฮร่!!!!55555

     

    ยังไงก็ขอบคุณนะคะ ชอบไม่ชอบก็คอมเม้นกันมาจ้า

    จะบอกว่าถ้ารีดรออ่านว่าเมื่อไหร่เราจะอัพ

    กระซิบบอก...เราก็รออ่านคอมเม้นของพวกคุณเหมือนกัน กำลังใจดีๆคือพวกคุณขอบคุณค่า!!

     

    คิดถึงก็ไปเล่นแท็กนะจุ้บๆ

    TAG: #ฟิคเด็กคุณไวน์

    #ฟิคของโนอาย

    TWT: @0130_9795

    KnO_Ey

     

     

    T
    B
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×