ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1: มันกลับมาเเล้ว! [เเก้เเล้วอ่ะเพิ่มด้วยเน้อ - -]
1
มันกลับมาเเล้ว!
มันกลับมาเเล้ว!
ติ๊งต่อง~!
"พี่วา อยู่รึเปล่าค้า~" เงียบ
ติ๊งๆๆๆต่องๆๆๆ
"โว้ย! ใครวะกดอยู่ได้!"
อุ๊ยตาย! เสียงใครอ่ะ (- - ) ( - -)
"มีอะไร!"เด็กหนุ่ม(?)ผมยาวสยายสีน้ำตาลอ่อน ใบหน้าเรียวรับกับนัยน์ตาคมสีน้ำตาลเข้ม โอ้ พระเจ้า! หน้าตาดีชะมัด-,.-
"ป้ามีไรป่ะครับ?"เสียงก็นุ่ม เอ๊ะ! ว่าเเต่เรียกว่าอะไรนะ
"เรียกฉันว่าอะไรนะ!" ฉันก้มมองสำรวจตั้งหัวจรดปลายเท้า มันขัดๆอยู่ก็ตรงที่ไอ้เด็กนี้มัน..มันนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว!!! เเต่ที่ห้องนี้ก็
เป็นห้องเบอร์ 69/100 ห้องของพี่วาถูกเเล้วนี้นา น่าสงสัยยยย รึว่า...!? ม่ายจริงงงงง T[]T
"บอสใครมาหรอครับ?"ชายเเต่งชุดดำ (ดีนะไม่ใส่เเว่นดำ) เดินมาหยุดข้างหลังหนุ่มน้อยหน้ามนเเต่เเต่ปากปีจอ
นะ..นี้มัน 3P หรออออ้ากกกกก หนูรับไม่ด้ายยยย
"พวกนายเป็นใครเนี่ย!? เเล้วมาอยู่ในห้องของพี่วาได้ไงเนี่ย!!!"
"เกี่ยวอะไรกับป้าล่ะ...เเล้วผมก็รู้นะว่าป้าคิดอะไรอยู่"หนุ่มน้อยหน้ามนส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ พร้อมกับหันหลังไปกอดคอซบอกคนข้างหลัง
เเถมไอ้คนที่โดนซบเนี่ย ทำหน้าเอือมระอาใส่คนที่เขาเรียกว่าบอส
"เเต่งตัวเถอะครับสายเเล้ว เดี๋ยวไปอบรมไม่ทันนะครับบอส"
"ก็ได้เห็นเเก่นายนะ เฟลิกซ์ ^^"พูดจบก็หมุนตัวสะบัดตูดเดินจากไป
"ขอโทษเเทนบอสด้วยนะครับ เชิญเข้ามาข้างในห้องก่อนคุณคงเป็นเเขกของท่านวา สินะครับ"
"ตกลงพวกคุณเป็นใครกันล่ะค่ะ เกี่ยวกับพี่วายังไง?" เรียกท่านซะด้วย
"เรื่องนี้...."คุณเฟลิกก์อึกอักเหมือนจะไม่อยากพูดสักเท่าไหร่
"เฟลิกก์ ผมไม่ได้จ้างให้คุณมาตอบคำถามไร้สาระให้ยัยป้านี้ กลับมาทำหน้าที่ได้เเล้ว - -" ชิ!!! ขัดได้ขัดดีจริงๆไอ้เจ้าเด็กบ้าเอ้ย!
"ครับบอส ตกลงคุณจะเข้ามามั้ยครับ? ผมจะปิดประตูเเล้ว"
"เข้าสิค่ะ!!!" กวนทีนพอกันทั้งลูกน้องเเละเจ้านาย - -" ฉันรีบเดินเข้าห้องก่อนที่นายเฟลิกก์จะปิดประตูตามที่พูด ห้องที่พี่วาอาศัย
อยู่เป็นคอนโดเเบบ 2 ห้องนอน เเล้วห้องของพี่วาจะอยู่ห้องเเรกทางขวามือก่อนถึงห้องครัว ใช่เเล้วตอนนี้ฉันกำลังยืนอยู่หน้าห้องของ
พี่วา เตรียมจะเคาะประตู ก๊อก ก๊อก "พี่วาตื่นรึยังค่ะ"
"ไม่ต้องเคาะหรอก ประตูห้องพี่วาไม่ได้ล๊อค ผมคิดว่าป่านนี้เเล้วพี่วายังไม่ตื่นหรอก เพราะเมื้อคืนเล่นกันซะหนักเลยล่ะ ^^ " ส่อ! มัน
ช่างส่อซะเลยเกิน!!! กรี๊ดดดด T^T พระเจ้าค่ะบอกหนูทีมันคงจะไม่ใช่อย่างที่หนูคิดอยู่ใช่ม้าย~!
พลัก! "มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ยค่ะ ไอ้เรื่องที่เด็กบ้านั้นมันพูดอ่า ไอ้เรื่องเมื้อคืนด้วยมันหมายถึงอะไรกันค่ะ พี่วาลุกขึ้นมาอธิบาย
เดี๋ยวนี้นะ เเงๆ น้องเฟิร์นรับม่ะด้ายๆๆๆ" ไอ้เสียงเเรกน่ะนะคือเสียงฉันพลัก(รึถีบหว่า?)ประตูเอง หลังจากพลักให้เปิดด้วยร่างกายอันบอบ
บาง ก็รีบกระโดดขึ้นเตียง(อย่าคิดลึก)กระชากผ้าห่มออก ใช้เเรงอันน้อยนิดดึง(?)ไหล่พี่วาขึ้นมาเขย่าๆ ตะโกนใส่หน้าถามคำถามเป็นชุด
ซึ่งตอนเเรกที่กระชากผ้าห่มออกพี่วายังไม่ตื่น เเต่พอดึงไหล่ขึ้นมาพีวาสะลึมสะลือก่อนจะทำหน้างงๆ น่ารักเป็นบ้า -///-
"อรุณสวัสดิ์ครับ" รอยยิ้มกระชากใจ>///< "มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรอ?"
"เอิ่ม..เปล่าหรอกค่า เอ้ย! มีสิค่ะ ทำไมวันนี้พี่วาถึงไม่ไปงานปฐมนิเทศล่ะค่ะ ให้คนที่ชื่อพี่เต๋อเป็นประธานเปิดงานได้ไง"
"อ๋อ พอดีเมื้อคืนน้องชายพี่จู่ๆก็คิดอยากมาไทย พี่เลยไปรับมาอยู่ที่นี้ เเล้วเมื้อคืนดันถูกชวนเล่นไพ่ เลยตื่นไม่ไหว เเหะๆ ^ ^' "
งั้นหรอ ง้านหรอ~ ค่อยยังชั่วนะเนี่ยที่ไม่ใช่อย่างที่คิดอ่า
"หึ ยินดีที่ไม่..ได้รู้จักนะ ผมชื่อ เท็ม ก็อย่างที่ได้ยินผมเป็นน้องของพี่วาฟากตัวด้วยนะคุณป้า " ไอ้คุณตัวการที่ ทำให้พี่วาตื่น
สายมายืนอยู่ตรงประตูั้ตั้งเเต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เดินเข้ามาจับมือเช็คเเฮนด์ ก่อนจะก้มลงมา(ก็หมอนี่มันสูงง่ะ)กระซิบเบาๆ
ฉันสังเกตุเห็นด้วยนะ! ว่าหมอนี่เเอบเบ้หน้าด้วยล่ะ "อย่าทำให้พี่ชายของฉันต้องร้องไห้เพราะคนอย่างเธอล่ะ เธอต้องดูเเลพี่ชายฉันให้ดี
ก็เเล้วกัน"
" จ๊ะ จะดูเเลอย่างดีกว่าคนเเถวนี้ก็เเล้วกัน ^ ^" เเหม มันต้องเเน่นอนอยู่เเล้วสิยะ! เเต่บทมันเเปลกๆเเหะกลับกับอ่ะเปล่านิ = =
" หึ หึ หึ "
"กระซิบอะไรกันน่ะ หวงนะรู้มั้ย = =" พี่วาลุกขึ้นมาเเกะมือของเท็มออกเเล้วดึงมือไปจับเอง(ถือโอกาส อิอิ -วา )
" พี่หวงผมหรอ *0* ดีใจจัง" หลงตัวเองจริงๆ
"เปล่าหรอก เดี๋ยวของมีตำหนิ " เอ๋? " พี่จะเอายัยป้านี้ไปขายหรอ?" เอ๊ะ
"พูดงี้ได้ไงเท็ม เดี๋ยวเค้่ารู้ตัว เฮ้ย! นายเห็นพี่เป็นคนยังไงเนี่ย เเล้วเฟลิกซ์ล่ะไปไหนเเล้ว?"
"ตกกระทะตายไปเเล้วมั้ง - - " น่าสงสารคุณเฟลิกว์จังเลยเเหะ
" บอสครับ ผมยังอยู่ดีมีสุขนะครับ ว่าเเต่อาหารเช้าเสร็จเเล้วนะครับ T^T " คุณเฟลิกซ์ที่พูดกันอยู่ว่าได้ตกกระทะตายไปรึยังได้เดิน
ออกมาจากมุมห้องซึ่งคงจะเป็นห้องครัว ในสภาพที่ใส่ผ้ากันเปื้อนสีขาว ลองมองดูเเล้ว - - มันสุดเเสนที่จะขัดลูกตาซะเหลือเกิ๊น!
"บอส ตอนนี้ 10 โมงเเล้วนะครับ บอสต้องไปฟังการอบรมที่โรงเรียนวันนี้เป็นวันเเรก ชุดพอดีรึเปล่าครับ? "
"ชุดฉันมันพอดีอยู่ เเต่ขอร้องล่ะ ช่วยถอดผ้ากันเปื้อนที ฉันรับไม่ค่อยได้เท่าไหร่ -*- " อันนี้ฉันเห็นด้วยอย่างเเรงเลยล่ะ นายน้องเท็ม
"เอ๋? วันนี้วันปฐมนิเทศนินา เเล้วน้องเฟิร์นทำไมถึงไม่อยู่ที่งานล่ะ?" เอิ่ม พี่วาขา มาตั้งนานอยู่มาตั้งเกือบๆครึ่งชั่วโมงพี่วาเพิ่งมา
ถามหรอค่ะ - - พอถูกถามอย่างนี้ฉันก็อ้างไปเรื่อย จนนายน้องเท็มทนไม่ไหวเข้ามากอดเเขนพี่วาเดินออกจากห้องไปที่ห้องครัว โดยมีเฟิ
ลิกซ์ที่ถอดผ้ากันเปื้อนเเล้วเดินตามไป ส่วนคนสุดท้ายคือฉันเอง! อะไรกัน พี่วาเเฟนฉันนะ! T^T
เวลาผ่านไป หนึ่งชั่วโมงหลังจากที่กินข้าวกันเสร็จถึงเเม้เท็มจะพยายามไม่ให้ฉันอยู่กินเลยก็ตาม เเต่ยังไงได้ พี่วาชวนเองเท็มเลย
หน้าจ๋อยไปตามระเบียบ สะใจจัง^ ^
" อิ่มจังเลยเนอะ งั้นไปโรงเรียนเลยก็เเล้วกัน ป่านนี้ไอ้เต๋อคงบ่นเเย่เเล้วล่ะ" พี่วาลุกขึ้นก่อนจะบิดตัวไปมา สองครั้งเเล้วเิดินไป
หยิบกุญเเจรถ เเต่เฟลิกซ์ขัดไว้ก่อยเเล้วบอกว่านี้คือหน้าที่ของตัวเอง ที่ต้องคอยขับรถให้กับบอส รึ เท็มนั่นเเหละ
" มุ่งหน้าสู่โรงเรียน สู่งานปฐมนิเทศกันเลย > < " พี่วานี้ช่างร่าเริงเลยเกิน ฉันเเทบจะบ้าตายต้องมานั่งข้างไอ้น้องเท็มส่วนพี่วานั่ง
หน้า เห้อๆ เออว่าเเต่พี่วามีน้องชายด้วยรึเนี่ยจำไม่เห็นได้เลยว่ามีนะ
"พี่วาค่ะ เฟิร์นจำได้ว่าพี่วาเป็นลูกคนเดียวไม่ใช่หรอค่ะ?" (เพิ่งคิดจะถาม)
"อ๋อ เท็มเป็นลูกของน้าพี่น่ะ พี่ยังจำได้เลยนะว่าเฟิร์นเคยเจอกับเท็มเเล้วด้วย ตอยเด็กๆนี้เเหล่ะ"
"เคยเจอด้วย?" จำไม่เห็นได้เลยเเหะ
"ช่างมันเถอะครับพี่ คุณป้าเขาความจำสั้นอ่ะนะ ช่วยไม่ได้" หน๋อย! คำก็ป้าสองคำก็ป้า
"เชอะ! " สุดท้ายในรถก็กลับมาเงียบอีกครั้ง น่าเบื่อๆ เเถมเมื้อตอนเช้าฉันก็ไปมาเเล้วด้วย ยังเผลอวิ่งออกจากงานกลางคัน
อีกต่างหาก อ้าก! โดนเพื่อนรุมทิ้งเเน่ๆเลย T T พอมาถึงเเน่นอนว่าเพื่อนถามฉันกันใหญเลยว่า' รีบออกไปไหน' หรือ 'เข้าห้องน้ำมา
หรอ?' ตอนนี้พวกเราทุกคน ย้ำ! ว่าทุกคนรวมทั้ง เพื่อนฉันด้วยต่างมายืนดูรายชื่อนับร้อย ที่บ่งบอกถึงห้องของเเต่ล่ะชั้น
"ว้าว! เท็มนายได้อยู่ห้องเดียวกับ เฟิร์นด้วยล่ะ สุดยอดเลย " ว่าไงนะค่ะ!
"พี่วา นายเท็มนี้อายุเท่าไหร่กันเเน่ค่ะเนี่ย?" งง บอกเเลยว่างง
"15 ปี มีไรป่ะครับ ป้า?" นายเท็มฉันถามพี่วานะยะ
"อ๋อ หมอนี้น่ะที่จริงอายุเกือบๆจะ 15เเล้วล่ะ เเต่ดันสอบได้เรียนข้ามชั้นน่ะ ฝากดูด้วยล่ะกัน^ ^"
"อีกอย่างนะครับป้า ผมก็เป็นมาเฟียด้วยนะ อย่าดูถูกมาเฟียอย่างผมก็เเล้วกัน^ ^ " มาเฟีย! นายเท็มนี้นะเป็นมาเฟีย
"เชื่อบอสเถอะครับคุณเฟิร์น บอสผมเป็นมาเฟียจริงๆ " เฟลิกซ์พูดย้ำ
"เป็นความจริงตามนั้นเเหละนะเฟิร์น น้องพี่เป็นจริงๆนะเเหล่ะ เเหะๆ" พี่วาก็ย้ำอีกอ่า
"0[ ]0" อย่างนี้...อย่างนี้..
ม่ายจริงงงงงงงงงงงง ~!!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น