รักซ่าๆ แบบว่า มอ.ปลาย

ลำดับตอนที่ #3 : หัวหน้าแก๊งค์คนใหม่(ไอ้โดม)

    ฉันรีบวิ่งขึ้นอาคารเรียน  เนื่องจากไอเพื่อนรักทั้งหลายมันเข้าห้องกันหมดแย้ว

"วิ่ง  วิ่ง วิ่ง เฮ่อ ถึงซะที เหนื่อยชะมัดเลยฟ่ะ"


ฉันบ่นอยู่แป๊บนึง ก็แอบย่องเข้าห้องเรียน เพราะรู้ว่าตัวเองเลต อ่ะดิ่ ไม่งั้นซวยแน่

เลยพี่น้อง แต่ยังไงก็ไม่รอดพ้นสายตาอาจารย์ที่ปรึกษาของห้อง


She name is ดุจดาว อาจารย์สาว(เหลือน้อย)สวย
 

ผู้ที่นักเรียนพากันขนานนามให้ว่า สวย เผ็ด ดุ


ทันทีที่อาจารย์เห็นฉัน อาจารย์ก็ถอดแว่นออก แล้วจ้องหน้าฉัน(ซวยแน่ตรู)


ยังกะเห็นหน้าฉันเป็นถาด พิซซ่างั้นแหละ


"นี่ แคทรียา บ้านเธอไม่มี นาฬิการึไง ถึงได้ไม่รักษาเวลาขนาดนี้ ดูสิ ตอนนี้เธอสายไป 59วินาที"


จะบ้ารึไงฟ่ะ กะอีแค่ 59 วิเจ๊แกยังเว่อร์ขนาดนี้ แล้วถ้ามาสาย5นาที ไม่โดนเทศน์จนหมดชั่วโมง เลยหรอฟ่ะ


"เออ... ขออภัยค่ะอาจารย์ คือ วันนี้หนูท้องเสียอ่ะค่ะ ขออนุญาตเข้าห้องเลยน่ะค่ะ"


น่าน โกหกไปอย่างหน้าด้านๆ เลยค่ะพี่น้อง


"เชิญ แล้วจำไว้คราวหน้าคราวหลัง ห้ามเข้าสายวิชาของฉันเด็ดขาด"


ฉันเลยรีบเข้าไปนั่้งที่ประจำของฉันก่อนที่จะโดนเจ๊แกสวดเอาอีกรอบ


ฉันรีบไปหน่อย เลยไม่สังเกตว่ามีขา ของใครคนหนึ่งยื่นออกมา เพื่อตั้งใจจะดักขา
ฉัน ฉันล้มลงไปทันที


"โอ๊ยยย!!!"


กระเป๋าฉันกระเด็นไปทางอื่น ฉันเงยหน้ามองไอคนที่บังอาจมาดักขา หัวหน้าแก๊งค์น้ำอัดลม


"นังหลิน" ฉันพึมพำอยู่ในลำคอ


ใช่แล้ว มันนั่นแหละที่บังอาจมาดักขาฉัน มันคือ นางสาว ไพลิน
 

หรือที่เพื่อนๆ เรียกติดปากว่า หลิน


และที่ฉันเรียกจนชินปากว่า นังหลินขาหมู หน้ากระทะ


อย่าสงกะสัย น่ะว่าทำไมฉันถึงว่าแบบนี้ เพราะ ขานังหลินนี่ใหญ่มาก (หุ่นมันก็ดีอยู่หรอกน่ะ) แล้วอีกอย่าง หน้าแบน ตะแล๊ดแต๊ดแต๋เลย


ศัตรูตัวร้ายของฉัน ฉันจ้องหน้ามันด้วยสีหน้าอาฆาตแค้นสุดๆ



ผิดกับนังหลิน และนังเตย &นังนิวสมุนของมัน ที่นั่งหัวเราะในความเซ่อซ่าของฉัน 



ในความรู้สึกของฉันตอนนี้คือ อยากจะขย้ำหัวนังสามคนนี้ แล้วก็จิกหัวตบ
และเอาอุนจิKวาย มาป้ายหน้ามันซะจริงๆ


"นี่แคทรียาเก็บกระเป๋าแล้วก็ไปนั่งที่ให้เรียบร้อยรู้มั๊ยตอนนี้เธอกำลังทำให้เพื่อนเค้าเสียเวลาน่ะ"


ยัยอาจารย์นี่น่าจะชื่อ ดุจดาวมฤตยูมากกว่าน่ะ


"ค่ะ ค่ะ อาจารย์"


ฉันหันมามองหน้านังหลินแล้วไปนั่ง

"เอ่อ นักเรียนค่ะ เรามาเข้าเรื่องกันเลยแล้วกันน่ะค่ะ คือว่าในปีการศึกษานี้น่ะค่ะ ห้องเราจะมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีก 1 คนน่ะค่ะ เอ้า.. เข้ามาได้แล้ว"


อาจารย์เรียกสมาชิกคนใหม่ของห้องเข้ามา ซึ่งฉันมั่นใจว่าต้องเป็นนายโดม 100000% ชัวร์ป๊าบ


ทันทีที่นักเรียนใหม่ก้าวเข้ามาในห้อง นักเรียนสาวๆในห้อง ก็พากันกรี๊ดกร๊าด กันเป็นแถว ชิ.. หล่อตรงไหนน แล้วนายนั่นก็เริ่มแนะนำตัว


" สวัสดีครับผมชื่อ ทินกร น่ะครับ ชื่อเล่นโดม ครับ ฝากตัวด้วยน่ะครับ"

"โดมมมม  กรี๊ดดดดดด" สาวๆ ในห้องพากันเรียกชื่อ โดม แล้วกรี๊ดกร๊าด  ฉันผู้ซึ่งไม่บ้าตาม เลยทำได้แค่เอามือมาปิดหู รำคาญเสียงพวกมัน

" ทินกร ไปหาที่นั่งเรียนสิ" อาจารย์ดุจดาวพูด

"ครับ" นายโดมกวาดสายตามองหาที่นั่ง

ความจริงที่นังข้างๆฉันก็ยังว่างอีกน่ะ แต่ฉันไม่อยากเสนอหน้าบอกหรอก ใครมันจะไปอยากนั่งกับศัตรูคนใหม่ล่ะ  แต่ยังไง้ ยังไง ก็ไม่พ้นสายตาไวปานวอก ของอาจารย์ดุจดาวได้

"เอ้า ทินกรไปนั่งกับแคทรียาโน่น ไป คนที่นั่งข้างหน้าต่างบานที่ 3 นั่นน่ะ"


แล้วอาจารย์ก็ชี้มาทางฉัน โอ้วว ไม่น่ะทำไมนายต้องมานั่งใกล้ฉันด้วยน่ะเนี่ย ซวย แว้วว

นายโดมมองตามนิ้วของอาจารย์ แล้วเดินมาหยุดอยู่ที่โต๊ะข้างๆฉัน ฉันเงยหน้ามองนี๊ดสนึง แต่ก็ไม่ยกกระเป๋าที่วางตั้งไว้ออก


"ขอโทษน่ะ ช่วยยกกระเป๋าของเธอออกไปหน่อยสิ ฉันจะนั่ง"


ทำไม ฉันไม่ยกซะอย่างนายจะทำไม จะต่อยกับฉันหรอ มาดิ่ ไม่กลัวหรอกเฟ้ย


"อาจารย์ค่ะ ความจริงที่นั่งข้างๆ ไพลินก็ยังว่างนี่ค่ะ อาจารย์ก็ให้ทินกรเค้าไปนั่งข้าง ไพลินสิค่ะ"


ฉันหันไปมองทางนังหลิน ที่ยิ้มดีใจ แล้วพูดเสริมอีกแรงหนึ่ง


ขอบใจ น่ะนังหลิน ถึงแกจะเป็นศัตรูของฉัน แต่ฉันก็ขอบใจจริงๆ


"ใช่ ใช่ค่ะ อาจารย์ ให้ทินกรเค้ามานั่งตรงนี้ก็ได้น่ะค่ะ"


"แคทรียา เธออย่าทำเรื่องเล็กให้มัน เป็นเรื่องใหญ่ได้มั๊ย อาจารย์พอใจที่ จะให้ทินกรนั่งตรงนั้น ทำไมเธอมีปัญหาอะไรกับเค้าหรอ แคทรียา"อาจารย์ถาม


"ก็..เปล่าค่ะ"


ก็ไม่อยากนั่งนี่ค่ะ เข้าใจมั๊ยค่ะ ว่าไม่อยากนั่งกะ ไอหมอนี่ เนี่ย
แล้วอาจารย์ก็พูดขึ้นมา

"เธอไม่ด้มี ปัญหาอะไรกับเค้าก็นั่งไปสิ"

"แต่...." "พอแล้วแคทรียา เอ้าบอกชั้นอาจารย์จะไปแล้ว"

นังหลินบอกชั้นแบบไม่ค่อยเต็มใจ เพราะยังอิจฉาที่ฉันได้นั่งใกล้นายโดม