ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การพบเจอกันครั้งที่2และสัญญาการเป็นทาส
"ตื้นได้แล้วพี่ทึกกี้"
"ง่าอย่าพึ่งสิ"
"พี่ทึกกี้ 1 "
"........."
"พี่ทึกกี้ 2 "
".........."
"พี่ทึกกี้ 3 ย๊ากกกกกกกกก"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้น้องบ้าจะฆ่าพี่รึไง" ฮือๆๆๆๆๆเจ็บสิครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย ก็มันเล่นแบกไม้มาแล้วมาตีผมเนี้ย
"อ้าว ก็พี่ไม่อยากตื้นเองทำไงได้" ฮือๆๆๆๆๆๆ
"แล้วที่จริงพี่ก็น่าจะชินแระนะ เป็นยังงี้มา3ปีแล้ว" จริงของมันครับเพราะว่ามันมาปลุกยังงี้มา3ปีแล้ว
"เออๆ ไปเลยฉันจะอาบน้ำ" ผมจัดการไล่ไอ้ตัวปัญหาออกไปจากห้องนอนอันแสน/จะ/สงบสุขของผม
"โห พี่ไม่ต้องไล่ก็ได้ผมไปเองได้ไม่อยากอยู่หรอกห้องพี่นะ" แล้วผมก็จัดการถีบไอ้น้องรัก/มั้ง/ออกจากห้องไป เมื่อหันมาอีกทีผมก็รู้สึกเข้าใจมันทันทีเพราะว่าห้องของผมมันเละไม่มีชิ้นดีเลย
...............................................................
ฮันนี้เล่า
"คุณหนูครับจะไปไหนรึเปล่าครับ" คุณลุงเลาคนใช้ผู้ดูแลผมมาตลอด
"เอ่อ...คงไม่ ไปครับ" คุณลุงทำให้ผมนึกได้ว่าต้องไปทวงสัญญากับใครบ้างคน
"หื้ม ตกลงยังไงแน่ครับ"
"ไปครับ ไป"
"ได้ครับ เดี๋ยวลุงจัดการเตรียมรถให้" คุณลุงกำลังจะหันเลียวกลับ
"ผมขอคนติดตาม2คนนะครับ"
"ได้ครับคุณหนู" ผมรีบเดินออกมาและไม่ลืมที่จะหยิบหมวกแก็ปมา วันนี้ผมแต่งเสื้อยืดกางเกงยีนสบายๆตามสไตล์มาเฟีย
"โย่วๆ" ไอ้คนประหลาดมาแระ
"โย้วรัยเจ้าไก่ทอด" เฮ้อ ท่าทางของมันทำให้ผมปวดหัวไปหลายยกเลย
"เชอะ ถึงฉันจะเป็นไก่ทอด ก็เป็นไก่ทอดkfcละหว่า" เฮ้อ ตลกบริโภคจริงๆ
"ดี ฮัน" มาอีกตัวแระ
"อืม ดีชีวอน"
"โย่วๆชีวอน" เหอๆ ชีวอนถึงกับทำหน้าไม่ถูกเลย
"ไปกันเถอะชีวอน ฮยอกแจ" ผมรีบตัดบททันที
"อืม/ok" ซึงokจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก ลี ฮยอกแจ ผู้สติไม่สมประกอบ ผมเดินขึ้นรถและกำลังจะนั่ง แล้วฮยอกแจหายไปไหนละ
"ยะฮู้" เสียงนี้มันเมื่อผมหันไป
"ฮยอกแจ!" เหอๆ นู่นมันไปขโมยจักรยานเด็ก3ล้อมาปั่น
"อ้าว มาแระไม่นั่งกันหรอ" ดูมันทำหน้างงงวย
"ฮยอกแจรถที่เรานั่งมันคันนี้ไม่ใช่คันนี้" ผมชี้ไปที่รถผมและรถที่มันกำลังปั่นเล่นอยู่
"หรอ แล้วก็ไม่บอกฉัน โถเสียหน้าหมดเลย" แกเสียหน้าตั้งแต่โย่วนู่นแล้ว
"ไปๆ เสียเวลามานานแล้ว" แล้วรถคันหรู่ก็ได้เคลื่อนตัวออกจากบ้านสักที
....................................................................
ทึกกี้เล่า
"กริ๊งก๊อง!"
"กริ๊งก๊อง!"
"โว๊ยยยยยยย ใครวะมากดกริ๊งอยู่นั้นแระ" ผมพูดพร้อมเดินไปเปิดประตู และแล้วก็เผยโฉมหน้าคนที่มากดกริ๊งในครั้งนี้
"ฮัน..ฮยอง" เอือก มันจะเป็นใครไม่ได้นอกจากคนที่ผมทักเป็นยามเมื่อวาน
"ดีจร้าปาร์คจองซู" น้ำเสียงน่ากลัวจนแทบผมอยากจะวิ่งหนีไปพอกหน้าเลย
"มีอะรัย" มันต้องเก็กหน่อย
"ก็เรื่องเมื่อวานที่"
"พี่ทึกกี้ครับบบบบบบบใครมาหาอะครับ" เจ้าน้องตัวดีวิ่งมาแล้วหยุดชะงัก
"ฮยอกแจ"
"ซองมิน" แล้ว2คนนี้ก็โผกอดเข้าหากันสร้างความแปลกใจให้กับผมและฮันฮยองเป็นอย่างมาก /แล้วฉันละ-ซีวอน/
"รู้จักกันด้วยหรอซองมิน" ผมถามน้องที่กำลังกอดกับคนที่ชื่อฮยอกแจอยู่
"ก็...คือว่า...เราเป็น..."
"แฟนกันครับ" คนที่ชื่อฮยอกแจตอบแทนซองมินผู้เป็นน้องของผมซึงกำลังเขินอยู่
"นี้มันเรื่องอะรัยกันนี้" ใช่ นายพูดถูกฮันฮยอง แต่ตอนนี้ผมเริ่มชักยืนไม่ไว้แล้วสิ
"มะไม่ไว้แล้ว"
"ปาร์คจองซู!"
ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือ
ฮันฮยองเข้ามารับผมไว้....
.........................................................
ง่า ยาวเนอะว่าไหม
ไม่น่าเชื่อ เหนื่อยมากกกกกกกกกกกก
รู้สึกว่าอยากให้ฮันโหดแต่รู้สึกว่าฮันรั่วหมดเลยงะ
โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆTOT
เฮ้อ ปายดีกว่าเจอกันตอนหน้านะ
.............................................................
"ง่าอย่าพึ่งสิ"
"พี่ทึกกี้ 1 "
"........."
"พี่ทึกกี้ 2 "
".........."
"พี่ทึกกี้ 3 ย๊ากกกกกกกกก"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้น้องบ้าจะฆ่าพี่รึไง" ฮือๆๆๆๆๆเจ็บสิครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย ก็มันเล่นแบกไม้มาแล้วมาตีผมเนี้ย
"อ้าว ก็พี่ไม่อยากตื้นเองทำไงได้" ฮือๆๆๆๆๆๆ
"แล้วที่จริงพี่ก็น่าจะชินแระนะ เป็นยังงี้มา3ปีแล้ว" จริงของมันครับเพราะว่ามันมาปลุกยังงี้มา3ปีแล้ว
"เออๆ ไปเลยฉันจะอาบน้ำ" ผมจัดการไล่ไอ้ตัวปัญหาออกไปจากห้องนอนอันแสน/จะ/สงบสุขของผม
"โห พี่ไม่ต้องไล่ก็ได้ผมไปเองได้ไม่อยากอยู่หรอกห้องพี่นะ" แล้วผมก็จัดการถีบไอ้น้องรัก/มั้ง/ออกจากห้องไป เมื่อหันมาอีกทีผมก็รู้สึกเข้าใจมันทันทีเพราะว่าห้องของผมมันเละไม่มีชิ้นดีเลย
...............................................................
ฮันนี้เล่า
"คุณหนูครับจะไปไหนรึเปล่าครับ" คุณลุงเลาคนใช้ผู้ดูแลผมมาตลอด
"เอ่อ...คงไม่ ไปครับ" คุณลุงทำให้ผมนึกได้ว่าต้องไปทวงสัญญากับใครบ้างคน
"หื้ม ตกลงยังไงแน่ครับ"
"ไปครับ ไป"
"ได้ครับ เดี๋ยวลุงจัดการเตรียมรถให้" คุณลุงกำลังจะหันเลียวกลับ
"ผมขอคนติดตาม2คนนะครับ"
"ได้ครับคุณหนู" ผมรีบเดินออกมาและไม่ลืมที่จะหยิบหมวกแก็ปมา วันนี้ผมแต่งเสื้อยืดกางเกงยีนสบายๆตามสไตล์มาเฟีย
"โย่วๆ" ไอ้คนประหลาดมาแระ
"โย้วรัยเจ้าไก่ทอด" เฮ้อ ท่าทางของมันทำให้ผมปวดหัวไปหลายยกเลย
"เชอะ ถึงฉันจะเป็นไก่ทอด ก็เป็นไก่ทอดkfcละหว่า" เฮ้อ ตลกบริโภคจริงๆ
"ดี ฮัน" มาอีกตัวแระ
"อืม ดีชีวอน"
"โย่วๆชีวอน" เหอๆ ชีวอนถึงกับทำหน้าไม่ถูกเลย
"ไปกันเถอะชีวอน ฮยอกแจ" ผมรีบตัดบททันที
"อืม/ok" ซึงokจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก ลี ฮยอกแจ ผู้สติไม่สมประกอบ ผมเดินขึ้นรถและกำลังจะนั่ง แล้วฮยอกแจหายไปไหนละ
"ยะฮู้" เสียงนี้มันเมื่อผมหันไป
"ฮยอกแจ!" เหอๆ นู่นมันไปขโมยจักรยานเด็ก3ล้อมาปั่น
"อ้าว มาแระไม่นั่งกันหรอ" ดูมันทำหน้างงงวย
"ฮยอกแจรถที่เรานั่งมันคันนี้ไม่ใช่คันนี้" ผมชี้ไปที่รถผมและรถที่มันกำลังปั่นเล่นอยู่
"หรอ แล้วก็ไม่บอกฉัน โถเสียหน้าหมดเลย" แกเสียหน้าตั้งแต่โย่วนู่นแล้ว
"ไปๆ เสียเวลามานานแล้ว" แล้วรถคันหรู่ก็ได้เคลื่อนตัวออกจากบ้านสักที
....................................................................
ทึกกี้เล่า
"กริ๊งก๊อง!"
"กริ๊งก๊อง!"
"โว๊ยยยยยยย ใครวะมากดกริ๊งอยู่นั้นแระ" ผมพูดพร้อมเดินไปเปิดประตู และแล้วก็เผยโฉมหน้าคนที่มากดกริ๊งในครั้งนี้
"ฮัน..ฮยอง" เอือก มันจะเป็นใครไม่ได้นอกจากคนที่ผมทักเป็นยามเมื่อวาน
"ดีจร้าปาร์คจองซู" น้ำเสียงน่ากลัวจนแทบผมอยากจะวิ่งหนีไปพอกหน้าเลย
"มีอะรัย" มันต้องเก็กหน่อย
"ก็เรื่องเมื่อวานที่"
"พี่ทึกกี้ครับบบบบบบบใครมาหาอะครับ" เจ้าน้องตัวดีวิ่งมาแล้วหยุดชะงัก
"ฮยอกแจ"
"ซองมิน" แล้ว2คนนี้ก็โผกอดเข้าหากันสร้างความแปลกใจให้กับผมและฮันฮยองเป็นอย่างมาก /แล้วฉันละ-ซีวอน/
"รู้จักกันด้วยหรอซองมิน" ผมถามน้องที่กำลังกอดกับคนที่ชื่อฮยอกแจอยู่
"ก็...คือว่า...เราเป็น..."
"แฟนกันครับ" คนที่ชื่อฮยอกแจตอบแทนซองมินผู้เป็นน้องของผมซึงกำลังเขินอยู่
"นี้มันเรื่องอะรัยกันนี้" ใช่ นายพูดถูกฮันฮยอง แต่ตอนนี้ผมเริ่มชักยืนไม่ไว้แล้วสิ
"มะไม่ไว้แล้ว"
"ปาร์คจองซู!"
ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือ
ฮันฮยองเข้ามารับผมไว้....
.........................................................
ง่า ยาวเนอะว่าไหม
ไม่น่าเชื่อ เหนื่อยมากกกกกกกกกกกก
รู้สึกว่าอยากให้ฮันโหดแต่รู้สึกว่าฮันรั่วหมดเลยงะ
โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆTOT
เฮ้อ ปายดีกว่าเจอกันตอนหน้านะ
.............................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น