ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Oh best friend My love รักนี้ที่ไม่สมหวัง

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2: โอ้ พระเจ้า! อัจฉริยะเกินไปเเล้ว ~! 100%

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.ค. 54


     
    ตอนที่ 2

    โอ้ พระเจ้า! อัจฉริยะเกินไปเเล้ว ~!
                วันนี้ช่างเป็นเช้าที่เเสนจะสดใส เหล่าเด็กนักเรียนไม่ว่าจะประถม มัธยม อะไรก็เเ้ล้วเเต่ต่างพากันตื่นเเต่เช้าเพื่อที่จะไปโรงเรียนกัน

    ใช่เเล้ว วันนี้คือวันที่เเรกที่จะเป็นทำการเรียนการสอนในเทอมใหม่กัน เมื่อวานเป็นวันปฐมนิเทศส่วนวันนี้คือวันที่เปิดเรียนอย่างเป็นทางการ

    โอ้ หรูเลิศซะไม่มีล่ะ...

                " เอาล่ะจ๊ะนักเรียนทุกคน คงรู้สินะว่าคงสิ่งที่จะทำต่อไปนี้คืออะไรกัน? โอ้ะๆ ถูกเเล้วจ้ะ เเนะนำตัวกันให้ทุกคนได้รู้จักรกันมากขึ้น

    โดยที่ทุกคนต้องออกมาเเนะนำตัวที่หน้ากระดานดำต่อเพื่อนๆทั้งห้องกันนะจ้ะ เริ่มคนเเรกเลยจ้ะ ^^ " โหยแะไรกันเนี่ย พูดเองเออเอง

    ชะมัดเลยเเหะ! ขึ้นบทใหม่ทีนางเอกอย่างฉันไม่มีบทเลยนะยะ! น่าหมั่นไส้ๆๆๆ อุ้ย! หลุดไปนิด เห้อๆ อ่ะเเหม เมื้อวานยังอึ้งไม่หายเลยอ่ะ

    การที่เด็กอย่างไอ้นายน้องเท็มเนี่ยนะจะมาเป็นเพื่อนร่วนห้องกับฉัน สงสัยจะไม่จริงหรอก นี้เพื่อนในห้องออกไปเเนะนำตัวกันจะหมดเเล้ว

    มันยังไม่โผล่เฮด มาเลยนะเนี่ย ช่างมันล่ะ ยังไงก็ถึงตาฉันเเล้วอ่ะนะ คนสุดท้ายพอดี T^T

               " สวัสดีเพื่อนๆทุกคนนะค่ะ บางคนก็คงจะรู้กันดีอยู่เเล้วว่าเราเป็นคนยังไง เราชื่ออะไร เเต่ยังก็ขอบอกเเต่ชื่อเล่นก็เเล้วกัน เราชื่อ

    เฟิร์นฟากเนื้อฟากตัวด้วยนะค่ะ ^ ^" โฮะๆ จะไม่บอกชื่อจริงอ่ะจะทำไม อุว่ะฮ่ะฮ่าๆ

              " อืม ดูเหมือนจะยังมีเพื่อนของพวกเธออีกคนยังไม่มานะค่ะเนี่ย " ยังมีอีกเรอะ?
            
             ปัง!

             "ขออนุญาติฮะ อาจารย์ พอดีผมปรับตัวไม่ทันกับนาฬิกาของประเทศไทยสักเท่าไหร่ ^^" ม่ายยย T T
     
             "ชะ..เชิญจ๊ะ ^ ^'  " ครูยังเกรง ไม่เกรงก้เเปลกเเล้วไอ้เสียงปังเมื้อกี้คือเสียงที่เฟลิกซ์ถีบ ย้ำว่าถีบ! พอประตูเปิดเท็มก็เดินเข้ามา

    ด้วยใบหน้าที่เเม้จะไม่ยิ้มก็ดูดี(เว่อร์ๆ) เเล้วยิ้มอย่างไร้เดียงสาประกายวิ้งๆ ส่งให้อาจารย์ประจำชั้น

            "งั้นเพื่อนๆ ไม่สิพี่ๆทุกคนขอความกรุณาด้วยนะครับ ผมชื่่อ เท็ม อายุ15ฮะ...ผมเป็นมาเฟียล่ะ ^ ^" เท็มเดินมาหยุดหน้าห้อง ตามด้วย

    เฟลิกซ์ที่ปิดประตูก่อนจะเดินเข้ามาประกบหลัง ได้ข่าวว่าเขาให้เด็กมาเรียนไม่ใช่หรอ เเล้วเฟลิกซ์จะเข้ามาทำไมอ่ะ? อีกอย่างนายจะ

    ประกาศให้ชาวบ้านชาวช่องเขารู้กันทำไม่ยะ ว่านายเป็นมาเฟีย ห๊ะ! นายเท็ม! 

           "ล้อเล่นกันรึเปล่า มุกนายเจ๋งดีนะ ^^" เต้ย หรือเฮียเต้ยหัวหน้าห้องรับ...เอ่อ ที่เฮียเค้าคิดว่าเป็นมุกอ่ะนะ - -;

           "จริงสิครับ นี่ไงปืน ^o^" จ๊ากกก!! มีปืนด้วยเรอะ! =[]= มันผิดกฎหมายไม่ใช่รึไง!? ปืนนะเฟ้ย ไม่ใช่กระเป๋าตังต์ ที่ใครๆก็มีและพกกัน

    ทั่วไปน่ะ

           "เฮ้ย!!"

           "ให้ผมลองยิงดูม่ะ?" - -; เท็ม...นายคิดว่ามันเป็นของเล่นรึไงหะ

           "นายจะบ้าเรอะ รีบมานั่งที่ได้แล้วเฟ้ย เจ้าเด็กบ้า!" << ฉันเองแหล่ะที่ลุกขึ้นไปดึงแขนเสื้อนายเท็ม ให้มานั่งที่โต๊ะข้างๆฉัน(ซึ่งมัน

    ว่างอยู่)ก่อนที่นายนั่นจะฆาตกรรมเพื่อนร่วมห้อง

    ส่วนเฟลิกซ์ ไม่รู้จะตามเข้ามาทำไม แล้วไอ้โต๊ะพร้อมโน๊ตบุ๊คที่อยู่หน้าห้องนั่นมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ฟร่ะ -o-;

           "ที่จริง...ครูไม่ใช่ครูประจำชั้นพวกเธอหรอกนะจ๊ะ แค่มาแทนเฉยๆ" อ้าว แล้วเจ้ทำไมเพิ่งมาบอกอ่ะ - -
           
           ปัง!!! 

           "ขอโทษทีครับ ผมมาช้าไปหน่อย!" สงสารประตูจริงๆ โดนถีบไปสองรอบแล้ว ให้ตายเหอะ รู้สึกเหมือนน๊อตจะกระเด็นออกมาตัวนึง

    ด้วยล่ะ ส่วนผู้ชายที่เพี่งจะเปิด(ถีบ)ประตูเข้ามา หน้าตาคุ้นๆแฮะ ผมสีเงินประกายวิ้งๆ(ไม่ทราบไปย้อมที่ไหนมา - -)กับดวงตาสีเทา

    เงิน(ใส่คอนเทครึเปล่าเนี่ย?)ดูขรึมๆยังไงไม่รู้

           "โฮะๆๆ ในเมื่อครูประจำชั้นของพวกเธอมาแล้ว ฉันไปล่ะนะ ไปแล้วนะคะคุณครูสุดหล่อ >3<" เอ่อ...เจ้จะกินหญ้าอ่อนเรอะ มันผิดนะ

    เจ้ ต่อหน้านักเรียนด้วยอ่ะ -o-;

           "เอ่อ...ครับครูจินจิน ^^;" เฮือก! ชื่อเจ้มันไม่ได้เข้ากับหน้าตาเจ้เลยนะ = =

           "โฮะๆๆๆ" แล้วเจ้แกก็เอามือป้องปากหัวเราะด้วยท่าทางยังกะราชินีเดินจากไป.... น่าจะหมุนตัวอีกสักนิด ถือพัดสักหน่อย โอ้ว~

    ราชินีแม่มดชัดๆ

           "สวัสดีทุกคน แหะๆพอดีครูมาสายไปนิด ติดธุระน่ะ" ไอ้นิดของครูน่ะ มันจะหมดคาบโฮมรูมแล้วนะคะ - -

           "ครูชื่อ ยูคิเอะ มิคาเงะ เรียกว่าครูมิคก็ได้ ครูไม่ว่าหรอก ^^" ครูดูต๊องๆยังไงไม่รู้อ่ะ

           "มีอะไรอยากถามครู ถามได้เลยนะ" หนูอยากถามว่า ครูคิดยังไงถึงมาเป็นครูคะ - -

           "ครูค้า~ ครูย้อมสีผมที่ไหนอ่ะ วิ้งมากมายเลย ^o^" ดาว สาวมั่นของห้องถามขึ้น เยส!! ถามได้ตรงจุดมากเจ้ดาว ข้าน้อยขอคารวะ

           "ไม่ได้ย้อมครับ ของแท้เลย" อมวัดมาพูดก็ไม่เชื่อ!! คนบ้าที่ไหนผมสีเงินวิ้งขนาดนี้ ไม่เชื่อ!!!

           "ครูเป็นคนญี่ปุ่นแท้เลยรึเปล่าครับ" หนึ่ง หนุ่มหล่อมาดเข้มของห้องถามต่อ 

           "ครับ ญี่ปุ่นแท้เลย ^^" อันนี้หนูเชื่อนะครู  แล้วนักเรียนก็ถามครูกันต่อไป....

           "เอาล่ะ รู้จักครูกันมากขึ้นแล้ว เรามาเริ่มเรียนกันดีกว่า" หนูก็เห็นด้วยค่ะ พวกเพื่อนมันถามครูหยั่งกับจะไปอยู่ใต้เตียงครูแล้วนะ

    ครูมิคก็พูดไปเรื่อยๆ โชคดีที่พวกเราเรียนสายวิทย์-คณิต แล้วครูมิคก็สอนวิชาชีวะวิทยาพอดี วันนีครูเปิดประเด็นเกี่ยวกับระบบร่างกาย

    ของมนุษย์ก่อน สนุกดีเหมือนกันครูเค้าหาซีดีการผ่าตัดมาให้ดูด้วย พวกผู้หญิงกริ๊ดกันใหญ่เลยอ่ะ ส่วนฉันน่ะหรอ..หึ ของชอบเลยอ่ะ *o*

    (นางเอกเรื่องนี้เริ่มรสนิยมเพี้ยนๆขึ้นทุกวัน - -; <<ไรเตอร์)

           กริ๊ง~!!!  พักแล้วๆ

           "ไปกินข้าวกันเถอะ หมดเวลาแล้วนักเรียน" ครูมิคหยิบ IPhone ออกมาดูเวลา

           "คร้าบ/ค่า" ได้พักสักที

           "เฟลิกซ์ ไปกันเถอะ" นายเท็มเก็บของใส่กระเป๋านักเรียนแล้วจูงมือเฟลิกซ์เดินออกไป.....พวกนายกิ๊กกันเรอะ!? O_o 

           '~ฮะนะบิระ~ โนะ~ โยนิ~ ชิริยุกุ~ นะกะ~ เดะ~ ยุเมะ~ มิตะอิ~ นิ~ คิมิ~ นิ~ เดะอะเอะตะ~ คิเซะกิ~'

           โอ๊ะ! ข้อความมา

            'กินข้าวกัน พี่รออยู่ข้างล่างนะ :D - P'Va'      

            กรี๊ด~! พี่วาที่อยู่ตึกมหาลัยอุตส่าห์เดินมาถึงนี้เพื่อมาชวนฉันกินข้าวเชียวนะ! ปลื้มจัง! >///< ก่อนที่จะออกจากห้อง ฉันเพิ่งสังเกตว่า

    เราไม่ได้อยู่เป็นคนสุดท้ายของห้องเเหะ เเต่ยังเหลือเฮียเต้ยอยู่ในห้องอีกคนเลยอดถามไม่ได้"เฮียไม่กินข้าวรึไง?"

          "กินสิ เดี๋ยวลงไป เฟิร์นไปเถอะ พี่จะปิดห้องให้ นัดเพื่อนไว้ไม่ใช่หรอ?"

          "ขอบคุณนะเฮีย ไปล่ะ" เเละฉันก็เดินออกไป ว่าเเต่..เฮียรู้ได้ไงอ่ะ (เสียงดังขนาดนั้นไม่รู้ก็บ้าเเล้วล่ะ = =" >> ไรเตอร์)



    [Say>>Toey]

         เธอคนนั้น คนที่เรียกผมว่า 'เฮีย' เธอคนนั้นคือก็ 'เฟิร์น' เสียงข้อความเข้าเพลง HaNa ของวง Arashi เเน่นอนว่ามันไม่ใช่โทรศัพท์

    ของผมเเน่ เเต่เป็นของเฟิร์น เมื่อเฟิร์นเปิดดูข้อความก็อมยิ้มใหญ่เลย ฮะๆน่ารักดีนะ สงสัยพี่วาคงส่งข้อความมานัดเเน่เลย        

    โอกาสของผมได้หลุดลอยไปเเล้วสินะ (อดกินข้าวเรอะ >>ไรเตอร์) ทั้งๆที่อยู่ใกล้ขนาดนี้ (ใกล้ข้าวสินะ >>ไรเตอร์// ไรเตอร์อย่าพา

    ผมหลุดประเด็นสิ>>เต้ย)  เเต่ก็ไม่มีความที่กล้าที่พูดออกไป เฮ้อ~ เพราะคำว่าเพื่อนคำเดียวเเท้ๆ....

     
           



      >>> ผ่านมาตอนหนึ่งแล้ว ^^ (นิดเดียวเองจริงๆ) ขอโทษนะครับที่ไม่ได้มาแต่งเสียนาน(นานมาก~)แต่ก็มาเพิ่มเติมนิดหน่อย แบบว่า...

    ขี้เกียจอ่ะ แหะๆ //โดนคนอ่านเตะ
                 
    เป็นครั้งแรกที่มาพิมพ์แบบนี้ เขินจัง >///< (แล้วแกจะพิมพ์ทำไม - -) ยังไงก็ฝากติชมด้วยนะคร้าบ~



    จาก....ไรเตอร์สุดหล่อ ^o^ (โกหกชัดๆนะไรเตอร์<<เฟิร์น)                               

                                                                          
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×