คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนพิเศษ เกร็ดเล็กๆที่ไม่ควรมองข้าม
นอกจากจะมีเหตุการณ์ต่างๆมาให้อ่านกันแล้ว เราต้องไม่ลืมสิ่งเล็กๆน้อยๆที่จำเป็นมากต่อสังคม สำหรับตอนนี้ก็จะยกมาก่อนซักข้อสองข้อนะคะ
ข้อแรก การขอบคุณและการขอโทษ
คือมารยาททางสังคมที่สำคัญที่สุด ไม่ว่ากับพ่อแม่ ครู เพื่อนๆหรือใครก็ตามที่เราไม่รู้จัก ควรจะพูดให้ติดปาก เพราะจะทำให้เราเป็นที่รักของผู้ใหญ่ ก็ลองนึกดูสิ สมมติว่ามีใครมาชนคุณแล้วไม่ขอโทษ คุณจะมองคนๆนั้นว่ายังไง แล้วถ้าชนแล้วขอโทษ ความรู้สึกของคนที่โดนชนจะแตกต่างกันไปโดยสิ้นเชิง
แต่ว่าในกรณีที่ร้ายแรงกว่านั้น เช่นคุณไปใส่สีตีไข่เรื่องอะไรซักอย่างให้เพื่อนฟัง แล้วเพื่อนเกิดจับได้ขึ้นมา แล้วโกรธคุณมากๆ บางทีแค่คำขอโทษเพียงคำเดียวก็สามารถทำให้เรื่องทุกเรื่องได้รับการให้อภัยก็ได้ แต่เด็กสมัยนี้มองว่าการขอโทษเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นและละเลยที่จะพูดคำว่าขอโทษออกมา ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรก็แล้วแต่ จะเป็นเพราะทิฐิหรือเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์จึงไม่ได้ขอโทษ แต่จะทำให้เด็กรุ่นใหม่ถูกมองว่าไม่มีสัมมาคารวะ
น่าแปลกมากที่คำว่าขอโทษง่ายๆสองพยางค์กลับพูดยากเย็นราวกับเป็นคำต้องห้ามก็ไม่ปาน เหมียวเองก็เข้าใจดีว่าการที่จะต้องพูดขอโทษนั้นบางทีก็ยากลำบาก โดยเฉพาะตอนที่เราไม่ได้รู้สึกผิด หรือคิดว่าไม่ได้ผิดมากมายขนาดจะต้องขอโทษใครซักคน แต่ถ้าคำขอโทษสามารถยุติเรื่องราวทั้งหมดได้ แม้เราจะไม่ได้อยากพูดออกมา แต่ก็ขอให้รวบรวมความกล้าและพูดออกไป มันไม่ได้ทำให้เสียหน้ามากหรอก จงคิดซะว่า ทุกๆอย่างต้องมีทั้งข้อดีและข้อเสีย
ส่วนคำขอบคุณนั้น ไม่มีปัญหาเท่าคำขอโทษ (ในคนส่วนใหญ่น่ะนะ) เพียงแต่ว่าเด็กสมัยนี้ (พูดยังกะตัวเองไม่เด็กเนอะ) มักจะขาดแคลนคำขอบคุณกัน ไม่งั้นลองมานึกๆดูสิว่า เวลาครูหรือพ่อแม่ให้อะไรเนี่ยเรายกมือไหว้ขอบคุณอยู่หรือเปล่า บางคนตอนเด็กๆน่ารักเชียว พูดก็เพราะ คำขอบคุณเนี่ยติดปากเชียว พ่อแม่บางคนนึกนะว่าอยากให้ลูกกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง (น่ารักกว่าตอนนี้ไม่รู้กี่เท่า) อย่าให้พ่อแม่พูดนะว่า .... ไม่เห็นเหมือนตอนเด็กๆเลย ........ น่ารักเชียว แล้วดูตอนนี้สิ ถ้าพ่อแม่พูดอย่างนี่อย่าทำเฉยนะคะ ควรจะสะดุ้งเฮือกแล้วหันกลับมาพิจารณาตัวเองได้ว่าแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ
ที่ร่ายมาซะยาวเหยียดนี่ก็สรุปได้ว่า เราควรจะฝึกพูดขอโทษและขอบคุณให้ติดปากไว้ เพราะมันทำให้เราดูดีในสายตาผู้ใหญ่และคนรอบข้าง (อาจจะยกเว้นเพื่อนสนิทของคุณ) แล้วคุณจะประหลาดใจว่าคนรอบข้างดีกับคุณมากขึ้น
ก่อนที่จะจบบทนี้ ก็อยากจะฝากเอาไว้ว่า A single rose can be my garden
a single friend, my world
เพื่อนดีๆน่ะหายากนะคะ จงรักษาเอาไว้เท่าชีวิตของคุณ แล้วคุณจะพบคำตอบของคำว่าเพื่อนแท้
ตอนนี้ก็ขอลาล่ะคะ พบกันใหม่ตอนหน้า เหมียวจะนำข้อคิดดีๆมาฝากกันอีกนะคะ และก็ขอย้ำอีกที ใครเคยเกิดปัญหาอะไรแล้วแก้ไขได้ก็โพสต์แบ่งปันกันบ้างนะคะ ไม่มีเม้นท์เลยอ่ะ
ความคิดเห็น