คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เคล็ดง่ายๆเพื่อการต่อราคา
การต่อราคานั้นสำหรับบางคนไม่ง่ายเลยค่ะ โดยเฉพาะยุคข้าวยากหมากแพงอย่างนี้ วันนี้เหมียวเลยเอาเคล็ดง่ายๆมาฝากกัน
1.มุขอ้อนแม่ค้า
สำหรับเด็กๆที่ยังเรียนไม่จบ ใส่ชุดนิสิต นักเรียน หรือใครก็ตามที่มั่นใจในความหน้าเด็กของตัวเอง จงอาศัยความน่าเอ็นดูของตัวเองเข้าไว้ เพราะป้าๆทั้งหลายมักจะใจอ่อนเวลาเด็กอ้อน ประมาณว่า นะคะ ลดให้อีกซักยี่สิบบาทนะคะ (พร้อมกับส่งสายตาปิ๊งๆไปให้) มุขนี้ต้องมั่นในความน่ารัก ถ้ายังน่ารักไม่พอ ดูมุขต่อไป
2.มุขเงินน้อย
เมื่ออ้อนแล้วยังไม่สำเร็จ ก็ทำเป็นควักเงินออกมาจากกระเป๋าเพียงเล็กน้อยตามราคาที่เราต้องการต่อ เช่นต่อจาก350 เหลือ299 ให้ควักออกมาซักสามร้อย ที่สำคัญเราต้องทำท่าให้เนียนที่สุดว่ามีเงินอยู่แค่นี้จริงๆเกลี้ยงกระเป๋าแล้ว (ทางที่ดีเตรียมกระเป๋าไว้ซักสิบใบ ใส่ใบละสองสามร้อย ล้อเล่นค่ะ!) แต่ถ้าแม่ค้าไม่สนว่าคุณจะมีตังค์พอหรือเปล่า หรือว่าคุณเล่นละครไม่เนียน ดูมุขต่อไป
3.มุขชมแม่ค้า
คนทุกคนบ้ายอค่ะ อื้อหือ พี่(ขอย้ำว่าถ้าคนขายไม่แก่จริง อย่าไปเรียกป้า)คนสวยขา ลดให้หนูอีกนิดนะคะ หนูใส่เสื้อร้านพี่แล้วจะได้สวยเหมือนพี่ไง แต่ถ้าแม่ค้าหน้าสิวเขรอะ ดำ ล่ำ อ้วนเป็นหมูตอน แถมหน้ายังงอบอกบุญไม่รับ ขอแนะนำให้ข้ามวิธีนี้ไปเลยค่ะเพราะผลที่ได้อาจจะตรงกันข้าม
4.มุขเปรียบเทียบ
ซื้อกางเกงยีนส์ แม่ค้าบอกตัวละ699 ฟังแล้วเริ่มเห็นเงินบินออกจากกระเป๋าเยอะเกินไป ไม่เอาๆ ถ้าซัก500ล่ะพอไหว เราก็ต่อไปก่อน 500 บาท ถ้าแม่ค้าให้ก็ดีไป แต่ถ้าไม่ให้ยกมาเลยค่ะ เอ... ถามร้านเมื่อกี้แค่425เอง ทำไมราคามันต่างกันเยอะนักล่ะคะ(ทั้งที่ความจริงแล้วไม่ได้ไปดูที่อื่นมาก่อนเลย) แม่ค้าจะเริ่มสาธยายคุณภาพว่าของเค้าดีกว่าราคาเลยแพง เราก็ต้องยืนยันกระต่ายขาเดียวว่าเนื้อผ้าก็เหมือนกัน ทรงก็ทรงเดียวกัน ผิดแค่ลายแต่ว่าเราชอบลายของร้านนี้มากกว่า แล้วก็เปรยๆกับตัวเองว่า แต่ถ้าแพงกว่ากันตั้งสองร้อยกว่าแบบนี้ ไปซื้อร้านนู้นดีกว่ามั้ง แม่ค้าจะรีบบรรยายสรรพคุณกางเกงยีนส์ของเค้าทันที เราก็แกล้งลังเล ไม่รู้สิน้า ถ้าเหลือซัก 500 ค่อยน่าสนหน่อย แม่ค้าจะลดให้เรามากขึ้นแม้จะไม่ได้ตามต้องการก็เถอะ เพราะความจริงแล้วของแบบนี้จะตั้งราคาเอาไว้สูงกว่าต้นทุนประมาณ30-50% วิธีนี้ค่อนข้างได้ผลนะคะ แต่จะต้องมั่นใจว่าแถวนั้นมีร้านขายของคล้ายกับที่เรากำลังซื้อด้วย ไม่งั้นเกิดซื้อกางเกงยีนส์แต่แถวๆนั้นมีแต่ร้านขายเสื้อ คนขายจะรู้ทันค่ะ มุขนี้รับประกันค่ะว่าได้ผลแน่นอน แต่จะมากน้อยก็ขึ้นอยู่กับความสามารถส่วนบุคคลด้วยนะคะ
แต่อย่างไรก็ตามเราก็ต้องใช้ความสามารถเฉพาะตัวในการต่อราคาด้วยนะคะ ที่สำคัญที่สุดคือการพูดจาของเราต้องสุภาพ น่าฟัง พูดจาดีๆเดี๋ยวแม่ค้าก็ลดให้ คนไทยใจดีอยู่แล้วค่ะ แต่จะต่อราคายังไงก็ยังต้องคำนึงถึงใจเขาใจเราด้วยนะคะ ไม่ใช่ไปต่อซะเขาไม่ได้กำไรเลย อย่างนี้ก็ไม่ดีค่ะ
ก่อนจะจบบทนี้ก็อยากจะฝากอะไรไว้หน่อยนะคะ
Don't count your chickens before they are hatched.
อย่าหวังพึ่งนํ้าบ่อหน้า
โอกาสที่เข้ามาในชีวิตจงอย่าปล่อยให้มันผ่านไป เพราะมันอาจจะไม่เข้ามาหาคุณอีกก็เป็นได้
ต้องขอขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่มาถึงวันนี้ก็ 125 คนแล้ว แต่ 0 คอมเม้นท์ (แง!) ช่วยๆกันเม้นท์หน่อยนะคะ เหมียวจะได้มีกำลังใจหาเคล็ดลับดีๆมาให้อ่านกันอีกค่ะ
ความคิดเห็น